De beste tips voor een sportieve en culinaire reis naar Tirol

De beste tips voor een sportieve en culinaire reis naar Tirol

Een reiservaring van Aimee Kock

In deel één van dit reisverhaal zat ik in de omgeving St Johann. Nu ben ik aan de andere kant van de Wilder Kaiser beland, in Kössen. Wederom om lekker culinair buiten te spelen. Samen met een groepje reisjournalisten logeer ik daar in het Seehof, een groot hotel met reuze wellness op loopafstand van de Walchsee. We hebben een vol programma met veel uiteenlopende activiteiten. Hierdoor ben ik nu goed op de hoogte van de vele mogelijkheden die deze regio biedt. Lees hieronder mijn beste tips voor een reis met sportieve én culinaire hoogtepunten.

Buitenspelen per E-mountainbike

De volgende ochtend na het ontbijt besluit ik van het mountainbike aanbod in het hotel gebruik te maken om vandaag met de mountainbike de berg te gaan verkennen. Ik ga alleen want de rest gaat lopen. In dit deel van Tirol kun je prima alleen gaan, in tegenstelling tot het hoog alpiene terrein. In de eerste plaats zijn de bergen hier minder steil, en daarnaast kun je minder makkelijk in een gevaarlijke situatie terechtkomen door te verdwalen of bij een weeromslag. Het is allemaal wat overzichtelijker en vriendelijker. Ik ga vandaag dus alleen op pad en zal de rest op de berg treffen bij de Burgeralm.

De route naar boven wordt snel een onverhard pad. Ik besluit een stuk van de wandelroute mee te nemen om de route wat interessanter te maken. Voor het eerst zit ik op een E-mountainbike en dat is wel erg relaxed. Je moet nog steeds wel aan de bak bergop, maar je wordt wel degelijk geholpen door de motor. Die motor is wel zodanig sterk dat ik hem op halve kracht zet. Dan gaat ie ook veel langer mee en ik wil niet ergens op de dag met een lege accu komen te zitten.

Een echte mountainbike? Ja!

De omgeving rondom de Walchsee leent zich overigens goed voor niet ervaren mountainbikers: alle paden zijn breed, niet te steil en goed begaanbaar. En zeker met de E-ondersteuning kom je ver en kun je hoogtemeters maken. Als ik af en toe besluit een wandelpad te nemen en het dus wat technischer wordt blijkt de fiets ook gewoon een mountainbike. Aan het wat hogere gewicht wen je snel. De grote schijfremmen zorgen ervoor dat dat gewicht bij het afdalen ook prima onder controle te houden is.

Heel veel koeien

Na een half uurtje klimmen ben ik al aardig gevorderd. Hoe hoger ik kom, hoe mooier het uitzicht over de Walchsee. Ik kom erachter dat Google maps volstrekt nutteloos is hier.  Volgens die app zit ik midden in Kufstein! Maar zoals gezegd is het hier overzichtelijk en er staan regelmatig bordjes. Overal verspreid op de Alm staan koeien te grazen, soms ook midden op het pad. Soms moet je met fiets en al door een draaipoortje, waar het graasbereik van de koeien in afgesloten door een hek.

Ik doe wel even voorzichtig want de koeien houden niet van onverwachte gasten. Maar zodra je ze rustig voorbij fietst of loopt en voldoende afstand houdt is er niets aan de hand. Ofwel ze negeren je compleet, het gras is interessanter, ofwel ze kijken al herkauwend semi geïnteresseerd naar de voorbijganger.

Dit zijn echte Tiroler bergkoeien. In de zomer staan ze op de Alm en eten ze het verse gras met kruiden. Ze staan met hun grote lijf soms op hele steile stukken en lopen over paadjes waar ik op mijn mountainbike al mijn kop erbij moet houden. Die paadjes zijn wel handig als je ene stukje wil afsnijden.  Deze koeien hebben speciale hoeven om stevig te kunnen staan op de schuine berg. Een Hollandse koe met Hollandse hoeven zou zo van de berg af rollen.

Almabtrieb

Eind september lopen alle koeien naar het dal en komen ze in de winter op stal te staan. Daar liggen grote hoeveelheden hooi opgeslagen voor ze. De boeren zijn ook nu duidelijk nog even hard aan het hooien. Het is nu een paar dagen droog weer en het zou wel eens de laatste kans kunnen zijn voor de winter. In Tirol eten de koeien niets anders dan gras en hooi. Dat hooi bestaat uit gras, kruiden en bloemetjes en levert de lekkerste “Heu-Milch” op, waar vervolgens direct kaas van wordt gemaakt. Ook een verschil met de Hollandse melkkoe die naast gras ook mais en krachtvoer te eten krijgt. En soms afvalproducten uit de industrie, zoals Maizena fabrieken en bierbrouwerijen. Dan is het dieet van de Tiroler koe wel een stuk puurder.

