Fietstips Nederland | Mountainbiken in de Achterhoek

Fietstips Nederland | Mountainbiken in de Achterhoek

Door André Deunhouwer

De Achterhoek is druk bezig met het realiseren van een uitgebreid mountainbike netwerk. De eerste routes zijn al open en ik ben uitgenodigd om ze te ’testen’. Samen met de routecoördinatoren zal ik de, voor mij nog onbekende, Achterhoek op de mountainbike gaan verkennen. De weersverwachtingen zijn top, kettingen zijn gesmeerd en de Achterhoek is klaar om zijn verhalen aan ons te vertellen. Let’s go!

Mountainbiken in Borculo

De eerste route die we rijden is die van Borculo. Een heerlijke beginnersroute die ook prima met de gravelfiets te rijden is. Met een lengte van 16 kilometer slingert hij rustig door het prachtige landschap. Het landschap dat ze hier ook wel het coulisselandschap noemen. Dit is een halfopen landschap wat door beplanting het idee schetst van een toneel met coulissen.

Tijdens deze rit komen we op ‘de Zevensprong’ terecht. Ik herken de wegwijzer nog uit het gelijknamige boek van Tonke Dragt. Mijn nostalgische nieuwsgierigheid laat me de wegwijzer bestuderen. Ondertussen vertelt mijn gids dat je hier in de Achterhoek een fietsspeurtocht kunt doen met de Zevensprong als thema.

De route zelf is heerlijk om te rijden. Hij wordt nergens spannend en dat is prima, want zo heb je genoeg tijd om te genieten van de heerlijke rust en de mogelijkheid om wild te spotten.

Mountainbiken in Lochem

De mountainbikeroute van Lochem is het paradepaardje van de omgeving. Met zijn 15 kilometer en ruim 250 hoogtemeters is het wel een uitdagende route te noemen. De trails gaan over de drie ‘bergen’ rondom Lochem. De Paasch berg, de Lochemse berg en de Kale Berg.

Deze ‘bergen’ zorgen voor de nodige hoogtemeters waar wij als mountainbikers zo gelukkig van worden. De route trakteert je op veel singletrails met kombochten, pumptrails, lange afdalingen en pittige klimmetjes. In een woord: genieten!

De legende van de ‘Witte Wieven’

Tijdens onze rit vertelt mijn gids over de ‘Witte Wieven’. Een legende over waarzegsters of heksen die overdag één zijn met het zand, maar ’s nachts tevoorschijn komen. Je kunt ze herkennen als een witte waas over het landschap.

In de verte, over de uitgestreken akkers, zie ik de Witte Wieven net nog vertrekken…

Aan de noordelijke zijde van de Kale berg is een diepe kuil waar je in de vroege ochtend best eens wat Witte Wieven tegen kunt komen. Tijdens een vroege ochtendrit later die week zoek ik de kuil even op. De Witte Wieven zijn daar niet te bekennen. Maar in de verte, over de uitgestreken akkers, zie ik ze net nog vertrekken…

Mountainbiken in Vorden

In de mooie bossen rondom Vorden ligt een 30 kilometer lange trail. Deze is leuk voor zowel mensen die net beginnen met mountainbiken, als gevorderden. De singletracks bieden een heuse achtbaan aan. De bouwers hebben ervoor gezorgd dat het asfalt zoveel mogelijk wordt vermeden en je dus continu in het bos zit, op de trails!

De bouwers hebben ervoor gezorgd dat het asfalt zoveel mogelijk wordt vermeden en je dus continu in het bos zit, op de trails

Doordat de trails lekker flowy zijn, kan je er als beginner prima vooruit. De ervaren rijders zullen met meer snelheid de hobbels als ‘jumps’ kunnen gebruiken en hier veel plezier aan beleven.

Mountainbiken in Gorssel Noord en Zuid

Een aantal kilometers naar het oosten ligt Gorssel. Daar word ik opgewacht door de route coördinator van de twee routes die daar aangelegd zijn. Met hem zal ik deze dag gaan mountainbiken. ‘De noordelijke versie’, aldus mijn gids, ‘is de meer landelijke van de twee’. ‘Een echte gravelroute’. Deze is inderdaad heel rustig, maar net als de route van Borculo is ook erg mooi.

