Hiken in de Cocora Vallei is een must-do in Colombia

Wandelen in de Cocora Vallei: van het nevelbos naar de waspalmen 

Reisverhaal door Dagmar Wolters

Tijdens de voorbereiding van de reis naar Colombia, stuitte ik al snel op de hike in de Cocora Vallei. De foto’s zagen er fantastisch uit en het was dan ook niet meer de vraag óf we de wandeling zouden maken, maar wanneer. Een wandeling in een prachtig groene omgeving, met een side track naar de kolibries en eindigen bij de waspalmen.

Lange of korte hike

In het centrum van Salento staan de willy’s klaar om je naar de start van de wandeling in de Cocora Vallei te brengen. Ze maken optimaal gebruik van de ruimte. Zo kunnen er acht passagiers ín de auto en drie kunnen achterop staan. Aangekomen bij de start van de wandeling, moet je direct al kiezen of je de lange of korte wandeling wil maken.

Tijdens de lange wandeling ga je door het nevelwoud en eindig je met de waspalmen waar de Cocora Vallei bekend om staat. De korte leidt je rechtstreeks naar de waspalmen. Die kom je na een half uur wandelen al tegen. Wij besloten natuurlijk om rechtsaf te slaan, door het blauwe hek, de lange wandeling.

Een pijnlijke uitglijder tijdens het meest makkelijke stuk

We liepen direct in al een prachtig groene omgeving. Al snel liepen we over één van de vele bruggetjes die we tegen zouden komen. Het begin was door een prachtig groene vallei. Het was een makkelijk begin. Toch ging het daar mis voor mij. Terwijl het moeilijkste nog moest komen, gleed ik weg over een gladde steen.

Terwijl het moeilijkste nog moest komen, gleed ik weg over een gladde steen

Door die val schoot mijn rechter schouder uit de kom en draaide ik na geland te zijn op mijn rechterheup, naar links en schaafde ik ook nog eens mijn linkerknie kapot. Mijn schouder is vaker uit de kom geschoten. Dit keer duurde het een paar tellen langer voordat ie er weer inschoot en had ik meer pijn dan ik ooit heb gehad. Ik spoelde mijn benen schoon met het niet al te schone water. Wondspray erop en ik liep op karakter verder.

Het nevelwoud in

Al snel kwamen we in het nevelwoud. Dat het die dag miezerde en regende, had een toegevoegde waarde. Het paste bij de omgeving en maakte meer sfeer.
Meerdere keren moesten we bruggetjes over. Het te volgen pad was niet altijd even duidelijk. Bordjes doen ze bij die wandeling/in Colombia (nog?) niet aan. Elke keer als we twijfelden en dachten niet goed te zitten, zaten we toch goed. Twijfel was in dit geval doen. Soms hield dat in dat we door dichtere bebossing moesten lopen, soms over de stenen in de rivier.

Kolibries

Tijdens de wandeling kan je ervoor kiezen om naar de kolibrie farm te gaan. Het is een stuk extra lopen, maar dan zie je veel kolibries. De entree is 5.000 pesos en voor dat bedrag krijg je ook een warme drank. Zo kan je kiezen voor chocolademelk met kaas erin. Ik vond het een eigenaardige combi, maar wilde het natuurlijk proberen. Om nou te zeggen dat het een aanrader is? De smaak niet, maar je moet het toch proberen als je er bent. De kolibries zijn gewend aan mensen en menig keer schrik ik. De vogeltjes vliegen vlak langs mijn hoofd. Het was voor ons ook een prima moment om te lunchen.

Op weg naar het toetje

Nadat we al veel moois gezien hadden, liepen we verder op weg naar de waspalmen. Het pad werd steiler na de pauze en met de hoge luchtvochtigheid, was het dan ook zweten geblazen. Hoe harder je moet werken, des te groter het voldane gevoel en de beloning. Voordat we bij de uitzichtpunten kwamen, moesten we nog 4.000 pesos betalen om het land over te mogen lopen.

Al snel kwamen ze tevoorschijn. Wat een palmen! Prachtig uitzicht had je over de Cocora Vallei en de waspalmen. Triest is het dat deze mooie bomen in gevaar zijn. De palmen worden gekapt om vee de ruimte te geven. De zaden van de waspalmen verbranden door door de zon of worden opgegeten door de koeien. Het zou zonde zijn dat deze bomen binnen een relatief korte tijd niet meer te zien zouden zijn.

---

Lees hier alle reisverhalen over Colombia

---