Een reisverhaal van Judith Malotaux
Volgens mij kent iedereen die zich regelmatig laat verleiden door de roep van de bergen dat gevoel wel; dat gevoel dat je je plotseling heel erg klein en nietig kan voelen in vergelijking met de immense kracht van de natuur om je heen. Of dat nu is omdat je vol ongeloof naar boven kijkt naar het doel dat je voor ogen hebt en je je afvraagt hoe je dat doel ooit gaat bereiken, of dat je met knikkende knieën bovenaan een steile afdaling staat en jezelf afvraagt wat je nu weer gaat doen.
Soms is het vanwege een plotselinge weeromslag, waarbij het onweer de eerst zo groene bergweides verandert in grauwe monsters waar je zo snel mogelijk vandaan wilt. En misschien was het wel die lawine, of die steenslag, waarbij de wereld om je heen plotseling een film lijkt te zijn vol gevaren, en waarbij je hopelijk door het oog van de naald kruipt.
vol goede moed begon ik de ene voet voor de andere te zetten en liep ik langzaam de bewoonde wereld uit, de bergen in. Het avontuur tegemoet..
Toch blijft in elk geval voor mij de roep van de bergen onweerstaanbaar. Dat gevoel heel klein en nietig te zijn wordt vaak genoeg afgewisseld met gevoelens van puur geluk wanneer je die top van de berg eindelijk hebt bereikt, wanneer je het einde van je klimroute haalt, of wanneer je in de avondzon op de veranda van een berghut zit. En dat onvermijdelijke moment op die berg, dat je jezelf plotseling keihard tegenkomt, zijn achteraf gezien vaak juist de momenten waar je het meest van leert.
Soms zijn het juist de kleine, onverwachte gebeurtenissen die je door de letterlijke en spreekwoordelijke bergen en dalen van je avontuur heen weten te loodsen. Het is voor mij inmiddels al even geleden dat ik daar stond op het strand, in het Franse kustplaatsje Hendaye, met ten oosten van mij een 800 kilometer lang avontuur.
Met mijn nieuwe, nauwelijks ingelopen schoenen aan mijn voeten, een loodzware rugzak op mijn rug, een conditie waar ik zo mijn twijfels over had en een klein boekje genaamd “De Haute Randonnee Pyrenéenne; het grote Pyreneeën-avontuur in vijf routes en 42 etappes” op zak stond ik een beetje verdwaasd op de boulevard daar aan de Atlantische kust. Ik was allerminst zeker van de slagingskans van het plan dat ik ruim een jaar eerder had opgevat; de Pyreneeën te voet van kust naar kust doorkruisen over de hoge route door dit ruige en diverse gebergte.
Ik was allerminst zeker van de slagingskans van het plan dat ik ruim een jaar eerder had opgevat
Bij gebrek aan mensen in mijn kennissenkring die het een goed idee vinden om je zomer te spenderen aan een ruim 800 kilometer lange wandeltocht, waarbij ook nog eens zo’n 40 kilometer aan hoogtemeters bedwongen moeten worden, stond ik ook nog eens helemaal in mijn eentje te staren naar de surfers die ogenschijnlijk moeiteloos de golven bedwongen. Waarom bleef ik niet gewoon hier, genieten van het zorgeloze strandleven?
De bergen ten oosten van me keken dreigend op me neer en leken alles behalve moeiteloos bedwongen te kunnen worden. Met lood in mijn schoenen, en tegelijkertijd toch vol goede moed, begon ik de ene voet voor de andere te zetten en liep ik langzaam de bewoonde wereld uit, de bergen in. Het avontuur tegemoet.
Tijdens de eerste dagen lieten de Pyreneeën zich meteen van hun meest diverse kant zien. Al op de eerste dag bleek het navigeren moeilijker dan verwacht door een plotseling opkomende mist die de omgeving hult in een grijsgrauwe deken die me vrijwel al het zicht ontneemt. Navigerend op een kaart, een kompas en een hoogtemeter weet ik een geschikte plek te vinden voor mijn tent.
