Fontainebleau is het boulder-walhalla van Europa

Door Erwin Zantinga

Van een afstand zie ik de typische grijze en solide Fontainebleau rotsen voor me, daarentegen zie ik nog niet voor me hoe ik hier in vredesnaam op kan komen. Laat staan om weer naar beneden te klimmen. ‘Doe maar gewoon!’ Roept een mede-klimmer. ‘Deze route is goed te doen!’ Ik kijk naar het marmeren randje waar ik me aan moet optrekken. Het is maar vijf millimeter breed. En toch probeer ik het, hier heb ik tenslotte twee jaar voor geoefend.

In tegenstelling tot klimmen is er voor boulderen geen touw nodig, geen zekeringcursus en geen klimpartner. Boulderen gaat in een hal vaak tot om en nabij vier meter de hoogte in. Op de grond ligt een dikke mat die de val kan breken en dus zijn de routes een stuk technischer dan met touw klimmen. Vaak gaat het bij boulderen ook om de techniek, flexibiliteit en balans van de klimmer.

Na twee jaar veilig en overdekt te klimmen hoorde ik vaak over Fontainebleau. Dit is het walhalla voor outdoorboulderen. In maart was het tijd om de vuurdoop te maken en een volwassen boulderaar te worden.

Fontainebleau maakt van je een volwassen boulderaar! Foto: Erwin Zantinga
Fontainebleau maakt een volwassen boulderaar van je! Foto: Erwin Zantinga

Bleau”

Het bos van Fontainebleau ligt zo’n 65 kilometer ten zuidoosten van Parijs en bedraagt zo’n 250 km2. In dit natuurgebied waar volop herten, wilde zwijnen en, in de goede seizoenen, groepen gespierde boulderaars voorkomen liggen duizenden rotsblokken verspreid.

De routes op de rotsblokken zijn aangegeven met cijfers en kleuren, zodat je snel kan zien wat gradaties zijn en welke route je doet

Deze rotsblokken zijn perfect om te beklimmen met een maximale hoogte tot acht meter. Er zijn dan ook duizenden routes in het gehele bos. De talloze rotsen hebben prachtige vormen. De routes op de rotsblokken zijn aangegeven met cijfers en kleuren, zodat je snel kan zien wat gradaties zijn en welke route je doet. Daarnaast staat er een pijltje bij het nummer dat laat zien welke kant de route op gaat.

De witte routes zijn voor kinderen; gele routes (2/3) zijn enigszins makkelijk, oranje (3/4) wordt al behoorlijk wat moeilijker, blauw (4/5) is voor geoefende boulderaar, rode routes (5/6) liggen daar boven en zwart, wit of roze (6/7) zijn de zwaarste routes. Normaal gesproken klim ik binnen in de hal tegen de 5B+ maar in Fontainebleau moet ik het doen met de oranje 3/4 routes waarvan de 4 toch wel heel moeilijk is.

Angst

Bij het eerste rotsblok aangekomen kijk ik omhoog en lees de route. Mijn medeklimmers zeggen dat de route goed te doen is en ik probeer de eerste stap te nemen. Voor het eerst voel ik hoe het is om op echt steen te klimmen. De rotsen zijn glad, en op het marmer is compleet geen grip te krijgen met mijn schoenen. De rots is niet heel hoog maar toch hoog genoeg om mij angst in te boezemen.

Omhoog is maar de helft van de route. Foto: Erwin Zantinga
Omhoog is maar de helft van de route. Foto: Erwin Zantinga

Onder me ligt een crashpad om een eventuele val te breken en daarnaast mijn klimvrienden om me aan te moedigen. In een hal zijn de routes uitgestippeld en moet ik het doen met gekleurde grepen. Op deze rotsblokken zijn geen grepen, enkel een stukje uitsteeksel om omhoog te komen. Na een paar pogingen lukt het me toch en uiteindelijk klauter ik het rotsblok op en ben trots als een pauw als ik er bovenop sta. Nu nog naar beneden.

Crashpads

Voor het outdoor boulderen is het handig om crashpads mee te nemen. Wil je niet je hele auto vol crashpads hebben, kan je deze ook huren, bijvoorbeeld bij klimwinkel S’ Cape in Fontainebleau zelf. Naast crashpads hebben ze daar alle klimbenodigdheden die je maar kan bedenken, en vaak ook nog voor een iets zachtere prijs dan in Nederland. Het is wel handig om van te voren een crashpad te reserveren, want vooral in de drukke seizoen kan het goed voorkomen dat ze geen crashpads meer hebben .

Niet alle rotsblokken zijn routes, maar kunnen wel beklommen worden! Foto: Erwin Zantinga
Niet alle rotsblokken zijn routes, maar kunnen wel beklommen worden! Foto: Erwin Zantinga

Is de “S Cape uitverkocht, kan jij altijd even langs de indoor klimhal “Karma”. Naderhand hoorde ik dat de camping waar wij stonden (Les Courtilles du Lido) ook crashpads kon huren. Crashpads zijn wel een must voor het buiten boulderen; de vallen kunnen soms op stenen, boomwortels of als je mazzel hebt, zacht zand zijn.

