Onze beklimming van Kilimanjaro: reisverslag én video!

Onze beklimming van de Kilimanjaro (5895+): reisverslag én video!

Een reisverhaal van Ton Peters

De Kilimanjaro; de hoogte berg van Afrika, dak van Afrika, één van de ‘Seven Summits‘ en maar liefst 5895 meters hoog gelegen in Tanzania. Een berg die bij vele outdoorfreaks hoog op het lijstje staat om te beklimmen.

Wij hadden geen van deze redenen, behalve dan dat wij in dit jaar de magische leeftijdsgrens van 50 aantikten

Niet alleen bij de freaks, veel klimmers gaan voor de top met een bepaalde doelstelling. Herstellend van een ziekte, ter nagedachtenis aan een dierbare of voor een goed doel. Wij hadden geen van deze redenen, behalve dan dat wij in dit jaar de magische leeftijdsgrens van 50 aantikten. En zo was het plan daar. We sloten ons aan bij een groep van vier Amerikanen, boekten de vlucht en de beklimming.

Hierna volgt een uitgebreid verslag van de beklimming. Geen zin om te lezen dan kun je ook onderstaande video bekijken.

Gear, hoogteziekte, vaccinaties en routes

Natuurlijk ga je niet onvoorbereid op reis. Maar waar waren we aan begonnen? Wat werd er van ons verwacht? Hoe zwaar is, hoe koud is, kunnen wij dit wel? Onzekerheid dus. Ik heb me dus ingelezen en enige praktische informatie opgedaan.

1. De gearlist

Oké, fysiek werd er wat van ons verwacht dus startten we met trainen. Veel wandelen, wandelen en nog eens wandelen. In de Eiffel, in de regen, in de sneeuw en bij mooi weer. Alle omstandigheden en bijbehorende kleding hebben we gehad. Daarnaast nog meer cardio, zwemmen, zeven kilometer per week, en spinning. Dan nog de juiste spullen aanschaffen voor zover we ze nog niet hadden zoals een donsjack.

Tip: neem gaiters en stokken voor de afdaling, onmisbaar in het erg losse zand. Trek vooral laagjes aan met aan de buitenzijde een donsjack en de regenkleding als windchill.

2. Hoogteziekte

Iets waar wij sowieso mee te maken zouden krijgen is de hoogte. Het percentage zuurstof is op 5500+ gehalveerd ten opzichte van het gehalte op zeeniveau. Te snel stijgen zou kunnen resulteren in een verstoring van zuurstof in het bloed met als gevolg hoogteziekte. Klik hier voor meer info over hoogteziekte.

Maar goed, je weet niet of je het wel of niet krijgt, hoe je lichaam op hoogte reageert is persoonlijk. Veel drinken en langzaam en gestaag stijgen is altijd het beste. Walk high en sleep low. Twijfel je nog of je voldoende bent geacclimatiseerd en voel je aan je lichaam dat je een verhoogd risico hebt, dan kun je een dag voor de klim starten met twee keer per dag 250mg Diamox te slikken.

Om zeker te zijn dat iedereen fit is voor de beklimming wordt er elke dag een medical check gedaan

Dit heeft als nadeel dat je als bijwerking veel moet plassen waardoor je nog meer moeten drinken. Ik had de pillen voor de zekerheid meegenomen, maar heb ze niet gebruikt. Mijn doel was clean naar de top te gaan. Om zeker te zijn dat iedereen fit is voor de beklimming wordt er elke dag een medical check gedaan. Het percentage zuurstof in je bloed wordt dan gemeten en verder vul je zaken in als medicatie, eetlust en stoelgang.

Goed om te weten is dat de gidsen altijd zuurstof bij zich hebben voor noodgevallen.

3. Vaccinaties

Voor Tanzania heb je een aantal vaccinaties nodig en malaria tabletten. Ga voor meer informatie naar bijvoorbeeld reisprik.nl.

4. Routes

Er zijn zeven verschillende routes die naar de top van Kilimanjaro leiden. Marangu, Umbe, Machame, Lemosho, Shira, Rongain en Northern Circuit. Je kunt kiezen uit vijfdaagse tot en met negendaagse beklimmingen. De meest populaire zijn de Marangu route (vijf dagen; ook wel de Coca cola route genoemd) en de Machame route (zes dagen, dit is de Whiskey route). Bij de Marangu Route hoef je niet in een tentje te overnachten, klim je geleidelijk maar moet je ook weer via dezelfde route terug. Dit zou de makkelijkste route zijn, het slagingspercentage ongeveer 42%. De Machame Route is wat pittiger en gaat over de Lava Tower en de Baranco Wall en via een andere route terug.

Wij liepen de achtdaagse Lemosho route, via Moir hut, Lava Tower en Baracanco Wall en natuurlijk via een andere route terug naar beneden. Het slagingspercentage ligt hier boven de 75%.

Doordat je relatief langzaam stijgt en acht dagen onderweg bent is de kans op hoogteziekte kleiner. Walk high, sleep low is daarbij het motto.

Op dag 4 gaan we naar Lava Tower op 4600 meter boven zeeniveau, maar dalen weer 700 meter om te overnachten.

4. Porters

Je kunt niet zomaar even de Kilimanjaro beklimmen. Je zult altijd met met een gids moeten gaan en deze gids wil het voor jou zo aangenaam mogelijk maken. Hij zal dus porters inhuren om alle spullen te dragen en afhankelijk van het soort reis die je boekt kan de luxe variëren. Onze porters sjouwden naast ons tentje ook een eettent mee met stoelen en tafels, twee chemische toiletten met tent en een keukentent met toebehoren. Gemiddeld gaan er drie of vier porters per persoon mee en ongeveer één gids per twee klimmers. Immers als iemand ziek wordt of de groep wordt gesplitst moeten er bij alle groepjes gidsen blijven.

