Bergans of Norway

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

REISVERSLAG SPANJE | De Slag om de El Teide op Tenerife

Door Dion van der Meij

Op een avond zit ik thuis te bedenken wat ik in de decembervakantie ga doen. De beklimming van de Olympus in Griekenland heeft een wereld voor mij geopend en dit ga ik doorzetten. Ik pak de online wereldbol erbij en ga op zoek naar de hoogtes van Europa. Met een lijst van bergen in Spanje kom ik uit bij de El Teide. De naam fascineert mij. Ik zoek er wat informatie over op en krijg meteen het idee: dit wordt hem. Ik vind een vliegticket naar Tenerife en kijk er erg naar uit.

Vanaf Schiphol vertrek ik naar Tenerife. Eenmaal geland op het zuidelijke vliegveld van Tenerife loop ik via de bagageband naar buiten en word ik verwelkomd door palmbomen en een heerlijk droog klimaat. De sfeer bevalt mij. Ik pak de bus naar Playa de Las Americas om hier weer over te stappen naar Santiago del Teide vanwaar ik mijn tocht zal beginnen. In Playa de Las Americas zie ik veel Engelsen en ik weet dat dat gezelligheid kan betekenen tot in de late uurtjes….. Eerst maar eens naar de El Teide.

Slapen bij de boer

Op het station van Playa de Las Americas wacht ik een aantal uur om vervolgens de bus te pakken naar Santiago del Teide, een klein klassiek dorpje. In het duister stap ik uit in dit plaatsje en loop de heldere nacht in op zoek naar een slaapplaats. Met de kaart in de hand zoek ik het begin van het pad en op een landweg van een boer zet ik naast het pad mijn kamp op. De volgende morgen sta ik op en pak alles in. Met de kaart in de hand volg ik wat landerij wegen. Over akkers en door wijngaarden vind ik mijn weg.

Het is een uren lange wandeling door een prachtig gebied en zo nu en dan kom ik andere wandelaars tegen. Maar hoe verder ik kom des te meer ik besef dat ik steeds verder van de bewoonde wereld geraak. Het pad waar ik nu op loop staat nog steeds op de kaart. Mijn plan is om uiteindelijk van het pad af te gaan en een doorsteek te maken naar de top van de El Teide. Wanneer het einde van de middag nadert ga ik rechts het zijterrein in en ga ik op zoek naar een mooie overnachtingsplaats. Ik vind een mooie plek met uitzicht over de west kant van Tenerife en een eindeloos uitzicht over de Atlantische-oceaan. Met een indrukwekkende zonsondergang lig ik op mijn slaapzak naast een kampvuur vol bewondering te kijken naar de lichtjes beneden aan de kust.

Onder een blauwe lucht

De andere ochtend wordt ik wakker door het geblaf van honden denk ik. Ik kijk om mij heen maar zie geen enkele hond. Dit moet ik gedroomd hebben bedenk ik bij mezelf. Dit heb ik vaker als ik buiten slaap. Ik pak alles weer in en onder een blauwe lucht zet ik mijn koers in. In het begin wat voorzichtig maar ik loop een graat op en ga over blokken en vulkaanpuin omhoog. Nu bevind ik mij ergens op de noordwest flank op ongeveer 2100m.

Ik ben niet meer op een pad en moet het nu op intuïtie gaan doen in combinatie met mijn ervaring en de middelen die ik tot mijn beschikking heb. Ik raak steeds meer vertrouwd met het terrein en het navigeren is vrij eenvoudig. Natuurlijk is het een risico om door te steken maar soms moet je het onbekende in duiken om verborgen schatten te ontdekken.

Op scherp gezet

Een urenlange duw en trektocht volgt over vulkanisch-gesteente en puinblokken. Het is een fascinerende omgeving en voel me zeer krachtig. Totdat ik mij optrek aan een groot blok en deze in beweging komt en een stukje mijn kant op rolt. Instinctief spring ik opzij maar het blok rolt weer terug naar zijn plaats waar die, ik weet niet hoelang, al ligt. Zal ik de eerste zijn geweest die dit blok aanraakt? Meteen wordt ik weer op scherp gezet dat dit geen kinderspel is. In de verre omtrek is er ook geen leven te bekennen. Op een paar vogels na dan. Het enige wat ik heb is een kaart, gps en een telefoon zonder bereik.

Ik voel me nietig en krijg ontzag voor deze overweldigende natuur. Ik realiseer mij dat de natuur hier de baas is. Dat is hij trouwens overal en altijd en dat geeft mij ook een vorm van zekerheid. Een paar dagen terug liep je nog rond in de zogenaamde ‘controleerbare’ wereld en nu is er een wereld die jouw enigszins controleert en bespeelt. Nu moet jij je aanpassen.

Stemmen

In mijn rugzak zit nog wat brood en een sinaasappel. Op een geschikte locatie geniet ik van dit luxe maal en kijk rond in de prachtige omgeving. Mooie blauwe lucht en de temperatuur is ook prima. Ik pak de kaart erbij en kijk waar ik zit. In de directe omgeving zie ik niet echt markante punten behalve een soort kom die onderaan afvlakt. Op de kaart weet ik ongeveer waar ik ben en kijk waar de hoogtelijnen meer uit elkaar liggen. Ik bepaal ongeveer mijn locatie en zet de vervolgkoers in. Soms loop ik en dan denk ik stemmen te horen. Maar het is de wind. Of het gesprek dat ik met mezelf voer. Ineens hoor ik toch echt stemmen en nu zijn het ook stemmen. Ik hou halt maar kan niemand zien.

