Een reisverhaal van Judith Malotaux
Volgens mij kent iedereen die zich regelmatig laat verleiden door de roep van de bergen dat gevoel wel; dat gevoel dat je je plotseling heel erg klein en nietig kan voelen in vergelijking met de immense kracht van de natuur om je heen. Of dat nu is omdat je vol ongeloof naar boven kijkt naar het doel dat je voor ogen hebt en je je afvraagt hoe je dat doel ooit gaat bereiken, of dat je met knikkende knieën bovenaan een steile afdaling staat en jezelf afvraagt wat je nu weer gaat doen.
Soms is het vanwege een plotselinge weeromslag, waarbij het onweer de eerst zo groene bergweides verandert in grauwe monsters waar je zo snel mogelijk vandaan wilt. En misschien was het wel die lawine, of die steenslag, waarbij de wereld om je heen plotseling een film lijkt te zijn vol gevaren, en waarbij je hopelijk door het oog van de naald kruipt.
vol goede moed begon ik de ene voet voor de andere te zetten en liep ik langzaam de bewoonde wereld uit, de bergen in. Het avontuur tegemoet..
Toch blijft in elk geval voor mij de roep van de bergen onweerstaanbaar. Dat gevoel heel klein en nietig te zijn wordt vaak genoeg afgewisseld met gevoelens van puur geluk wanneer je die top van de berg eindelijk hebt bereikt, wanneer je het einde van je klimroute haalt, of wanneer je in de avondzon op de veranda van een berghut zit. En dat onvermijdelijke moment op die berg, dat je jezelf plotseling keihard tegenkomt, zijn achteraf gezien vaak juist de momenten waar je het meest van leert.
Soms zijn het juist de kleine, onverwachte gebeurtenissen die je door de letterlijke en spreekwoordelijke bergen en dalen van je avontuur heen weten te loodsen. Het is voor mij inmiddels al even geleden dat ik daar stond op het strand, in het Franse kustplaatsje Hendaye, met ten oosten van mij een 800 kilometer lang avontuur.
Met mijn nieuwe, nauwelijks ingelopen schoenen aan mijn voeten, een loodzware rugzak op mijn rug, een conditie waar ik zo mijn twijfels over had en een klein boekje genaamd “De Haute Randonnee Pyrenéenne; het grote Pyreneeën-avontuur in vijf routes en 42 etappes” op zak stond ik een beetje verdwaasd op de boulevard daar aan de Atlantische kust. Ik was allerminst zeker van de slagingskans van het plan dat ik ruim een jaar eerder had opgevat; de Pyreneeën te voet van kust naar kust doorkruisen over de hoge route door dit ruige en diverse gebergte.
Ik was allerminst zeker van de slagingskans van het plan dat ik ruim een jaar eerder had opgevat
Bij gebrek aan mensen in mijn kennissenkring die het een goed idee vinden om je zomer te spenderen aan een ruim 800 kilometer lange wandeltocht, waarbij ook nog eens zo’n 40 kilometer aan hoogtemeters bedwongen moeten worden, stond ik ook nog eens helemaal in mijn eentje te staren naar de surfers die ogenschijnlijk moeiteloos de golven bedwongen. Waarom bleef ik niet gewoon hier, genieten van het zorgeloze strandleven?
De bergen ten oosten van me keken dreigend op me neer en leken alles behalve moeiteloos bedwongen te kunnen worden. Met lood in mijn schoenen, en tegelijkertijd toch vol goede moed, begon ik de ene voet voor de andere te zetten en liep ik langzaam de bewoonde wereld uit, de bergen in. Het avontuur tegemoet.
Tijdens de eerste dagen lieten de Pyreneeën zich meteen van hun meest diverse kant zien. Al op de eerste dag bleek het navigeren moeilijker dan verwacht door een plotseling opkomende mist die de omgeving hult in een grijsgrauwe deken die me vrijwel al het zicht ontneemt. Navigerend op een kaart, een kompas en een hoogtemeter weet ik een geschikte plek te vinden voor mijn tent.
