Bergans of Norway

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Mijn Tubbs Flex Alp sneeuwschoenen liggen al bijna twee corona-jaren in mijn sportopslag te blinken wanneer mijn oog valt op een sneeuwschoentocht rond Mt Thabor, georganiseerd door BAC Antwerpen. Ik pik onderweg nog een KBF-webinar ‘start to snowshoe’ mee en leer daar vooral uit dat er niet gesproken wordt over sneeuwschoen-techniek en Mt Thabor de place-to-be is. Dat komt dus wel goed. Na een ongewoon vlot ritje van 900km ontmoet ik de andere deelnemers voor de eerste keer. Pizzaatje wegsteken en de nachtrust opzoeken. Morgen kunnen we erin vliegen.

Maandag

Nog een klein uurtje verder rijden naar de échte start in het op 1500m hoogte gelegen skioord Valfréjus. Laatste materiaalcheck en weg zijn we. Toch effen wennen met die 10-15kg bagage op de rug. Dat deze dag de aanlooptocht genoemd wordt is veelbelovend. Na het verlaten van de skipiste is het moment voor de sneeuwschoenen aangebroken. Er staan ons meer dan 1000 hoogtemeters en 11km sneeuw te wachten. Mooi.

Het minpunt is het gebrek aan zicht, de rukwinden en daarbij horende dalende temperatuur. Mijn kledingkeuze is ok wanneer ik in beweging blijf, maar tussenstops zijn een echte killer. Vooral mijn vingers baren me zorgen. Terecht, want de helft voelt twee weken later nog steeds ‘voos’ aan. Heftig dagje. Na meer dan vijf uur bereiken we de onbemande Refuge du Mt Thabor.

Foto: Bert Van Hooff

Hout zagen, keteltje sneeuw smelten, stoof aansteken. De kille hut wordt opgewarmd. En dan is het moment aangebroken om ons droogvoer te vermengen met water en op te warmen tot een volwaardige maaltijd. Real chemistry. Aangezien er plek is voor bijna vijftig gasten hebben we slaapkamerkeuze. En nog belangrijker: de kans om de dekens van niet bemande matrassen te roven.

Het slaapvertrek voelt kouder dan dat het thuis doorgaans in de winter buiten is. Mja, dat belooft. Een lakenzak, thermisch ondergoed en 3 dekens kunnen niet verhinderen dat we aftellen naar het eerste daglicht.

Dinsdag

Sneeuw in combinatie met rukwinden veroorzaken gevaarlijke omstandigheden. Het initiële plan om rond de Mt Thabor te trekken houdt bovendien in dat er vooruit gedacht moet worden om onderweg niet hopeloos vast te komen zitten en er zit toch wel een risicoscore 3 te loeren om de hoek. Plan B. Afdalen naar de Rifugio Terzo Alpini en dan de situatie verder evalueren.

Foto: Bert Van Hooff

We gebruiken de ochtend om in écht guur hondenweer enkele lawinebiepers op te graven. De omstandigheden winnen. Het educatief moment is kort. Afdalen. Iets meer dan 8km en 800 hoogtemeters lager. Dit gaat vlotjes. De dag eindigt in de vroege namiddag. Mijn gezelschap heeft er weinig problemen mee om de tijd te doden met drankjes in warme omgeving. Na een stevige huttenmaaltijd vooraf gegaan door een Martini Rosso of Blanco, aangeboden door de Kabinenmanagerin dooft het lichtje bij iedereen redelijk vlug.

Woensdag

Ontbijtje en de dagelijkse sein-ontvangst-test van onze lawinebieper. Iedereen klaar voor een verrassingstochtje in de richting van het bevroren lac Lavoir.  Uiteraard ben ik blij dat er iets is als een plan B, maar tegelijkertijd heeft mijn klimmershart toch ook heimwee naar de tijd dat we enkel de huttenwirt hadden als referentie om de besluitvorming go/no-go te maken en niet al die fancy app-jes waarvan ik ook wel het nut inzie hoor. Dubbel gevoel. Soit.

We klimmen ongeveer 700m in overwegend grijze omgeving en maken dan een klein lusje zodat we parallel kunnen afdalen naar ons startpunt. In de afdaling begint de hemel eindelijk uit te klaren zodat we nog in aangename omstandigheden kunnen oefenen met het terugvinden van verstopte lawinebiepers. Er is precies bij iedereen nog wel zin om wat aan de dag te plakken.