De tijd vordert ook en ik dwing mezelf om voor de duisternis op het pad naar de top te zijn. Er is ook ergens een hut maar deze is nog te ver weg. De schemer valt in en het terrein verandert. De blokken worden groter en er zitten ook gewoon grote gaten onder en soms ook gewoon spleten. Hier moet je niet invallen bedenk ik me. Soms stap ik over van het ene blok naar het andere en soms huppel ik in een cadans over de blokken. De duisternis valt nu in en met nog een beetje restlicht bereik ik het pad. Een intense blijdschap ervaar ik. Dit zit erop, nu maar overnachten.

Keihard afgestraft

Ik leg mijn slaapzak uit en heb alleen maar een zomerslaapzak mee met een goretex hoes. Ach ja het zijn de Canarische eilanden zeg ik. Maar je zit wel op 3500 meter hoog! Deze eigenwijsheid wordt keihard afgestraft door een koude nacht. Ik heb vreemde dromen en op het moment dat ik in een diepe slaap val begin ik weer opnieuw met dromen, aan rust kom ik niet toe. Die dromen vergelijk ik met ijlen, als je vroeger een griep had. Zal de hoogte wel zijn. Het is koud en ik probeer met alles wat ik heb het warm te krijgen. Zelfs mijn kaart vouw ik uit en sla ik om mij heen. Ook hier komt een einde aan en bij het aanbreken van de dag pak ik alles in en vergeet deze nacht. Maar het geleerde neem ik zeker mee.

Kotsmisselijk en met koppijn loop ik de laatste 200M omhoog. Er zijn meerdere mensen. Die hebben vermoedelijk in de hut geslapen. Uiteindelijk bereik ik de top en ruik ik zwavel. Heerlijk.

Op de top vallen de kleine fysieke ongemakken, die toch mentaal zijn, van mij af en ik bewonder het uitzicht. Het is enigszins bewolkt maar je ziet de contouren en stralen van de zonsopkomst. Ik verblijf een half uur op de top en aanschouw het landschap. Ik kan 360 graden zien en kijk over de Atlantische-oceaan. Na een half uur vind ik het mooi geweest en zet de afdaling in.

De afdaling naar Guia de Isora

Ik ben ben niet gebonden aan een plaats waar ik heen moet maar pak de kaart erbij en besluit om naar Guia de Isora te lopen. Waarom niet? Ik heb de tijd en moet toch de dag vullen denk ik bij mezelf. Het is een prachtige afdaling door een vulkaanlandschap. Veelal zwart gesteente met bijzondere markante rotsformaties. Ik wandel uren door het Parque Nacional del Teide. Uiteindelijk kom ik bij een verharde weg aan. Ik bedenk dat het mooi zou zijn om hier eens met een racefiets te gaan fietsen. Toekomstplannen….. Ik loop verder naar Boca Tauce.

Vanuit hier ga ik weer een wandelpad in en langs exotische planten en bomen zet ik mijn weg voort. Het is een heel vruchtbaar landschap. Vulkaangebieden staan hier dan ook om bekend. Met de kaart in de hand loop ik over onverharde wegen en wandelpaadjes. Maar met continue zicht op de oceaan. Een gevoel van vrijheid en geen verplichtingen overheerst mijn stemming en ik ervaar een immense vrijheid. Lekker alleen met de rugzak, zelfvoorzienend mijn eigen plan trekken.

Een orkest van zwerfhonden

De dag vordert en de schemer valt in. De paden zijn redelijk tot goed aangegeven en gemarkeerd. Soms moet je even goed zoeken maar er is maar één richting en dat is omlaag, zuid en naar de zee. Met de inval van de duisternis loop ik het plaatsje El Jaral binnen en word verwelkomd door een orkest van zwerfhonden.

Ik loop verder over de weg naar Guia de Isora en verheug mij op een Spaanse lokale lekkernij. Wanneer ik de dorpsstraat in loop zie ik een plaatselijk cafe met wat lokalen die zich tegoed doen aan verschillende dranken. Redelijk uitgehongerd loop ik naar binnen en vraag in het engels of hij wat te eten heeft. Hij vertelt: No food, no food in zijn beste engels. Maar ja dit mag de pret niet drukken. Ik ga naar het busstation en pak de laatste bus naar Playa de Las Americas.

Wanneer ik hier aankom zie ik overal Engelsen op straat. In het eerste en beste restaurant dat ik tegenkom bestel ik eten. Ik krijg een bord met vette oude patat en een karbonade zo taai als een schoenzool. Maar goed ik eet het op en bedank de ober vriendelijk. Op een strand buiten het centrum val ik in een diepe slaap. En droom over mijn volgende avontuur!

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië


 

één reactie op “REISVERSLAG SPANJE | De Slag om de El Teide op Tenerife”

  • Gijkens Hilde
    8 maart 2021 at 05:16

    Knap verhaal maar spijtig genoeg geen fotookes van natuur en uitzichten!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

Yomads

Onvergetelijke outdoorreizen van Yomads

Bij Yomads draait alles om het creëren van onvergetelijke outdoorreizen. De trips zijn speciaal geselecteerd zodat je op de meest unieke plekken komt, #opjebucketlist. Je ontdekt tijdens het hiken ongerepte landschappen en nieuwe bestemmingen. In kleine groepen, ver buiten de gebaande paden en weg van de massa. Lees meer

Little America

Unieke rondreizen door het noordwesten van de VS

Ontdek de Pacific Northwest door de ogen van de locals met Little America. Je verblijft in kleinschalige accommodaties, midden in de overweldigende natuur van Oregon en Washington. Maak kennis met de vriendelijke hosts en beleef een unieke en onvergetelijke reis, ver weg van het massatoerisme.
Lees meer