Sportieve ex-buurvrouw Marleen en loopvrienden Peter en Marietje vertrouwen me onafhankelijk van elkaar toe dat ze graag eens wandelend door de Alpen gegidst worden. Zo gezegd, zo gedaan. Ervaring, mindset en mogelijkheden worden tussen pot en pint getoetst. Ik overdrijf initieel met de Bob Graham Round in het Engelse Lake District voor te stellen waardoor de Peter Habeler Runde in de Oostenrijkse Zillertal Alpen plotseling een walk in the park lijkt. Mja, ik doe er nog een schepje bovenop en kort de zware meerdaagse huttentocht met twee dagen in. Bijna zeventig kilometer met meer dan vierduizend hoogtemeters in vijf dagen. Ik moet toch dringend eens leren mijn eigen fysieke zotheid niet op te dringen aan anderen.

Bron: Tourismusverband Wipptal

Dinsdagochtend. Terwijl mijn gezelschap een autoritje van 800km vanuit Hasselt (België) ondergaat probeer ik mijn lijf, dat herstellende is van de Zugspitze Ultratrail, los te stretchen op een schaduwrijk plekje gras in St-Jodok am Brenner.  14u30. We zijn compleet.

vlnr Guy, Marietje, Marleen en Peter

Auto droppen in Vals. De rugzak ombinden en weg zijn we. De dag is ver gevorderd, maar toch is het nog de bedoeling om de 1000m hoger gelegen Geraer Hütte te bereiken. Al was het maar omdat we er een overnachting en half board gereserveerd hebben. Het wordt al vlug duidelijk dat snelheid maken wanneer je nog nooit met een meerdaagse rugzak van +10kg gelopen hebt bij 30°C geen simpele opdracht is.

En omschakelen van reis- naar actieve outdoormodus al evenmin. De boys lopen vooruit om onze huttenwirt uitstel van eten te vragen. Dat lukt. Bij aankomst in de hut eten we (bijna) de complete menukaart leeg.  Het restje dat op het bord gelaten wordt, wordt niet geapprecieerd. In berghutten geen verspilling. Dit kan tellen als opener.

De ondergaande zon boven het Valsertal vanaf de Geraerhütte

Dag 2 kondigt zich alweer stralend aan. Aangezien we ons op 2324m hoogte bevinden voelt de warmte heel aangenaam. Gelukkig, want er staat een pittige trekkingdag op het menu. Meer dan 900m dalen én stijgen om in Tuxerjoch Haus de dag te eindigen. Geen tijdsdruk vandaag en ’s ochtends van start gaan.  Een wereld van verschil, vergeleken met gisteren.

De Geraerhütte ligt al vlug ver achter ons

Ter hoogte van Steineres Lamm laten we het ValserTal achter ons en lopen we het SchmirnTal in. Een colletje wandelen voelt toch altijd een beetje als Sinterklaas … wat gaan we te zien krijgen?

Natuurpracht en dieptezichten op weg naar Tuxerjoch-Haus

Na 2/3e afgelegde weg vinden we de geschikte – enige? – schaduwplek voor een lunchke met panorama-zicht. Je zou bijna  vergeten te eten. Prachtig!

Eén van de gevolgen van de climate change: eeuwige sneeuw wordt een collectors item

De laatste traverserende lijn op weg naar de hut tussen Kaiseren Scharte en Frauenwand is luchtig en de schwindelfreiheit wordt nog versterkt door het lekker helder weertje.

We bereiken Tuxerjoch Haus na een tochtje van 7u. We stellen ons vragen over de volledig ge-serre-de terras. Wie wil er bij een stralende zon pintje nippen onder glas? Wij niet, bestellen onze klassieke beloner – halve liter bier – en droppen ons vóór het terras om te genieten van hetzelfde zicht. Later op de avond is een aanhoudende regenbui de voorbode van voorspeld onweer en wordt het nut van de overkapte terras wel duidelijk. Ook dit zijn de Alpen, 4 seasons in 1 day.

’s Avonds toch wel wat commotie in de hut. Er wordt hevig gedebatteerd over het plan van morgen. Velen hebben het tochtje naar Friesenberghaus op de planning staan, maar de technische passage over de Friesenbergscharte op 3000m hoogte met groeiende onweerkans naarmate de dag vordert boezemt veel angst in.

