Mountainbiken in de duisternis van de Afrikaanse woestijn

Mountainbiken in de duisternis van de woestijn

Een reisinspiratie van Daphne Berg

De woestijn in Namibië, een reis van extremiteiten. ’s Nachts bibberend in mijn slaapzak en overdag zwetend in de droge hete zon. Overdag genietend van een massage en hotsprings, en in de namiddag stof happend door de hitte van de zon fietsend op mijn mountainbike, het zand- of rotsterrein van de Afrikaanse woestijn trotserend.

Desert Knights

Dit jaar doe ik mee met de Desert Knights, een mountainbike event, dat ons door het woestijngebied in het Transfrontierpark Ai/Ais-Richtersveld leidt. De tour duurt 6 dagen in totaal, begint in Namibië en eindigt in Zuid-Afrika. De dagen verschillen van 30 kilometer, tot 68 kilometer mountainbiken per dag. Een full suspension mountainbike wordt voor ons geregeld, en er rijdt zelfs een fietsenmaker met ons mee voor als we technische problemen hebben.

Samen met een groepje Europeanen reizen we naar Windhoek, waar onze reis begint. Ik begin lichtelijk nerveus te raken, als ik erachter kom dat ik misschien niet zo goed voorbereid ben als ik dacht. Er doet een triatlete uit Frankrijk mee, en een professionele mountainbiker uit Spanje. Ik stel mezelf gerust door te bedenken dat het een tour is, geen race. We mogen onderweg zo veel pauze nemen als we willen, om wat te drinken of foto’s te maken.

Er wordt in de namiddag begonnen met het parcours, wat betekend dat er gedurende de dag genoeg tijd is om uit te rusten. Optioneel zijn de kleine uitstapjes in de ochtend, bijvoorbeeld een bezoek aan ‘Zebra Water’ in het Ai/Ais park. Na een prachtige kleine hike door een kloof naar dit natuurlijke zwembad, kan er gezwommen en afgekoeld worden.

Woestijn

De routes verschillen sterk per dag, en dat maakt elke tour uniek. De eerste dag genieten we vanaf het glooiende landschap van het diepe uitzicht in de Fish River Canyon, en op de tweede dag rijden we midden in de vlakke woestijn, om vervolgens een klim van 18 kilometer te maken door berglandschap. Er zitten lange, technische stukken door het zand bij, en op de laatste dagen worden mooie single trails gereden. Bijna elke kilometer zien we het landschap veranderen.

Het mooie aan de tour is, dat je het op je eigen tempo kan doen, wat soms betekend, dat je helemaal alleen midden in de woestijn op je mountainbike zit. Met kilometers voor je, en achter je niemand. Gelukkig rijdt er helemaal achterop altijd een bezemwagen met medische hulp. En zijn er onderweg waterpunten om je watervoorraad bij te vullen, snacks te eten, en bij te kletsen met je mede deelnemers.

Fish River Canyon

Een absoluut hoogtepunt vindt meteen al op de eerste dag plaats. Na een lange reis komt iedereen aan in het eerste kamp in Hobas. Er volgt een introductie en een rondleiding in het kamp, en om 16.30 uur wordt er van start gegaan met de eerste tour. Ondanks de hitte is het al voelbaar minder warm. Deze dag dient als een soort opwarm route en is daarom maar 30 kilometer lang.

De eerste paar kilometers voeren over rotsachtig en daarom technisch terrein, hierbij proberen we ons te acclimatiseren aan de hitte, droogte en het stof van de Namibische woestijn. Uiteindelijk komen we uit bij de rand van de gigantische Fish River Canyon. We genieten van de prachtigste uitzichten over de kloof, maken uitvoerig foto’s en genieten volop van de schilderachtige zonsondergang.

In het donker van de woestijn

Omdat er aan het einde van de middag pas begonnen wordt met biken, en de zonsondergang al om 18.30 uur is, betekend dat, dat de laatste uren in het donker gereden worden. Niet helemaal donker, want Desert Knights is altijd bij volle maan. De zonsondergang is vrijwel altijd spectaculair. En wanneer het daarna te donker wordt om precies de weg nog te zien, wordt er met een licht gereden.

