Verslag en reistips | Outdoor in de Franse Pyreneeën

‘Rennen!’ roept de man vlak achter me in mijn oor, en ik kom onmiddelijk in beweging. Mijn voeten vliegen door het gras terwijl ik richting de afgrond ren. Eén, twee, drie stappen. Een onzichtbare kracht probeert me naar achteren te trekken, maar ik zet door tot plots de grond onder me vandaan verdwijnt. Ik kijk naar beneden en zie de koeien in de wei naar ons opkijken, als het kleurrijke valscherm door de wind gegrepen wordt en opbolt.

Terwijl we langzaam wegglijden de blauwe lucht in, hoor ik de man weer achter me: ‘Goed gedaan, ga nu maar lekker zitten en geniet van het uitzicht.’ Samen glijden we weg van de berg. Het enige geluid het ruisen van de wind in mijn oren en een licht fluisterend geluid van de parachute die met ons van de berg wegzeilt. 

Vijf dagen lang mag ik met een groepje reporters op verkenning in de Franse Pyreneeën, in het gebied dat bekend staat als Pyrenees 2 Vallees. Een echte Mountainreporter hoort natuurlijk thuis in de bergen, en dus ben ik hier om alle outdoor-activiteiten die de regio te bieden heeft te ervaren. En dat zijn er een heleboel! Ze hebben hier de opdracht om ons werkelijk alles te laten zien, erg serieus genomen. Ons programma voor de komende paar dagen zit dan ook barstensvol met de leukste sportieve bezigheden die je kunt ondernemen in een zo gevarieerde bergregio.

Op twee wielen

Natuurlijk kun je hier prachtig wandelen en fietsen, dat spreekt bijna voor zich. We zijn slechts enkele dagen voor de doortocht van de Tour de France aangekomen. Zoals je zult begrijpen, is fietsen hier dus een belangrijke activiteit, zowel voor de lokale bewoners als voor de toeristen. 

Al gelijk na aankomst in het charmante Saint-Lary-Soulan, vlakbij de Spaanse grens, worden we dan ook meegetroond door Stéphane, de eigenaar van Evolution2, voor een fietstochtje door het dorp. Tenminste, dat is wat we verwachten, maar bij aankomst worden we gelijk aan helmen en op een uiterst serieus ogende e-mtb geholpen. We gaan de bergen in!

Een elektrische mountainbike? Het voelt bijna als valsspelen, maar al snel moet ik bekennen dat het toch wel erg leuk is om die bergreuzen zonder al teveel moeite te bedwingen. Helemaal als we van de weg af gaan en het adembenemend mooie gebied rondom de Col d’Azet inrijden. Ik ben er een beetje beduusd van. Vanochtend stond ik nog naar de grauwe Nederlandse lucht te staren, en nu rijd ik hier, door de bergen, met een strakblauwe lucht. Wat een geluksvogel ben ik toch.

Stéphane legt ons de fijnere kneepjes van het mountainbiken uit en doet ons voor hoe we moeten afdalen zonder de controle te verliezen. Eerst zijn we allemaal nog wat onwennig, maar al snel komt ons groepje joelend de berg afsuizen. We hebben zoveel plezier dat we te laat zijn voor ons volgende programmapunt: een bezoekje aan de spa. Die moet dan maar wachten tot morgen! Gelukkig is dat geen probleem, de gastvrijheid staat hoog in het vaandel, en niets is de mensen hier teveel. 

Op twee benen

Dag twee belooft ook al zo’n prachtige dag te worden. Waar het in Nederland noodweer is, hebben wij bijna ons hele bezoek strakblauwe luchten en 30 graden. We beginnen met een hike door het natuurreservaat van Néovielle. Als fervent wandelaar keek ik hier al naar uit sinds we het programma onder ogen kregen, en dit gebied stelt niet teleur. Toegankelijke wegen, goed onderhouden paden, een ruime parkeerplaats, een berghut met koffie, eten en overnachtingsmogelijkheden, kampeermogelijkheden (bivouac) en een rimpelloos blauw meer geflankeerd door bergtoppen. Alles wat een wandelhart zich maar kan wensen.

