Zon, zee en strand in een zinderend warm Lapland

Zon, zee en strand in een zinderend warm Lapland

Een reisverhaal van Maartje Bevers | zomer 2018

Voor het eerst in mijn leven heb ik meegemaakt dat het in de nacht niet donker werd. Een leuke en toch wel rare gewaarwording. De zon hier in Zweeds Lapland is onder gegaan nadat ik ben gaan slapen (23.00) en stond al weer aan de hemel toen ik vroeg (6.30) wakker werd.

Na ons heerlijk ontbijt deze ochtend in hotel Fyttsgarden in het typische Zweedse landhuis hebben we nog een kop koffie genomen met Zweedse koekjes.

Zodra ik nog een rondje had gefietst om mobiel te blijven zijn we verder gegaan op onze roadtrip naar Pitea. Tijdens mijn rondje fietsen verbaasde ik me wederom over het feit dat er zoveel enorm grote begraafplaatsen zijn. In krap twee dagen waren we er al meer dan drie tegenkomen en Ik dacht hier moet toch iets mee zijn. Dus zoals de Laplanders ook doen heb ik gefietst door het park van de begraafplaats. Bewonderenswaardig hoe de Laplanders deze in ere houden en hoe de begraafplaats deel uitmaakt van het normale publieke leven in deze streek.

Op weg naar Piteå

Onderweg hebben we een tussenstop gemaakt in Pite Havsbad en hebben gewandeld in het natuurreservaat Sandängesstranden. Eindelijk konden we weer eens onze wandelschoenen aantrekken en erop uit trekken.

We startten met een mooie route langs het strand, waardoor we wat verkoeling kregen door een stevige zeewind. Dat was ook wel nodig, bij temperaturen die ook vandaag weer opliepen tot boven de 30 graden. Dat is precies 60 graden warmer dan het hier gemiddeld in de winter is. Op internet zagen we foto’s van de extreme winters hier. Wat een enorm verschil met de bijna mediterrane sfeer die er vandaag heerste.

In Piteå verblijven we in het Stadshotel en dat is wel even wennen voor ons als Mountainreporters. Vanzelfsprekend geven wij de voorkeur aan bijzondere slaapplekken dichter bij de natuur. Wij worden liever wakker van het geluid van kikkers en vogels dan van scooters en auto’s. Gelukkig, vanaf morgen gaan we echt outdoor!

De oude haven

We zijn het stadje nog even gaan verkennen. Pitea is niet echt een sfeervol stadje en het heeft niet echt een historisch stadshart, alhoewel het volgens de geschiedschrijvers al wordt bewoond vanaf de 11e eeuw. Hier hebben wij geen bewijzen van gevonden. Wel wordt er veel gebouwd waardoor je merkt dat de economie hier goed gaat.

Wat ons altijd trekt, of eigenlijk de Wildfifty-man met wie ik samen reis, zijn de haventjes. Bij de pittoreske oude haven (Västra Kajen) hebben we bij het Skeppscafe een biertje gedronken en traditionele räkor gegeten. Zalm (lax) en garnalen (räkor) zijn op deze eerste dagen aan de kust van Zweeds Lapland mijn favoriete gerechten. Wellicht gaat dat veranderen als we overmorgen de binnenlanden intrekken. Ik neem aan dat er dan regelmatig rendier en eland op het menu zullen staan. Maar ik hou het liever bij vis en groente.

Dit is volgens mij veruit de gezelligste plek van de omgeving. Ben je een camperaar, dan kun je hier je wagen prima kwijt, tussen tientallen Noorse campers.

Later in de avond hebben we de geneugten van stad nog opgezocht en gedineerd in restaurant Ångbryggeriet Kök & Bar. Het was even zoeken naar een gezellig en kwalitatief goed en betaalbaar restaurant. Maar die zoektocht was het meer dan waard.

---

Meer informatie vind je op www.voigt-travel.nl en SwedishLapland.com

---