REISVERSLAG DENEMARKEN | Wij liepen in vijf dagen het Gerdarmenpad

REISVERSLAG DENEMARKEN | Wij liepen in vijf dagen het Gerdarmenpad

Door Tammy Pagen

Afgelopen juni wandelden mijn broer en ik het ‘’Gendarmenpad’’ in Denemarken oftewel ‘’Gendarmstien’’. Deze langeafstandsroute verbindt in vijf etappes de prachtige en gevarieerde natuur langs het Flensburger Fjörd. Een afwisselende wandeling met bosrijke omgevingen, kabbelende beekjes en mooie stranden die de grens tussen Duitsland en Denemarken volgt.

Het pad is vernoemd naar de Gendarmen die vanaf 1839 de grens bewaakten. In 1958 werden de controles door de politie overgenomen en werd het regiment van de Gendarmen opgeheven, na meer dan honderd jaar dienst. Het pad kreeg echter nieuw leven ingeblazen toen het in 1980 werd hersteld en een functie kreeg als wandelpad.

Eerst telde de route vierenzeventig kilometer in totaal, later is de route uitgebreid waardoor hij vandaag de dag vierentachtig kilometer telt. De wandelroute is onderscheiden met het ‘‘Leading Quality Trail – Best of Europe’’ label, maar lijkt nog geen grote bekendheid te hebben. Daar gaan wij misschien vanaf nu verandering in brengen…

Dag 1: Padborg – Sønderhav (14,4 km)

We zijn al een aantal dagen in Denemarken. Na wat te hebben rondgereisd, verblijven we de komende dagen in een huisje in Gråsten. Dit is een strategische keuze omdat Gråsten ongeveer in het midden van de Gendarmstien ligt. Zo kunnen we dus gemakkelijk na elke wandeletappe worden opgehaald en aan het begin van een nieuwe etappe weer aan de start worden afgezet. Dat ophalen en afzetten hebben we goed geregeld: onze ouders zijn mee en mijn vader is de chauffeur voor de komende dagen.

Verder zullen mijn teckels Sjefke en Sjarel een aantal dagen meewandelen. We worden vandaag afgezet bij het startpunt in Padborg en ontdekken daar al dat de route zeer goed staat aangegeven. Elke etappe begint en eindigt met een overzicht van de route en er staan overal witte bordjes met blauwe Gendarmen en pijlen om de richting aan te geven.

We lopen direct het bos in waar we een enkele dorpeling tegenkomen die zijn hond aan het uitlaten is, verder is het er heel stil. Naast ons loopt een beekje en we volgen de stroming via het wandelpad dat er langs af slingert. Al snel wordt het pad heuvelachtig en als we op een open plek om ons heen kijken, doet de omgeving ons aan Zuid-Limburg denken en voelt het een beetje alsof we thuis zijn. Er liggen ontzettend veel naaktslakken op het pad in allerlei kleuren maar we zien ook een aantal grote exemplaren mét huisje.

Tijdens de wandeling passeren we een aantal historische punten uit de tijd toen de Gendarmen nog actief waren. Zo ook de grensovergang Rønsdam die de uit 280 stenen bestaande weg laat zien die vroeger met een slagboom werd bewaakt. Naast de slagboom is er ook een originele grenspaal te vinden en kun je met elkaar communiceren via een’’ground telephone’’.

Hierna volgt er een prachtig bos met goed aangelegde paden, houten bruggen en trappen. Deze trappen leiden naar een kampeerplek, midden in het bos. Het ziet er mooi en goed onderhouden uit. Er zijn houten overnachtingsplekken waar je overdekt met je luchtbedje in kunt slapen, er is een vuurplaats voorzien van houtblokken en bbq rooster en een eindje verderop is er zelfs een toilet te vinden.

We naderen het einde van de eerste etappe en komen steeds dichterbij de kust. Uiteindelijk lopen we hier en daar stukjes op het strand en eindigen we in Sønderhav met uitzicht op de Okseø eilanden. Er liggen hier een aantal enorme landhuizen en in de haven zien we bootjes die klaarliggen voor aankomend weekend. Wij ploffen neer op een picknickbankje bij een van de informatieborden van de Gendarmstien en bellen onze taxi.

Dag 2: Sønderhav – Rendbjerg (15 km)     

De regent klettert tegen de autoruit en ik kijk naar de lucht om in te schatten of de zon zich snel zal laten zien. We zijn onderweg naar Sønderhav, ons eindpunt van gisteren en startpunt van vandaag, en de wolken hebben zich flink samengepakt. De teckels komen moeizaam uit de auto, lopen in de regen is niet hun favoriete bezigheid. Maar zodra we onze rugzak over onze schouders slingeren, stopt het met regenen en kunnen we alle vier droog beginnen aan deze tweede etappe. De haven ligt er nog rustig bij; hier een daar dobbert er een eenzaam bootje op het water.

