Reisverslag Lapland | Rendieren en wandelen op de poolcirkel
Een reisverhaal van Maartje Bevers
Nog helemaal in de sferen van onze dag met de Sami gingen we op naar onze volgende bestemming: Arjeplog. We vertrokken na een stevig ontbijt in onze accommodatie en maakten ons op voor een autorit van een paar uur. We hadden ons nog niet gesetteld of in de verte zagen we iets bewegen in de berm. Rendieren! Dat was gelijk al de eerste mooie ervaring van deze nieuwe dag.
Vanzelfsprekend stapten we voorzichtig en snel uit de auto, vergezeld van onze camera’s. Zo mooi om te zien hoe deze dieren gewend zijn aan mensen. In principe zijn alle rendieren namelijk eigendom van een Sami en behoren ze bij een vaste kudde.
Terwijl we uit de auto waren gestapt om foto’s te maken van het groepje voor ons op de weg hoorde ik het geluid van hoeven vlak achter me. Edwin hoorde het net iets eerder en zag een rendierenfamilie vlak achter me langs lopen.
Gelukkig had hij zijn camera in de aanslag zodat hij deze foto’s en video konden maken. Ik begrijp nu dat heel veel reizigers in Lapland deze zelfde ervaring hadden, maar voor mij was het het echt een bijzonder en uniek moment.
Van Arjeplog naar Vuoggatjålme
Zoals gezegd waren we onderweg naar het plaatsje Arjeplog. Een voor ons totaal onbekende plaats en eigenlijk valt er ook weinig te zeggen over dit provinciestadje. Het Zilvermuseum staat op een prominente plek aan de rand van het meer, naast de VVV. We hadden op die dag even geen zin een museum, dus vroegen we aan de enthousiaste vrouw van de VVV waar we leuke of bijzondere outdooractiviteiten konden doen.
Na een kort gesprek kwamen we met z’n drieën al snel tot de conclusie dat de mooie wandelgebieden die wij in gedachten hadden allemaal in de buurt van de poolcirkel liggen.
Dat was nog eens honderd kilometer rijden over de bekende Zilver-route. Dit is de oude handelsroute van de zilvermijn aan de westgrens helemaal naar de Oostkust van Zweden. We hebben dit ervaren als een van de mooiste wegen van onze roadtrip. Wat een geweldige panorama’s! Het landschap zie je langzaam veranderen richting de grens van Noorwegen. De bergen worden hoger en scherper en de meren worden misschien nog wel blauwer.
De Poolcirkel
En ineens is ie er dan, de Poolcirkel! Zomaar vanuit het niets, zonder duidelijke kenmerken. Mooi om te zien dat de Zweden geen kermis hebben gemaakt van dit bijzondere geografische punt. Het enige wat deze locatie kenmerkt is een bord met het woord Poolcirkel in verschillende talen.
Op dit punt op de Poolcirkel ligt het plaatsje Vuoggatjålme. Je hebt hier een mini-supermarkt, een camping en een restaurant met bijbehorende stuga’s. Deze vakantiehuisjes liggen op een geweldige plek, iets verhoogd, met een adembenemend uitzicht over het meer. Op de achtergrond zie je bergketens in steeds lichtere tinten blauw en grijs.
Vuoggatjålme restaurant en stuga’s
We besloten ter plekke om onze accommodatie in Arjeplog te cancelen en hier te gaan overnachten. Een perfecte beslissing, want hier brachten we alweer een fantastische dag samen door. Genietend van de natuur, de rust en elkaar.
Wil jij ook een keer overnachten in een stuga op de Poorcikel? Kijk dan eens op deze website Vuoggatjålme.se. Deze is alleen is het Zweeds, maar met Google Translate kom je een heel eind.
Het ernaast gelegen restaurant ligt op een geweldige plek, is super strak ingericht en schijnt heerlijke gerechten te serveren. Deze hebben wij echter niet kunnen proeven, want het restaurant was in juli gesloten op maandag en dinsdag. Check dus vooraf de openingstijden.
Wandelen op de Poolcirkel
Aan het einde van de middag hebben we hier nog een hike gedaan van 2,5 uur. Dat is niet lang gezien alle hiking-mogelijkheden die er hier zijn. Je kan hier ver de bergen in trekken voor dag- en meerdaagse tochten door de ongerepte natuur.
Tijdens onze hike kwamen we niemand tegen en ik verwacht eigenlijk dat je – ook al doe je een tocht van een week – ook geen sterveling zult zien. Bijzonder dat dat nog kan in Europa.
We starten met een korte wandeling door de heuvels vlak achter onze accommodatie. Ook in het hoge noorden van Europa is de zomer van 2018 uitzonderlijk warm en droog. Waar normaal gesproken meertjes liggen zagen we nu droge vlaktes en moerassen.
Een smal, enigszins overwoekerd pad leidde ons geleidelijk naar boven. Op het hoogste punt keken we over de bomen heen en zagen de meren en het berglandschap in haar volle schoonheid.
Vervolgens daalden we af naar het grootste meer en kwamen daar terecht op een lang verlaten strand vol ruige rotsen. Het kristalheldere water maakte het droombeeld compleet. Regelmatig nam ik een moment om in stilte te genieten. Deze dag zou ik niet snel vergeten.
Deze omgeving is onwaarschijnlijk fotogeniek en Edwin bleef dan ook foto’s maken met zijn Nikon camera. Hieronder zie je een kleine selectie die we maakten van deze wandeling.
‘s Avonds hebben we in onze cosy stuga zelf een potje gekookt met de diepvriesspullen uit het supermarktje en nog uren zitten genieten van een uitzicht als op een schilderij. We genoten nog lang van de – net niet – ondergaande zon.
Mijn andere verhalen en foto’s over deze roadtrip door Lapland lees je hier:
- Een gloeiend hete start van de trip
- Fatbiken en suppen op en tropisch eiland in Lapland
- Zweeds Lapland is ook: zon, zee en strand!
- Op deze plek komen de Sami al honderden jaren samen
- Misschien wel onze mooiste reisdag ooit
Wil jij ook zo’n onvergetelijke reis maken naar Zweeds Lapland? Bekijk dan eens de Fly & Drive reizen van Voigt Travel naar Zweden.
Maartje komt al sinds haar vroegste jaren in de bergen. Zwitserland en Scandinavië zijn haar favoriete vakantielanden. Zij is redacteur voor Snowrepublic.nl en vanaf april 2017 reist en schrijft Maartje ook voor Mountainreporters.
