Mountainbiken in Nederland vs Italië: de (grote) verschillen

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië

Mountainbiken in Italië is letterlijk een totaal een andere tak van sport. Wie voor het eerst op de pedalen stapt in het land van de pasta en pizza, kan tegen onverwachte verschillen aanlopen. Dan hebben we het niet over de hoogteverschillen, meer over details.

Het verkeer

Hoewel, detail. Een veel gebezigde zin over Italië: ‘Leuk land, maar ze rijden er als gekken’. Dat is A: nogal kort door de bocht maar B: deels waar. De lat ligt hier nogal laag voor een rijbewijs: na enkele lessen van een half uur mag de aspirant-chauffeur mag alleen de weg op. Zij het met een koeienletter P onder de achterruit, van principiante (‘beginner’), maar toch. Of het hieraan ligt laten we in het midden, het is in ieder geval belangrijk om te weten dat men soms chaotisch rijdt. Ook omdat er lang niet overal fietspaden zijn.

Verzekeringen

De verhalen over chaos op de weg zijn vooral afkomstig uit de steden en niet van de trajecten door berg en dal waar je als mountainbiker naar op zoek bent. Rome, Napels of Bologna zijn niet de eerste plekken waar je aan denkt op de mountainbike, al zou het zomaar op je route kunnen liggen. Vandaar dat we er even op wijzen. Zorg daarom dat je verzekeringen op orde zijn: reis, fiets- en ziektekostenverzekering: niet leuk om te noemen in dit verband, wel noodzakelijk.

Onderweg

De bospaadjes zijn wat ruiger dan hier, niet alleen qua percentage maar vooral qua ondergrond. Dat kan zowel modder, grof grind of verwaarloosd asfalt zijn. Schaam je niet om een helm te dragen, dat doen vrijwel alle mountainbikers hier. Onderdeel of een reparatie nodig? Een fietsenmaker heet een riparazione ciclo.

Er zijn genoeg Action-achtige winkels waar je fietsaccessoires scoort, deze zijn onder de locals bekend als ‘il chinese’, de chinees. De beste tijd om te mountainbiken is de lente of herfst. De zomer is te heet en in de weliswaar zachte winters kan het miezeren en sneeuwen.

Eten en drinken

Je broodje gezond als brandstof is hier een bord ravioli, spaghetti of penne. Probeer, in welke streek je ook bent, de lokale specialiteit. De uitgebreide lunch begint rond één uur en tot half vier is het lekker stil op de meeste wegen. Onderweg wordt er regelmatig bij barretjes gestopt om koffie (geen cappuccino na de middag) of water te bestellen.

Hou hier wat losse euro’s voor apart, (pinnen kan niet overal) want je komt er andere mountainbikers tegen die ongetwijfeld mooie routetips hebben. En dan merk je: waar ze er als chauffeurs andere gewoontes op na houden, spreken ze als fietsfanaten dezelfde taal.

Edwin Hagenouw

Ik ben eigenaar en bedenker van Reisschrijvers Media, uitgever van online reismagazines Mountainreporters, Snowrepublic, Alpenweerman en OutdoorDichtbij. Ik ga graag wintersporten, watersporten en bergwandelen, met een grote passie voor oceanen en bergen. Het is mijn doel jullie te inspireren om net als wij ongerepte bestemmingen te gaan verkennen en om je daar over te geven aan de uitbundigheid en intensiteit van de natuur.

www.reisschrijvers.nl