De wandeling van vandaag is weer schitterend. We hadden niet verwacht dat Denemarken zo’n divers landschap kent. We komen door bossen heen die onderbroken worden met geweldige doorkijkjes naar de zee. Het water is helder en fel blauw. De traditionele huisjes aan de kust en de zeilbootjes maken het een fraai, pittoresk tafereel. Ik snap wel waarom mensen hier graag wonen, het is hier echt heel mooi en rustgevend.

Via een sprookjesachtige boogtunnel van bomen lopen we verder en komen we uiteindelijk bij weilanden uit. De zon schijnt nu fel en we hebben het behoorlijk warm gekregen. Gelukkig wandelen we veel op het strand en kunnen Sjefke en Sjarel pootjebaden of genieten van de zeewind.

We passeren een schattige vuurtoren en zijn bijna in de buurt van Gråsten waar we ons huisje hebben. Langs de hele kustlijn staan voldoende bankjes om te rusten en komen we veel grote brandstapels tegen, al dan niet voorzien van een grote of kleine heks. Aanstaande zondag is het Midzomernachtfeest in Denemarken en volgens de traditie worden er dan vlak langs water brandstapels gemaakt om de heks te verbranden. Misschien een beetje cynisch, maar ik denk meteen dat als dit in Nederland al dagenlang onbewaakt klaar stond, alles al in de hens stond voordat het feest begonnen was. Hier is dat echter niet het geval, alles is zo rustig en vredig en ontzettend schoon. Zo passeren we ook heel veel openbare toiletten die allemaal even goed gepoetst zijn. En de openbare kampeerplekken zoals gisteren, komen we vandaag ook weer tegen.

Na een tijdje over het strand en stenen te lopen, komen we bij het strandje van Alnar. Een ontzettend leuke plek om een middagje door te brengen. Er zijn vlonders met een glijbaan en er zijn stukken zee afgezet om veilig te kunnen zwemmen. Langs de kant staan allerlei picknicktafels en bankjes en kinderen rennen met hun plastic emmertjes rond en bouwen zandkastelen. Sjefke vindt het ook reuzeleuk en stampt dan ook zomaar over een van de zandkastelen heen… Oeps… Na een aantal uur lopen zijn we dan eindelijk aangekomen in de haven van Rendbjerg. Hier stikt het van de vakantiehuisjes maar dat doet niks af aan de gezellige sfeer van deze plek. Vanuit de haven is er vanalles te doen, van een hapje eten tot het huren van een bootje of fiets. Wij laten ons weer fijn ophalen met de auto.

Dag 3: Rendbjerg – Kragesand (15,5 km)

Sjarel is gisteren verkeerd op zijn pootjes terechtgekomen met het uit de auto stappen dus hij loopt een beetje mank. Vandaag zal Sjefke daarom alleen met ons op pad gaan. Het belooft een warme dag te worden dus hup, zonnebril en zonnebrand paraat en voldoende water in de rugzak. De bosrijke omgeving van de afgelopen dagen is ingewisseld voor open velden en weilanden. Het is zwaar lopen want we wandelen uren in de felle zon, zonder beschutting, langs de graanvelden vol klaprozen en blauwe korenbloemen.

Al gauw komen we aan bij de steenfabriek. Deze fabriek is de enige van de acht steenfabrieken die hier voorheen in de regio te vinden waren. Hij dateert uit 1732 en was tot 1968 operationeel. Tegenwoordig is het een museum waar je een kijkje krijgt in de geschiedenis van de steenfabriek en het leven van diens medewerkers. In de omgeving zijn diverse stenen kunstwerken en bakstenen in het water te vinden.

Sjefke heeft het ook moeilijk met de warmte en gaat af en toe in het gras liggen en drinkt uit elke waterplas die we tegenkomen. Gelukkig zijn er leuke plekjes om het strand op te lopen zodat hij zich daar wat kan afkoelen en wij even kunnen rusten.

Door de warmte hopen we tijdens het laatste uur meerdere keren dat we er bijna zijn en onze chauffeur kunnen bellen. Het bos van de afgelopen dagen was in onze beleving niet alleen mooier en afwisselender maar ook een stuk fijner met deze hitte dan de open velden waar we vandaag doorheen lopen. Net wanneer ik even van een strookje schaduw geniet en denk aan de rust en ruimte die je ervaart als je hier woont, worden mijn gedachten verstoord door rapmuziek die door een grote speaker schalt. Als we het hoekje omlopen, zien we dat er een groepje jongeren op hun luchtbedjes in de zee dobbert. Het ziet er zo gezellig uit, dat de muziek me niet eens stoort. Sterker nog, we nemen plaats aan een picknickbankje met uitzicht op een stel bijzondere koeien met wollige vacht. Ik ga er nog harder van zweten als ik er naar kijk. Gelukkig zit onze wandeling er voor vandaag op en kunnen we snel een verfrissende douche nemen.

Dag 4: Kragesand – Sønderborg (19 km)

Vandaag wandelen we zonder teckels, de afstand en de hitte maken het te zwaar voor ze. Smalle paden langs de kust worden afgewisseld door het bos en het vele lopen over keien op het strand. Mijn knieën en enkels vinden het begin van deze route duidelijk minder fijn. Gelukkig maakt het uitzicht het goed: je kunt over de baai onze eindbestemming van vandaag al zien liggen. Sønderborg lijkt op deze manier ontzettend dichtbij maar de vele kilometers van vandaag zitten hem in de diepe inham van de baai die pas zichtbaar wordt als we om de hoek komen.

