Hoe maak je een foto van jezelf tijdens een solo reis?

Door Erwin Zantinga

Veel mensen vragen me of ik mijn eigen foto’s maak tijdens een reis. Aangezien ik niet de meest conventionele reizen maak, komt het zelden voor dat ik iemand bij me heb, dus het antwoord is acht van de tien keer “ja”. Al jaren maak ik mijn eigen foto’s, maar omdat ik lezingen geef en artikelen schrijf over de reizen die ik maak, is het nodig dat ik zelf ook op de foto sta, al is het alleen maar voor promotionele doeleinden.

Daarentegen is het natuurlijk ook gewoon tof om een mooie foto van jezelf te hebben in the field. In dit artikel leg ik je uit hoe ik mijn foto’s maak en hoe je alleen toch hele mooie foto’s kan maken van je reis.

Als eerste regel: maak veel, heel veel foto’s, van alles! Je gebruikt er maar een aantal uiteindelijk. Van de twintig foto’s is er waarschijnlijk maar een bruikbaar. De zon, schaduwen, onscherpte, het moment, het is allemaal belangrijk.

Als eerste regel: maak veel, heel veel foto’s, van alles!

Misschien wil je een artikel schrijven over een hike en kom je schrijvend aan bij die ene nacht toen het zo koud was. Juist ook op zo’n moment moet je je camera pakken en proberen vast te leggen hoe koud het wel niet is. Rijp op de planten, bevroren water of de kleur van de lucht zeggen dan veel.

Details

Het is belangrijk om te weten waarvoor je je foto’s gaat gebruiken. Wil je een story maken op Insta, maak dan geen foto’s in de breedte. Ik zie zelden mensen hun telefoon draaien om de foto goed te zien. Maak ik dit geval een foto in de lengte. Voor een lezing of artikel juist in de breedte. Bekijk ook hoe groot het onderwerp van de foto is; een scherm in de bioscoop is veel groter dan een telefoonscherm en laat dus ook veel meer details zien.

Waar je een foto mee maakt is ook belangrijk. Ik heb zelf een canon D60 spiegelreflex camera. Het voordeel is dat ik er verschillende lenzen op kan zetten, ik kan er mee filmen (handig als filmmaker) en een van de belangrijkste dingen voor mij: het scherm kan kantelen. Zo kan je in rare posities nog steeds goede foto’s maken. Het nadeel is dat het een vrij zwaar en groot ding is. Daar moet je weer rekening mee houden als je een standaard koopt om deze op te zetten. Ondertussen heeft mijn camera regen, sneeuw, zandstormen en hitte gezien.

Een camera voor op reis moet sowieso spatwater dicht zijn, je zult ongetwijfeld door de regen gaan banjeren.

De standaard

Over een standaard gesproken, ik heb een Joby Gorillapod die ik overal aan vast kan maken. Op paaltjes, hekjes of op mijn fiets. Let er wel op dat je hier een niet een camera met erg grote lens aan vast zet, dat werkt niet goed. De Gorillapod is erg licht en makkelijk op te bergen. Wil je een grote lens mee nemen (kan, maar is niet leuk tijdens die 500 km hike) dan kan ik aanraden om een zwaardere maar veel stabielere statief mee te nemen. Om op afstand foto’s te kunnen maken heb ik een afstandbediening die tot 100 meter nog werkt.

Als ik een mooi landschap heb gezien en me al voorstel hoe de foto eruit gaat zien, zet ik mijn camera ergens neer en stel ik scherp op een grote steen, stok of iets anders dat ik zelf neerzet. Voor de kijker valt een steen of stok niet op (tenzij het een wandelstok is) maar voor mij is het de plek waar ik op het knopje van de afstandbediening moet drukken om mezelf scherp op de foto te krijgen. Dit doe ik door digitaal in te zoomen en dan scherp te stellen op de geplaatste steen/stok/…, handmatig.

Extra tijd

Dan komt het leukste: heen en weer lopen of fietsen voor de camera. Dit zijn de extra kilometers van de reis. Ga je honderd kilometer hiken en zelf foto’s maken? Maak daar maar 110 van uiteindelijk, vooral als je van erg ver af foto’s wil maken. Calculeer dit in je schema! Ga je acht uur lopen en foto’s maken? Dan loop je uiteindelijk tien uur. Let ook op de afstandbediening, deze heeft vaak een lichtje, die zie je terug op de foto. Het is natuurlijk ook een goed idee om de afstandbediening wat te verstoppen. Mijn camera plaats ik aan de zijkant van mijn backpack, zodat ik er “makkelijk” bij kan en de backpack niet helemaal af hoeft.

Bewerking

Tijd om je foto’s te bewerken. Ik heb een SD kaartje met microSD. Deze kan ik in mijn telefoon stoppen en zo makkelijk mijn foto’s bewerken. Mijn camera schiet de foto’s altijd in RAW formaat en JPG. De RAW foto’s zijn grote bestanden met erg veel detail. Zo kun je een ogenschijnlijke donkere foto nog heel licht maken. Hiervoor heb je wel een speciaal programma nodig. Ik gebruik mijn laptop (die ik overigens nooit mee neem tijdens reizen) thuis om de foto’s te bewerken voor lezingen en artikelen. Op mijn laptop gebruik ik Adobe Photoshop en Adobe Camera Raw. Om door het enorme bos van foto’s heen te komen gebruik ik Adobe Bridge. Deze drie programma’s werken perfect samen en zo kan je snel een goede foto vinden, bewerken en opslaan als gewenst bestand. Er zijn veel alternatieven voor deze programma’s, Google is je beste vriend.

De JPG foto’s gebruik ik on the spot om te bewerken met mijn telefoon. Hiervoor gebruik ik het programma “Afterlight” (voor Ios & Android). Daarmee kan ik de kleurbalans en het contrast aanpassen zodat de foto wat meer spreekt. Deze foto’s gebruik ik voor social media of websites tijdens de reis.

Jimmy Nelson: “bad weather makes good pictures”

Nu weet jij ook hoe je toffe foto’s van jezelf kan maken terwijl je alleen op reis bent. Het kost wat oefening, maar je zult steeds mooiere foto’s krijgen als je de kneepjes van de technologie en natuurlijk het momentum in je vingers krijgt. Al heb ik tijdens een lezing van fotograaf Jimmy Nelson eens het perfecte advies gehoord: “bad weather makes good pictures”. Dus vergeet tijdens die schurende zandstorm niet om even een half uurtje te nemen voor een mooie foto.

Alle foto’s door Erwin Zantinga  | Facebook / Instagram / Web

Lees hier alle artikelen over Fotografie op Reis

Erwin Zantinga

Ik ben Erwin Zantinga, 32 jaar en een uit de klei getrokken Groninger van het platteland. Door creatieve concepten aan mijn avontuurlijke reizen te verbinden kon ik deze reizen combineren met mijn opleiding aan de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden en zo is de term Creatief Avonturier geboren.