Caroline in Indonesië | Tips voor activiteiten op Bali

Het is een druilerige dag. Gisteren brak de hemel open en daar komt vooralsnog geen einde aan. Ik zit op bed met de laptop op schoot terwijl de zoete tonen van afspeellijst ‘Vredig’ door de slaapkamer schalt. Het mengt zich met geluiden van kletterende regen. Dit gaat een rustige dag worden waarin ik tijd heb om te schrijven en regelzaakjes kan doen.

Ik ben inmiddels een week op Bali, in het huis dat zoon Nathan en een vriend sinds kort huren. Samen met zijn vriendin, Naya, vloog ik de dag na de bruiloft deze kant op. Voor haar is het nu tijd om huiswaarts te gaan. Ze heeft een fijn appartement in Jakarta. Op loopafstand van een spa waar ik voor het eerst een ‘cream bath’ kreeg. Op deze manier ontspannen kan ik van harte aanbevelen. Je haar wordt gewassen en voorzien van voedende crème. De hoofdhuid wordt stevig gemasseerd alvorens er een handdoek omheen gaat. Dan zijn nek, schouders en armen aan de beurt. Hemels!

Het huis in Sanur, waar deze bofkont het komende jaar een logeeradres heeft, ligt nog geen kwartier lopen van het strand. De plaats is nieuw voor me. Benieuwd ging ik aan de wandel. Qua leeftijd en sfeer blijkt dit het tegenovergestelde van hip luidruchtig Canggu, dat aan de andere kant van het eiland ligt. Nederlands horen is geen zeldzaamheid. Of de pensionado’s definitief zijn neergestreken of dat het vooral vakantiegangers zijn, weet ik niet. Misschien moet ik het eens vragen. Tot nu toe zag ik, eerlijk gezegd, geen mensen waarbij mijn nieuwsgierigheid aangewakkerd werd.

Een andere verrassing is het pad dat tussen strand en eettentjes meandert. Het heeft plek voor fietsers en voetgangers. Verboden voor scooters of elektrische voertuigen, maakt het een fijne route waar je zonder gevaar voor eigen leven kunt kuieren. In plaats van de stampende muziek aan de westkust, waar ik overigens geen hekel aan heb, word ik hier getrakteerd op traditionele en meer jazzy klanken. Prima te doen!

Ons groepje houdt van lekker eten en cocktails. Daar heeft deze badplaats geen gebrek aan. Op het terras van de Tree bar genieten we bij ondergaande zon, hangend in comfortabele stoelen, van smakelijke drankjes en prachtig uitzicht. Wat wil een mens nog meer…
Nou, in ons geval: een dagtocht naar Nusa Penida.

Om 6.30 worden we opgehaald en naar de haven gereden, waar we een uur later aan boord gaan van de speedboot. Het is een heldere ochtend met als resultaat een prachtig zicht op majesteitelijke Mount Agung. Dat is het eerste cadeau van de dag.

Na voet aan wal gezet te hebben, worden we hartelijk ontvangen door onze gids, Bli. Helaas spreekt hij weinig Engels, maar Naya is altijd bereid voor ons te vertalen. Gezien ons vroege vertrek had nog niemand ontbeten. Dus eerst zetten we koers richting maaltijd. Bli weet daar de perfecte plek voor. Met kliffen op de achtergrond en een koele zeebries, laten we het ons goed smaken. Tot rond 12 uur kunnen we het eiland lopend en ‘cruisend’ verkennen.

Baaien, heuvels en stranden

We worden getrakteerd op blauwe baaien, groene heuvels en witte stranden. Natuurlijk komt ook het befaamde Kelingking aan de beurt. Hier mogen we niet afdalen naar het strand omdat de overheid onlangs besloten heeft de toegang voorlopig af te sluiten. Helaas zijn er eigenwijze toeristen, zo weet onze gids te vertellen, die tegen het advies van gidsen of lokale bevolking in, vaak voor de perfecte selfie, naar de zee liepen.

Om vervolgens door de golven die veel hoger zijn dan je zou verwachten en met snel opkomend hoogwater alleen maar gevaarlijker worden, tegen rotsen gesmeten te worden. Mensen raakten zwaargewond of vonden er zelfs de dood. Wij maken een wandeling naar een plek vanwaar we er goed zicht op hebben. Voor ons geen rare capriolen voor de beste shot.

Daarna is het tijd om aan boord te gaan van een traditionele catamaran. Ons clubje wacht nog meer moois: de onderwaterwereld is aan de beurt. Bij de haven krijgen we duikbril en vinnen. Bli gaat mee en belooft met de GoPro voor beeldmateriaal te zorgen dat we thuis op het gemakje kunnen terugkijken. Zo hebben wij alle ruimte ons alleen maar bezig te houden met de kleurrijke schoonheid die zich openbaart zodra we uit de boot glijden. Ik word, letterlijk, omringd door honderden vissen.

Omringd door vissen

Een school bruin gekleurde komt nieuwsgierig een kijkje nemen. Onder me zie ik vissen in neon blauw, geel gestreept, oranje en nog veel meer schakeringen. Van kleintjes die haast zenuwachtig langs flitsen tot grote rustig dobberende vissen die zin hebben om te spelen, of territoriumdrang hebben, dat weet ik niet. Maar ik zie ze soms snelheid maken en dwars door een schooltje gaan. Voor mij een koddig gezicht, voor de samenscholende misschien wel grote schrik.

Ranke vissen met een lange snuit, waar ik de naam schuldig van moet blijven, drijven haast transparant voorbij. Op de bodem zie ik grote blauwe zeesterren.
Het water is helder en op sommige plaatsen niet zo diep, waardoor het koraal in al haar pracht goed zichtbaar is. Al helemaal op de tweede plek waar we van boord gaan. Dit is vlakbij de wal waar, langs de wanden, flora en fauna te zien is zoals ik nooit eerder zag.

Bij de derde plek zouden we met wat geluk zeeschildpadden kunnen spotten. Helaas bleven ze uit het zicht. Maar dankbaar en diep onder de indruk, zeker Nathan wiens eerste keer het was, nemen we afscheid. Van Bli en van het eiland. Hij heeft ons op een fijne manier laten kennismaken met Nusa Penida.
Moe van alle indrukken vallen we tijdens de terugtocht in slaap!

Weer aan wal in Sanur besluiten we een bezoek te brengen aan de Tree bar en te proosten op deze perfecte dag.