Wandelverslag Italië | In de voetsporen van bisschop San Vigilio

Hiken in de bergen is ons niet onbekend. Maar hoe fijn is het om het bergleven eens op een andere manier te ervaren. In de vorm van slow travel. Oftewel, eeuwenoude paden bewandelen, in de Italiaanse natuur, de Italiaanse bergen en door Italiaanse dorpen, terwijl je jouw natuurlijke wandelritme aanhoudt. Dit is precies wat wij deden. We traden in de voetsporen van Vigilio, een bisschop uit Trento. We volgen de route die hij liep, de zogenaamde Sentiero di San Vili. 

Cammino di San Vili

De Cammino di San Vili is een wandelroute van zo’n 100 kilometer. De pelgrimsroute loopt door de bergen, door valleien, langs rivieren en door kleine dorpen. 
In drie dagen tijd gaan wij verschillende etappes van de route lopen, waarbij we in totaal zo’n 50 kilometer gaan afleggen. 

We starten de route op het kerkplein in Spiazzo, Van Rendena en lopen tot Tione. We lopen vandaag voornamelijk vlak, waarbij we vanuit het dorp via weilanden richting het bos lopen. Hier treffen we natuurlijk koeien en paarden aan, maar worden we ook verwelkomd door luid balkende ezels. Nooit geweten dat ezels zo’n lawaai konden maken. Daar komen we niet ongemerkt voorbij. 

Nog maar net onderweg, voelen we de eerste druppels vallen. We zijn deze dagen op pad met onze backpack waarmee we al onze spullen meenemen. Snel een stop dus om de regenhoes eromheen te doen. Poncho aan en we kunnen weer door. 

Klimmen met de mooiste uitzichten

Onderweg staat de route duidelijk aangegeven, voor ons is het vandaag simpelweg de wandelborden richting Tione volgen. We doorkruizen het prachtige authentieke dorp Villa Rendena, waar we langzaamaan toch wat gaan klimmen. Maar dat is niet erg, want, als je klimt, wordt je getrakteerd op de mooiste uitzichten. En zo blijkt dat ook hier het geval. Inmiddels is het zonnetje weer gaan schijnen en dat komt mooi uit, want het is lunchtijd.

We ploffen neer in een groot veld en pakken onze broodjes erbij. Italiaanse ham smaakt altijd goed, maar na zo’n wandeling, in zo’n omgeving, gaat het er extra goed in! Hierna wandelen we verder naar ons beoogde eindpunt van vandaag; de kerk in Tione. Het bleek dat we de pas er goed in hadden, want we zijn veel eerder aangekomen dan gepland. Daarom besluiten we de etappe van vandaag wat uit te breiden. We vervolgen onze weg en lopen nog een aantal kilometer langs de rivier de Fiume Sarca en genieten van het prachtige uitzicht.

Als we er 20 kilometer op hebben zitten, houden we het gezien voor vandaag. Morgen staat er tenslotte weer een etappe op de planning. We overnachten in San Lorenzo Dorsino, één van Italië’s mooiste dorpen. ‘Borghi più belli d’Italia’. En dan hebben we ook nog het geluk dat we in een prachtige B&b slapen. Garni Lilli, met uitzicht op de bergen. Niets meer te wensen voor vandaag! 

Van San Lorenzo naar Toblino

Op naar dag twee. Vandaag lopen we van San Lorenzo naar Toblino. Een kleine 20 kilometer. We starten in San Lorenzo, waar we eerst het prachtige oude dorp verkennen. We blijven extra lang hangen bij het kerkje. In eerste instantie voor de prachtige schilderingen binnen. Maar vervolgens ook om het bijzondere uitzicht vanaf de kerk. We kijken zo de vallei over en zien in de verte zelfs het Gardameer liggen.