Onder de porters waren ook koks, tentenbouwers, toilettenbouwers en een dokter aanwezig. Bij de gate wordt de bagage eerlijk verdeeld, een porter mag ook niet meer dan twintig kilo dragen. Komen ze porters te kort dan staan er altijd jongens klaar die graag aansluiten. Dit alles voelt wel beschamend maar moesten we toch zien als pure werkgelegenheid. Onze groep bestond uit 29 porters en gidsen.

De beklimming

Zoals je hierboven kon lezen duurt de beklimming via de Lemosho Route acht dagen. Wij vertrekken op dinsdagmorgen 5 maart 2019 om op woensdag 13 maart weer terug te zijn. We lopen 6,5 dag berg op en 1,5 dag bergaf. Hieronder geef ik je een

Dag 1: Mt. Mkwubwa 2650+

Alle bagage wordt verzameld en met een busje gaan wij, zeven klimmers, naar het startpunt van de hike. Onderweg zien we het echte Afrika, het leven op straat, langs de weg… we zien ook nog twee giraffen lopen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Zuid-Afrika zijn de parken hier niet met hekken omgeven.

De 29 porters die ons vergezellen gaan met een andere bus. Bij de entree wordt de bagage verdeeld over de porters. De eerste dag gaat over een niet alle te lange afstand door de jungle. We starten op 2100+ bij de Lemosho Gate.

Onderweg zien we vlinders en apen. De begroeiing is prachtig. Groen en nog nog eens groen. Het tempo is laag, erg laag. Wij zijn gewend altijd stevig door te lopen maar “this is Afrika, polepole“, we gaan omhoog dus slow down. Onderweg laat de Colobus aap zich geregeld zien.

Uiteindelijk komen we op 2650 meter hoogte aan in het Big Tree camp waar de tafel al voor ons gedekt is en de tentjes opgebouwd zijn…

Dag 2: Op naar Shira 1 Camp op 3100+

Vanuit het Bigtree Camp op 2600+ vertrekken we vroeg in de ochtend. Het is prachtig wandelweer. Het eerste stuk is jungle met een schitterende begroeiing.

Maar langzaam aan wordt de begroeiing steeds lager en meer open. Als we omkijken krijgen we ook steeds vaker vergezichten te zien.

Na een stevige klim komen we op een bergkam uit en krijgen we voor het eerst duidelijk zicht op ons doel, de Kilimanjaro.

Ook de vergezichten worden steeds imposanter, wijder en weidser. We finishen uiteindelijk op het Shira 1 camp op 3610+. Een klim van bijna 1000m.

De tafel was weer netjes gedekt. Sonja en ik maken nog een kleine avondwandeling.

Dag 3: Moir Hut 4200+

De aanloop naar de voet van de berg. Gestaag klimmen we door van Shira Camp 3600+ richting de Moir Hut op 4200+.

In de nacht had het gevroren waardoor de condens als ijsparels aan de tent hing. Een crime als je ’s nachts naar de wc moet. Hiervan was overigens de bril voorzien van een ijslaag brrr. Beter ijs dan nattigheid zullen we maar zeggen en zodra de zon achter de Kilimanjaro omhoog schuift neemt de temperatuur snel een sprong.

We lopen door middellaag struikgewas en… zien in de schaduw dikke ijspegels hangen. Het vriest dus overdag ook in de schaduw nog.

De wolken komen steeds dichterbij. In het kamp aangekomen verrassen onze porters ons met een prachtige welkomstdans en gezang.

In de avond klimmen we nog een paar honderd meter. Een mooie wandeling en goed voor het acclimatiseren. We zijn beland aan de rand van zwarte asvelden en gestolde lavastromen die we de volgende dag gaan beklimmen.

Dag 4: Lava Tower en Baranco Camp 3900+

Na een koude stormachtige nacht worden we weer gewekt met een bakje thee. Mijn trainingsmaatje Marcel is kotsberoerd dus doen we bij het ontbijt een med-check. Het zuurstofpercentage in je bloed en je hartslag wordt dan gemeten. Het zuurstofgehalte ligt normaal gesproken tussen de 95 en 100%. In de bergen kan deze afnemen tot beneden de 80% en dan is er nog niets aan de hand. Bij Marcel bleek deze waarde 67%. Serieus laag dus … hoogteziekte. Marcel moet terug naar het …dal, flink balen dus.

Bij Marcel bleek deze waarde 67%. Serieus laag dus … hoogteziekte.

Na afscheid genomen te hebben beginnen wij aan de klim richting de Lava Tower op 4600+. Ik heb last van zeurende koppijn. Mijn zuurstof was 93% dus geen hoogteziekte maar wat dan. Zonnebril af of weer koffie gaan drinken en nog meer water drinken dan…?

Mentaal zat ik ook niet lekker in mijn vel na het afscheid vanmorgen. Maar goed, een slechte dag kan altijd. Bij de Lava Tower is de lunchtent opgebouwd. Walk high en sleep low voor goede acclimatisering, dus op hoogte eten en daarna weer afdalen naar Baranco Camp op 3900+. Het landschap is veranderd in zwarte lava steen. Het uitzicht wordt grootser. Tijdens de afdaling naar Baranco Camp komen we weer in een prachtige vegetatiezone met bijzondere planten.

Uiteindelijk komen we in het 3900+ hoge Baranco Camp. Mijn hoofdpijn is na het eten gelukkig weer weg… was het toch de hoogte?

---

Binnenkort volgt deel twee van het verhaal over onze beklimming van Kilimanjaro

---