En hoewel ik al vaker heb wild gekampeerd, heb ik dit nog nooit in mijn eentje gedaan en mijn volgende ontdekking is dat dit toch een andere tak van sport is. Hoewel ik niet écht bang ben, voel ik me alert op een manier waarop ik me nog nooit alert het gevoeld. Ik schrik op bij ieder geluidje en ga een onrustige nacht tegemoet. De vraagtekens die ik al had bij deze hele onderneming worden groter en groter; want als ik het wildkamperen in mijn eentje al zo spannend vind, hoe moet dat dan met de rest van de tocht?
Waar de mist van de eerste dag me bijna deed verdwalen, zijn het de intense hitte en een falend drinkwatersysteem die er de volgende dag voor zorgen dat ik te kampen krijg met serieuze uitdrogingsverschijnselen. In een poging erger te voorkomen besluit ik te gaan liften naar het dichtstbijzijnde dorpje, want iedere bron en ieder riviertje dat ik tegen hoop te komen lijkt droog te staan.
De liftpoging blijkt vruchteloos te zijn; ik beland aan de kant van de weg waar op hoge snelheid tientallen Belgische oldtimers voorbij racen. Er blijkt een rally gaande te zijn en de prachtige oude auto’s zijn alles behalve bereid te stoppen voor een uitgedroogde eenzame wandelaar.
de prachtige oude auto’s zijn alles behalve bereid te stoppen voor een uitgedroogde eenzame wandelaar
Ik besluit verder te lopen en de vraagtekens die ik eerder had bij de tocht die nog voor me ligt beginnen te verdwijnen en lijken plaats te maken voor de gedachte om in het volgende dorp, dat nog zeker drie uur lopen van me verwijderd is, te stoppen en terug te keren naar het strand voor een zorgeloze vakantie.
De hitte – de thermometer op mijn horloge geeft aan dat het 36 graden is – en het feit dat ik bijna de helft van mijn drie liter water verloren ben doordat het dopje van mijn Camelbak achter een steen is blijven haken, zorgen ook voor een lichte paniek. Ik heb mijzelf een rantsoen van één slok water per kwartier opgelegd.
Veel te weinig natuurlijk, wanneer je in deze temperaturen nog een goede 600 hoogtemeters moet afleggen. Iedere stap lijkt moeite te kosten, en wanneer ik de col bereik en eventjes uitrust tegen een steen valt het me op dat er boven me een vijftal gieren rondjes aan het vliegen zijn, alsof ze lijken te hopen dat ik deze beproeving niet zal doorstaan.
Omdat ik echt water nodig heb, kan ik niet te lang blijven rusten. Ik sta op en zet de afdaling in. Een paadje waarmee ik een stuk van de weg lijk af te kunnen steken, zorgt ervoor dat ik uiteindelijk niet heel veel sneller en met bebloede benen door de struiken vol doorns, weer op het pad uitkom. Wanneer het pad iets daarna een scherpe bocht maak, zie ik op nog geen tien meter afstand van me een groep gieren staan die zich met bebloede koppen buigen over het karkas van wat eens een geit was.
Ik schrik, en de gieren kijken me even verschrikt aan. Ik sta volledig verlamd te staren naar de enorme vogels die op nog geen tien meter van me af een stofwolk creëren doordat ze al springend proberen op te stijgen. Het lukt me niet een glimlach te onderdrukken, omdat ze me doen denken aan de gieren uit de tekenfilm “Jungle Book”, waar ik als kind dol op was.
Eén voor één gooien de gieren zich van de berg af en storten de afgrond in tot de thermiek hun vleugels grijpt en ze behoed voor de anders onvermijdelijke doodsmak. Minutenlang sta ik verlamd van verbazing en schrik te kijken hoe de geschrokken vogels wegvluchten van mij, waarschijnlijk omdat ik ondanks mijn uitdrogingsverschijnselen toch iets te levend oog voor deze aaseters.