Op sommige stukken moeten we door het water lopen maar daarbij ligt er een onverwacht gevaarte op de loer: kwallen! Ze lijken hier met de bosjes aan te spoelen en door het heldere water kunnen we ineens zien dat het ondiepe water vol zit met deze glibberige dingen. Goed opletten dus dat we niet geraakt worden.

In de folder staat dat we onderweg de zogenaamde ‘’liefdestunnel’’ zouden moeten tegenkomen. Dit is wederom een tunnel bestaande uit overhangende boomtakken. We missen hem echter compleet want er zijn wel wat bogen, maar hebben de afgelopen dagen duidelijkere exemplaren gezien. Terwijl ik druk op zoek ben naar de mogelijke tunnel uit de folder, zie ik ineens een jonge ree, op zeer korte afstand. Ik tik zo blij als een kind mijn broer aan en wijs naar het reetje. Die moet op de foto natuurlijk! Bambi makes my day, nu al. En dat terwijl we nog minstens twee uur te gaan hebben.

We worden onderweg vergezeld door zwaluwen, talloze vlinders en nog een tweede ree. Insmeren met zonnebrand is vandaag geen overbodige luxe maar noodzaak want de beschutting is minimaal, de zon fel en de harde wind verraderlijk. We passeren meer mensen dan de afgelopen dagen. Er zijn veel wandelaars en fietsers op pad en aan de stranden zijn diverse campings te vinden en genieten vakantiegangers en inwoners van een dagje aan zee. Wij naderen Sønderborg en dan is het natuurlijk tijd voor een belletje naar onze privé chauffeur. Even later rijden we naar onze uitvalsbasis in Gråsten, waar ’s avonds de heks verbrand wordt tijdens het Midzomernachtfeest.

Dag 5: Sønderborg – Skovby (15,5 km)

In Sønderborg zijn er vanuit het centrum geweldig mooie en goed onderhouden wandel- en fietspaden aangelegd en we lopen dan ook een stuk over de strandboulevard van deze stad. De stad zelf is trouwens ook een leuke stop met een historisch marktplein, een kasteel, leuk dagstrand, een haven met traditionele huizen en gezellige eettentjes.

In de haven van Høruphav liggen veel zeilboten te wachten om erop uit te varen. We besluiten er op een van de vele picknickbanken te rusten en ons lunchpakketje op te eten. Om ons heen staan diverse grote roosters om op te barbecueën.

Een eindje verderop bij het originele eindpunt van de route (of startpunt als je hem andersom loopt natuurlijk) staat een klein eerbetoon aan de Gendarmen: een hokje met een pop in kostuum. Voorheen eindigde de wandelroute hier in Høruphav, op 5,5 kilometer na Sønderborg. Tot aan Høruphav was het mooi en makkelijk wandelen. De laatste etappe is echter uitgebreid met de laatste tien kilometer naar Skovby. En omdat we zulke die-hards zijn, gaan wij natuurlijk voor de hele route tot aan Skovby.

Nou, daar krijgen we al snel spijt van. Het is ontzettend saai. We zien alleen maar velden vol graan, windmolens, komen nauwelijks huizen tegen en er zijn maar weinig doorkijkjes naar de zee. We ploeteren ons letterlijk door het hoge koren heen en voelen de zon op onze rug branden. Als we dan eindelijk water zien, gebeurt daar ook niet veel spannends: er dobbert hier en daar een verloren bootje rond maar er is verder geen teken van leven te bekennen.

Meerdere keren zuchten we naar elkaar dat we hopen dat het einde snel in zicht is en dat we er aan moeten denken dit stuk echt af te raden bij anderen. Dus bij deze: stop in Høruphav, ga niet verder naar Skovby, het is echt de moeite niet waard. Wat zijn we blij wanneer we eindelijk het eindpunt bereiken en de in totaal vierentachtig kilometer hebben behaald!

Het is echt zonde dat deze etappe op deze manier is uitgebreid want als mensen hier starten i.p.v. eindigen, geeft het een totaal vertekend beeld van de route zoals deze in zijn totaal is. We hebben echt genoten van het Gendarmenpad omdat het zo ontzettend afwisselend is. We hebben gelopen in prachtige bossen, langs mooie stranden, door uitgestrekte korenvelden, blauwe zee en heuvelachtig terrein.

Onderweg kwamen we zwaluwen, kwallen, vlinders, slakken en reeën tegen. En de faciliteiten zoals de duidelijke routemarkering, informatieborden, de kampeerplekken en schone, gratis toiletten en douches maken het zeker geschikt als meerdaags wandelpad. Denemarken heeft ons hierdoor echt aangenaam verrast dus trek je wandelschoenen aan en treed in de voetsporen van de Gendarmen en marcheer over de grens!

---

Lees hier alle persoonlijke reisverhalen van onze reporters

---