Indian Summer in Algonquin Provincial Park in Canada

Een paar jaar geleden ging ik naar Canada! Een reis naar de ongerepte natuur van dit immense land stond al lang op mijn bucket list, dus toen mijn vriend voor een sportevenement naar Ontario, Canada moest, besloten we er een korte vakantie aan te plakken. We startten in Toronto en maakten een supermooie roadtrip door Ontario. Een van de gebieden in Ontario waar je als outdoorliefhebber zeker heen moet is het Algonquin Provincial Park. Wij namen vier dagen de tijd om dit enorme natuurgebied te verkennen.

Algonquin Provincial Park
Algonquin Provincial Park is het oudste nationale park van Canada. Het is een gigantisch, ongerept bosgebied, vol riviertjes, meren en watervallen. Er loopt één weg door het zuidelijke gedeelte van Algonquin, de Highway 60.
Zodra je deze highway verlaat kun je je hier op maar twee manieren verplaatsen: te voet of per kano. Perfect voor deze twee fanatieke hikers!
Wandelen in Algonquin Provincial Park
Wandelen is dé manier om Algonquin Provincial Park te ontdekken. Het park heeft ongeveer twintig routes voor daghikes, die elk weer een ander element van Algonquins natuur benadrukken en verkennen. Bij de start van elke wandelroute kun je een boekje over de betreffende route kopen of lenen.
Aan het eind van je wandeling doneer je 0,50 CAD en neem je het gidsje mee, of je stopt het gidsje in een soort brievenbus zodat een volgende bezoeker het weer kan gebruiken. Onderstaande routes vonden wij het mooist!
Centennial Ridges Trail
Dit is absoluut onze favoriet! Een superveelzijdige wandelroute met een hoop afwisseling qua omgeving. De Centennial Ridges Trail is een 10.4 km lange rondwandeling over twee grote bergkammen, door bossen en langs kleine meren. Het is een aaneenschakeling van klimmen, afdalingen en indrukwekkende vergezichten.
De hoogtepunten van deze route zijn de hoge kliffen waar je overheen loopt. Vanaf deze kliffen kun je in veel gevallen 360 graden rond, kilometers ver kijken. Je ziet zover je kunt kijken alleen maar natuur, geen wegen, steden of andere tekens van een bewoonde wereld. Staand op deze kliffen verbaasde ik me over hoe groot Canada is en wat een immens grote gebieden ongerepte natuur er hier nog zijn.
Ik heb lang op de kliffen gestaan en alles rustig in me opgenomen: uitgekeken over de gigantische meren die hier liggen, genoten van de felle kleuren van de bossen en me afgevraagd hoeveel beren er nu ongezien in het dichtbegroeide gebied onder mij rondscharrelden.
Niet alle dieren gaan hier ongemerkt voorbij. Terwijl we door het bos lopen wordt er overal om ons heen luidkeels alarm geslagen door de talloze eekhoorntjes die we her en der weg zien springen. Bij de meertjes waar we langs komen zien we veel beverdammen. Ergens halverwege de wandeling blijft mijn vriend ineens staan op het wandelpad en wenkt hij mij stilletjes dichterbij.
Midden in het meertje zit een bever zich rustig te wassen. Langs ditzelfde meer vinden wij vlakbij de waterkant grote pootafdrukken…we zijn bij lange na geen wildlife experts, maar afgaand op internet research zijn we er toch vrij zeker van dat we hier berenpoten in de modder hebben gezien.
Indian Summer in Algonquin Provincial Park
Wij zijn hier tijdens de Indian Summer. Tijdens deze periode, laat in de herfst, zie je de Canadese natuur op zijn mooist! De bossen zijn dan een mengeling van groen, rood, oranje, bruin en geel. De contrasten tussen deze kleuren zijn spectaculair. De Centennial Ridges Trail is perfect om de Canadese Indian Summer met eigen ogen te zien. Bij elk uitzicht sta ik me weer te vergapen aan de felle kleuren in de bossen voor me.
Ik zou in de toekomst zeker weer in de herfst naar Canada gaan. Zo mooi als hier heb ik herfstkleuren nog niet eerder gezien. Ook de Canadezen zelf zijn er vrij stellig in: tijdens de herfst is hun Canada op haar mooist.
Interessant om in de gaten te houden als je zelf een herfsttrip naar Ontario wilt maken: de website van Algonquin Provincial Park. Hier rapporteren ze tijdens het herfstseizoen heel gedetailleerd het verloop van het verkleuren van de bladeren.
