Eindelijk verse poeder in Arlberg - seizoenstart!
Eindelijk verse poeder in Arlberg
Door Aimee en RP
Al een week hing het in de lucht. Jetstream kwam op gang en eerst zou er sneeuw vanuit noord-west komen, afgetopt door een echte Nordstau. Als op websites Wepowder en Snowrepublic deze kleuren zichtbaar worden is het feest voor ons!
Voor mij en RP reden om onze Sprinter vol te gooien met gear en diesel en richting Arlberg te rijden. Het was nog maar 9 december en dus pre season. Normaal is Arlberg erg druk met veel poederstress en kun je er je buscamper niet kwijt maar nu was dat geen probleem.
Het was al aardig aan het sneeuwen en spekglad, blij met goede winterbanden en 4WD. We arriveerden rond 18.00 uur vonden een mooie plek in Zürs. Het was even zoeken naar een restaurant dat al open was, maar ook dat lukte. Na een lekkere Weizen en schnitzel doken we lekker onder ons schapenwollen dekbed.
Sneeuw, VEEL sneeuw!
De volgende ochtend werden we wakker van de geluiden van sneeuwschuivers. Snel aankleden en de schuifdeur open: Dikke poeder! Maar ook geluiden van lawine bommen en internet vertelde ons dat het lawine gevaar 4 was. Zouden er wel liften open gaan? Om 9 uur stonden we bij de Hexenbodenbahn en die was open. Dagpas kopen en snel naar boven. Boven stormde het stevig maar de eerste bochten van seizoen 18/19 waren een feit. Er lag gewoon poeder op de pistes, wel zo fijn met hoog lawine gevaar en vrijwel geen zicht. Naast de piste was het ook nog eens erg dun en verwaaid.
In de verte zagen we dat de Seedorfbahn intussen ook liep dus we besloten naar de overkant te skiën. Ook aan deze kant was er vrijwel niemand op de berg, maar het was ook echt hondenweer, storm en veel sneeuw! Aan deze kant lag nog meer sneeuw dan aan de Hexenalm kant en we vonden ook al snel een weiland waar de sneeuw al dik genoeg lag, met wat bosjes voor het contrast.
Ook aan deze kant was er vrijwel niemand op de berg, maar het was ook echt hondenweer, storm en veel sneeuw!
Holy shit dit is al diep! Niet te geloven dat hier vier dagen geleden nog niets lag. Met een grijns op ons gezicht besluiten we dat het om 16.00 uur wel genoeg is voor een eerste dag!
We nemen vervolgens de skibus van Zürs naar Lech en daar is veel meer te doen. Een prachtig dorpje met kerstverlichting in de verse sneeuw. In Lech zijn al een aantal buitenbarren open met verwarming, dus snel een Weizen met geroosterde kastanjes! Vervolgens eten lopen we naar Enzo voor een vroege pizza. Om 19.30 nemen we de laatste skibus weer terug naar Zürs en daar duiken we weer vroeg ons bed in.
Dag twee: nog meer sneeuw
De volgende ochtend worden we weer wakker van sneeuwschuivers. Dit keer stond de sneeuw tot aan de rand van de schuifdeur. WHOOP WHOOP! We moesten flink door de sneeuw waden naar de weg waar ik meteen onderuit ging. Spekglad. Snel de ski’s onder en we gleden gewoon over de weg tussen de auto’s naar de Seedorfbahn. Daar kenden we tenslotte de weg. Het sneeuwde nog wel maar het zicht was stukken beter. En first chair! We konden vanuit de stoel goed routes spotten. De plaatjes hebben zeggen meer dan woorden…
Tot 11.30 uur hebben we de hele berg afgestreept. De ene faceshot naar de andere. Super dikke zachte poeder. Op een gegeven moment werd het wel drukker en kwamen er groepjes freeriders vanuit andere delen van het gebied naar “onze” berg, omdat deze als enige in de opklaring lag. Toen ging het wel snel. In No Time was het gebied verspoord. Na een kop koffie met strudel hebben we nog drie afdalingen gedaan, waar ik het laatste stukje van de laatste afdaling nog een stuk onverspoord vond. Zelfs de allerlaatste bocht was een dikke faceshot: heerlijk!
Ingegraven
Oeps, we glijden zo richting bus, alleen is de parkeerplaats inmiddels vrij gemaakt van sneeuw. Behalve dus onze bus die in een enorme berg sneeuw stond. Toen kwamen die lawine scheppen die we standaard in onze airbags hebben zitten toch wel goed van pas! Dus nog even een half uurtje goed scheppen en de bus was vrij.
Om 14 uur trapten we hem aan op weg terug naar huis waar we rond middernacht, na een lekkere douche in bed doken. Tripje was weer voorbij en het werk wachtte de volgende dag!
Ook gek op verse poeder? Check dan de ski- en snowboardverhalen op Snowrepublic.nl
RP is sinds 2011 PAWGI Gecertificeerd Wildernisgids met een Off-Roading en Survival specialisatie. Aimee is gek op de bergen, en dan vooral freeriden. Samen trekken ze er regelmatig op uit met hun zelf ingebouwde 4×4 camper. In wintermaanden op weg naar de beste poeder om in te freeriden en in de zomer zo ver mogelijk weg van de drukte.