En hoewel ik al vaker heb wild gekampeerd, heb ik dit nog nooit in mijn eentje gedaan en mijn volgende ontdekking is dat dit toch een andere tak van sport is. Hoewel ik niet écht bang ben, voel ik me alert op een manier waarop ik me nog nooit alert het gevoeld. Ik schrik op bij ieder geluidje en ga een onrustige nacht tegemoet. De vraagtekens die ik al had bij deze hele onderneming worden groter en groter; want als ik het wildkamperen in mijn eentje al zo spannend vind, hoe moet dat dan met de rest van de tocht?
Waar de mist van de eerste dag me bijna deed verdwalen, zijn het de intense hitte en een falend drinkwatersysteem die er de volgende dag voor zorgen dat ik te kampen krijg met serieuze uitdrogingsverschijnselen. In een poging erger te voorkomen besluit ik te gaan liften naar het dichtstbijzijnde dorpje, want iedere bron en ieder riviertje dat ik tegen hoop te komen lijkt droog te staan.
De liftpoging blijkt vruchteloos te zijn; ik beland aan de kant van de weg waar op hoge snelheid tientallen Belgische oldtimers voorbij racen. Er blijkt een rally gaande te zijn en de prachtige oude auto’s zijn alles behalve bereid te stoppen voor een uitgedroogde eenzame wandelaar.
de prachtige oude auto’s zijn alles behalve bereid te stoppen voor een uitgedroogde eenzame wandelaar
Ik besluit verder te lopen en de vraagtekens die ik eerder had bij de tocht die nog voor me ligt beginnen te verdwijnen en lijken plaats te maken voor de gedachte om in het volgende dorp, dat nog zeker drie uur lopen van me verwijderd is, te stoppen en terug te keren naar het strand voor een zorgeloze vakantie.
De hitte – de thermometer op mijn horloge geeft aan dat het 36 graden is – en het feit dat ik bijna de helft van mijn drie liter water verloren ben doordat het dopje van mijn Camelbak achter een steen is blijven haken, zorgen ook voor een lichte paniek. Ik heb mijzelf een rantsoen van één slok water per kwartier opgelegd.
Veel te weinig natuurlijk, wanneer je in deze temperaturen nog een goede 600 hoogtemeters moet afleggen. Iedere stap lijkt moeite te kosten, en wanneer ik de col bereik en eventjes uitrust tegen een steen valt het me op dat er boven me een vijftal gieren rondjes aan het vliegen zijn, alsof ze lijken te hopen dat ik deze beproeving niet zal doorstaan.
Omdat ik echt water nodig heb, kan ik niet te lang blijven rusten. Ik sta op en zet de afdaling in. Een paadje waarmee ik een stuk van de weg lijk af te kunnen steken, zorgt ervoor dat ik uiteindelijk niet heel veel sneller en met bebloede benen door de struiken vol doorns, weer op het pad uitkom. Wanneer het pad iets daarna een scherpe bocht maak, zie ik op nog geen tien meter afstand van me een groep gieren staan die zich met bebloede koppen buigen over het karkas van wat eens een geit was.
Ik schrik, en de gieren kijken me even verschrikt aan. Ik sta volledig verlamd te staren naar de enorme vogels die op nog geen tien meter van me af een stofwolk creëren doordat ze al springend proberen op te stijgen. Het lukt me niet een glimlach te onderdrukken, omdat ze me doen denken aan de gieren uit de tekenfilm “Jungle Book”, waar ik als kind dol op was.
Eén voor één gooien de gieren zich van de berg af en storten de afgrond in tot de thermiek hun vleugels grijpt en ze behoed voor de anders onvermijdelijke doodsmak. Minutenlang sta ik verlamd van verbazing en schrik te kijken hoe de geschrokken vogels wegvluchten van mij, waarschijnlijk omdat ik ondanks mijn uitdrogingsverschijnselen toch iets te levend oog voor deze aaseters.
