Tuurlijk ga je op wintersport om een lekker stukje te kunnen skiën. (Of boarden, dat trouwens met uitsterven bedreigd wordt.) Maar het heet niet voor niets wintersport, dus er is ruimte voor variaties op een thema. Steeds meer skigebieden verbreden niet toevallig hun keuzemenu. Variërend van wellness-situaties, tochten met sneeuwscooters en sledehonden. Of wat te denken van parapenten op ski’s? Reporter Robert van Weperen was in Val d’Arly en leefde zich, naast een potje skiën, uit op de onderdelen ‘Raquettes’, ‘Fat Trott’ en ‘Ski Bob’. Hier zijn verslag.
Helm op, stokken losvast in de handschoenen geklemd, de punten van de ski’s richting het dal, en…. zoeff! Vol gas de XXL-skipiste op. Een spierwitte helling zo wreed breed als de A2 (een snelweg tussen Amsterdam en Utrecht). Een luxe waar Frankrijk patent op lijkt te hebben. Heerlijk die ruimte. Dan kun je je – als je nog wat wankel op de benen staat – tenminste drie keer corrigeren voordat je head first van de klif afroetsjt. En op de pistes van Val d’Arly is het ook nog eens heerlijk rustig. Waar bovendien de sneeuw en de zon de helft goedkoper zijn dan in het nabijgelegen en mondaine Mégeve. (In Mégeve verpozen De Rijken zich. Onder vrijwel dezelfde omstandigheden qua weer en sneeuwcondities. )
Skilatten zijn tegenwoordig zo goed gemaakt dat je je best moet doen om te vallen.
Enfin, ik geef me met mijn hele lijf over aan de nimmer aflatende aantrekkingskracht van de aarde en laat haar het werk doen. Ik accelereer, zoek de ideale lijn (vrij naar Max Verstappen) en maak een trage lus door de verse sneeuw. Op tijd verplaats ik mijn gewicht en probeer nóg net iets dieper te gaan zitten op die supersnelle latjes. Skilatten waarvoor ik een diepe bewondering koester. Want daar waar mijn techniek tekortschiet, word ik discreet gered door mijn carve-ski’s. De skilatten zijn inmiddels zo goed gemaakt dat je serieus je best moet doen om te vallen. Heus, iedereen kan skiën.
Een lekker stukje zigzaggen door de witte poeder, het is en blijft een bijzondere ervaring. In de eerste jaren van mijn ski-carrière – ik heb het pas geleerd rond mijn 30ste – wilde ik elke minuut van de skivakantie op de latten staan. Ik meldde mij ’s ochtend als eerste bij de lift. Een koffietje rond 11 uur vond ik compleet verspilde tijd en lunchen deed ik het liefst staand. Of beter: gewoon een extra botterhammetje meenemen, zodat het middagmaal met een uurtje kon worden opgeschoven. Want dan was de eet-piek in het restaurant voorbij. En terwijl iedereen aan z’n bord frites zat, was het ook nog eens extra stil bij de liften en op de piste.
Zo pakte ik met gemak anderhalf tot twee uur extra skiplezier. Nee, gezellig voor mijn skimaatjes was dat niet. Maar voor gezelligheid was toch de après-ski uitgevonden? Bovendien, je bent een dief van je portemonnee als je niet maximaal lang op je ski’s staat, had ik uitgerekend. Om zes dagen te kunnen skiën was ik al gauw € 1250,= kwijt, waarvan € 450,- voor de ski-pas en de skiuitrusting. Exclusief € 200,- voor de skilessen. Een skivakantie kost al gauw twee keer zoveel dan een ‘gewone’ reis.
In Val d’Arly, in de Franse Alpen, met regelmatig uitzicht op de Mont Blanc, zijn zoveel aantrekkelijke alternatieven dat je het skiën bijna kunt overslaan
Tot zover the math. Want uiteindelijk bleek zo’n ochtendkoffietje op de piste wel zo lekker. Bovendien konden de lunches – mits op het terras en in de knetterende zon – mij niet lang genoeg duren.
Naar mate de jaren verstreken ontdekte ik naast het old skool skiën ook de lol van alternatieve vormen van sneeuwpret. Zo kwam het dat ik ook een keer ’s avonds met een sleetje de berg afsuizde met van die brandende tuinfakkels van de Gamma die de route markeerden. Of nam ik een duik onder het ijs. (In zo’n dik pak, en aan een koord.) Of raasde ik met 80 kmh over een bobslee-baan. Dat laatste was trouwens eens maar nooit weer.
In Val d’Arly, in de Franse Alpen, met regelmatig uitzicht op de Mont Blanc, zijn zoveel aantrekkelijke alternatieven dat je het skiën kunt overslaan. (Bijna, hè. Want je kunt je hier een slag in de rondte skiën op hun groene, rode, blauwe en zwarte pistes.)