Een strak tempo aanhouden lijkt het ideale recept om de kans op problemen te minimaliseren.  Marleen voelt daar weinig voor, maar vindt wel aansluiting bij anderen voor 1 dag met een plan B en weet dit euvel te omzeilen en te eindigen in de Olpererhütte, waar we overmorgen opnieuw verenigen.  Goeie oplossing.

Helder zicht vanaf de Tuxerjoch-Haus op de bijna volledige klim tot over de Friesenbergscharte

Dag 3. Een vlotte afdaling, onze weg banen doorheen een bouwwerf in functie van het winterseizoen en dan de strakke klim van 900 hoogtemeters aanvatten naar de Friesenbergscharte.

Bij het passeren van Spannagelhaus (2531m) wordt het terrein steeds rotsiger en moeilijker begaanbaar. Waarschuwingsborden voor steenlawines, opkomende bewolking die ons bij momenten het zicht volledig ontnemen en het geluid van vallende stenen geeft de aanloop naar de scharte een extra dreigend karakter.

En dan is het zo ver. Friesenbergscharte. Het voorspelde onweer blijft voorlopig uit, maar het weer is toch ook niet van die aard dat we ons hier rustig kunnen neerplanten. Vooral omdat de écht technische passage ons nog te wachten staat aan de veel steilere O-kant van de overschrijding.

Friesenbergscharte. Het dak van de Peter Habeler Runde

Dit is de overgangszone tussen gevorderd bergwandelen en beginnend klettersteig. De zekeringsmogelijkheden zijn aanwezig, maar zijn geen noodzaak. Uiteraard ook heel weersafhankelijk. De trittsicherheit is in deze droge omstandigheden een stuk groter, maar de nodige voorzichtigheid blijft toch geboden.  Spannend.

Na de technische passage krijgen we zicht op Friesenberghaus, nog een kleine 45min stappen verwijderd. Maar eerst nog enkele sneeuwvelden ‘doorglijden’ en ons tussen de stenen een weg banen naar de hut.

Het Friesenberghaus-sfeertje is atypisch berghut. Hippy style is nog de best mogelijke omschrijving. Absoluut niks tegen hoor, in tegendeel. Maar in een berghut toch niet helemaal op zijn plaats. Door het gebrek aan ruimte is organisatie heel belangrijk en zorgt voor de orde … die er dus niet is. Het is hier niet de ge-olie-de machine waar iedereen zijn bijdrage levert zoals in elke andere hut. 

Het luidruchtige scoutssfeertje met noodzakelijk akoestisch gitaar tot ver voorbij de gekende 22u-geluidsgrens in elke Alpenhut – zelfs na klachten van vroege slapers in bijzijn van de huttenwirt – was er toch helemaal over.  Anderzijds hebben we wel de ganse avond hun zelf gebrouwen likeuren/jenevers op basis van lokaal alpengewas uitvoerig mee mogen uittesten.

Dag 4. Geen hoofdpijn en onze 1e combidag. De voorgeschreven route eindigt vandaag in de Olperer Hütte – waar we Marleen opnieuw ontmoeten – om dan verder te trekken naar de Pfitscherjochhaus of de Rifugio Passo di Vizze. Mja, dit is de Oostenrijk-Italië grensstreek. Ontbijtje en de dag aanvatten. Pittig starten. Onmiddellijk klimmen, maar dan kunnen we wel verder rustig traverseren naar de Olpererhütte waar Marleen opnieuw bij ons aansluit.  

Het Schlegeisspeicher stuwmeer is onze metgezel voor de rest van de dag.  Het is mijn internet provider die me in de buurt van de hut er op wijst dat ik de grens passeer. Modern times.  Traditiegewijs sluiten we de dag af met vloeibaar goud. Heerlijk! Pfitscherjochhaus is gemakkelijk bereikbaar – op andere manieren dan wij gedaan hebben – en lijkt daarom meer op een hotel dan een hut. Alles netjes, iedereen heel behulpzaam met een hotelbaas die de touwtjes strak in de hand heeft, maar we missen toch de hutsfeer. 

De vooravond van onze laatste trekkingdag. Morgen staat ons de – in Tour-termen – koninginnenrit te wachten.  Een tocht van 9u in theorie – omdat we opnieuw 2 dagen comprimeren in eentje – terwijl we eigenlijk altijd meer tijd hebben nodig gehad dan voorgeschreven.  Bovendien 800m stijgen en vooral 1700m dalen.  Het plan? Er zo vroeg mogelijk aan beginnen – 6u – en een maaltijd meepikken in de Landshuter Europa-Hütte, ongeveer halfweg.