Niet alleen boulderen

Er zijn dus duizenden routes in het bos rondom Fontainebleau te vinden. Maar deze ook echt vinden kan soms moeilijk zijn. Daarvoor zijn er speciale boeken, die zich spitsen op verschillende gebieden in het bos. Zo kan je van tevoren kijken welke routes je wilt klimmen en welke routes ook haalbaar voor je zijn. Nadat we een van de boekjes grondig bestudeerd hadden, zijn we naar een gebied vlak bij Buthiers gegaan. Daar hebben we veel oranje routes gevonden die vlak bij elkaar liggen.

Boulderen in Bleau is niet alleen klimmen, maar ook lekker (en veel) eten en drinken met je vrienden tussen de rotsblokken

Zo hoeven we niet te ver te lopen naar het volgende rotsblok en kunnen we meer klimmen, al is het bos daar ook zeker de moeite waard om even lekker door heen te wandelen of relaxed te picknicken. Op mooie dagen zit het bos dan ook vol met klimmers met hangmatten, kleedjes eten en drinken. Boulderen in Bleau is niet alleen klimmen, maar ook lekker (en veel) eten en drinken met je vrienden tussen de rotsblokken.

Barefoot

De tweede dag ben ik al gewend aan het klimmen op de stenen. Mijn handen zijn afgekoeld van de dag ervoor en we zijn klaar voor onze tweede dag. Om op te warmen spelen we een spel; we maken onze eigen route over de stenen. We klimmen als apen over de rotsblokken en checken ondertussen de routes voor die dag. Elke route is weer een mooie verassing en blijkt toch vaak moeilijker dan we verwachten. Er zijn slabs, traverses en routes die de hoogte in gaan. We vinden zelfs een grot die eigenlijk geen route is, maar die we toch beklimmen.

Veel van mijn medeklimmers gebruiken hun schoenen niet, en gaan barefoot de rotsblokken op zodat ze hun tenen beter kunnen gebruiken

Als Fontainebleau-geiten springen we van rots naar rots om op te warmen. Foto: Erwin Zantinga

Het leukste is natuurlijk de route als eerste te proberen, elke pas die gemaakt wordt, is nieuw en niemand weet of dat de goede manier is. Tijdens het buitenklimmen merk je ook pas wat jouw stijl van klimmen is. Veel van mijn medeklimmers gebruiken hun schoenen niet, en gaan barefoot de rotsblokken op zodat ze hun tenen beter kunnen gebruiken.

Het blijkt soms moeilijk te zijn om de rotsblokken weer naar beneden te komen; vaak maken we sprongen vanaf twee meter hoogte maar door wat crashpads op elkaar te leggen breken we geen enkels.

Zelfverzekerdheid

Door het klimmen op rotsblokken met greepjes van 5 millimeter en geen goede mat onder me ben ik anders tegen het boulderen aan gaan kijken. Mijn zelfverzekerdheid is enorm gegroeid, en ik zie nu ook pas hoe kunstig sommige boulderaars zijn. Daarnaast heb ik in deze twee dagen meer over boulderen geleerd dan in de afgelopen twee jaar.

Ik merk nu hoe ik mijn balans het beste kan gebruiken, wat mijn vingers aankunnen en hoe ik op een randje van vijf millimeter kan staan. Maar het allerbelangrijkste is het psychologische effect. Het moment dat ik bijna boven ben en weet dat er vier meter onder mij is, is niet het moment om te aarzelen.

Het stemmetje dat twijfelt moet dan verdrukt worden door de stem die er voor gaat. De stem die zegt: “Kom op, je kan dit! Doorgaan, klim over die rots heen! Je kan meer dan je denkt!” De verandering van zelfverzekerdheid is bijna te voelen en elke gehaalde route is een overwinning. Een overwinning die je elke volgende route weer met je mee neemt.

Hangen aan een stuk steen met een aantal vingers doet wonderen voor je zelfverzekerdheid. Foto: Erwin Zantinga
Hangen aan een stuk steen met een aantal vingers doet wonderen voor je zelfverzekerdheid. Foto: Erwin Zantinga

Vijf tips van de bleau-pro’s

Laat je ego thuis. Denk je dat je hoge gradaties kan klimmen? Hier klim je sowieso twee gradaties lager.

Veeg je schoenen goed schoon! Elk korreltje zand zorgt voort extra wrijving en dat maakt de route weer moeilijker

Zorg voor genoeg eten, de supermarkten zijn er niet altijd open!

Neem na het eten je afval mee, het bos van Fontainebleau is een natuurgebied!

Zorg dat je het gebied goed kent (of neem een topo boekje mee) zodat je niet uren lang rond rijdt op zoek naar routes.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.