Vanuit het sympathieke dorpje Flumet, dat niet overlopen wordt door wintersporters, maakte ik een wandeling op sneeuwschoenen. Dat zijn van die plastic dingen die je met veel gehannes – zeker als je koude vingers hebt – om je schoenen moet binden. Maar als ze eenmaal zitten, dan ben je gelijk god: op sneeuwschoenen kun je namelijk ‘over de sneeuw’ lopen. Dat wil zeggen, je zakt niet tot aan je kruis in de witte kristallen. Want met sneeuwschoenen (volgens Wikipedia ruim 4000 jaar geleden uitgevonden in Centraal-Azië) verdubbel je de oppervlakte van je zool. Dankzij de scherpe, gekartelde onderkant heb je ook nog eens extra grip.
Zodra je doorhebt hoe hoog je je voeten moet optillen zonder te ‘struikelen’ over de sneeuw, loopt het verrassend gemakkelijk. Je zakt nooit te diep weg, je komt nooit vast te zitten. Vrezen voor de vriesdood hoeft dus niet. In tegendeel; gelijk een rupsvoertuig klim je er altijd uit.
ESF – La Giettaz en Aravis
Met het skidorp Giettaz als startplaats, ontdekte ik een nieuwe manier van fietsen, of beter gezegd een nieuwe manier van steppen. Op een step met extreem dikke banden gingen we de pistes afdalen. Tenminste, dat was het plan. Eerst moesten we speciale dikke laarzen aantrekken (zijn inbegrepen bij het Fat Trott avontuur) en het hoofd in een gigantisch integraalhelm verstoppen.
Het moge duidelijk zijn: Fat Trotten (?) is niet voor watjes. Dat bleek al toen we de skilift omhoog pakten. De FT’s worden razendsnel in een lege skistoel gehangen en eenmaal boven er met net zoveel souplesse uitgevist. Een klus die het personeel van de skilift voor haar rekening neemt, want best wel gevaarlijk.
Het was eerst even wennen: ik zag mij geconfronteerd met hele andere dimensies en volstrekt andere omstandigheden, als die keer dat ik als kleuter al steppend de wereld verkende. Ik probeerde de remmen uit, en testte wat het gevaarte doet als je (express) een beetje slipt.
Wel helpt het als je niet te schijterig in elkaar zit
Fatt Trott is wat mij betreft met niets te vergelijken. Het is geen steppen, geen skiën, geen fietsen en ook geen sleetje rijden. Het vergt totaal nieuwe skills. Wel helpt het als je niet te schijterig in elkaar zit. Rode of Zwarte pistes zijn af te raden – ernstig zelfs. Maar op Blauw en Groen zit je helemaal goed. (Zachtkens, bijna stapvoets, naar beneden rollen kan ook.)
Extra leuk van deze sneeuwactiviteit is dat het SVR (skipisteverkeersregelement) bepaalt dat er alleen maar getrottert mag worden na sluiting van de pistes. Want stel je voor dat er een skiër midscheeps de sneeuwstep binnenslalomt. Dat geeft vast krassen. Kortom, we hadden het skigebied helemaal voor onszelf. En het werd halverwege ook nog eens donker en toen moesten we zo’n hoofdlamp op. Daardoor werd de situatie weer helemaal anders. Samenvattend: zeker een keer doen.
Alpes Aventures
Front de neige du domaine skiable
Le Plan
73590 La Giettaz
Moest ik al behoorlijk wennen aan de term ‘Fat Trott’, het begrip ‘Ski Bob’ klinkt ook tamelijk vreemd in de oren. Om maar te zwijgen over de looks van deze kruising van een bobslee (?) op ski’s (?). Dit apparaat huren we bij Intersport in Notre Dame de Bellecombe. Opnieuw een alleraardigst dorpje waar de boeren en burgers niet door de hotels, restaurants en souveniershops compleet uitgejaagd zijn. Voor dit sneeuwapparaat is geen aparte uitrusting vereist. Mijn eigen skihelm en skischoenen voldeden.
Maar anders dan bij de Fat Trott moesten we dit keer ons sneeuwspeeltje helemaal zelf de berg op slepen. Nou had ik reeds een diepe hekel aan de ‘pannenkoeklift’ aka de schotellift. Want als je al geen hernia hebt, dan krijg je ‘m wel als je aan die stang wordt gelanceerd. En nu moest er ook nog zo’n Ski Bob mee omhoog. Tussen de benen geklemd. De eerste twee keer was het drama, en moest ik bijna voortijdig het martelwerktuig verlaten. Maar vanaf de vijfde keer ging het vanzelf.