Dag 5. 5u30. De hut is gehuld in wolken, het regent stevig en bovendien wisselen weerlicht en knallen elkaar af. Moest het al niet duidelijk zijn, geeft de hotelbaas aan dat er geen sprake is van vertrekken op dit moment. Enkele uurtjes geduld. 

Dat maakt dat er wel rustig tijd is om te ontbijten.  7u30. In regenuitvoering kunnen we de dag aanvatten. Via de Landshutter höhenweg gaat het op en neer– flirtend met de landsgrenzen – en pittig eindklimmetje naar Landshuter Europa-Hütte.

Het hele dal voorlopig nog bedekt met een wolkendek als gevolg van het ochtendonweer
Laatste meters op weg naar de Landshuter Europa-Hütte

Prachtige hut. Eentje met uitstraling en wat een ligging.  De zon heeft het wolkendek op het meest geschikte moment verdampt. We nemen even tijd om met een drankje het panoramisch zicht vanuit de hut helemaal tot op de Brenner in ons op te nemen. Jammer dat we er vandoor moeten.

Het is de Sumpfschaftl (2666m) die ons een nieuw Sinterklaasmomentje bezorgt en ons zicht geeft op het Valsertal waar het allemaal van start ging … 1300m lager wel te verstaan.  En dan is er het laatste technische euvel met een nog enigszins onschuldige voorbode via een prachtig stukje kam-dalen. Iedereen dolblij met het gras onder de zolen na de eindeloze rotspartijen, maar dan moet er een loodrechte afdaling genomen worden.  De beveiligingskabels – inclusief enkele ladders – zijn geen overbodige luxe hier.

We doen het heel rustig en zonder ongelukken. Oef.  Net wanneer het allemaal eenvoudiger wordt – mja, in de afdaling gebeuren de meeste ongevallen – maar natuurlijk ook de vermoeidheid begint toe te slaan, gaat het fout. In een steile travers geraakt Marleen uit balans en maakt een – gelukkig onschuldige – tuimeling die enkele meters verder eindigt in zachte begroeiing. Dit had erger kunnen aflopen, maar de schrik zit er uiteraard wel in.  Met nog 1u30 dalen voor de boeg neem ik Sherpagewijs Marleen’s rugzak over waardoor de rust en vertrouwen wel vlug terug keren.

Met de wagen in zicht begint het opnieuw te regenen, maar we ruiken de stal en zijn nu niet meer tegen te houden. Wat op papier een hele lange dag beloofde te worden, krijgen we uiteindelijk toch in 9u gestapt. Knap, 3 Alpen-rookies die na 5 dagen erin slagen op schema te stappen in een zware bergwandeling.  Welke ‘gids’ zou hier niet euforisch bij worden?

Little America

Reizen naar USA en Canada


 

10 Reactie op “Peter Habeler Runde. Gevorderd bergwandelen in de Zillertal Alpen”

  • Lotte
    2 augustus 2023 at 18:09

    Hey Guy,

    Leuk verslag van jullie huttentocht! Ik heb toevallig vorige week het filmpje op youtube ook gezien.
    Ik ga samen met mijn partner voor het eerst een huttentocht doen volgende week en het is ook de Peter Habeler geworden!
    We gaan het in 6 dagen doen, we hebben toch de laatste 2 etappes niet samengepakt omdat het ons een erg lange dag leek.
    Bovendien is het geen straf om een extra dag inde bergen te zijn 🙂

    Is het noodzakelijk om een kaart te kopen van het gebied met de wandelpaden of is het gps bereik + markeringen voldoende om mee te lopen?

    Groetjes,

    Lotte

    • Guy Houben
      Guy Houben
      3 augustus 2023 at 15:20

      Hoi Lotte,
      Ik had de wandelkaart van het gebied, maar dat was geen meerwaarde. Het toeristische foldertje, de richtingaanwijzers en de gpx file (die je verder in de reacties vindt) volstaan ruimschoots. Veel plezier!
      Guy

  • Ben vd plas
    21 juli 2023 at 15:26

    Guy, ik ga deze route volgende week doen, maar kan nergens een gpx file van deze route vinden… ook niet op outdooractive

    Ben

  • Anouk
    18 april 2023 at 20:07

    Hi Guy, ik lees in je blog dat Marleen een technische passage heeft omzeilt. Op sommige sites zie ik staan dat de route zwarte bergpaden heeft maar op een andere site zie ik ook dat er T2 routes zijn over de gehele Peter Habeler Rute. Weet je of de technische passages te omzeilen zijn? Vanwege lichte hoogtevrees loop ik het liefste T2 routes.

