Reisverslag | Bezoek de mooiste rotssteden van Tsjechië

Ben je op zoek naar gigantische stenen pilaren in de meest vreemde vormen, plankenpaden, rotsspleten en Lord of the Rings vibes? Dan ben je in deze rotssteden van Tsjechië aan het juiste adres. Het is nog vroeg in de ochtend als we de ingang van deze rotsstad naderen. Dat is niet alleen te zien aan de klok, maar ook aan de reeën die we langs de kant van de weg tegengekomen en het feit dat we de eerste auto op de parkeerplaats zijn.

Prachovské skály 

Het is heerlijk rustig in het Boheems Paradijs, zoals dit gebied ook wel wordt genoemd. En dat gevoel wordt in het bos alleen nog maar meer versterkt door de stilte. Af en toe horen we een vogel en het duurt een tijdje voordat we andere wandelaars tegenkomen.  

Wanneer we de rotsstad betreden, lijkt iedere rotsformatie wel geschikt voor een film! Geen wonder dat sommige scènes van de serie Carnival Row, met Orlando Bloom, hier zijn opgenomen. Het park is het oudste natuurreservaat van Tsjechië en behoort sinds 2005 tot de UNESCO geoparks. Dat zegt misschien al wel iets over hoe bijzonder het hier is. 

Ooit maakte het gesteente in de rotssteden Prachovské skály en Adršpach – Teplice deel uit van een zee uit het geologisch tijdperk Mesozoïcum. Vulkanische activiteit heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat de grote, uit zandsteen bestaande plaat, uiteenviel in losse stenen delen. Voeg er nog wat water en erosie door de wind aan toe en zie daar de kenmerkende zandsteenpilaren in allerlei opvallende vormen.  

De route is soms pittig. Je beenspieren worden hier goed getraind door alle klimmetjes en door de hoeveelheid trappen. Maar als je je dan door smalle spleten duwt en met prachtige uitzichten wordt beloond, is het dat meer dan de moeite waard… 

Op diverse rotsen zijn haken voor de klimsport te zien. De rotswanden zijn hier soms behoorlijk uitdagend dus voor ervaren klimmers zeker interessant. Ook vandaag zijn er enkele klimmers actief en kunnen wij vanaf een uitzichtpunt zien hoe ze langs de wanden omhoog klauteren om uiteindelijk bovenop de smalle top te staan. Een heel andere manier van de rotsstad verkennen! 

Bij terugkomst is het te merken dat het later op de dag is. Het bruist bij de terrasjes en kraampjes en de parkeerplaats staat vol auto’s en bussen. Wij ploffen nog even met een drankje neer, blij dat we niet nu nog hoeven te beginnen maar het Boheems Paradijs in alle rust hebben kunnen ontdekken. 

Adršpach – Teplice: ingang vanuit Adršpach   

De rotsen van Adršpach-Teplice bevinden zich tussen de dorpen Teplice nad Metují en Adršpach in het oosten van Bohemen. Deze plaatsen worden door de Vlčí rokle (Wolfsrotsen) van elkaar gescheiden en bieden beide toegang tot de rotsformaties. Onze eerste verkenning vindt vanuit Adršpach plaats en de dag erna vanuit Teplice nad Metují. Vanaf tien uur komen er busladingen vol toeristen en schoolreisjes aan die het park lijken te overspoelen. Die komen we gelukkig pas op de terugweg van de wandeling tegen.

Tip: kom hier dus al om acht uur naartoe. Het is heel fijn om in rust door een rotsstad te lopen, zoals we ook bij Prachovské skály hebben ervaren. En het is extra fijn om foto’s kunnen maken bij dé bekende toegangspoort van de rotsstad, zonder andere mensen erop. 

Als je ergens een Lord of the Rings (weer die Orlando Bloom) gevoel van krijgt, is het wel van deze poort. Er staan nog net geen wachters in harnassen op wacht, maar dat had zomaar in het plaatje gepast. 

