Hiken naar de mythische Mostnica-kloof in Bohinj in Slovenië

LAAT JE VERBEELDING DE VRIJE LOOP IN SLOVENIË

Een reisverhaal van Sabrina Gaudio

Af en toe kom je ze nog tegen. Van die plekjes die rechtstreeks van een ansichtkaart lijken te komen. Zonder hordes toeristen, de natuur onaangetast. Gids Grega Šilc ontmoet ons bij het vallen van de avond in Bohinj, middenin het alom bejubelde Nationaal Park Triglav, helemaal in het noordwesten van Slovenië. Precies zo een ansichtkaartplek dus. Maar buiten een glimp die ik eerder die middag opving van het meer van Bled vanachter mijn autoraam, heb ik nog niet veel gezien van deze plek.

SPROOKJESVERHALEN

De duisternis van de avond is gevallen en we horen niet veel meer dan de geluiden van de nacht. Tjirpende krekels, de wind ruisend in de boomtoppen en de takjes die onder onze wandelschoenen breken, terwijl we door de bossen rondom het meer wandelen. Het enige licht dat we zien is dat van het vuur van onze fakkels. Ik ben niet bang voor het donker, maar toch klopt mijn hart in mijn keel. In het pikkedonker in een bos lopen brengt me terug naar alle sprookjesverhalen die ik vroeger zo spannend vond.

Slovenië is een land van legendes en mythen, vertelt Grega. Precies wat ik voel, hier middenin dit bos. De geschiedenis van deze plek. Deze eeuwenoude verhalen zijn geïnspireerd door de fabelachtige natuur van dit land. En dat begrijp ik maar al te goed, als ik de volgende ochtend wakker word en het gordijntje voor het raam van mijn lokale B&B weg schuif.

Het meer van Bohinj ligt om de hoek te schitteren, de zonnestralen reflecteren in het kristalheldere water

Ik bevind me in een sprookjesboek, omgeven door ruige bergen, de toppen gehuld in mysterieuze wolken van mist. Het meer van Bohinj ligt om de hoek te schitteren, de zonnestralen reflecteren in het kristalheldere water. Een oude stenen brug verbindt de ene kant van het meer met de andere, met aan het einde van de brug een prachtig wit kerkje. Dit fotogenieke bouwwerk is minstens 700 jaar oud en is wat elke middeleeuwse kerk zou moeten zijn: klein, omgeven door natuurlijke schoonheid en vol met prachtige fresco’s.

Hoe oud de kerk exact is weet niemand. Ook de betekenis van het interieurfresco blijft een mysterie… een witte duivel zittend op Kaïns schouder, omringd door de engelen met vampiertanden. Slovenië is een land van verhalen. Een plek waar je zonder moeite je verbeelding de vrije loop kan laten.

HIKEN NAAR DE MOSTNICA KLOOF

Vanaf deze Church of St. John the Baptist starten we onze hike naar de Voje-vallei. Grega neemt ons mee langs grillige rotspartijen en diep uitgesleten kloven, met de glasheldere Mostnica-rivier constant aan onze zijde. We volgen de rivierbedding en komen aan bij de Hudičev Most, ook wel Devil’s Bridge genoemd. Volgens de legende bouwde de duivel het in ruil voor de ziel van de eerste die het durfde om de brug over te steken. Echter, de dorpelingen bedachten een plan en dwongen een hond te brug te trotseren.

Volgens de legende bouwde de duivel het in ruil voor de ziel van de eerste die het durfde om de brug over te steken

Met enigszins knikkende knieën kijk ik over de balustrade van deze stenen Duivelsbrug, die hoog uitstijgt boven de diepe kloof. Ik word getrakteerd op een adembenemend zicht op de smalle spleet die de Mostnica-rivier in velen eeuwen tijd heeft gebeeldhouwd in de kalkstenen rotsformaties.

ELEPHANT ROCK

We hebben ongeveer een half uur gelopen als we arriveren bij Slonček, ook wel de Elephant Rock genoemd. Deze rotsformatie die veel weg heeft van de kop van een olifant, staat in een poel van felblauw water. Duizenden jaren van erosie hebben ervoor gezorgd dat er grote gaten in de rotsen zijn gevormd. De Mostnica-rivier kent hier een vrij groot volume, waardoor de bedding zijn grillige vormen heeft gekregen.

