REISVERSLAG | Herfstfietsttocht over het Let de Stigterpad

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië

Rode, gele en oranje bladeren dwarrelen naar beneden. Soms maar enkele, maar na een zachte windvlaag met een heleboel tegelijk. Op de grond ligt een dikke laag van bruin verkleurende bladeren. Het fietspad is grotendeels onzichtbaar door het laagje dat er op is neergekomen. Een aantal keren zie ik een bocht aan voor een stuk bos of andersom. Dan zakt mijn voorwiel tot de as weg in de zachte bladerdeken.

Ik krijg zin om te gaan liggen en me toe te dekken met een laagje herfstbladeren om dan in slaap te vallen. Zo moet het voelen voor een dier dat zich klaarmaakt voor een welverdiende winterslaap. Dat moment lijkt op deze zonovergoten novemberdag nog erg ver weg.

Let de Stigerpad

Ik fiets over het Let de Stigterpad tussen Driebergen en Rhenen. Het fietspad is vernoemd naar mevrouw A.D. de Stigter-Huising, oud-burgemeester van Maarn en mede grondlegger van het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug. De route laat het beste zien wat het nationale park te bieden heeft.

De route kronkelt op en neer door de bosrijke Utrechtse Heuvelrug. Oude beukenlanen suggereren dat er deels over oude landgoederen wordt gefietst. Dichte bossen worden afgewisseld met heidevelden, grafheuvels, kastelen, zandverstuivingen, vennen, uiterwaarden met rivier en vergezichten.

De zon schijnt met sprookjesachtige stralen door de nevel die tussen de bomen zweeft. Nog maar een paar dagen en dan zijn alle blaadjes van de bomen. Nu zet de zon het resterende gele en rode blad in een gouden gloed.

Op deze doordeweekse dag is het heerlijk rustig in het bos. Als ik stop hoor ik niets dan stilte. Een stilte die wordt verbroken door het met een harde klap dichtvallen van het zoveelste toegangshek waar ik mij met mijn fiets doorheen moet wurmen. Deze best wel hinderlijke hindernissen zijn bedoeld om snelle fietsers te weren en recreatief fietsen te stimuleren. Leuk bedacht, maar de helft minder zou leuker zijn geweest. De vele scherpe bochten hebben voldoende remmende werking. Zo doe ik over de afstand van nog geen veertig kilometer ruim drie uur.

De zon schijnt met sprookjesachtige stralen door de nevel

In Rhenen zitten de zonovergoten terrassen vol levensgenieters. Achter glas en uit de wind is een T-shirt voldoende. Ik heb geen reden om er niet bij te komen zitten met een warme chocomelk met slagroom. Gewoon omdat het kan.

Jeroen Kleiberg

Al jaren ben ik met grote regelmaat op reis. Op zoek naar het avontuur, nieuwsgierig naar het onbekende, geïnteresseerd in het alledaagse. Ik wil ontdekken en verkennen. Ik ben al op veel plekken geweest, maar op de meeste nog niet. Fietsen doe ik graag, maar niet altijd en overal. Ik leg mijn reizen vast in beeldende verhalen en sprekende foto’s. Ik ben schrijver, fotograaf en avonturier en inspireer mensen met andere ogen te kijken.

www.bestemmingonbekend.nl