Het grensoverschrijdende Smokkelaarspad in Montafon

Aan het begin van het Montafon dal ligt het Schmugglerpfad, ofwel het Smokkelaarspad. Een pad dat vroeger werd gebruikt door inwoners van Oostenrijk en Zwitserland om dingen als koffie en tabak te smokkelen. Maar ook levend vee. De zolen van de schoenen werden achterstevoren onder de schoenen bevestigd om de douane op het verkeerde been te zetten. Het is een prachtig wandelpad die deels in Oostenrijk loopt en deels in Zwitserland.

Tegen de meute in

In de ochtend reden we naar het begin van het Montafon dal en namen we de gondel in Gargellen; de Schafbergbahn naar het bergstation op 2.126m. In no time waren we boven. Mijn benen voelden aan als gekookte spaghetti sliertjes, dus liepen wij eerst naar de Gafierjoch (2.290m) in plaats van de St. Antönier Joch, aangezien we nog niet zeker waren van de hele wandeling.

De reden waarom de wandeling in andere richting wordt gelopen, heeft te maken met het pad. Er zitten twee steile, rotsige, “rutschige” stukken in die je liever omhoog loopt dan naar beneden. We startten bij het bergstation. In het begin leek de omgeving een bouwterrein en zagen we al snel de kleine Gandasee.

Gafierjoch

Voordat we boven waren op de Gafierjoch, voelden mijn benen al weer wat steviger aan. Prachtige uitzichten met vele contrasten. Wat een mooie kennismaking met het voor mij onbekende Montafon! Natuurlijk weer een prima plek om chocola te eten en wat bij te tanken. We overlegden wat we zouden doen. Doorlopen betekende nog een aantal uren lopen, want er was geen shortcut en eenmaal halverwege, maakt het niet meer uit welke kant je opgaat. De Nederlanders die we tegenkwamen en de andere richting op liepen, waren een dikke drie uur onderweg.

Met frisse zin besloten we het hele Smokkelaarspad te wandelen. Het werd wat rotsiger en we moesten nog een stukje omhoog lopen. Wat een geweldige omgeving! Voordat we gingen dalen, zochten we een mooi plekje uit de harde wind om te lunchen.

St. Antönier Joch

Na de lunch was het voor een ons een wat steiler grindpad naar beneden. Mensen liepen zwetend omhoog, wij voorzichtig naar beneden. Even later zagen we de Gafiersee liggen. Het water nodigde uit om een plons te nemen, maar omdat we niet heel vroeg waren begonnen met de wandeling, besloten we door te lopen. Tijd om weer de gang naar boven in te zetten, naar de St. Antönier Joch op 2.379m.

Om je heen kijken, is stilstaan in de bergen en dat deden we een aantal keer om achterom te kijken naar het prachtige uitzicht. Het fel groene gras, de rotsen in het gras en de grijze, ruige achtergrond met een blauwe lucht en wolken. Wat een plaatje en genieten!

Schafbergbahn

Aangekomen op de Joch keken we een ander dal in en daalden we via een smal pad. Ook dit pad wil je liever omhoog lopen, gezien het een zanderige ondergrond heeft en we uit moesten kijken niet weg te glijden. We kwamen aan bij het bordje met de landgrens van Oostenrijk en Zwitserland. Daarna daalden we verder in een groene omgeving om op het laatst nog een stukje omhoog te lopen over een saai grindpad naar de Schafbergbahn.

Voor deze tocht moet je zo’n vijf uur rekenen. In totaal is het 8,5 km wandelen met 600 hoogtemeters. Onderweg kom je geen hut tegen, neem genoeg water en eten mee als je deze tocht gaat lopen. Wat een afwisselende tocht was het met prachtige uitzichten. Een absolute aanrader als je in het Montafon bent!

Heb je nog geen genoeg gekregen van het Montafon? Klik dan hier en hier voor meer inspiratie!

Dagmar Wolters

Dagmar Wolters, iemand die graag wat van de wereld ziet. Ik schrijf vooral over mijn beleving tijdens het reizen en deel hier mijn ervaringen met jou. De wereld ligt aan mijn voeten, loop je mee?

Reizen naar USA en Canada

---