    • Guy Houben
      Guy Houben
      20 april 2023 at 09:10

      Hoi Anouk. Ik had beginners in hooggebergte trekken mee met een goede conditie, maar de tocht is beschreven om in 7 dagen uit te voeren. Rustig tijd nemen voor de moeilijkere stukjes. Er waren 2 passages die beveiligd waren met kabels, maar niet bedoeld waren als klettersteig. Wel een best luchtige passage. Eerst en vooral is er Friesenbergscharte – het dak van de route – tussen Tuxerjoch Haus en Friesenberghaus. Dit kan je bypassen door af te dalen naar Hintertux en via het openbaar vervoer het massief in wijzerzin omrijden naar Schlegeispeicher en van daaruit naar de Olpererhütte opnieuw aansluiten. De passage tussen de Landshuter Europa-Hütte en de parking in Vals tal is prachtig, maar ook heel luchtig met een kabelbeveiliging, net na de overschreiding van de Sumpfschaftl. Beiden locaties ook te zien op de foto’s in mijn verslag. Deze passage zou je kunnen passen door vanuit de Landshuter Europa-Hütte af te dalen richting Brennersee in Venn tal en dan mbv openbaar vervoer omheen dit massief naar het Vals tal. Veel plezier!

  • Pieter
    1 februari 2023 at 23:20

    Leuke blog, Welke stafkaarten zou je aanbevelen om deze route te wandelen?

    • Guy Houben
      Guy Houben
      2 februari 2023 at 10:41

      Tof dat je ervan genoten hebt. De stafkaart voor het betreffende gebied viel wat tegen (1:50000, hoekje van de kaart). Ik heb gebruik gemaakt van de gpx-gegevens, de outdooractive app en de gewone toeristische brochure vanuit de lokale dorpen. Dat werkte perfect. De bewegwijzering is bovendien heel duidelijk. Je kan niet missen op deze manier. Het voordeel van de app was dat er in dichte mist zelfs geen oriëntatieproblemen waren. Veel plezier.

  • Guy Houben
    Guy Houben
    24 augustus 2022 at 07:58

    Fantastisch! Hopelijk hebben jullie even veel geluk met het weer als wij, maar hou er toch maar evengoed rekening mee dat dat mogelijk niet zo is.

  • Kristel Jansen
    Kristel
    23 augustus 2022 at 19:04

    Heerlijk! Over 2 weken starten wij ook precies deze route in 5 dagen.
    De laatste mogelijkheid van september dat de hutten nog open zijn. Zin in!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

BBI Travel

Onvergetelijke reizen maak je met BBI Travel

De meest bijzondere bestemmingen beleef je met BBI Travel. Maak kennis met de ongerepte binnenlanden en kusten van Zweden, Noorwegen en Finland, ervaar de wildernis van Canada en IJsland, of maak een onvergetelijke meerdaagse hike in Ierland. Bij BBI Travel is jouw reis goed geregeld. Lees meer

Innsbruck

Ontdek de regio Innsbruck

De regio Innsbruck biedt maar liefst vijf verschillende bergmassieven. Van vlakkere, ontspannen trajecten op het Mieminger Plateau tot en met hoogalpiene paden en ongenaakbare rotsen in het Sellraintal is alles vertegenwoordigd. De wandelgebieden zijn weliswaar verschillend, de alpiene ervaringen zorgen echter altijd voor grote indrukken. Lees meer

Sony camera's

Leg elk moment vast

Of je nu op wintersport gaat, door de bergen gaat wandelen of gaat genieten van een luxe vakantie aan zee, Sony biedt voor elke reis foto- en videografie producten om jouw unieke ervaringen vast te leggen en de content naar een hoger niveau te tillen. Zo is de nieuwe Sony A7C II samen met de FE 16-25mm F2.8 G en FE 24-50mm F2.8 G lens bijvoorbeeld een perfecte lichte en compacte kit als je maar weinig bagage mee kan nemen. Ontdek meer