Iedere vezel in mijn lichaam werd weer wakker op Rhodos

Spannend, zo kan ik het jaar 2021 voor mij het beste beschrijven. Langeafstand wandelen, mountaineering en kajakken. Voor mij is dat een levensstijl vol passie en avontuur. Het is dan ook raar dat mijn mooiste moment van 2021 niet op dat vlak ligt.

Het afgelopen jaar moest ik een zware knieoperatie ondergaan en altijd was er die onderhuidse spanning. Kan ik nog wel mooie nieuwe buitensport avonturen meemaken? Kan ik dat nog wel blijven doen wat mij als mens in de kern raakt?

Stapje voor stapje en meter voor meter. Beetje bij beetje werd mijn knie beter en na een half jaar revalideren durfde ik het aan. Wel op een veilige plek, zodat als er iets mis ging ik altijd iets anders kon gaan doen. Het werd Rhodos. Een toeristenplek waar ik normaal nooit heen zou gaan. 

Bergje op, bergje af

De eerste kilometers werden gemaakt en langzaam ontstond er een voorzichtige grijns op mijn gezicht. Ik voelde me vrolijk worden. Vanbinnen maakte de depressieve gedachten plaats voor spontaniteit. Ik begon weer te lachen en genoot weer van alles om mij heen. Hoe mooi was alles daar. Het landschap, de oudheid, de azuurblauwe zee, de kleuren, de geuren, de wandelingen…

• 

• 

• 

Toegegeven, de lekkere warme zon en het heerlijk warme zeewater doet ook een hoop. Maar dit ging dieper. Alsof iedere vezel van mijn lichaam weer wakker werd. Klif op, klif af. Weer een paar kilometers erbij. Tranen sprongen in mijn ogen. Ik ben er weer! Wie had ooit kunnen denken dat dat op Rhodos zou gebeuren.