Gedurende de hele wandeling fotograferen we ons suf. Het zal je op een mooie dag moeilijk lukken om hier géén mooie foto’s te schieten, en al veel te snel moeten we weer terug naar de parkeerplaats. Ik spot onderweg nog veel mooie zijpaden die gewoonweg smeken om een ontdekkingsreis. Ik zal dus nog een keer terug moeten komen.

Wij moeten intussen door, want het fietsen en wandelen hebben we nu ontdekt, dus het is tijd voor de overige attracties van de regio. We stoppen in Moudang, waar we los worden gelaten in het Parcours Aventure.

Het klimparcours dat we hier afleggen biedt opties aan voor alle niveaus: van ziplines tot kabelbruggen en van via ferrata tot een kabelswing naar de overkant van de vallei. Met routes die variëren van blauw tot zwart, kan het hele gezin zich hier vermaken. Ik stap halverwege over van de rode op de zwarte route, want de paden kruisen elkaar meermaals, dus je kunt altijd opteren voor een moeilijkere of juist een makkelijkere route.

Voor mensen die last hebben van hoogtevrees is dit wellicht niet het ideale middagje uit, maar het is de perfecte manier om laagdrempelig eens kennis te maken met een via ferrata. Personeel van het klimpark houdt alles in de gaten en staat langs de route klaar om je te helpen mocht dat nodig zijn.

Na deze volle dag is het tijd voor wat ontspanning. Vandaag zijn we wel op tijd voor Spa Sensoria, vlak naast ons hotel. Dat hebben onze spieren wel verdiend! De Spa heeft verschillende binnen- en buitenbaden, een sauna, hammam en premium-ruimte. Het is nog bijna hard werken om alles uit te proberen alvorens het tijd is voor het avondeten. Verfrist en opgepept van het bronwater dat hier rechtstreeks uit de bergen komt, sluiten we de dag alweer af met een uitgebreid diner en wisselen we sterke verhalen uit onder het genot van een glaasje Franse wijn. Het is tenslotte essentieel dat we alle aspecten van het leven hier meemaken, nietwaar?

In vogelvlucht

Dag drie alweer, en we vertrekken naar Loudenvielle, één vallei verder. Ook dit wordt een stop voor de Tour, en er wordt al druk gebouwd op de parkeerplaats. Nu is het echter nog heerlijk rustig. Het dorpje ligt aan een meer, en wat ons als eerste opvalt zijn alle gekleurde schermen die boven ons door de lucht glijden. Mijn hart maakt een sprongetje als ik ze voorbij zie komen, want straks hang ik daar ook tussen! Gelijk nadat we onze koffers in het hotel hebben afgegooid, wandelen we in een paar minuten naar het veld waar de paragliders landen. Het is midden in het dorp, dus je kunt het niet missen. Zelfs als je zelf niet wilt vliegen, kun je hier de landingen komen bewonderen. 

Maar wij mogen mee omhoog. We hebben geluk, want gisteren waren er geen vluchten, en voor morgen zijn de voorspellingen ook niet gunstig. De ervaren instructeurs verdelen ons groepje en we rijden de berg op naar het startpunt. Na een korte uitleg over wat ik wel en vooral ook niet moet doen, legt mijn begeleider Stephan het scherm klaar op de berg. Onder het toeziend oog van de koeien in de bergwei, rennen we gezamenlijk over de bergweide tot de wind het scherm pakt en ik de grond onder mijn voeten weg voel zakken. We zijn los! 

Als we eenmaal rustig zwevend door de lucht glijden, kijk ik om me heen. Het dorp strekt zich onder me uit, en de bergtoppen omringen me van alle kanten. Het uitzicht is fenomenaal, en ik weet niet waar ik als eerste moet kijken. Gelukkig is er tijd genoeg om alles in me op te nemen. Een van mijn reisgenoten zweeft verderop voorbij, en we zwaaien enthousiast naar elkaar. Ik verwonder me over hoe een activiteit als deze tegelijk opwindend én rustgevend kan zijn.

