Dit is het hoogtepunt van mijn reis naar Maleisië

Dit is het hoogtepunt van mijn reis naar Maleisië

VERVOLG VAN MALEISIË REISVERSLAG DEEL 1

Na een dagje relaxen op een ‘bounty-eiland’ (er liggen er meerdere vlakbij de stad Kota Kinabalu), kwam mijn hoogtepunt van de vakantie: het beklimmen van de 4.100 meter hoge berg: Mount Kinabalu. Op de eerste dag klim je 1450 meter naar 3.300 meter hoogte middels een prachtige tocht van zes kilometer. Het grappige was dat je een gids moet huren, dit is verplicht en kost circa vijftig euro. Gelukkig kon ik anderen vinden om de kosten mee te delen.

Een gids mag namelijk maximaal vijf personen begeleiden. Onze gids was een gezellige dame van 51 jaar die dit werk al 21 jaar deed. Ze gaf aan dat we gewoon op ons eigen tempo omhoog konden lopen. Normaal gesproken zou je er ongeveer zes uur over doen. Ik was redelijk snel boven, in drie uur en vijftien minuten.

Het hoogtepunt van de vakantie: het beklimmen van de 4.100 meter hoge Mount Kinabalu

Het was al een stuk frisser op bij de lodge en ik had het geluk dat ik net voor de regen binnen was. De meesten hadden echter pech en kwamen koud, nat en vermoeid binnen. Het zielige was wel dat er alleen een ijskoude douche beschikbaar was. De reis omhoog was echt prachtig. Het was wat mistig, dus echt ver kon ik niet kijken. Maar het was daardoor heel mysterieus. Het deed me denken aan een Japanse vechtfilm.

Mijn mooiste tocht tot nu toe

De dag daarna (of noem het eigenlijk de nacht) ging de wekker om 1.40 uur om vervolgens om 2.00 uur een kleine maaltijd te nemen en rond 2.45 uur in het pikkedonker de klim naar de top te maken. Het laatste gedeelte van de klim (2,8 kilometer en 800 hoogtemeters) was ook wat technischer en met enkele touwen. Deze klim kan alleen gedaan worden met droog weer en wederom had ik geluk. Deze tocht was misschien wel het meest unieke wat ik ooit heb meegemaakt. Het was pikkedonker en ik liep met een hoofdlamp. Het uitzicht: een heldere hemel met heel veel sterren. Ik zag een pad van lampjes van andere wandelaars en in de verte zag ik prachtige bliksemschichten. Af en toe zag je ook nog de contouren van de bergen.

Het was GE-WEL-DIG. Al veel te vroeg, om 4.50 uur, was ik op de ijskoude top. De temperatuur lag iets onder het vriespunt en het waaide uiteraard. Rond 6.00 uur zou de zon opkomen. Het was een koude anderhalf uur dat ik daar gezeten heb, maar daardoor heb ik het hele proces van zonsopgang kunnen aanschouwen. Het was uniek. Zeker de prachtige wolken die ik in de verte zag en het onweer maakten het plaatje compleet. Ik heb vele foto’s gemaakt, maar deze foto zegt volgens mij alles:

Even puzzelen

Vervolgens ging ik afdalen naar de lodge waar ik geslapen had. Het bijzondere was dat de afdaling, bij daglicht, totaal anders was dan de klim. Ik had zulke mooie uitzichten die ik dus op de heenreis niet had gezien. Ik heb er intens van genoten. Om 7.45 uur kwam ik bij de lodge aan en daar kon ik ontbijten. Na even ontspannen op de kamer ben rond 09.45 uur de rest van de afdaling gaan maken. Deze dag kent dus 800 hoogtemeters en 2.250 meter afdalen. Een flinke tocht, maar wel heerlijk! Eenmaal beneden aangekomen stond de lunch klaar om de reis af te sluiten. Terug naar de stad Kota Kinabalu was wel even puzzelen. Of eigenlijk gewoon wachten totdat er een bus voorbijkomt die plek heeft. Er gaat een bus per uur. Doordat ik geen wifi had, kon ik helaas geen Grab bestellen.

Als enige luxe overnachting had ik ervoor gekozen om 25 minuten buiten Kota Kinabalu te slapen in een bungalow aan het strand. Het meest bijzondere was, is dat ik op dezelfde dag om 18.15 uur de zon aan zee weer onder zag gaan. Hoe bijzonder is dat?

---

Praktisch: Boek wederom rechtstreeks via: info@suterasanctuarylodges.com.my. Tip: maak er een tweedaagse toer van, want de overnachtingen zijn belachelijk door.  Het is een duur avontuur, maar wat mij betreft wel echt de moeite waard. Neem ’s ochtends vroeg een taxi of minibus. De reis duurt ongeveer twee uur. Je moet er rond 08.30 uur zijn.

De toer kent diverse kosten: de overnachting inclusief eten moet je vooraf betalen. Contant en ter plaatse betaal je voor: fee om te mogen klimmen, verzekering, transport en de gids.

---

Kuala Lumpur

Omdat het praktisch het beste uitkwam, ben ik nog een dag in Kuala Lumpur geweest. Veel mensen vinden zulke grote steden geweldig, maar ik ben gewoon liever in de natuur. Wel heb ik mijn meest bijzondere etentje ooit gehad in restaurant Babe. Qua eten, uitzicht en beleving was het een unieke ervaring.

---

Lees hier deel 1 van mijn reisverslag over Maleisië

---