Bergans of Norway

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Oezbekistan is dodelijk saai, maar wel weer een leuk verhaal

Een reisverhaal van Jeroen Kleiberg

Mijn eerste dagen in Oezbekistan had ik anders voorgesteld. Na vijf dagen bikkelen om Turkmenistan binnen de tijd door te komen, ben ik er wel aan toe om mij zelf in Buchara even in de watten te leggen. Lekker eten, een goed bed om in te slapen, verfrissende drankjes op een terras en een beetje rondstruinen door de historische stad. Een groot glas koud bier staat al dagen aan de horizon te stralen. Ik kan er bijna bij, maar dan slaat het noodlot toe.

Mijn buik begint funny te doen en ik ben plotseling zo slap als een vaatdoek. Foute boel denk ik. Ik heb een hotel nodig en snel. Buchara ga ik echt niet halen. Gelukkig is er een motel, waar ik de volgende 12 uur meer op het toilet dan in het comfortabele bed door breng. Echt lekker voel ik me niet. De volgende dag lift ik naar Buchara, waar ik mij zelf trakteer op een fijn hotel om bij te komen van al mijn avonturen.

Gouden tanden

Met enige vertraging volgt er dan toch het grote glas koud bier waar ik zo naar verlangde. Het signaal dat het weer goed met me gaat. Het leven straalt me weer tegemoet. Net als de gouden tanden van de goedlachse Oezbeken. Tanden vallen hier als rijpe kersen uit. Zou het komen door alle mierzoete drankjes? Het straatbeeld wordt gedomineerd door Pepsi. In een restaurant kan ik kiezen tussen een Pepsi of een minstens zo zoete Miranda. Kleine flesjes of een blikje doen ze hier niet aan. Bestel ik een Pepsi, dan komt er een anderhalve liter fles op tafel te staan. Wat je niet opdrinkt neem je mee. Met twee van die flessen per dag vallen je tanden vanzelf wel uit. Ik vind het wel een mooi beeld: die stralend lachende vrouwen, met hun volledig vergulde voortanden in hun blauwe, gele en rode jurken.

Bleak Uzbekistan
Oezbekistan is een behoorlijk saai land om door heen te fietsen. Foto: Jeroen Kleiberg

De Oezbeken zijn kleurrijker dan het land waarin ze leven. Een groot deel van het land is woestijn: vlak, dor en bruin. Dit vlakke, dorre land wordt afgewisseld met frisgroen landbouwgebied, waar het meeste werk nog met de hand wordt gedaan. De mannen rijden rond op hun rode tractor, terwijl de vrouwen in hun gekleurde gewaden het onkruid wieden. Vrolijk word ik toegezwaaid als ik passeer. Mijn ‘salom’ wordt steevast begroet met een brede lach. Kinderen proberen mij op hun Chinese fiets bij te houden, terwijl we vrolijk babbelen in een mix van Engels en Russisch.

De Oezbeken zijn kleurrijker dan het land waarin ze leven

Ik passeer door ezels voortgetrokken karren en blauwe trucks met hoog opgestapelde geeloranje balen hooi. Langs de weg worden meloenen en goudgele appels verkocht. In de woestijn wordt her en der gefermenteerde kamelenmelk aangeboden, dat bruist als spa rood. In de plaatsjes die ik passeer is het kebab dat de klok slaat. Maar ook is er ‘somsa’: in een steenoven gegaarde vleespasteitjes. Nog beter is de ‘lagman’ (noodle soep), wat betekent dat ik in de buurt van China kom.

Buchara en Samarkand

Oezbekistan is een behoorlijk saai land om door heen te fietsen. Het landschap is minimaal zo eentonig als in Turkmenistan. Het zijn de steden die hier de show stelen. Buchara en Samarkand behoren tot de beroemdste steden langs de zijderoute. De oude stad van Buchara staat vol blauwbekoepelde medresse’s en moskeeën. De smalle straten vol met karakteristieke koppen en mooie jurken. De laatste jaren is Buchara grondig gerenoveerd en voorzien van tientallen hotels, wat helaas wel betekent dat de rauwe randjes zijn verdwenen en de stad wat kunstmatig overkomt.

Women of Samarkand
De kleurrijke vrouwen van Oezbekistan. Foto: Jeroen Kleiberg

Ook Samarkand heeft de nodige aandacht gehad, maar nog steeds zijn er weinig plekken zo indrukwekkend als het Registan in het vroege avondlicht. Het grote plein, met aan drie zijden een volledig betegelde medresse, is prachtig aangelicht en na zes uur ’s avonds afgesloten voor het publiek. Agenten in groene uniformen handhaven de regels en spekken hun eigen portemonnee.

Fluisterend komt er een groen mannetje naar me toe als ik met mijn statief sta te fotograferen. Voor 3 dollar kan ik in alle rust de medresse’s bekijken en voor een paar dollar meer mag ik de minaret beklimmen. De prijzen zijn onderhandelbaar. Hij is een beetje huiverig voor zijn baas. Niet omdat hij bang is betrapt te worden, maar omdat hij te weinig bijverdiend.


Lees hier de andere verhalen van fietsavonturier Jeroen Kleiberg


klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

Yomads

Onvergetelijke outdoorreizen van Yomads

Bij Yomads draait alles om het creëren van onvergetelijke outdoorreizen. De trips zijn speciaal geselecteerd zodat je op de meest unieke plekken komt, #opjebucketlist. Je ontdekt tijdens het hiken ongerepte landschappen en nieuwe bestemmingen. In kleine groepen, ver buiten de gebaande paden en weg van de massa. Lees meer

Little America

Unieke rondreizen door het noordwesten van de VS

Ontdek de Pacific Northwest door de ogen van de locals met Little America. Je verblijft in kleinschalige accommodaties, midden in de overweldigende natuur van Oregon en Washington. Maak kennis met de vriendelijke hosts en beleef een unieke en onvergetelijke reis, ver weg van het massatoerisme.
Lees meer