Vanuit hier lopen we door richting Moline. Omgeven door bergen passeren we kleine dorpjes, lopen we langs watervallen en beginnen we langzaamaan naar boven te klimmen richting Vallelaghi. Hier worden we verrast met een waanzinnig uitzicht. Écht waanzinnig! Vanaf onze berg kijken we uit op de enorme groene vallei onder ons. De ruige rotsen die bekleed zijn met groene beplanting lopen door zover we kunnen kijken.

Middendoor stroomt een rivier die uit zal monden in het Gardameer. Buiten ons geen mens te zien, geen auto te horen. Enkel wat vogels die boven de vallei cirkelen. Hier kun je uren doorbrengen. Maar helaas, als we dat zouden doen, halen we ons eindpunt van vandaag niet. Dus, we lopen weer verder. 

Dit keer gaan we afdalen en lopen we via Vallelaghi richting het meer van Toblino. Deze etappe kan niet mis gaan. We hoeven simpelweg het stromende water naar beneden te volgen om uit te komen bij het immense meer. 

Wij moeten precies aan de andere kant van het meer zijn. We worden verwacht in Hosteria Toblino voor het apericena. Apericena; een combinatie van aperitivo en cena. Oftewel, drinken en eten. Wat we al hoopten bleek waar. De Italianen weten wel wat lekker eten en drinken is. Heerlijke locale gerechten, uiteraard bereid met de meest verse seizoens ingrediënten, worden vergezeld met de beste Italiaanse wijnen.  Moe, maar voldaan, lopen we ruim twee uur later het hosteria uit. Tijd om te overnachten in Hotel Lilla en ons voor te bereiden op de laatste etappe morgen. 

Van Covelo naar de Lamar meren

Zondag, rustdag. Maar niet voor ons. Vandaag gaan we de laatste etappe afleggen. We lopen van Covelo naar de Lamar meren. Qua afstand de kortste etappe. Maar qua hoogtemeters de pittigste. Zodra we de straat uitlopen begint de weg te hellen. Een ‘easy climb’ volgens onze Italiaanse gids, maar we merken al snel dat dat een rekbaar begrip is.

De route wisselt zich af met pittige klimmetjes door de bossen en mooie rustige groene vlaktes. Het voelt al een echte zondag. Het zonnetje schijnt prachtig tussen de bomen door, de bladeren glinsteren in het ochtendlicht. Boven de kleine meertjes hangt nog wat dauw en een hond duikt nieuwsgierig op uit het hoge gras. Terwijl we genieten van de bijzondere omgeving, duikt ineens, achter de hoge bomen, het grote meer voor ons op.

Zijn we er al? We zijn er al! Het Lamar meer. Een azuurblauw meer, waar nog geen mens te bekennen is. Één van onze groepsgenoten voelt met haar voet hoe koud het water is. Ijskoud! Maar, in de zomer is dit een populair zwemmeer, vertelt onze gids ons. 

Hiermee is onze wandeltocht dan echt ten einde gekomen. Wat een bijzondere tocht is dit. Al lopende kun je je heel goed inbeelden hoe deze pelgrimstocht vroeger verliep. Zeker als je over de eeuwenoude kasseien loopt en weer een klein kerkje passeert. Je bent tijdens deze tocht ver weg van de bekende toeristische dorpjes, maar komt juist op de plekken die je normaal gesproken niet snel zou vinden. Wij verbleven in een B&B en een hotel, maar je kunt er ook voor kiezen om te kamperen. In ieder dorpje zijn wel mogelijkheden om prettig en kleinschalig te overnachten. 

Meer weten? Kijk dan eens op de website van Trentino of op de website van de Cammino di San Vili.

Maaike Somers

Maaike reist en schrijft al vele jaren voor wintersportwebsite Snowrepublic en sinds 2017 ook voor Mountainreporters. Maaike is graag actief en op reis. Nieuwe plekken en de natuur ontdekken. Wandelend, fietsend of op een andere manier, dat maakt niet uit, zolang ze maar buiten kan zijn.

www.snowrepublic.nl

Reizen naar USA en Canada

---