Reisverslag Italië | Vicenza en Padua op twee wielen

Vicenza en Padua op twee wielen

Een fietsverhaal van Bert Sitters

De Italiaanse provincies Vicenza en Padua in de regio Veneto liggen net op de grens van de Alpenreuzen en de uitgestrekte Povlakte. Historische steden, bergen, heuvels, rivieren en wijnranken vormen een afwisselend decor voor een heerlijke fietstocht. Meer dan twaalfhonderd kilometer aan fietsroutes bieden een waar paradijs voor de liefhebber. Heerlijke gerechten met streekwijnen en na afloop een grappa maken het fietsfeest compleet. Na een fietsdag in een warme thermen duiken is een waar genot. Hieronder presenteer ik je graag een paar hoogtepunten.

Fietsend treintje spelen op het voormalige spoorbaantje de Bruine Koe

Slingerend het op het smalspoortje Vaca Mora (Bruine Koe) vonden de stoomtreintjes tussen 1910 en 1958 hun weg door het gebergte naar Asiago. Een deel van het 21 kilometer lange spoor is nu fietspad. Tot groot verdriet is het stalen deel van het 150 meter lange viaduct over het dal van de Astico in 1966 gesloopt.

In de ondergrondse wereld snuiven we nog altijd een geur van stoom en kolen. Als bakens van het verleden pronken de oude stationnetjes in het landschap

Het gemetselde deel pronkt nog altijd in het landschap, maar helaas kunnen we niet op de fiets genieten van de wijdse blikken vanaf dit hoogtepunt. Als een geheimzinnige spelonk komt het donkere gat van een tunnel op ons af. Het water sijpelt lang de ruwe wanden. In de ondergrondse wereld snuiven we nog altijd een geur van stoom en kolen. Als bakens van het verleden pronken de oude stationnetjes in het landschap. Een locomotiefje is achtergebleven. Een deel van deze gebouwtjes is nu een rustgelegenheid voor fietsers.

De adelaar van Asiago

Asiago is een mondain bergstadje. De Oostenrijkse sfeer is duidelijk aanwezig. Tot 1918 lag de Oostenrijkse grens slechts op vijftien kilometer afstand. Als we voor de fontein op de Piazza Carli. stoppen, komt Max Martini op ons af. Hij nodigt ons uit voor een expresso op zijn terras. Op de gevel van zijn Caffè Adler prijkt prominent de Oostenrijkse Adelaar. Toch is hier zwaar gevochten tijdens de Eerste Wereldoorlog tussen Italië en Oostenrijk.

In het bombastische Osario di Asiago op een heuvel worden de helden van beide strijdende partijen herdacht, meer dan 50.000 gesneuvelden hebben hier hun laatste rustplaats gevonden. De lange toegangslaan naar het monument brengt ons in een sfeer van bezinning. De vraag rijst op: waarom doen mensen dit elkaar aan?

Modelfietspad langs de Brenta naar Bassano del Grappa

Hoe hoog we zitten, merken we pas als we op het spaghettilint de diepte induiken naar het dal van de Brenta. De witte kerk van Enego blinkt diep beneden ons in het zonlicht, maar voorbij het stadje wachten ons nog zestien scherpe haarspeldbochten tot de rivier. Alle bochten hebben een nummer.

De Via del Brenta is een modelfietspad aan de rustige zijde van de rivier. Bij de stroomversnellingen overstemd de kolkende massa het geluid van de vogels in het weldadige groen. Hoog boven de bomen hellen de rotswanden dreigend naar voren. Op diverse plaatsen beschermt een afdak ons tegen vallend gesteente.

Deze fietsroute loopt van het merengebied bij Levico naar Bassano del Grappa, de hoofdstad van de Grappa. De binnenstad kent drie fraaie pleinen. Hoe meer pleinen, des te meer status had een stad. Natuurlijk kent de Bassano del Grappa een Grappamuseum, maar de belangrijkste bezienswaardigheid is de Ponte Vecchio.

Nu zijn er meer bruggen met deze naam, maar de Ponte Vecchio in Bassano del Grappa, ontworpen door Andreo Palladio (die we later weer tegenkomen), is geheel van hout. De monumentale “Kathedraal van de Grappa” is echter buiten de stad. In Schavion stookt de familie Poli al sinds 1898 de Grand’Cru onder de Grappas.

Druivenpitten vormen een belangrijke ingrediënt. Een Grappa drink je na het eten, maar Poli kent ook de rode aperitief Airone Rosso, vernoemd naar de rode Moto Guzzi, waarmee Toni Poli in de jaren ’50 lange tochten door Europa en Noord-Afrika maakte. De motor hangt trots in het gebouw.

Vicenza van Andreo Palladio

Een van de pareltjes van de streek is de stad Vicenza precies op de grens van de heuvels en het vlakke land.
Het oude centrum is domein voor voetgangers en fietsers. De Hunnen verwoesten de Romeinse stad maar Andreo Palladio bouwde de stad in de 16^e eeuw op met een aantal meesterwerken. Hij zette de stad echt op naar zijn hand.

