Ontsnappen aan bosbranden tijdens de Pacific Crest Trail

Het einde van het prachtige Noord Californië nadert en we ruiken de grens van Oregon al. Als ik wakker wordt in Castella staat mijn telefoon roodgloeiend. Ik heb wel tien berichten van andere hikers. Ze willen weten waar ik ben en of ik veilig ben. Dit kan maar één ding betekenen. Bosbranden! Ik bel mijn ouders, want mijn internet is te traag om de bosbranden te bekijken. Ze bekijken de maps voor me en het schijnt dat er vannacht twee bosbranden ontstaan zijn in gebieden waar de trail dwars doorheen loopt.

Van andere hikers hoor ik dat ze de trail hebben afgesloten. Een van de bosbranden breidt zo hard uit dat de situatie levensgevaarlijk is. Iedereen is uit zijn huis geëvacueerd en hikers worden van de trail gehaald.

Hittegolf en bliksemstormen

Er is nog een stuk trail tussen ons en de closure. Maar ik vraag me af hoe verstandig het is om hier de trail weer op te gaan. We twijfelen en ik besluit een ranger op te bellen. Afgelopen twee weken hebben we een hittegolf gehad en deze is nog niet voorbij. Er komen meer bliksemstormen aan en de ranger geeft ook aan dat de kans groot is dat er vanacht nieuwe branden ontstaan.

We hebben het geluk dat ik iemand ken die in Ashland zit en bereid is om ons ’s avonds op te halen. We crashen op de vloer van zijn hotelkamer, want alles is volgeboekt, aangezien iedere hiker op de vlucht is voor het vuur. Als we de volgende ochtend wakker worden dringt alles pas echt tot ons door. Zowel Noord-California als Zuid-Oregon staan in lichterlaaie. Tussen de tranen door maken we plannen. Wel vijf verschillende en het is verschrikkelijk moeilijk om een besluit te maken. Het fijne aan deze situatie is dat we veel vrienden terugzien. Er zijn honderden hikers gestrand in Ashland.

Wise decision

We besluiten voor de ‘wise’ decision te gaan. We slaan nog een stuk over tussen hier en de volgende closure. Er zijn nog drie branden dicht bij de trail en de luchtkwaliteit hier in Ashland is heel slecht. Het regent as en ik kan me niet voorstellen dat het een goed idee is de trail op de gaan en ons leven in gevaar te brengen. En nog belangrijker de brandweermannen hebben op dit moment betere dingen te doen dan eigenwijze hikers redden. Het is het risico simpelweg niet waard. Maar dat maakt de beslissing niet makkelijker. Het gaat ons aan het hart niet alle miles te kunnen hiken.

We gaan bij Shelter Cove de trail weer op nadat de trailangels die ons brengen ons Crater lake hebben laten zien. Echt heel veel lof voor alle trailangels die mensen om de bosbranden heenrijden. Onze rit duurde vijf uur enkele reis voor hen. Dus dat is best een opoffering.

Terug op de trail

Blij dat we eindelijk weer op de trail zijn. Oregon is prachtig zo anders dan California zo groen! We lopen van lake naar lake, door vulkaangebied echt elke dag is anders. Na twee weken komen we aan in Cascade Locks bij de Bridge of Gods die over de Columbia River loopt. De grens tussen Oregon en Washington. Nu gaan het ineens hard. We hebben nog een maand te gaan en dan zijn we in Canada.

Ik probeer van elke minuut te genieten, maar thuis lonkt ook!

Lees hier alle verhalen over de Pacific Crest Trail

Caressa Sandberg

Hee, ik ben Caressa. Opgegroeid met kamperen, fossielen zoeken, windsurfen en zeilen. Avontuur zit dus wel in mijn bloed zo ook het dromen najagen en het heft in eigen hand nemen. Ik ben echter meer een landrot dan een waterrat. Alleen of in groepen mooie trekkingen maken vind ik het leukste, omdat je dan echt volledig in de natuur bent en geen afleiding hebt van het dagelijks rumoer.

Ik ben vooral groot fan van het noordelijk halfrond, bergen en eenzame landschappen. Dit terwijl ik eigenlijk een enorm gezelligheidsdier ben. Verder ben ik reservist geweest hou ik van boulderen, survivallen, landschapsfotografie, gezelligheid en eten.

Reizen naar USA en Canada

---