Reisverslag Nepal off the beaten track: de Pike Peak Trail

Nepal off the beaten track: de Pike Peak Trail

Een reisverhaal van Lana Donse

Nepal staat bekend als het paradijs op aarde voor bergtochten. Er zijn verschillende populaire routes in de Himalaya, zoals de Everest Base Camp en Annapurna Base Camp trekking. Die gebieden zijn prachtig, maar als gevolg van hun aantrekkingskracht wordt het er steeds drukker. Gelukkig zijn er ook nog heel veel onontdekte gebieden in Nepal. Zelf ga ik er ieder jaar naar terug om een yoga trekking met te organiseren met een Nepalese gids. Met hem ben ik bevriend geraakt toen ik voor het eerst, in mijn eentje, in Nepal was. Hij kent de bergen op zijn duimpje en weet altijd alternatieve routes te vinden waar je bijna geen andere mensen tegenkomt.

Wil je graag naar Nepal, en reis je het liefst off the beaten track? Dan is de Pike Peak Trail echt iets voor jou. In dit reisverslag lees je waarom.

Van de drukte in Kathmandu naar de afgelegen bergdorpen

Vrijwel iedere reis in Nepal begint in de drukte van Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Zo arriveerde ik ook in oktober in de overvolle hoofdstad. Oktober is het hoogseizoen voor trekking én het festivalseizoen voor de Nepalezen, dus extra overweldigend. Mijn medereizigers en ik belandden meteen in een kakofonie van getoeter, gefluit, geronk van brommers en af en toe gerinkel van een gebedsbelletje bij de tempels op straat. Deze levendige sfeer sleurde ons in een mum van tijd mee in de levendige sfeer van de hoofdstad.

Na alle indrukken van de eerste dagen wacht je meestal een lange bus- of autorit naar het beginpunt van je trekking. Voor ons was dit een twaalf uur durende rit over de overvolle snelweg die overging in modderige, hobbelige paden in de bergen. Die bracht ons naar een afgelegen dorpje in de Khumbu-regio. Deze regio ligt rondom het Everest-gebied, maar is veel minder bekend. Enigszins geradbraakt en nog duizelig van de drukte, geuren en kleuren van de stad kwamen we aan op onze bestemming, een klein dorpje in de heuvels. Omringd door groene velden, met uitzicht op de bergen en het geluid van een stromende rivier in de verte, gaf ik de eerste yogales van de reis op het terras. Wat een contrast en wat een opluchting, de rust van de natuur!

Terug naar de basis

De volgende dag kon de Pike Peak trail dan echt beginnen. Omdat de route minder bekend is dan andere tochten in de Himalaya, kwamen we onderweg bijna niemand anders tegen behalve de locals. Het was echt Nepal off the beaten track. Zo waanden we ons al snel in een heel andere wereld. Middenin de natuur, met alleen het geluid van je adem en je voetstappen op de bospaden, voel je je plotseling heel sterk verbonden met jezelf en de omgeving. Een krachtige manier om terug naar de basis te gaan. De Pike Peak trail heeft een heel divers landschap. De omgeving varieert van groene velden en bamboebossen tot rots- en duinformaties. De eerste dag van de Pike Peak trail leidde ons langs de op een na grootste waterval van Nepal. Een indrukwekkende plek, met als extra avontuurlijke bijkomstigheid dat we door de sterk stromende rivier moesten waden om die over te steken. Ook heerlijk verfrissend, overigens!

Onderweg pauzeerden we in een ander klein dorpje. Het bestond uit een paar boerderijen, waar we samen met de gidsen en dragers onze lunch gingen koken. We mochten hier ook in het schooltje, dat vanwege het festivalseizoen gesloten was, een yogales doen. Dit was iedere dag improviseren, maar daarom extra leuk! Even de spieren strekken en het lichaam ontspannen is heerlijk tijdens een trekking. Het houdt je soepel en voorkomt spierpijn. Het grappige is dat je merkt dat je niet veel nodig hebt, geen speciale studio of materialen, geen onnodige luxe, om yoga te doen of überhaupt om te leven. De huizen van de locals bestaan uit gedeelde kamers met simpele bedden en een open keuken, vaak is er buiten een toilethokje en een kraan met koud water. Dat is alles. Je gaat echt back to basics en leert dat je op die manier heel gelukkig kunt zijn. Een bevrijdend idee!

Ontmoetingen met de locals

Omdat de Pike Peak trail echt off the beaten track is, zijn er nauwelijks lodges waar je kunt slapen op de route. We verbleven daarom bij de locals thuis in homestays en soms zelfs in Boeddhistische kloosters. De eerste nacht sliepen we bijvoorbeeld op een boerderij van een Tamang-familie. Zij stonden ’s morgens vroeg op om hun zelf geoogste maïs te pellen. Toen wij na het opstaan aan een yogales begonnen, keken ze ons met grote ogen aan. Even later kwamen wij ook bij hen kijken en begonnen we hen te helpen met maïs pellen. Een unieke ontmoeting waarbij woorden niet nodig waren.