Mizzy Lake Trail
Mizzy Lake Trail is een 11 km lange rondwandeling langs negen meren en meertjes. Deze wandeling wordt omschreven als een route met een heel grote kans op het spotten van wilde dieren. Een greep uit de dieren die je hier tegen kunt komen: bevers, elanden, herten, zwarte beren, schildpadden, eekhoorns en herten. Yes! Echt een wandeling voor ons.
Hoewel we weten dat dieren ons al van verre kunnen ruiken gaan we sluipend door het bos. Zo groot is de wens om een eland in het wild te zien! Bij het eerste meer dat we tegenkomen zien we weer pootafdrukken. Ook dit keer lijken ze van een beer te zijn. Aan de waterkant staat het vol met grote hoefafdrukken van elanden. Die hebben we waarschijnlijk net gemist!
De meren langs de route zijn prachtig. Wij hebben ook een perfecte dag uitgekozen voor deze route. De zon houdt ons lekker warm, halverwege de route lopen wij alleen nog in t-shirt, en we lopen onder een helderblauwe lucht. Maar desondanks hangt er boven veel van de meren en moerassen op deze wandeling een mooi laagje mist. Prachtig om te zien!
Elandensporen volgen
Halverwege de route lopen we op een zandpad door het bos. Hier volgen we een tijdlang een tweetal hoefafdrukken van een eland met een jong. We raken steeds enthousiaster en de verwachtingen zijn hooggespannen. Als we op een zeer verse berg keutels stuiten blijkt hoe dichtbij we bij de elanden zijn. We voelen ons echte spoorzoekers en verwachten de elanden elk moment te kunnen zien. Maar helaas: al vrij snel daarna loopt hun spoor de bosjes in en zien we ze dus niet.
Mizzy Lake Trail is een hele mooie, afwisselende route En er zitten hier inderdaad een hoop wilde dieren
Als we bij ‘Wolf Howl Pond’ een lunchpauze inlassen zie ik zo’n vijftig meter verderop iets het pad oversteken. Het blijft op het pad staan en kijkt mijn kant op. In eerste instantie denk ik dat het een jong beertje is, maar bij een tweede blik lijkt het meer op een heel grote marter. Ik grijp naar mijn camera, maar helaas komen er op dat moment een paar zeer luidruchtige wandelaars aan waardoor het dier op de vlucht slaat. Geen foto dus!
Mizzy Lake Trail is een hele mooie, afwisselende route. En er zitten hier inderdaad een hoop wilde dieren! Het ‘marterachtige beertje’ dat ik heb gezien blijkt een fisher (vismarter) te zijn. Als wij ’s middags een bezoek brengen aan het Algonquin Visitor Centre horen we dat bij Mizzy Lake door een aantal wandelaars inderdaad een moedereland met jong is gezien.
Track and Tower Trail
Track and Tower Trail is een rondwandeling van 7.5-13km langs bossen, kliffen, meren en bever leefgebied. Het hoogtepunt van deze route is absoluut het uitzicht vanaf een hoge rotswand over Cache Lake. Deze route heeft net als de Centennial Ridges Trail spectaculaire vergezichten en hier en daar een inspannende klim. Maar deze wandelroute heeft ook een interessante geschiedenis.
In het boekje over de Track and Tower Trail staat de geschiedenis van dit gebied uitgebreid beschreven. Ooit liep dwars door dit gebied, een van de drukste treinrails van Canada. Deze is nu al lang verdwenen en vergeten, maar hier en daar zie je langs de route nog overblijfselen van de oude treinrails.

Trail.
Kanoën in Algonquin Provincial Park
Als je dieper het park in wilt, dan kun je dat het beste per boot of kano doen. Algonquin Provincial Park heeft duizenden meren, waarvan er veel door rivieren met elkaar in verbinding staan. Perfect voor een verkenningstocht over water dus. Maar alhoewel de periode waarin wij Algonquin bezochten perfect was voor het zien van de Indian Summer, was het dat niet voor onze plannen om met een kano het park in te gaan.
Vanaf halverwege de herfst sluiten de meeste nationale parken: het hoogseizoen is voorbij, er zijn dan geen kampeerplekken meer open en de kanoverhuurders sluiten ook hun deuren. Op zich begrijpelijk, in deze tijd begint het ’s nachts al te vriezen en het water is al enorm koud. Maar wij hadden echt gehoopt nog met een kano het park in te kunnen gaan.
Gelukkig heeft de eigenaar van de blokhut waar wij sliepen een aantal kano’s liggen waar wij gebruik van mochten maken. Onze blokhut stond net buiten de toegangspoort naar Algonquin, aan een groot meer. Hier konden wij dus toch nog even het water op!