In het donker rijden brengt een mentale uitdaging met zich mee. Soms leek het einde niet in zicht te komen. In de verte zagen we de rode lichtjes van de bikers voor ons bergop gaan, wetende dat de komende kilometers niet makkelijk zouden worden. Soms wisten we dat het kamp vlakbij moest zijn, maar die rode lichtjes kilometers voor ons waren er ook nog niet.

De woestijn brengt in het donker nog wat andere verrassingen met zich mee, zo zijn we één keer bijna over een slang heen gereden, hebben we de grootste harige spinnen over zien steken en zijn we zelfs een schorpioen tegen gekomen.

Oranje rivier

Op dag vier van de Desert Knights peddelen we over de Oranjerivier met kajaks. De Oranjerivier vormt de grens tussen Namibië en Zuid-Afrika. De omliggende oevers zijn opvallend groen door zijn bomen en planten. Het vormt een absoluut contrast met de rest van de woestijn.

Het is een mooie afwisseling tot het biken, en brengt vooral een hoop lol met zich mee. We kijken geamuseerd toe, hoe de anderen de stroomversnelling trotseren, tot we zelf aan de beurt zijn. Het water klotst de kajak in, van drooghouden is geen sprake, maar we kiepen tenminste niet om. Gelukkig is het in dit klimaat niet erg om nat te worden, bovendien is alles snel weer droog.

Tijdens de tocht genieten we vooral van de natuur, er cirkelen vaak zeearenden boven ons. En in een bijzonder stiltegebied genieten we van het prachtige vogelgezang voordat we onherroepelijk vast komen te zitten op een steen, en daarbij hulp nodig hebben van twee andere kajaks. Ondertussen worden we vanuit de bomen vreemd aangekeken door Vervetaapjes.

Na twintig kilometer peddelen komen we in het kamp De Hoop aan, in Zuid-Afrika. We worden vanuit de verte al verwelkomd door Afrikaanse trommels.

Toegang tot het ontoegankelijke

Bij deelname aan de tour is een goede conditie een absolute vereiste. Het is zonde als de prachtige omgeving en de daarbij behorende avonturen niet optimaal genoten kunnen worden omdat de tour te zwaar is.

Tijdens deze reis wordt de grensovergang van Namibië naar Zuid-Afrika voor je geregeld tot aan een stempel in je paspoort, jij als deelnemer krijgt daar niks van mee, je hoeft alleen maar over de rivier te peddelen.

En vooral indrukwekkend is het opgezette kamp op Gamkab, na 60 kilometer mountainbiken kwamen we aan in dit kamp. Er brandde een gezellig kampvuur en het avondeten was gekookt op braadpannen die al een paar uur op het vuur stonden. En er werd heet water gekookt, ook op het vuur, dit water ging in een emmer, wat ze voor ons ophingen om onder te douchen.

Voor de actieve reiziger is de woestijn in Namibië en Zuid-Afrika een absolute aanrader, hier geniet je van de natuur, stilte en vrijheid in een buitengewone omgeving

Meedoen aan het evenement is onvergetelijk. De combinatie van de natuur genieten, actief zijn en de toegang tot het ontoegankelijke is werkelijk uniek. Voor de actieve reiziger is de woestijn in Namibië en Zuid-Afrika een absolute aanrader, in plaats van de cliché safari’s waar veel mensen aan denken bij Afrika, geniet je hier helemaal alleen van de natuur, stilte en vrijheid in een buitengewone omgeving.

• Meer informatie over Namibië: www.namibiatourism.com.na
• Meer informatie over Desert Knights: www.desertknights-mtb.com
• Meer informatie over vluchten van Air Namibia: www.airnamibia.com

Meer avonturen in het Engels vind je ook op mijn eigen blog!

Of lees hier ook mijn andere verhaal over mijn reis naar Namibië en Zuid-Afrika

Daphne Berg

Mijn grootste passies zijn klimmen en de bergen. Daarom woon ik nu in Zwitserland, waar elk weekend en vrije dag een avontuur is. Naast het klimmen ben ik graag met mijn camper en mijn hond op zoek naar avontuur, en ik houd ook van hiken, mountainbiken en paragliden!

Reizen naar USA en Canada

---