Wandelen aan de voet van de Großglockner

Op een dinsdagochtend reden we via een prachtige weg naar Kals am Großglockner met de zon stralend in de lucht. We parkeerden de auto in het Dorfertal en liepen richting de Dorfersee. In het begin loop je door de Dabaklamm. Direct aan het begin werd duidelijk dat het gevaarlijk en onberekenbaar kan zijn in de bergen. Ineens viel er een stuk rots naar beneden. Een simpel, vlak grindpad maakte ons duidelijk dat we omgeven waren door rotsige bergen.

Met het geluid van stromend en kletterend water liepen we door de kloof en zetten we koers naar het Kalser Tauernhaus. De weg is een simpel en saai grindpad, maar eenmaal door de kloof werden we beloond met een prachtig weids uitzicht met de besneeuwde Großglockner op de achtergrond.

Weg met het grindpad graag

Mentaal vind ik de simpele grindpaden zwaar om te lopen. Ze zijn saai en je voet staat constant in een onaangename hoek. Maar aan alles komt een eind en we kwamen aan bij het Kalser Tauernhaus. Daar genoten we van een vervroegde lunch.

Met gevulde buiken en bijgetankte energie gingen we weer op pad. Omgeven door bomen liepen we over een steeds smaller pad. Ondanks de hoge temperaturen was het duidelijk nog voorjaar. De bloemen bloeiden volop en we werden soms gek van het gezoem om onze oren.

Dan eindelijk kwamen de paadjes waar ik gek op ben; kijken waar je je voeten neerzet, stenen, rotsig af en toe. Dit was buitenspelen en hier werd ik enthousiast van! Dat is dan ook direct te merken en fluiten en foute liedjes zingen.

Dorfersee

De stenen werden op het eind wat rotsiger en de berggeit kwam in ons los. Nog een klein beetje sneeuw pakten we mee en toen zagen de de stralende Dorfersee. Wat een fantastisch uitzicht en een adembenemende plek!

We liepen een stukje verder en kozen een grote steen uit. Al zittend aanschouwden we dit natuurschoon. Elk moment was te vroeg om te gaan, maar toch moesten we op een goed moment weer richting auto. Het was warm en het zweet liep over mijn lijf. Ik zag een mooi plek om even de schoenen uit te doen, de voeten en onderbenen onder te dompelen in het ijskoude water en het in mijn gezicht te plensen. Heerlijk verfrissend!

Dezelfde weg teruglopen is saai, maar voor onze dagwandeling was er helaas geen andere optie. Er zijn overigens wel mogelijkheden om verder te wandelen naar bijvoorbeeld de Rudolfshütte. Net voordat we verder daalden via de kloof naar, keken we nog een laatste keer om naar het dal en de Großglockner.

Nieuwe dag, nieuwe wandeling

De volgende dag reden we wederom naar Kals. De lucht was weer blauw en dit keer reden we naar de parkeerplaats bij het Lucknerhaus. Waar de meeste mensen direct rechtdoor lopen naar “de voet” van de Großglockner, namen wij het pad naar de Glorer hütte. Wederom begon de mentale uitdaging met het grindpad.

De omgeving was groen en we hadden andere uitzichten dan de vorige dag. Eenmaal boven de boomgrens zagen en hoorden we veel bergmarmotten. We werden omringd door groene grasvlakten en liepen stug door omhoog.

Klimmen en klauteren

Na zo’n 700 meter klimmen kwamen we aan bij de Glorer hütte. Een hond gaf ons een warm welkom en we zochten een plek voor de lunch. Daarna liepen we via een zwarte route naar de Lucknerhütte. Eerst klommen we nog enkele meters omhoog, om vervolgens te dalen via een smal grindpad. Koppen erbij en kijken waar we onze voeten plaatsten. Het pad ging later over in klimmen en klauteren met staalkabels naast ons. Buitenspelen voor volwassenen!
Het was een contrast met de groene omgeving waar we eerder liepen.

Tschüss Kals

Uiteindelijk werd het weer gewoon een bergpaadje. Dichterbij de Großglockner konden we de mensen zien lopen op de gletsjer en genoten we nog even van een prachtig uitzicht. Via de Lucknerhütte liepen we verder naar beneden. Het werd weer groener en lieflijker. Wederom wierpen we een laatste blik naar achteren en keken we weer terug op een mooie, zonnige wandeldag. De tweede dag dat we liepen in de omgeving van Kals en zo anders dan de andere dag ervoor. Het is een mooie uitvalsbasis voor wandelingen.

Lees hier meer verhalen en reistips over outdoor in Oostenrijk