Maar dan geeft Stephan de besturing nonchalant aan me over, en moedigt me aan wat te experimenteren met draaien. Met een cursus van slechts twee dagen kun je zelf al solo in de lucht hangen, en ik zie veel cursisten hier oefenen met landen en opstijgen. Als ik al niet zoveel kostbare hobby’s had…

Downhill

Veel te snel staan we alweer op de grond, maar mijn glimlach wijkt de rest van de dag niet meer van mijn gezicht. Nog vol van de ervaring, worden we alweer naar de volgende activiteit gebracht. We gaan weer mountainbiken! Ditmaal niet elektrisch, maar toch hoeven we niet al teveel moeite te doen. De Skyvall gondel in het skigebied van Peyragudes brengt ons naar boven, en we kunnen onze twee dagen geleden geleerde skills weer even oefenen op het beginnersparcours.

Voor de gevorderden is hier ook genoeg te beleven, want hier wordt ieder jaar het UCI Downhill Worldcup gehouden. Als je dus eens wilt proberen of je ook binnen drie minuten een WK parcours af kunt dalen, dan zit je hier goed. Wij doen er ietsje langer over, maar hebben daarom niet minder plezier.

Doet de naam van de gondel je ergens aan denken, trouwens? Dat kan, want het is een verwijzing naar James Bond, die in Tomorrow never dies vanaf het kleine vliegveldje bovenop de berg binnen een paar scènes aan de bad guys wist te ontsnappen door een gevechtsvliegtuig te stelen en er onder hun neus mee weg te vliegen.

Na al dat fietsen zijn onze spieren uiteraard wel weer toe aan wat ontspanning, dus daar gaan we weer, richting Spa Balnéa dit keer. Een serieus complex waar ik waarlijk mijn best moet doen om binnen twee uur alles gezien te hebben. Dit complex heeft verschillende secties met elk een eigen thema. Warm, koud, inspannend of ontspannend, het kan hier allemaal. Het is ook centraal gelegen in het kleine dorpje, pal naast de grote sporthal Valgora waar je ook terecht kunt voor diverse indoor sporten. Je kunt het amper over het hoofd zien.

Te water

Op dag vier, onze laatste volle dag, rest ons alleen nog een raft-trip over de Neste d’Aure, de rivier die langs het schattige dorpje Arreau stroomt. De rivier zelf is niet gevaarlijk of diep, maar wel heel verfrissend. De gidsen maken er een feestje van door de bootjes expres om te laten slaan en bij de dam gebruiken we een boot als glijbaan voor een duik in het water. De rivier is niet erg wild, zeker niet vergeleken met de trip die ik in februari over de Colorado-rivier zal gaan maken, maar elke kans om te oefenen grijp ik aan, dus ik peddel fanatiek door. Deze activiteit is dan ook geschikt voor alle leeftijden.

Mensen van het goede leven

Hiermee zijn onze sportieve activiteiten gedaan voor deze trip, maar we verwaarlozen ook het culturele element niet, met een bezoek aan een plaatselijke markt die hier al sinds de Middeleeuwen wordt gehouden en waar we alle lokale lekkernijen waar we de afgelopen dagen van hebben mogen genieten, tegenkomen. Een keur aan Franse kaasjes, ham van de lokale wilde zwijnen, net geoogst fruit en verse groente maar ook lokale handgemaakte producten die de vakantiesfeer thuis weer even terughalen.

Het is de dag waarop we even niet het toeristische, maar juist het lokale gezicht van de regio zien. Die avond vieren we een verjaardag in de oudste bar tabac van het dorp. Volgens de locals the place to be op een donderdagavond, en ze blijken gelijk te hebben. Als we aankomen staat de hele straat stampvol met inwoners, die uit volle borst lokale liederen meezingen en Pernod drinken alsof er geen morgen meer komt. Geen wonder dat de rest van het dorp uitgestorven lijkt, iedereen is hier!

De liederen worden door iedereen uit volle borst meegezongen, en het is duidelijk dat het hier een ernstige zaak betreft. Ben je ook in Loudenvielle op een donderdagavond, doe jezelf dan een plezier en breng een bezoekje aan Chez Rogé om te feesten alsof je al jaren in het dorp woont. Het feestje is een perfecte afsluiting van ons bezoek en een waardig afscheid van deze regio, waar ik nu al een beetje met weemoed aan terug denk. À la prochaine!

Tip: als je naar dit gebied gaat, vergeet dan niet de uitstekende ‘Louron Bike&Trail’ app te downloaden. Hierin vind je niet alleen volop informatie over alle fiets- en wandelroutes in de omgeving, maar ook over trailrun- en MTB routes, plus informatie over de startlocaties voor het paragliden!