Bovendien wordt alle moeite en getranspireer in de afdaling goedgemaakt. Ruimschoots! Die Ski Bob vond ik echt de bom. Met een bloedverziekende snelheid raasde ik de piste af, in sierlijke bochten en zonder ook maar een keer uit het zadel te worden geslingerd. Behalve ikzelf en mijn sneeuwmaatjes was ook de Chef Ski Bobbing zichtbaar verbaasd. Maar hij wist niet dat ik al mijn hele leven fiets, waardoor ik meteen op voorsprong stond.
Ik zou zeggen: probeer dit zeker ook eens. Want afgezien van de relatief trage lift, vond ik dit het alleralleraardigste ‘bijgerecht’ van de sneeuwvakantie.
James Sport
Magasin Intersport
Rue de Savoie
73590 Notre-Dame-de-Bellecombe
Eten, drinken en slapen
Fijn restaurant in oude, verbouwde XXXL boerderij. En ruime appartementen: Toî du Monde in Flumet / St Nicolas la Chapelle.
Eten met uitzicht op een koeienstal (achter glazen wand.) Ferme de Victorine in Notre Dame de Bellecombe. Gewaardeerd met een Bib Gourmand.
Lokale producten (o.a. kazen en worsten) La Bergerie in Flumet
Informeel : L’Arche de Zoé in Crest-Voland / Cohennoz.
MEER WINTERSPORTVERHALEN LEES JE OP SNOWREPUBLIC.NL
Met beelden van J-P. Noisillier.
Robert heeft een passie voor fietsen en is een van de meest ervaren en gelauwerde reisjournalisten van Nederland. Zijn verhalen verschenen onder andere in De Telegraaf, De Wereldfietser en de ANWB bladen. In 2018 maakt hij zijn debuut bij Mountainreporters.com
Reizen naar USA en Canada
De meest bijzondere bestemmingen beleef je met BBI Travel. Maak kennis met de ongerepte binnenlanden en kusten van Zweden, Noorwegen en Finland, ervaar de wildernis van Canada en IJsland, of maak een onvergetelijke meerdaagse hike in Ierland. Bij BBI Travel is jouw reis goed geregeld. Lees meer
Norske, sinds 1953 dé Noorwegen specialist. Verken ons zomeraanbod met autotours, fly & drives en treinreizen, terwijl je ’s winters geniet van skiën, langlaufen, huskysafari’s en mogelijk het betoverende Noorderlicht! Met Hurtigruten ervaar je ‘de mooiste zeereis ter wereld’ langs de Noorse fjordenkust per postboot of verken je ongerepte gebieden per expeditieschip, in de voetsporen van historische Noorse ontdekkingsreizigers. Lees meer
Het Stubaital is een waar paradijs voor een fantastische wandelvakantie in Oostenrijk. Er loopt een bijna grenzeloos netwerk van wandelpaden door het Stubaital en de Stubaier Alpen die een onvergetelijke natuurervaring bieden, ongeacht conditie, uithoudingsvermogen of ervaring. Lees meer
Aan de voet van de Dom, met 4.545 meter de hoogste berg van Zwitserland, ligt het hooggelegen vakantiegebied Saas-Fee/Saastal. Het beschikt over talloze wandelpaden met uitzicht op 18 prachtige gletsjers. Ga deze zomer op avontuur in dit Zwitserse paradijs! Geniet tijdens uw eerste overnachting van gratis toegang tot de bergbanen en het openbaar vervoer. Lees meer
De meest bijzondere bestemmingen beleef je met BBI Travel. Maak kennis met de ongerepte binnenlanden en kusten van Zweden, Noorwegen en Finland, ervaar de wildernis van Canada en IJsland, of maak een onvergetelijke meerdaagse hike in Ierland. Bij BBI Travel is jouw reis goed geregeld. Lees meer
De regio Innsbruck biedt maar liefst vijf verschillende bergmassieven. Van vlakkere, ontspannen trajecten op het Mieminger Plateau tot en met hoogalpiene paden en ongenaakbare rotsen in het Sellraintal is alles vertegenwoordigd. De wandelgebieden zijn weliswaar verschillend, de alpiene ervaringen zorgen echter altijd voor grote indrukken. Lees meer
Of je nu op wintersport gaat, door de bergen gaat wandelen of gaat genieten van een luxe vakantie aan zee, Sony biedt voor elke reis foto- en videografie producten om jouw unieke ervaringen vast te leggen en de content naar een hoger niveau te tillen. Zo is de nieuwe Sony A7C II samen met de FE 16-25mm F2.8 G en FE 24-50mm F2.8 G lens bijvoorbeeld een perfecte lichte en compacte kit als je maar weinig bagage mee kan nemen. Ontdek meer
Wat een fantastische ideeën! Ik ben echt dol op sneeuw maar ik ben gewoon niet zo’n skiër. Ik wil echt graag eens op zo’n fiets of skibob door de sneeuw. Zou je aanbevelen dit in een groep met gids te doen of kun je het ook zelf organiseren met een paar mensen? Alvast bedankt!