De mooiste hikes in de wildernis van Zweeds Lapland

The Last Wilderness of Europe

Door Ton Peters

Zweeds Lapland wordt vaak “The last Wilderness of Europe” genoemd en dat klinkt natuurlijk wel heel vet in de oren en heeft een enorme aanzuigende werking op elke avonturier. Lapland is gelegen in het hoge noorden van Scandinavië, is leeg, onbewoond en ongerept. Tijd dus om de rugzak te pakken en er op uit te gaan.

Je bereikt Lapland eenvoudig via Kiruna met de trein of het vliegtuig. Van daaruit zijn allerlei aansluitende verbindingen mogelijk die je naar de rand van de wildernis voert. Mijn soloreis ging naar Nikkaluokta. Hier startte ik mijn hike met als eindbestemming Abisko. Het eerste deel van de hike is nog “druk” bewandeld en voert je naar de voet van de hoogste berg van Zweden, de Kebnekiase op 2114 meter boven zeeniveau en het gelijknamige Fjallstation. Voor veel Zweden is het natuurlijk de uitdaging deze berg ooit eens te beklimmen.

Ik liet hem rechts liggen trok verder de verlaten dalen in met wilde rivieren, kale fjalls en verlaten bergen. Overal stroomt water en liggen nog sneeuwresten. De winter eindigt hier immers pas ergens in mei als de zon weer lang genoeg aan de hemel staat. Het pad is prima bewandelbaar met niet al te veel hoogtemeters en als je het zat bent dan mag je je tentje overal neer zetten en zo je eigen droom campspot uitzoeken. Dat is vrijheid en avontuur!

De volgende ochtend breek ik de tent op en ga weer op pad. Het heeft in de nacht geregend waardoor alles modderig en nat is.

Dan zie ik in de verte rendieren lopen terwijl de eerste zonnestralen het wolkendek doorbreken

De beken en rivieren zijn aangezwollen waardoor keer op keer de wandelschoenen plaats moeten maken voor sandalen waarmee ik het koude water doorwaadt. Dan zie ik in de verte rendieren lopen terwijl de eerste zonnestralen het wolkendek doorbreken. Boven op de Tjaktjapas ontmoet ik een Zweeds echtpaar en maak ik een kort praatje. Even later wordt ik plots opgeschrikt door een enorme steenlawine aan de andere zijde van de rivier. Wat een natuurgeweld.

Dan daal ik verder af over de keien richting de Alesjaure hut. Het pad wordt weer langzaam vlakker en daar waar het te modderig of steenachtig is liggen houten planken. Bij Alesjaure vind ik een geweldig mooie campspot.

De volgende dag daal ik af richting Abiskojaure. Langzaam doemen de eerste bomen weer op en voor ik het in de gaten heb loop ik door het dichte berkenbos. Ik overnacht bij Abiskojaure waar ik kennismaak met de echte Zweedse saunacultuur inclusief een verfrissende duik in het meer.

Dan maak ik me op voor de laatste etappe naar Abisko. Het toetje zit hier vlak bij de finish. Ik passeer namelijk een prachtige diepe kloof waar het water zich doorheen perst. En dan zie ik ineens een spoorbrug… ik kijk nog een keer om en neem na 100 kilometer afscheid van de geweldige natuur, terug in de bewoonde wereld.

Check hierboven voor de video van de hike en voor het complete verslag: travelton.nl

---

Lees hier meer over reizen naar Zweden

---