Het valt me op dat er boven me een vijftal gieren rondjes aan het vliegen zijn, alsof ze lijken te hopen dat ik deze beproeving niet zal doorstaan
En plotseling voel ik me dan ook levendiger dan ooit. Waar minuten eerder de uitdroging ervoor zorgde dat iedere pas me moeite koste, leek het leven me nu tegemoet te lachen. Waar ik eerder twijfelde over de monstertocht die ik voor de boeg had, was ik er nu zeker van dat ik door zou zetten. Want immers, wanneer ik op dag twee van dit avontuur zo verrast kon worden door dit natuurschoon; wat zou ik dan missen wanneer ik nu zou stoppen?
Lees hier het vervolg op dit verhaal
Judith wijkt graag af van het geijkte pad. Ruim een jaar geleden heeft haar liefde voor de bergen en met name de Pyreneeën ervoor gezorgd dat ze de keuze maakte zich te vestigen in het zuiden van Frankrijk. Haar passie voor de Pyreneeën deelt ze graag met anderen door de reizen die ze organiseert via haar eigen bedrijf. Daarnaast werkt ze als freelance kok. In haar vrije tijd trekt ze er het liefst met haar hond Nala op uit om de bergen nog beter te leren kennen. Meer over mij en mijn reizen lees je op chez-judith.com
Modern, licht en multifunctioneel. Een veelzijdige wandelschoen boordevol innovatieve duurzaamheidskenmerken. Zoals het gebruik van hoogwaardig Perwanger bovenleer en het naar `Global Recycling Standard´ 100% gerecyclede textiel in het bovenwerk en het PFC-vrije waterdichte Eco-shell membraan.
Ongerept Noorwegen beleef je met BBI Travel. In Noorwegen ervaar je spectaculair natuurschoon en levendige dorpjes. Tijdens jouw rondreis verblijf je in gemoedelijke hotels en pensions. Boek jouw rondreis via BBI Travel en verzeker jezelf van een vakantie om nooit te vergeten. Lees meer
De achterkant van de rugzakken is uit één stuk is vervaardigd. Hierbij is het stuk van je rug waar je het meest transpireert extra ventilerend gemaakt en zijn delen op andere plaatsen verstevigd. Door deze combinatie van ademend vermogen en meer steun heb je bij dezelfde belasting een hoger draagcomfort.
Pure levensvreugde voor een onvergetelijke vakantie: tussen cultuur en natuur, hoogtes en dieptes, tradities en trends.
Geen andere regio combineert extreme tegenstellingen op zo’n charmante wijze als Innsbruck. Hier kun je je vanuit het hart van de hoofdstad van Tirol binnen slechts 20 minuten in luchtige hoogtes op de Nordkette begeven.
Nieuw-Zeeland. Letterlijk aan de andere kant van de wereld en een waanzinnige bestemming voor een droomvakantie. De natuur is er prachtig en niet voor niets heeft Nieuw-Zeeland dertien nationale parken verdeeld over het Noordereiland en het Zuidereiland. Voor meer inspiratie hebben we de zeven mooiste nationale parken voor je op een rij gezet. Lees meer
De natuur in Val d’Aran is geweldig en uitbundig. Met hoge bergtoppen boven de 3000 meter, prachtige gletsjermeren en oneindig groene hellingen is Val d’Aran geweldig voor enthousiaste outdoorliefhebbers en fanatieke bergwandelaars en fietsers. Ga wandelen, mountainbiken, fietsen, watersporten en skiën in deze Noord-Spaanse regio tegen de grens met Frankrijk. Lees meer
Ongerept Noorwegen beleef je met BBI Travel. In Noorwegen ervaar je spectaculair natuurschoon en levendige dorpjes. Tijdens jouw rondreis verblijf je in gemoedelijke hotels en pensions. Boek jouw rondreis via BBI Travel en verzeker jezelf van een vakantie om nooit te vergeten. Lees meer
Ontdek het echte IJsland met Voigt Travel. Samen met lokale gidsen beleef je unieke excursies. Je slaapt in kleinschalige hotels en lodges. Zo ontdek je met alle aandacht de ongebaande paden van IJsland. Bekijk de reizen!