Deze ‘potholes’ zijn de meest zichtbare erosievormen in de kloof, een soort van ronde bekkens in de rivierbedding. Het water dat in de gaten staat blijft continu rondstromen, waardoor deze in de loop van de tijd dieper en dieper worden. We stoppen voor een korte pauze in dit natuurlijke wonderland, om een slok rakija te nemen (zoals ze dat graag doen in Slovenië) en om even in alle rust te kunnen genieten van deze bijzondere plek.

DE GRASLANDEN VAN DE VOJE VALLEI

Na nog twee andere stenen bruggen over te hebben gestoken, komen we aan bij de bedelaarsbrug, de Beraški Most, die de rivier voor de laatste keer kruist, voordat we de graslanden van de Voje Vallei bereiken. Hier stappen we een totaal andere wereld binnen. Een afgelegen gletsjervallei, met uitgestrekte open weides met hier en daar een houten huisje. Overal groeien kleurige, wilde bloemen. De zon brandt op mijn hoofd, de immens steile bergen torenen hoog boven me uit.

De mensen die voor mij uitlopen lijken miniatuurmensjes, zo tegen de grootsheid van de toppen van de Julische Alpen. Ik voel me klein en nietig, tegelijkertijd wil ik juichen van euforie. Ik heb heel veel tijd in de bergen door gebracht, maar nooit een omgeving als deze gezien, met zo een overweldigende sereniteit. Een vlinder fladdert boven mijn hoofd en gaat op mijn rugzak zitten. Ik ga ook zitten en probeer alles in me op te nemen. Geuren, kleuren, geluiden, het gevoel van het gras… kon ik hier maar voor altijd blijven zitten.

DE MOSTNICA WATERVAL

Ik laat de adembenemende alpiene valleien achter me en het dal versmalt zich weer tot een klein voetpad, zodra de Mostnica-rivier zich weer laat zien. De grond wordt natter, de omgeving vochtiger. Daar is ze dan, de beloning van deze hike, de Mostnica-waterval. Eerst hoor je het geluid van het kletterende water, dan pas zie je de bijna zilverkleurige waterval. Slap Mostnica is niet de hoogste waterval van Slovenië. Of de meest indrukwekkende. Charmant is ze wel, in al haar bescheidenheid. Ik geniet met volle teugen, vooral omdat wij de enigen zijn. Wij, de vochtige geur van mos en het gebrul van de waterval.

HET MEER VAN BOHINJ

We sluiten de dag af met nog een laatste wandeling naar het meer van Bohinj. De laagstaande zon werpt een zachte, goudgele gloed over de vallei. Het tegenlicht maakt silhouetten van het handje vol andere wandelaars.

Ik zie een verliefd stel picknicken aan de oevers van het meer. De jongen wil indruk maken en springt zonder blikken of blozen in het ijskoude gletsjerwater. Ik zit op één van de bankjes rondom het meer en sla de wereld met een glimlach gade. Ik heb het gevoel alsof ik dit stukje wereld voor mij alleen heb. Dit stukje wereld, rechtstreeks van een ansichtkaart. Met de groeten uit Slovenië.

Wij bezochten Slovenië begin mei, een heerlijk rustige periode in dit deel van Nationaal Park Triglav. Hou er rekening mee dat het hoogseizoen een heel andere reiservaring kan zijn dan wij hierboven beschrijven. Hierna vervolgden wij onze reis naar de Soča-vallei, een kleine 2 uur rijden van Bohinj. Hierover lees je binnenkort meer hier op Mountainreporters.com.

Meer weten over reizen in Slovenië? Volg dan de onderstaande links en laat je verrassen door de inspirerende schoonheid van dit prachtige land.

• www.slovenia.info
• www.facebook.com/slovenia.info
• www.instagram.com/feelslovenia
• www.hikeandbike.si

---

Lees hier alle verhalen over reizen naar Slovenië

---