Trainen voor expeditie, deel III: voeding

Trainen voor expeditie, deel III: voeding
Door Bart Baars
In mijn afgelopen twee blogs heb ik geschreven over twee belangrijke onderwerpen voor een goede voorbereiding: fysieke en mentale training. Maar er is geen lichaam dat op lucht loopt. Dus voordat ik in de meer expeditie-specifieke onderwerpen duik, is er nog een essentieel onderwerp tijdens je voorbereiding. De brandstof waar je lichaam op loopt: voeding. Hoe ga ik om met voeding en wat doe ik om mijn lichaam voor te bereiden op drie weken of langer expeditieklimmen?
De gemakkelijke inkoppers
Tijdens een expeditie, maar ook tijdens de voorbereidingen, vraag je best veel van je lichaam. Iedere training zorgt ervoor dat je je spieren vermoeit en beschadigt. En een dag later verwacht je dat je spieren hersteld zijn voor de volgende training. Nu kan dat prima, maar wel met de voorwaarde dat je spieren genoeg voedingsstoffen krijgen die nodig zijn om te herstellen. Ik een groot voorstander van regelmatig en gezond eten. Daarmee bedoel ik 3 maaltijden per dag, en zoveel mogelijk conform de bekende schijf van 5. Ik ben er van overtuigd dat je daarmee voldoende voedingstoffen binnen krijgt. Toch zijn er twee ingrediënten die ik al jaren geleden zoveel mogelijk in de ban heb gedaan.
En een dag later verwacht je dat je spieren hersteld zijn voor de volgende training
De grote boosdoeners
De eerste is zout. Gelukkig is dit een hele makkelijke voor mij, omdat ik opgevoed ben met een nagenoeg zoutloos dieet. Veel mensen gebruiken zout als smaakversterker, terwijl er in ons dagelijkse voedsel al genoeg zout zit om gezond te blijven. Doordat ik niet gewend ben om zout te eten houd ik niet van kant-en-klaar maaltijden of andere zakjes. Juist hier zitten namelijk bergen zout in. Teveel zout eten heeft flinke impact op je bloeddruk, en daarmee je hart. En juist dat hart heb je flink nodig om voldoende zuurstof naar je spieren te brengen bij het trainen, en het klimmen.
Doordat ik niet gewend ben om zout te eten houd ik niet van kant-en-klaar maaltijden of andere zakjes
De tweede is suiker, en deze is een stuk moeilijker. Waarom? Omdat er in ontzettend veel voedsel suiker zit verwerkt, terwijl het juist suiker is dat je lichaam op vele manieren in onbalans brengt. Dus voor mij geen snoep, suiker in mijn thee, zoetigheid op mijn brood of chocolade (en die laatste blijft een flinke uitdaging). Wat ik heb geleerd is dat suiker eten vooral leidt tot meer suiker eten. Op het moment dat de bekende ‘lekkere trek’ bij mij opkomt kies ik ervoor om fruit te eten, of een handje nootjes te pakken. Juist door uit de vicieuze suikercirkel vandaan te stappen heb ik veel minder trek in suikers gekregen, en is mijn eetpatroon veel stabieler!
Blijven experimenteren en in de gaten houden
In de loop der jaren ben ik steeds een stapje verder gegaan, maar gezond eten is nog steeds de basis. Voordat ik ben gaan klimmen, heb ik fanatiek aan wielrennen gedaan. Daar heb ik geleerd dat als ik hard train, ik de neiging heb om veel gewicht te verliezen, wat ten koste gaat van mijn weerstand. En vaak ziek zijn terwijl je een strak trainingsprogramma volgt helpt niet. Destijds heb ik dit proberen op te lossen door meer te eten en voedingssupplementen te slikken. Maar heel succesvol was dit niet, want mijn weerstand bleef een zorgenkindje.
Toen ik begon met fanatiek te trainen voor klimmen verloor ik in korte tijd 10 kilo lichaamsgewicht. Ik was bang om weer dezelfde valkuil tegen te komen, als eerder bij het wielrennen. Om het toch anders aan te pakken ben ik toen begonnen met veel fruit te eten. Dit vooral in de overtuiging dat de vitamines uit fruit je weerstand verhogen. En dat bleek behoorlijk te werken. Mijn gewicht begon langzaam weer te stijgen, terwijl ik mijn vetpercentage niet zag toenemen. En ik werd niet ziek, dus mijn weerstand bleef in orde. Mijn conclusie, ik was spieren aan het opbouwen, dus mijn trainingen hadden succes!
Mijn conclusie, ik was spieren aan het opbouwen, dus mijn trainingen hadden succes!
Dat mijn vetpercentage gelijk bleef weet ik dankzij een belangrijke aankoop, een geavanceerde Garmin weegschaal waar ik iedere ochtend op sta. Deze weegschaal houdt uiteraard mijn gewicht bij, maar ook mijn vetpercentage en nog een aantal andere metrieken. Deze waarden worden direct verstuurd naar een website waar al ik de voortgang van mijn trainingen bij elkaar breng. Voor mij een perfecte combinatie om in cijfers te zien hoe mijn lichaam ervoor staat!
Maar ik blijf scherp letten op hoe mijn lichaam reageert op trainingen. Mijn gevoel is het belangrijkste, maar de tellers onderschat ik niet. De volgende stap is voor mij geweest om na iedere training een eiwit-shake te drinken. Eiwitten zijn voor je lichaam essentieel bij het herstellen van een training.
Paleo?
Toch blijf ik zoeken naar nog betere manieren van voeding. Sinds enige tijd ben ik overgestapt op een Paleo dieet. Dit dieet houdt in dat je zoveel mogelijk voedsel neemt dat puur is en veel voedingsstoffen bevat. Makkelijk gezegd, maar wel een keuze die een flinke impact heeft op je eetgewoonten! De lijst van voedsel die niet binnen het dieet past is namelijk best lang, denk aan graanproducten (brood dus), melkproducten (kaas en yoghurt) en peulvruchten (de lijst is nog langer). Waarom ik hiervoor kies? Vooral omdat ik het leuk vind om te experimenten met eten en eetgewoontes. Paleo maakt mij nog bewuster van wat ik eet en welke stoffen ik binnen krijg!
Mountainreporters, Rab en Haglöfs zijn sponsors van Bart Baars
Lees hier meer artikelen van Bart Baars
Bart is verzot op actief buiten zijn. Het liefst is hij op afgelegen plekken en op grote hoogte. Dat blijkt ook uit zijn grote droom: de hoogste top van ieder continent beklimmen. Beter bekend als de 7-summits. Daarnaast wandelt hij graag. Alleen of samen met zijn gezin.