Halverwege kunnen we de zuidelijke route oppakken. Je merkt direct dat deze veel speelser is. Er zitten veel stukken singletrack in die heerlijk door het landschap hobbelen. Op een aantal stukken zitten pittige klimmetjes. Een stuk trail wat indruk op mij maakt heet, onofficieel, de ‘Stephan Kamphuistrack’. Niet zonder toeval ook de naam van de gids die mij vandaag over de trails begeleidt. Dit segment ziet er door zijn vegetatie erg onnederlands uit. Een mooi pareltje op de route!  De rest van de route wisselt vlakke, landelijke paadjes af met heerlijke singletracks.

Landeigenaren en letterzetters

Dat het aanleggen van een mountainbikeroutes niet over een nacht ijs gaat, dat wist ik al wel. Er moet toestemming verleend worden door de gemeente. Er moet gekeken worden of er geen kwetsbare of zeldzame natuur leeft of groeit in het betreffende gebied. En dan zijn er de landeigenaren. Vele hectares bos zijn in beheer van landeigenaren. En deze landeigenaren moeten toestemming geven voor de aanleg van een mountainbikeroute.

Tijdens het maken van de plannen voor de routes liepen de coördinatoren nog wel eens aan tegen wat problemen met landeigenaren. Niet dat zij persé dwars lagen, maar soms wisten de eigenaren niet eens dat ze een stuk land hadden. Ze hadden dit dan geërfd van een familielid.

Overgeslagen

Een enkele keer moesten ze zelfs contact met iemand opnemen die in Zwitserland woont. Een ander stuk bos had wel zeventig verschillende eigenaren. ”Met iedereen contact opnemen, dat is niet te doen”. Dat stuk is uiteindelijk overgeslagen. Dit soort verhalen geeft mij wel meer inzicht in de keus, van de routebouwers, om een stuk asfalt te pakken.

Wanneer we een routepaaltje voorbij fietsen geeft mijn gids aan: ‘deze staat net buiten een voortuin van iemand’. ‘Hoewel dit gemeentegrond is, hebben we dit wel aan die persoon gevraagd’, vertelt mijn gids. ‘Dat werd wel gewaardeerd’. De lokale groep mountainbikers die werken aan de route zijn zich bewust van het imago van de sport.

Voorheen ging de route over een camping, dit was ook een startplaats. Maar door ‘horken’ heeft de campingbaas aangegeven niet meer mee te willen werken. ‘Sommige mountainbikers hielden geen rekening met het tempo op de campingwagen… Dat is jammer’.

Een heel andere uitdaging is de letterzetter. Een klein kevertje wat in grote groepen lettervormige gangen in bomen knaagt

Een heel andere uitdaging is de letterzetter. Een klein kevertje wat in grote groepen lettervormige gangen in bomen knaagt. De bomen bezwijken na een tijd door de schade die de diertjes aanbrengen. Dit zorgt op sommige plekken van de routes voor gevaarlijke situaties als het bijvoorbeeld hard gaat stormen. Er wordt gekeken naar een passende oplossing.

Toeristisch Achterhoek

Naast het mountainbiken op de prachtig aangelegde routes is het ook heerlijk om wat kilometers te maken over gravel- en fietspaden. Met routecoördinator Eduard ga ik een dag op pad om de omgeving te verkennen. We nemen sluippaadjes en komen langs rustig kabbelende beekjes. We maken wat kleine omwegen om mooie landhuizen en kastelen te bezoeken, sommige openbaar, anderen op privégrond.

En hoewel ik prima zou kunnen omschrijven hoe mooie het er allemaal uitzag, zegt een foto meer dan duizend woorden. Dus hierbij een aantal foto’s die je een goede indruk geven van een rondje toeristisch Achterhoek.

Mountainbike routevideo’s

Mocht je na dit verslag nog meer inspiratie nodig hebben. Op mijn Youtubekanaal heb ik routevideo’s staan van alle gereden mountainbikeroutes. Hieronder vind je de vlog die ik maakte van mijn tijd in de Achterhoek.

---

Wil je de ontwikkeling van de mountainbikeroutes van de Achterhoek volgen, kijk dan op: MTB in de Achterhoek

---