Het Teatro Olympico geldt als eerste overdekte theater van Italië. Imposant is het groen uitgeslagen koperen dak van de Basillica Palladiana op de Piazza dei Singnori. Veel belangrijke heren van Vicenza lieten een omvangrijke villa bouwen in de heuvels. Als meest imposant geldt Villa la Rotonda, van hoe kan het ook anders Palladio.

Antonius van Padua

Vicenza en Padua hebben niet zo veel met elkaar op. Padua is groter en is duidelijk een universiteitsstad. De duizenden studenten zorgen voor een levendig straatbeeld, maar ook voor de nodige fietsen. Padua heeft eveneens een historisch centrum. Een zijstroom van de Bacchiglione slingert zich dromerig om de oude stad. De Palazzo della Ragione is duidelijk het middelpunt.

Padua is de stad van Antonius van Padua, de heilige voor hopeloze gevallen. Kun je nergens meer terecht, dan kun je altijd nog naar de heilige Antonius. Ook in deze tijd van ontkerking stromen de bedevaartgangers toe naar zijn graftombe in de Basilica di San Antonio uit 1300. Zeven reusachtige koepels sieren het dak. De stalletjes met religieuze souvenirs voor de kerkdeuren doen goede zaken en natuurlijk zijn er de terrassen voor een après-fiets.

Reis- en fietstips

Eten in een trattario

Italie kent de trattoria. Dit is een traditioneel en informeel familierestaurant, waar je hartelijk wordt ontvangen. Geniet van de plaatselijke keuken. Moeder staat achter het fornuis. Zoon en dochter bedienen. Pa heeft een speciale rol. Na het dessert komt de heer des huizes langs om een glaasje grappa aan te bieden. Als je geluk hebt, heeft hij het zelf gestookt. Geen enkele grappa lijkt gelijk.

Ons favoriete gerecht in deze streek is fritto misto een heerlijke mix van in een deegje gefrituurde inktvisringetjes, garnalen, zeebarbeel en sardientjes. Pas op dat je jouw vingers er niet bij op eet.

Tai Rosso

Bij het eten kun je rustig een karaf huiswijn bestellen. Je kunt ervan uitgaan dat de kwaliteit goed is goed. De prijs voor een “Meza”(halve liter) is in de regel nauwelijks duurder dan het bodempje in het glas dat menig Nederlands restaurant serveert. Wil je topkwaliteit van deze streek, dan adviseert wijnproducent Giovanni Pieriboni een Tai Rosso: een robuuste, rode wijn met het label DOC (Denominazione di Origine Controllata) Vicenza uit de heuvels. Voor een “caffè expresso” betaal je doorgaans de helft van de prijs dan in ons land.

Genieten van het warme water in Abane Terme

Aan de voet van de vulkanische Colli Euganei bij Padua is Abano Terme. Dit kuuroord is het oudste centrum van thermale baden in Europa. Hercules, de held uit de Griekse mythologie, zou hier al genoten hebben van het warme water. Complete Romeinse legioenen werden hier na de strijd weer opgelapt. Heerlijk om na een fietsdag je spieren een gewrichten te verwennen.

Abano Terme kent een uitgebreid kuurpark en een scala aan stijlvolle hotels. Toch hoeft een verblijf niet duur te zijn, zoals in het Bologna Terme Hotel: pal tegenover het kuurpark. Een nostalgisch hotel, maar toch met alle hedendaags comfort. Een groot binnen- en buitenzwembad zorgen dat je tijdens alle weersomstandigheden volop kunt genieten van de weldaad van het warme water. www.hoteltermebologna.com

---

Vliegen

KLM vliegt drie keer per dag van Schiphol op Venetië. Fietsen kunnen mee met een reservering en een toeslag.

Fiets mee in de trein

Alle steden van deze regio zijn door een dicht spoornet met elkaar verbonden. De fiets kan mee in de regionale treinen. Een fietskaartje kost € 3,50. www.trenitalia.com

Nederlandstalige fietsgids

In de gids Onbegrensd Fietsen door de Veneto van Paul Benjaminse staat 1200 kilometer aan fietsroutes door deze streek met veel kaartjes en een schat aan informatie. www.cyclingeuropa.nl

VI Bike

Dit is een route van 320 kilometer in de provincie Vicenza. Er is ook een gids in vier talen. www.vibike.it

Fietshotels/Albergabici

Een Albergobici is speciaal ingesteld op fietsers. Zo is er altijd een veilige plek voor de fiets.
In Veneto voeren vijftig onderkomens dit kwaliteitslabel van simpele B&B’s tot riante 4-sterrenhotels met zwembad. www.albergabici.it

Fietsverhuur

Girolibero heeft meer dan 2000 fietsen, van racefietsen tot e-bike. De organisatie werkt samen met hotels waar de fietsen opgehaald en ingeleverd kunnen worden. www.girolibero.it

Algemene informatie vind je op www.vicenzae.org

Ook in de late herfst kun je hier nog uitstekend fietsen!