Tussen de rotsformaties moet je veel trappen nemen, en dan bedoel ik ook echt veel. Buiten de rotsen om valt het mee en zijn de paden makkelijk te bewandelen. Soms loop je door donkere passages, wat het ook een beetje spannend maakt. Dan weer ontdek je een watervalletje in een grot. Ook verrassend is het moerasgebied met plankenpaadjes dat je via een aftakking van de langere wandelroute bereikt. Het is zo een afwisselende wandeling met steeds nieuwe dingen om te ontdekken. 

In het park kun je ook een boottochtje maken. Dit is echter niet aan te raden. Je vaart over vies, donker water met een gids die bol staat van de flauwe, vooropgezette grapjes. Je kunt beter even een paar trappen voorbij het vertrekpunt van de boot beklimmen en zo een deel van het eerdergenoemde moerasgebied verkennen. Loop een gedeelte van het plankenpad, draai je om wanneer je daar weer zin in hebt en loop terug. 

Vlak bij de ingang van de rotsstad ligt een meer met prachtig blauw water. Wij lopen er aan het einde nog een rondje omheen ter afsluiting. Door het heldere water zien we de enorme vissen in het meer. Vanuit hier lopen we de rotsstad weer uit, terug naar de auto. De parkeerplaats staat bomvol bussen en we lopen door een lange rij van stalletjes met souvenirs en fastfood. Weer terug naar de realiteit van de dag… 

Adršpach – Teplice: ingang vanuit Teplice nad Metují 

Onze wandeling start met een route door het bos. Zoals je nu al van ons gewend bent, zijn we ook nu weer vroeg op pad. We komen niemand tegen en het is muisstil, op enkele bosgeluiden na. We nemen het beeld en de geur van een ontwakend bos tot ons en beginnen al vrij vroeg aan een steil pad omhoog. Het bospad voert ons langs een aantal kleinere rotsen die ons aan het Müllertahl in Luxemburg laten denken. Daar komen we echter zo vaak dat dit bos ons niet zo veel doet en we dan ook aanraden om meteen de route door de rotsstad te nemen en het bos over te slaan.  

Zodra we het bos uitlopen en op het pad van de rotsstad terechtkomen, worden we blij. Het voelt hier magisch. De rotsformaties zijn hetzelfde als die van Adršpach en Prachovské skály maar toch ook weer heel anders. Deze kant van het park is een stuk minder bekend dan de ingang vanuit Adršpach en dat merk je dan ook meteen. Er heerst een rust en er zijn maar weinig andere mensen, ook als het wat later in de ochtend is. 

Hij is misschien kleiner dan die van Adršpach, maar ook dit gedeelte van de rotsstad kent een toegangspoort. Trek hier maar snel een dik vest of een jas aan, want zodra je door de poort loopt, zakt de temperatuur nogal drastisch. Dit deel wordt ook wel ”Siberië” genoemd en als je er rondloopt, snap je wel waarom. Niettemin is het een schitterende route waar je zelfs twee keer doorheen komt als je de hele wandelroute loopt.  

Wanneer je ”Siberië” verlaat, loop je langs veel andere rotsformaties met namen. Ze zijn hier goed in het verzinnen van namen voor de pilaren. In Adršpach vind je bijvoorbeeld de ”Burgemeester en zijn vrouw”, maar in Teplice kunnen ze er echt wat van. Bij bijna elke rots wordt er wel naar een naam verwezen. Sommige namen zijn heel duidelijk te herleiden, bij andere kunnen we echt niet ontdekken waarom ze zo heten. Hoe dan ook, de rotsformaties zijn prachtig om naar te kijken. 

Op de terugweg naar de parkeerplaats komen we langs een uitzichtpunt dat te bereiken is na zo’n 1000 treden. Ik wil het punt met liefde overslaan maar onder het mom van ”nu we er toch zijn…” begin ik maar aan de klim naar boven. Bovenop kijken we over een groen dal uit en zien we de rotsstad zich voor ons uitstrekken.  

---