En toch is het gewoon altijd lekker fietsweer

Automobilistenverhalen versus fietsersfeiten

Een overpeinzing van Robert van Weperen

Volgens verstokte automobilisten rijden treinen nooit op tijd en moet je als fietser de meest verschrikkelijke plensbuien en windhozen doorstaan. Het is jammer dat dit verhaal met zoveel succes rondgebazuind wordt. Want daarmee stimuleer je autorijders bepaald niet om – al is het maar voor een keertje – alternatieve vervoersmiddelen te overwegen.

Tegelijkertijd is het ook wel te begrijpen dat massa’s autorijders zich tegen beter weten in  aan dit verhaal vastklampen. Immers, om een auto te kunnen rijden moet je heel wat dagen werken en sparen om vervolgens ook nog eens heel veel uren in de file staan.

Tegenover dit felle fabeltje staan echter nóg flinkere feiten. Feiten die – zoals zo vaak bij hardnekkig ingesleten verhalen – een heel ander, veel zonniger beeld schetsen. Want in werkelijkheid rijdt meer dan 90% van de treinen exact op tijd of heeft maximaal 3 minuten vertraging. Verder is het bijna altijd prima fietsweer.

Vanaf 2020 explodeert het aantal e-bikes

Tegenwind is vooral een issue als je in bijvoorbeeld Zeeland of in een boomloze polder woont. In dat geval is een (prijsgunstigere) e-bike het overwegen waard. Niet toevallig neemt de e-bike nu al voor heel veel fietsers de wind uit de zeilen. En inmiddels is 1 op de 3 verkochte fietsen een e-bike. Vanaf 2020 explodeert het aantal e-bikes dankzij nieuwe fiscale voordelen voor de woon-werkfietser, zo is de verwachting.

Het regent bijna nooit

Blijft over: neerslag. Welnu, ook dat valt in werkelijkheid hartstikke mee. Dat weten we dankzij het monnikenwerk van de ‘gewone Nederlander’ Gerard Poels. Hij hield namelijk nauwgezet bij hoe vaak het wel of niet regende tijdens zijn ritjes van zijn huis naar zijn werk. En terug. Maar liefst tien jaar lang hield hij dat vol. Op zijn website www.het regent bijna nooit.nl staan zijn bevindingen.

Gerard fietste ruim 5500 kilometer verdeeld over bijna 3800 ritten. (De afstand tussen zijn thuis en werk was 17 km.) Gedurende die periode kwam hij in 90% van de ritten droog aan. Dus negen van de tien ritten. De overige 10% waren een enkele keer goed voor een helse bui, maar meestal bleef de schade beperkt tot wat spatjes. Gerard fietste in sporttenue. Op de zaak, waar een douche ontbrak, kleedde hij zich om.

in 90% van alle ritten kwam fietsforens Gerard droog aan

Kennelijk waren zijn bevindingen zo opmerkelijk – ze stonden immers haaks op het stereotype verhaal – dat de media volop aandacht toonde voor zijn initiatief. Tot en met de Duitse radio nodigden hem uit voor een interview. (Te beluisteren op zijn site). Of het geholpen heeft? De filedruk is bepaald niet afgenomen. En fietsers wisten natuurlijk al lang dat het bijna altijd fietsweer is. Maar op verjaardag en partijen kunnen we voortaan wel de verzamelde amateur-autolobbyisten met deze feiten om de (dovemans-)oren slaan.

Hier nog even wat cijfers: op dit moment fietst 25% van de beroepsbevolking naar het werk. Ofte wel 1,5 miljoen Nederlanders. In de stedelijke gebieden is de fietsende forens het talrijkst. In Amsterdam bijvoorbeeld fietst al de helft van de werkenden naar het werk.

De Rijksoverheid wil dat er in 10 jaar tijd 20% meer fietskilometers worden verreden. (Terwijl het fietsgebruik in 10 jaar tijd reeds met 11% was toegenomen door de opkomst van de e-bike.) Om het ‘forensfietsen’ verder te stimuleren wordt er geïnvesteerd in een netwerk van extra brede en snelle fietspaden. Fietspaden waar obstakels als kruisingen en verkeerslichten zoveel mogelijk ontbreken. Fietspaden waarop ook de speedpedelec – de flitsfiets met een topsnelheid van 45 km/u – genoeg ruimte krijgt.

Dat klinkt hoopgevend, zeker als je je bedenkt dat de afgelopen 50 jaar de infrastructuur voor het autoverkeer vanzelfsprekend altijd voorrang kreeg.

In Amsterdam fietst de helft van de mensen naar het werk

Tip: Mocht het nou toch gaan plenzen, zoek dan even een plek om te schuilen. Na een paar minuten is het meestal gedaan. Verder is met een eenvoudige regenjas de meeste ellende te bestrijden.

Poncho’s of regenpakken waar je van top tot teen in verdwijnt zijn zelden of nooit noodzakelijk. Bovendien transpireer je al gauw een interne hoosbui bij elkaar. Veel handiger zijn de zogenoemde rainlegs. Een vederlicht schortje dat vanaf je middel je bovenbenen beschermt, waardoor er geen condens gevormd wordt. In een mum van tijd trek je zoiets aan of uit. Verder kan er niets tegen de voorspellende waarde van www.buienradar.nl en www.buienalarm.nl op. Dankzij hun informatie sta je nooit meer voor verrassingen.

Leestip:

Als je wilt lezen over waarom bij elkaar gefantaseerde verhalen veel beter beklijven dan keiharde feiten dan is het boek 21 lessen voor de 21ste eeuw van Yuval Noah Hharari zeer  aan te bevelen. Ideaal ook voor regenachtige dagen.

Bronnen: www.treinreiziger.nl | www.rijksoverheid.nl | www.nu.nl

Lees hier alle reisverhalen van onze reporters

Robert van Weperen

Robert heeft een passie voor fietsen en is een van de meest ervaren en gelauwerde reisjournalisten van Nederland. Zijn verhalen verschenen onder andere in De Telegraaf, De Wereldfietser en de ANWB bladen. In 2018 maakt hij zijn debuut bij Mountainreporters.com

Reizen naar USA en Canada

---