De dagen die volgden leidden ons door het prachtige, afwisselende landschap. Soms was het flink klimmen en afzien, andere stukken waren relatief vlak (‘Nepali flat’, wordt dat gekscherend genoemd: het pad gaat nog steeds omhoog en omlaag, maar in elk geval niet zo steil). Kletsend, lachend, zingend, en soms in stilte, genoten we samen van de weg. En elke dag had weer nieuwe verrassingen en uitdagingen in petto.

Zo overnachtten we op de derde dag in een Boeddhistisch klooster. De jonge monniken stonden toen we aan kwamen lopen nieuwsgierig in de deuropening. Het gebeurt niet zo vaak dat er mensen komen overnachten, juist omdat het gebied relatief onontdekt is. Het was dus wederzijds een speciale ervaring. Wij mochten in hun kleine schoolgebouw slapen, maar moesten wel vroeg opstaan omdat om 6 uur ’s ochtends aan de dagelijkse gebedsceremonie begonnen. Geen probleem overigens; omdat we al snel gewend waren aan het ritme van de natuur, werden we gemakkelijk met zonsopkomst wakker. Heel bijzonder om een dagje in het leven van een jonge monnik mee te maken!

Zoals je begrijpt, zijn zulke ervaringen heel anders dan op andere trekkings in Nepal. Je komt op deze route off the beaten track echt in contact met de locals en leert veel meer over het dagelijks leven in de bergen.

Uitzicht over de Himalaya van oost tot west

Na zes dagen klimmen was het dan eindelijk zo ver: de klim naar het hoogtepunt van de Pike Peak trail! Hoewel er in oktober de meeste kans is op heldere uitzichten, hadden wij vrij veel mist onderweg. Dat maakte de momenten waarop we een glimp van de besneeuwde pieken en weidse valleien opvingen wel extra waardevol. En de ochtend van de klim was extra spannend. Want ook al is de hele tocht natuurlijk mooi, je doet het wel een beetje voor het fenomenale uitzicht. Op Pike Peak zelf kun je namelijk, bij helder weer, de hele Himalaya van oost tot west zien, van de Annapurna’s tot aan Mount Everest. Dat wilden wij natuurlijk niet missen.

Vol spanning stonden we ’s morgens om vier uur op. Ik deed de deur van ons verblijf open en ja hoor: een prachtige sterrenhemel! Geen wolken! Het bleef echter spannend, want we moesten nog anderhalf omhoog tot aan de daadwerkelijke top. Daar hoopten we de zonsopkomst over de bergen te gaan zien. ‘Bistari, bistari,’ riepen de gidsen voortdurend: rustig, rustig. In een rustig tempo klimmen is belangrijk op grote hoogte om symptomen van hoogteziekte te voorkomen. Maar dat is moeilijk als je enthousiasme niet te temperen is!

Langzaam, tijdens onze tocht naar boven, werd het lichter en ja hoor, helemaal op de top wachtte ons een adembenemend uitzicht. In woorden en foto’s is die ervaring natuurlijk niet te vangen. Maar als je een fervent bergwandelaar bent, heb je vast wel een idee hoe dat voelde. Het meest bijzondere aan deze tocht off the beaten track is dat je helemaal alleen bent, middenin de overweldigende schoonheid van de Himalaya. Niemand anders om je heen dan je kleine groep medereizigers, met wie je de dagen vooraf al een hechte band hebt gevormd. Het voelt onoverwinnelijk en nietig tegelijk.

Om onze beklimming te vieren, hingen onze gidsen Nepalese gebedsvlaggetjes op. Dat is traditie als je het hoogste punt bereikt hebt. Wapperend in de wind zouden deze vlaggetjes positieve energie, wijsheid en compassie verspreiden. Een mooi symbool.

Onderweg naar beneden bedacht ik dat de Pike Peak trail van alle trekkings in Nepal die ik gedaan heb toch wel de meest bijzondere is. Het is een alternatieve tocht die je zeker moet meemaken als je van reizen off the beaten track houdt. Je zult echt iets leren over de cultuur van de diverse bevolkingsgroepen die in de bergen van Nepal wonen: onder andere de Tamang, Sherpa en Magar. En dat allemaal middenin de niet te evenaren landschappen van de Himalaya. Een bijzondere mix van cultuur en natuur. Wat wil je nog meer?

---

LEES HIER ALLE INSPIRERENDE REISVERHALEN VAN ONZE REPORTERS

---