De miraculeuze werking van het water in Wallonië
De miraculeuze werking van het water in Wallonië
Een reisverhaal van Judith van Bilsen
Het water in Wallonië was honderden jaren geleden al bekend door heel Europa. Met zijn veronderstelde helende werking trok het zelfs de ‘groten der aarde’ naar de kleine dorpjes in België. En ruim 300 jaar later vormt datzelfde water nog steeds een toeristische trekpleister. Daarom laat ik me drie dagen onderdompelen in Wallonië.
Op de website van België – Wallonië vind je informatie over alle genoemde activiteiten.
Drinkwater
In iedere supermarkt vind je wel flessen water van bijvoorbeeld Chaudfontaine en Spa. De bron van beide merken vind je in Wallonië. Eigenlijk is het niet ‘de bron’, maar gaat het om meerdere bronnen. “Dit gebied kent wel meer dan 850 bronnen, maar er zijn er maar een paar bekend.” legt gids Gaetan uit. We maken een rondje langs deze bekende bronnen, zoals die van Barisart. Die naam ken je wellicht weer van de bruisende versie van het fleswater. Er zit van nature wel iets bruisends in het water van deze bron, maar voor de flesversie voegen ze er nog wel wat koolzuur aan toe.
De bron van Géronstère, in het bos, en de Peter de Grote bron, in het centrum van Spa, zijn de volgende stops op deze bronnenroute. Het valt op dat het water overal enorm naar ijzer smaakt. “Dat klopt”, bevestigt Gaetan: “Er zit veel ijzer in het water en dat heeft een helende werking bij bijvoorbeeld aandoeningen aan de luchtwegen.” Het woord ‘spa’ staat niet voor niets synoniem voor kuuroord, wellness en een natuurlijk bron met een helende werking. Dat wisten ze honderden jaren geleden ook al en dat gegeven maakte dat vele bekende Europeanen hun weg wisten te vinden naar het Belgische stadje.
Een van die bekende Europeanen was tsaar Peter de Grote. En dan volgen er een hele rits ‘wist-je-datjes’: dat Peter de eerste tsaar was die buiten Rusland reisde, dat hij behoorlijk goed Nederlands sprak, dat hij ‘de Grote’ heette vanwege zijn lengte (hij was ruim 2 meter lang) en dat er tot op de dag van vandaag nog een connectie tussen Spa en Rusland is, gebaseerd op de bezoekjes van Peter de Grote. Dit bewijst ook het grote beeld van de tsaar voor het toeristische centrum van Spa.
Natuurwater
Genoeg kennis opgedaan over de relatie tussen Wallonië en water. Het is tijd voor actie! De tweede dag in Wallonië staat in het teken van Pack and Raft. Op advies van gids Luc verlaat ik het hotel vanochtend met wandelschoenen aan mijn voeten, een broek die nat mag worden en een waterdichte tas met niets anders dan mijn camera en een fles met water. “Alles wat je vandaag nodig hebt, zit in deze rugzak”, zegt hij terwijl hij me een grijze backpack aangeeft. Ik kijk wat verbaasd: “Is deze rugzak van zo’n 4 kilo gevuld met een boot en peddels en lunch?”
Veel tijd om erover na te denken, heb ik niet, want Luc zet er direct de pas in. Gedurende anderhalf uur wandelen we door kleine dorpjes, die uit niet meer dan een paar straten bestaan, tussen velden met koeien en heel veel paarden en gaan door het bos. Op het punt waar de twee riviertjes van de Ourthes samenkomen, houdt Luc stil. Het is tijd om de rugzak te openen. En inderdaad bestaat de inhoud uit vier delen die samen een peddel vormen, een felblauw gekleurde mini-raft en een papieren zak met een stokbroodje gezond.
Gedurende anderhalf uur wandelen we door kleine dorpjes
Vuurdoop in een mini-raft
Ik word een beetje huiverig bij het idee dat ik die boot zelf moet opblazen. “Maar nee! Daar hebben we een heel handig systeem voor” lacht Luc. Wederom heeft hij gelijk want zo’n tien minuutjes later sta ik klaar om het water op te gaan. Wat volgt is een enorm relaxte tocht over het meer van Nisramont richting een stuwdam. Er kwetteren vogeltjes en de wind ruist door de bomen. Af en toe spettert er luidruchtig een eend voorbij. Ik krijg mijn vuurdoop in de mini-raft op dit rustige water, maar Luc vertelt dat hij ook regelmatig tochten maakt op ruiger water.
Vaarwater
De derde waterdag in Wallonië start aan de poorten van de grotten van Neptunus. Terwijl er kleine hagedisjes van de zon genieten op het pad, legt gids Veronique uit: “Deze grotten zijn zo’n 300 miljoen jaar geleden uitgesleten door het water van de rivier ‘Eau Noire’”. Ze wijst op een verdwijngat, waar het water naar onderen klettert en vermoedelijk drie kilometer verder weer verschijnt. De ruimtes zijn zo smal dat zelfs speleologen hier niet in kunnen en niemand precies weet welke weg het water aflegt. Eenmaal in het donker volgt een pad langs stalactieten, stalagmieten en gordijnen.
In een bootje
Ook leggen we een route af in een bootje. De tocht eindigt bij een waterval in de grot die in alle kleuren van de regenboog wordt verlicht.
De volgende boottocht vindt plaats in het dorpje Nismes. Met uitzicht op een kasteel, varen we op ons gemakje door de Jardins d’O de Nismes.
Watervalletjes, gekleurde waterkunstwerken, waterspeeltoestellen, dobberende eenden, ganzen met kuikens en slapende beverratten komen voorbij.
Een paar kilometer verderop raak ik onder de indruk van de rotsformatie Fondry des Chiens. Ik kijk omlaag in de put en bedenk me dat dit helemaal niets met water te maken heeft. Of toch? “Deze plek is ontstaan doordat de zure regen het kalkgesteente aantastte” legt Eefje van het toeristenbureau uit. We kunnen overigens geen wandeling over de rand maken, aangezien een gedeelte is afgezet.
Een hazelworm kronkelt geschrokken weg tussen de spleten in de rots
Ergens in de rotswand bevindt zich een nest met een oehoe en haar twee jongen. En die kunnen we maar beter met rust laten. Even later horen we opgewonden gepraat van een paar wandelaars. Een hazelworm kronkelt geschrokken weg tussen de spleten in de rots. Bovenop die rots groeit een zeldzame wilde orchidee. Bizar om te bedenken dat door zo’n milieuvervuilend verschijnsel als zure regen, zo’n bijzondere natuur kan ontstaan.
Praktische informatie
Het Museum van bos en water is een bezoekje waard. In het bezoekerscentrum krijg je informatie over het gebied. Het is minstens zo interessant om een wandeling te maken door het gebied. Klim ook even in de uitzichttoren en geniet van een weids zicht. Door het veengebied waan je je zelfs even op de Afrikaanse steppe.
Op de website van België – Wallonië vind je informatie over alle genoemde activiteiten.
Ga je liever fietsen in Wallonië? Pauline van der Waal zet de drie leukste routes op een rij.
Ik ben altijd op zoek naar die kriebel in je buik als je aankomt op een nieuwe bestemming. En dat dan in tekst en foto’s omzetten en hopen dat het diezelfde kriebel opwekt bij de lezer. Mijn artikelen vind je onder andere op mijn website jlovestotravel.com.