Foto: Bert Van Hooff

De mannen klimmen achter de hut nog effen verder tussen de bomen totdat het te lawinegevaarlijk wordt in stage-termen en terugkeren de enige optie is. Tof extraatje, maar ondertussen is de wind wel stevig komen aanzetten. De dames zijn ondertussen de benen zonder sneeuwschoenen wat losgooien richting de Italiaanse grens. Iedereen voldaan. We brengen ons opnieuw in gereedheid voor een lekker bergmaal.

Donderdag

Het plan? Vandaag trekken we terug naar de Refuge du Thabor. Het eerste wat hierbij in me opkomt is ‘kou’. Die 1e nacht in de onbemande hut. Het leek wel slapen in een diepvriezer. Lawines zijn vandaag niet onze zorg, wel de aanhoudende regen. Met de voorspelling dat het betert naarmate de dag vordert, starten we de dag rustig afwachtend op beterschap. Eindelijk. Tijd om te vertrekken. Van hut naar hut, iets meer dan 800m klimmen. Zo nu en dan is het sneeuwschoenstappen in een sneeuwloos bos.

Foto: Bert Van Hooff

Ja, we moeten ze zelfs even terug op de rugzak binden. Refuge du Thabor. Wat een verrassing … we worden enthousiast onthaald door de Kabinenmanagerin. Yes! De hut is niet langer onbemand. ’s Avonds kunnen we gebruikmaken van het kleine ‘keukentje’ om en masse water te koken waarmee we dan onze gevriesdroogde maaltijden en poedersoep kunnen omtoveren tot een volwaardig deugddoende maaltijd. Yep, deze nacht belooft veel beter mee te vallen dan de voorgaande in deze hut.

Vrijdag

Prachtig weer en een plan in 2 delen. In de voormiddag pikken we een lokaal topje mee waarbij we flirten met de 3000m-grens. In de namiddag zullen we terug afdalen naar Valfréjus om het weekje af te ronden tussen de skiërs. We lijken het hele gebied voor onszelf te hebben. De sfeer zit helemaal goed na een weekje waarin de klimatologische omstandigheden het ons niet altijd even gemakkelijk gemaakt hebben. Maar deze dag is helemaal in orde.    

Het zicht vanaf de top mag er zijn. We hebben prachtig zicht op de Mt Thabor himself en kunnen ons enigszins een voorstelling maken van de trek errond, wat het oorspronkelijke plan was. Dat is voor een volgende keer. Het 360° zicht wordt helemaal gedomineerd door besneeuwde bergtoppen.  Geen beschaving of klimaatopwarming te bespeuren… voor even. Zalig! Pittige start van de afdaling, maar eens in gemakkelijk terrein kunnen we genieten van de omgeving richting Refuge du Thabor.  

Foto: Bert Van Hooff

Luncheke brouwen en klaar voor deel 2: afdalen naar Valfréjus. Het duurt niet lang of de crispy sneeuw maakt plaats voor de veel zachtere en vooral vermoeiendere sneeuwvariant waarbij geheel onverwacht 1 van beide benen met sneeuwschoen en al kniediep wegzakt. De lawineschop komt er zelfs nog aan te pas om één van de dames uit te graven.  Pff, dit is werken.  De laatste kilometers dalen we nog af langs de rand van de skipiste richting Valfréjus. We beëindigen het avontuur zoals het gestart is: met pizza.  Dit smaakt naar meer. Ik heb mijn Tubbs Flex Alps niet voor niets gekocht.

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

Yomads

Onvergetelijke outdoorreizen van Yomads

Bij Yomads draait alles om het creëren van onvergetelijke outdoorreizen. De trips zijn speciaal geselecteerd zodat je op de meest unieke plekken komt, #opjebucketlist. Je ontdekt tijdens het hiken ongerepte landschappen en nieuwe bestemmingen. In kleine groepen, ver buiten de gebaande paden en weg van de massa. Lees meer

Little America

Unieke rondreizen door het noordwesten van de VS

Ontdek de Pacific Northwest door de ogen van de locals met Little America. Je verblijft in kleinschalige accommodaties, midden in de overweldigende natuur van Oregon en Washington. Maak kennis met de vriendelijke hosts en beleef een unieke en onvergetelijke reis, ver weg van het massatoerisme.
Lees meer