De Burgeralm, culinair

Na een stevige klim, met op het eind nog een lastig stukje technisch single track, kom ik boven bij de Burgeralm. Dat ligt op nog geen 300 meter van de Duitse grens. Tony, de eigenaar van de Burgeralm is kaasboer. Hij heeft 42 koeien. Dat aantal fluctueert af en toe een beetje vanwege kalfjes die geboren worden en koeien die geslacht worden. Een koe van Tony wordt gemiddeld 15 jaar oud. Stuk ouder dan een Nederlandse melkkoe die gemiddeld al na vijf en een half jaar wordt geslacht.

Kaas maken, eigenlijk heel simpel

Elke ochtend en avond lopen de koeien zelfstandig naar de stal om gemolken te worden. Deze melk wordt direct gebruikt om kaas van te maken. Het stroomt de kaasbak in, waar bacteriën en stremsel worden toegevoegd. Het ligt er vervolgens aan welke kaas Tony gaat maken, een zachte of een harde kaas, hoe klein het gestolde mengsel wordt gesneden.  Deze brokjes worden vervolgens in de kaas vormen gestort.

Zachte kaas komt in kleine bakjes die een paar dagen moeten uitlekken. Regelmatig worden deze gedraaid en als het geheel stevig genoeg is worden de kaasjes ingesmeerd met een wit of roodschimmel mengsel en liggen ze nog een week of drie in de kelder totdat ze klaar zijn voor consumptie. Daarna moeten ze binnen twee weken gegeten worden, want er zit geen conserveringsmiddel in en ook de melk is niet gepasteuriseerd. Harde kazen gaan in een grote vorm en het mengsel wordt samengeperst met een kaaspers. Deze kazen liggen soms wel een half jaar tot ze klaar zijn voor consumptie.

Tony brengt een blad vol lekkernijen naar buiten voor de lunch: alle kazen komen van zijn hand, de boter ook en de worst en het spek komt van zijn varkens. De molk (het uitgelekte “melkwater” dat uit de kazen komt) wordt namelijk weer gevoerd aan de varkens. En zo is alles natuurlijk, biologisch en superlekker! Tip: Tony verhuurt ook kamers dus je kunt er ook overnachten.

Verder de bergen in

Na de lunch gaat de groep weer te voet richting dal en neem ik de fiets voor een razendsnelle afdaling. Aangezien ik natuurlijk veel sneller beneden ben, besluit ik langs de Walchsee te fietsen en aan de andere kant een fietsroute omhoog te fietsen, zodat ik me nog een keer van de berg kan storten. Weer een aardige klim maar mijn accu zit nog halfvol dus ik kan weer gebruik maken van wat extra umpff.

Ik fiets over een kammetje en heb daarna een lange afdaling weer terug richting de Walchsee en Kössen. Het gaat lekker hard en de speedometer (extra voordeel op een E-bike) geeft dik boven de 50 km/u aan. Lijkt wel skiën!

Hanggliden bij Unterberg

De volgende ochtend gaan we naar boven met de gondel van de Unterberg, het ski gebiedje van Kössen. Het ligt prachtig met zicht op de Wilder Kaiser en verderop ook de witte toppen van de Hohe Tauern. In de zomer worden de gondeltjes vooral gebruikt door paragliders, die daar met hun grote rugzakken naar boven komen. Als wij rond half tien naar boven gaan, hangt er nog mist. Maar al snel zijn we er doorheen en staan we boven de mist.

Alleen degenen die met hun ogen dicht de landingsplek kunnen vinden rennen op dit tijdstip met chute de berg af en vliegen weg. Totdat een van de gliders heel hard begint te roepen: Frei, Frei, Frei! Binnen tien minuten blijkt alle mist opgelost en maken ze zich allemaal klaar. De een na de ander legt zijn chute uit, neemt een aanloop en springt de berg af. Soms met z’n tweeën en ik zag zelfs een vader met zijn zoontje gaan! Fantastisch gezicht om al die kleurige chutes door de blauwe lucht te zien gaan.

Na een laatste Almdudler pak ik het gondeltje weer naar beneden en is het tijd voor de transfer naar München. Het was een prachtig lang weekend en niets werkt beter om tot rust te komen dan je lekker uitsloven in frisse berglucht en genieten van al die pure culinaire heerlijkheden, that’s for sure!

---

Lees meer over de outdoormogelijkheden in Tirol op www.visittirol.nl

---