Een weekend 'traditionele' mountainbikeroutes rijden in Zuid-Limburg

Traditionele mountainbikeroutes in Limburg

Mountainbike-inspiratie door André Deunhouwer

Mountainbiken is ‘hot’ en overal in het land schieten mountainbikeroutes als paddenstoelen uit de grond. Een goede zaak als je het mij vraagt. Wat opvalt is dat er bij alle nieuwe routes vooral de nadruk wordt gelegd op snelle singletracks. Smalle paadjes die zigzaggen door de bossen, afgewisseld met technische secties en veel draai- en keerwerk. Dit maakt de routes vooral interessant als ze de hoogtemeters moeten compenseren, want helaas worden we niet voor niets de Lage Landen genoemd.

Een traditionele mountainbikeroute is in mijn ogen een route die leidt door een mooie omgeving en waar je gebruik maakt van de paden die er al lagen

Voor liefhebbers van de meer traditionele mountainbikeroutes is er gelukkig toch nog genoeg te beleven in ons land. Een traditionele mountainbikeroute is in mijn ogen een route die leidt door een mooie omgeving en waar je gebruik maakt van de paden die er al lagen en niet speciaal zijn aangelegd voor mountainbikers. Een aantal van deze (top)routes zijn te vinden in het altijd mooie Zuid-Limburg.

Mechelen

Ik verblijf in Mechelen bij ‘De Mechelerhof’ een mooi park met nette vakantiewoningen. Het blijkt de ideale uitvalsbasis voor de routes die ik wil gaan rijden. Vanaf het park zit ik binnen een paar minuten op de route en de routes zijn met elkaar te combineren. Heerlijk, want zo hoef je niet eerst met de auto naar een startpunt te rijden. De omgeving is prachtig en rustig. Ver weg van de drukke randstad, waar winkels tussen de middag gerust een uur dicht zijn en mensen bij de kassa gezellig een praatje maken zonder dat de volgende in de rij ongeduldig wordt.

De vaste routes van Mechelen, Gulpen en Epen/Vijlen

Er is zijn veel mooie routes in de regio, maar ik wil me in dit artikel richten op deze drie traditionele routes. Samen staan deze garant voor een uitdaging van ruim 75 kilometer en meer dan 1500 hoogtemeters. In één dag te rijden, maar ook te verdelen over meerdere dagen.

De route van Mechelen is met zijn 25 kilometer en 430 hoogtemeters de rustigste van de drie. Je geniet van mooie vergezichten over het idyllische heuvellandschap. De route baant zich voornamelijk over brede zand- en grindpaden. Er zitten een aantal flinke klimmen in, waarna je uiteraard ook weer mag afdalen. Een aantal afdalingen gaan wel over asfalt richting de lager gelegen dorpjes en dit vind ik jammer, want afdalen via een onverharde weg geeft toch net wat meer het mountainbikegevoel. Veel technische uitdaging vind je niet in deze route. De uitdaging zit hem vooral in pittige klimmetjes. Een leuk extraatje is een klein beekje waar je doorheen moet.

De route van Gulpen is 25 kilometer lang en heeft bijna 600 hoogtemeters. Vanaf de route van Mechelen is eenvoudig een overstap te maken. Qua uitdaging vind ik deze route zwaarder dan die van Mechelen. De hoogtemeters ben ik niet gewend en merk toch wel dat ik er niet alleen op karakter kom.

Een groot gedeelte van de Limburgse bevolking is Rooms-Katholiek en dit zie je terug langs de trails

Sommige stukken moet ik dan ook afstappen. De route wisselt lange klimmen af met mooie afdalingen over grindpaden, gaat over singletrails door weilanden en komt door gezellige dorpjes. Een groot gedeelte van de Limburgse bevolking is Rooms-Katholiek en dit zie je terug langs de trails. Op veel kruispunten zijn wel beelden van Maria en Jezus te vinden, met als letterlijk en figuurlijke hoogtepunt het Mariamonument op de Gulperberg.

Wat deze route extra interessant maakt voor de bierdrinkende mountainbiker, is dat je tijdens deze route de verschillende stadia van het biermerk ‘Gulpener’ passeert. Bovenop een heuvel rijd je langs de hopvelden van Gulpener, in het dorp passeer je de brouwerij en op elk terras langs de route kun je uiteraard genieten van een koud getapt lokaal biertje.

De route van Epen vind ik de meest toffe van de drie. Met zijn 25 kilometer en ruim 600 hoogtemeters is het in Nederland de route met de meeste hoogtemeters per kilometer. Voor deze route heb je wel enige ervaring en conditie nodig. De conditie heb je vooral nodig bij de lange en steile klimmen. Wederom heb ik een aantal keer af moeten stappen. De ervaring komt vooral van pas bij het afdalen. Een aantal afdalingen bevatten veel geulen, wortels en stenen. Het is dus belangrijk om goed vooruit te kijken en je lijn te bepalen, iets wat je vooral in bergachtige gebieden tegenkomt, maar niet in Nederland verwacht.

Een aantal afdalingen bevatten veel geulen, wortels en stenen

De gehele route voelt sowieso heel buitenlands aan. De bossen, de hoogtemeters en het smsje met ‘Welkom in België’ laten je even grenzeloos genieten. Op het hoogste punt ben je in de buurt van het drielandenpunt te Vaals(Vaalserberg). Dit is leuke uitwijking om te maken en om even een Limburgse vlaai te eten. Hierna begin je aan de langste en tofste afdaling!

Niet genoeg aan een weekend

Deze drie routes zijn maar een greep uit het mooie aanbod van Zuid-Limburg. Voor de doorgewinterde mountainbiker zijn deze routes ook nog te combineren met de routes van Maastricht, Margraten, Meersen, Valkenburg, Nuth, en Sint Geertruid. Ook de hoog genoteerde routes van Heerlen (Parkstad) zijn goed aan te rijden. Een weekend is dus eigenlijk niet genoeg om al het moois te rijden. Voldoende redenen om snel terug te gaan!

Lees hier alle artikelen over mountainbiken en fietsen

André Deunhouwer

Mijn naam is André en in de zomer van 2016 ben ik de uitdaging met mijzelf aangegaan om alle officiële mountainbikeroutes van Nederland te gaan rijden. De beelden van mijn ultieme MTB Challenge bekijk je hier of op mijn Youtube kanaal.

Reizen naar USA en Canada

---