Wildlife spotten in Algonquin Provincial Park
Eekhoorns, blue jays, grey jays, nog meer eekhoorns, kalkoengieren en een vismarter. We hebben best wat wilde dieren gezien tijdens onze eerste dagen in Algonquin. Vismarters blijken zelfs bijna nooit gezien te worden in Algonquin, omdat ze overdag voornamelijk inactief zijn. Bongo Mike, de verhuurder van onze blokhut ging uit zijn dak toen ik vertelde dat ik er een had gezien. Zelfs zijn vriendin, die in Algonquin werkt, had er nog nooit een gezien.
Ondanks dat onze dagen in Algonquin echt meer dan geslaagd waren baalden wij wel een beetje dat we geen eland hadden gezien. We hadden alles precies ‘volgens het boekje’ aangepakt: we waren vroeg op de dag gestart met wandelingen, waren naar voor dieren aantrekkelijke plekken gegaan en waren muisstil geweest tijdens onze tochten.
Een laatste poging om elanden te zien in Algonquin
Van Bongo Mike hoorden wij over een ‘hotspot’ voor elanden. Op die plek waren deze week al meerdere malen ’s ochtends vroeg elanden gezien. Op onze laatste dag in Algonquin stonden wij dus om 5 uur naast ons bed in de hoop toch nog een eland te kunnen zien.
In de wetenschap dat er op deze plek de afgelopen week zwarte beren waren gespot was dit ook best een spannende ervaring
Om half 6 stonden wij in het pikkedonker in het park. We waren wat aan de vroege kant, de eerste drie kwartier zagen we nog geen hand voor ogen. In de wetenschap dat er op deze plek de afgelopen week ook wat zwarte beren waren gespot (er stond een waarschuwingsbord bij de parkeerplaats nabij), was dit ook best een spannende ervaring. Twee uur hebben we hier staan bikkelen, in de vrieskou, maar op een hele mooie zonsopgang na hebben we helaas niks interessants gezien. Weer geen eland!
Eindelijk, onze eland!
Omdat het onze laatste dag in Algonquin was maakten we nog een mooie wandeling en aan het begin van de middag reden we rustig richting de uitgang van het park. Ik was nog een beetje in mineur omdat we Algonquin moesten verlaten zonder een eland gezien te hebben, toen mijn vriend ineens heel hard begon te schreeuwen dat ik de auto moest stoppen.
Daar was dan eindelijk onze eland! Een mannetjeseland, middenin een open veld langs Highway 60. Het was ongelooflijk indrukwekkend om te zien. Een eland is gigantisch! Pas als je er eentje vlakbij ziet besef je hoe ontzettend groot zo’n beest werkelijk is. En wat een rust straalde hij uit. We hebben met een gigantische grijns op ons gezicht staan staren naar dit prachtige dier.
Zelfs veel later op de dag, toen wij al in de auto zaten op weg naar een ander deel van Ontario en de eland al lang vertrokken was, was die grijns er nog. Een perfecte afsluiting van ons bezoek aan Algonquin Provincial Park en een van de hoogtepunten van onze rondreis door Canada.
Dit vinden wij van Algonquin Provincial Park
Algonquin biedt ontzettend veel voor de outdoor liefhebber: supermooie wandelroutes, wateractiviteiten, wilde dieren en prachtige, onbedorven en ruige natuur. Omdat wij buiten het seizoen in het park waren was het hier ook nog eens heerlijk rustig. Wij zijn tijdens onze wandelingen nauwelijks anderen tegengekomen. In het hoogseizoen is dat vast anders. Dan zijn de campings open en komen hier ook veel Canadezen kamperen.
Ik zou hier absoluut nog een keer terug willen komen. Vier dagen is natuurlijk maar ontzettend kort en er valt dus nog heel veel Algonquin te zien. Sowieso zou ik dan graag een meerdaagse kanotocht willen maken, waarbij je diep het park in gaat. Maar ook als je net als wij maar een paar dagen hebt, is dit een prachtige plek om te verkennen. Absoluut een aanrader!
LEES OOK DEZE ARTIKELEN OVER DE MOOISTE PLEKKEN IN CANADA
Lees hier onze andere outdoor reisverhalen
Sanne is zangeres en musicalcoach. Ze is gek op natuur, reizen, hiken en canyoning. Madeira is een van haar favoriete bestemmingen en ze is oprichter van reiswebsite www.madeiramazing.com