Reisverslag Wallis | Een outdoorparadijs met oneindig veel wandelmogelijkheden
Het Zwitserse Wallis (Valais) is een speeltuin voor de outdoorliefhebber. Vele gletsjers kleuren het landschap. Ruige bergtoppen en groene berghellingen nodigen uit om erop uit te gaan. Wallis is tweetalig; Duits en Frans. Het eerste deel van onze vakantie spraken we Duits en daarna gingen we de taalgrens over en werd het Frans. Toen wij er waren, fladderden er vlinders in overvloed en was de zon ons goed gezind. Lees verder voor wandelinspiratie!
Lötschental; van de Fafleralp naar de Anenhütte
Onze eerste wandeling in Wallis startte aan het einde van het Lötschental. We parkeerden de auto bij de Flafleralp in Blatten (betaald parkeren). Vanuit daar liepen we in zo’n 5,5 kilometers naar de Anenhütte. Op een breed pad wandelden we in een groene omgeving met een snel stromend water naast ons. De lucht was blauw en we zagen direct al een gletsjer stralen op de achtergrond. Het brede pad wordt binnen de kortste keren een smaller bergpaadje.
De contrasten van de groene weides met struiken en bomen en de ruige bergtoppen vond ik geweldig. Een aantal keren staken we het water over via een brug en er waren ook diverse planken neergelegd om de voeten droog te kunnen houden. De wandeling heeft drie meertjes, waaronder de Anensee bij de Anenhütte. Daar waren wat mensen aan het zwemmen. Wij liepen een klein stukje verder om te lunchen. Daarna vervolgden we onze weg richting de auto. Helaas ging deze door hetzelfde dal, maar wel een ander pad.
Gemmipas – Lämmernsee
Met de vorige wandeling nog in de benen, namen we in Leukerbad de gondel omhoog naar de Gemmipas. Boven aangekomen, heb je aan de rechterkant zicht op de Daubensee. Wij sloegen linksaf naar de Lämmernsee. De rondwandeling zelf is zo’n 8,5 kilometer en heeft niet veel hoogtemeters.
Bij de Lämmernsee zochten we een mooie plek en aten we onze lunch. Toen we naar rechts keken, hadden we wederom zicht op een gletsjer. Dit gebied is ruiger en heeft een ander gesteente. Voor ons was het klaar met wandelen voor de dag, maar je kan nog doorlopen naar de Lämmernhütte of rond de Daubensee wandelen.
Illsee
In de ochtend namen we vroeg de Tsapé stoeltjeslift omhoog, omdat er in de voormiddag slecht weer was voorspeld. Deze omgeving was weer heel anders. Wat een schoonheid en afwisseling hier in Wallis. Na een korte kim, zagen we de Illsee al liggen. We liepen naar beneden en wilden eerst naar de andere kant wandelen, om later misschien te zwemmen in het meertje.
Eenmaal aan de andere kant, liepen we een stuk omhoog naar de Obere Meretschialp totdat we omkeken. Er waren al flink wat donkere wolken achter ons, dus daalden we af, aten we lunch en lieten we het zwemmen voor wat het was. We zouden nat worden, maar niet door de water in het meer. De regen kwam, regenjassen aan en besloten wel via de Schwarzhorn/Lac Noir te lopen om het rondje compleet te maken. Al met al zo’n 6,5 kilometer en was het een goed vermaak!
Lac Bleu
Op weg naar een andere camping reden we een stukje door om te parkeren langs de weg voor de wandeling naar Lac Bleu. De naam geeft direct al aan dat we in het Frans sprekende deel van Zwitserland zijn. Het is een korte wandeling waarbij je hetzelfde pad heen en terug loopt. Toeristisch is het ook! Als je besluit de wandeling te willen maken, ga dan vroeg in de ochtend. Rond de middag is het er erg druk.
Desalniettemin ligt het meer er stralend bij. De turquoise kleur is een lust voor het oog. Het nodigt uit om er in te duiken, maar toen alleen mijn voeten in het water stonden en ze na een aantal seconden pijn deden, nodigde het mij niet uit om er helemaal in te gaan. Veel te koud! Vanuit daar kan je nog door wandelen naar de Cabane des Aiguilles Rouges.
Ferpècle en Mont-Miné gletsjer
In de ochtend reden we naar Ferpècle totdat we niet meer verder konden. Vanuit daar gingen we te voet verder. We waren een beetje aan het zoeken of we links of rechts langs te stuwmeer moesten wandelen. Tot nu toe was Zwitserland niet heel erg scheutig met bordjes neerzetten. In dit geval konden we er aan beide kanten langs en maakte het niet uit.
Eerst liepen we een stukje door het bos en toen het opener werd, waren al direct de twee gletsjers te zien. We besloten om eerst naar Bricola te wandelen en een verlaten en gesloten cabane. Vanuit het pad keken we prachtig op de ruige achtergrond. Slingerend gingen we omhoog. Nadat we een pauze hadden gehouden bij Bricola, liepen we nog een klein stukje verder omhoog. Groene weides, waterval, gletsjer op de achtergrond, gesteente her en der.
Dit is voor mij het perfecte plaatje. Misschien wel de mooiste plek in Wallis van deze vakantie. Eenmaal beneden konden we het weer niet laten om de zweetvoeten onder te dompelen in het ijskoude gletsjerwater. Heerlijk!
Marmotten trail
De laatste wandeling in Wallis was de Marmotten trail. Deze start in Arolla bij de VVV en staat bekend als een familiewandeling. De trail is aangegeven met marmotten op de bordjes. De groene weides zijn een geweldig speelveld en thuis voor bergmarmotten.
Vanuit het dorp kronkelt de weg omhoog. Wederom uitzichten op de gletsjer met een rijke groene voorgrond.Hoe mooi de omgeving ook is voor de marmotten, hebben wij er geen gezien, maar wel een aantal gehoord. Het is een leuke wandeling voor een ochtend of middag. Als je wilt, kan je er langer wandelen, want her en der lopen er genoeg wandelpaden. Je kan ook richting de gletsjer wandelen. Dat schijnt ook erg mooi te zijn.
Wallis is een absolute aanrader!
Wij kwamen tijd tekort om alles te doen wat we wilden. Wallis is een fantastisch mooie omgeving. Veel wandelpaden, veel mensen met klimspullen hebben we gezien, veel elektrische mountainbikes. Voornamelijk zijn we in het Lötschental geweest en Val d’Anniviers en Val d’Herens. In deze dalen is nog zoveel meer te zien en te ontdekken. Een stukje westelijker ligt Verbier. Daar hebben we ook wat mooie wandelingen gezien waar we nu niet aan toe zijn gekomen. Een goede reden om een keer terug te gaan.
Men zegt wel eens dat Zwitserland zo duur is, maar mij is het mee gevallen. Dan is het wel zo dat wij kampeerden met een tent en niet vaak uit gingen eten. Je kan het zo duur maken als je zelf wilt. Wat mij betreft is de prijs geen reden om niet te gaan. Sterker nog; er ligt genoeg moois om te gaan ontdekken en in buiten te spelen!
LEES OOK
Dagmar Wolters, iemand die graag wat van de wereld ziet. Ik schrijf vooral over mijn beleving tijdens het reizen en deel hier mijn ervaringen met jou. De wereld ligt aan mijn voeten, loop je mee?