Het valt me op dat er boven me een vijftal gieren rondjes aan het vliegen zijn, alsof ze lijken te hopen dat ik deze beproeving niet zal doorstaan
En plotseling voel ik me dan ook levendiger dan ooit. Waar minuten eerder de uitdroging ervoor zorgde dat iedere pas me moeite koste, leek het leven me nu tegemoet te lachen. Waar ik eerder twijfelde over de monstertocht die ik voor de boeg had, was ik er nu zeker van dat ik door zou zetten. Want immers, wanneer ik op dag twee van dit avontuur zo verrast kon worden door dit natuurschoon; wat zou ik dan missen wanneer ik nu zou stoppen?
Lees hier het vervolg op dit verhaal
Judith wijkt graag af van het geijkte pad. Ruim een jaar geleden heeft haar liefde voor de bergen en met name de Pyreneeën ervoor gezorgd dat ze de keuze maakte zich te vestigen in het zuiden van Frankrijk. Haar passie voor de Pyreneeën deelt ze graag met anderen door de reizen die ze organiseert via haar eigen bedrijf. Daarnaast werkt ze als freelance kok. In haar vrije tijd trekt ze er het liefst met haar hond Nala op uit om de bergen nog beter te leren kennen. Meer over mij en mijn reizen lees je op chez-judith.com
Reizen naar USA en Canada
De meest bijzondere bestemmingen beleef je met BBI Travel. Maak kennis met de ongerepte binnenlanden en kusten van Zweden, Noorwegen en Finland, ervaar de wildernis van Canada en IJsland, of maak een onvergetelijke meerdaagse hike in Ierland. Bij BBI Travel is jouw reis goed geregeld. Lees meer
Norske, sinds 1953 dé Noorwegen specialist. Verken ons zomeraanbod met autotours, fly & drives en treinreizen, terwijl je ’s winters geniet van skiën, langlaufen, huskysafari’s en mogelijk het betoverende Noorderlicht! Met Hurtigruten ervaar je ‘de mooiste zeereis ter wereld’ langs de Noorse fjordenkust per postboot of verken je ongerepte gebieden per expeditieschip, in de voetsporen van historische Noorse ontdekkingsreizigers. Lees meer
Het Stubaital is een waar paradijs voor een fantastische wandelvakantie in Oostenrijk. Er loopt een bijna grenzeloos netwerk van wandelpaden door het Stubaital en de Stubaier Alpen die een onvergetelijke natuurervaring bieden, ongeacht conditie, uithoudingsvermogen of ervaring. Lees meer
Aan de voet van de Dom, met 4.545 meter de hoogste berg van Zwitserland, ligt het hooggelegen vakantiegebied Saas-Fee/Saastal. Het beschikt over talloze wandelpaden met uitzicht op 18 prachtige gletsjers. Ga deze zomer op avontuur in dit Zwitserse paradijs! Geniet tijdens uw eerste overnachting van gratis toegang tot de bergbanen en het openbaar vervoer. Lees meer
De meest bijzondere bestemmingen beleef je met BBI Travel. Maak kennis met de ongerepte binnenlanden en kusten van Zweden, Noorwegen en Finland, ervaar de wildernis van Canada en IJsland, of maak een onvergetelijke meerdaagse hike in Ierland. Bij BBI Travel is jouw reis goed geregeld. Lees meer
De regio Innsbruck biedt maar liefst vijf verschillende bergmassieven. Van vlakkere, ontspannen trajecten op het Mieminger Plateau tot en met hoogalpiene paden en ongenaakbare rotsen in het Sellraintal is alles vertegenwoordigd. De wandelgebieden zijn weliswaar verschillend, de alpiene ervaringen zorgen echter altijd voor grote indrukken. Lees meer
Of je nu op wintersport gaat, door de bergen gaat wandelen of gaat genieten van een luxe vakantie aan zee, Sony biedt voor elke reis foto- en videografie producten om jouw unieke ervaringen vast te leggen en de content naar een hoger niveau te tillen. Zo is de nieuwe Sony A7C II samen met de FE 16-25mm F2.8 G en FE 24-50mm F2.8 G lens bijvoorbeeld een perfecte lichte en compacte kit als je maar weinig bagage mee kan nemen. Ontdek meer