Hiken door het Zwitsers Nationaal Park - Val Müschauns

Het Zwitsers Nationaal Park in het Engadin in Graubünden is een oase voor natuurliefhebbers. Dit beschermde natuurgebied is 170 km2 groot en is daarmee het grootste natuurgebied van Zwitserland. Er is ongeveer 100 km aan wandelpad die je niet geacht wordt te verlaten. Op deze manier blijft de natuur zoveel mogelijk beschermd en kan het wild zoveel mogelijk in rust leven. Toch is er een hoop te zien en is de kans groot dat je wilde dieren ziet. Vorig jaar heb ik hier al vijf reisverslagen over geschreven, de linkjes staan onderaan dit verslag.
Afgelopen jaar heb ik een dal bezocht waar jonge steenbokken worden groot gebracht door hun moeders, namelijk Val Müschauns. De route door dit dal begint bij Val Trupchun en eindigt bij Fuorcla Val Sassa op 2.857 meter hoogte. Lopen jullie weer met mij mee?
Val Trupchun
Val Müschauns is een zijdal aan de noordzijde van Val Trupchun. Vorig jaar schreef ik een verslag over Val Trupchun in de herfst, de vallei in het Zwitsers Nationaal Park waar dan het meeste wild te spotten valt. Dit verslag lees je hier. Onderaan dit verslag schreef ik al over Val Müschauns en de spelende jonge steenbokken die ik mocht aanschouwen toen ik een stuk deze vallei in ben gelopen. Afgelopen herfst (tweede helft september) ben ik Val Müschauns helemaal door gelopen tot aan Fuorcla Val Sassa op 2.857 meter hoogte in de hoop wederom steenbokken te zien.
Alpineroute
We parkeren weer bij parkeerplaats Prasüras in S-Chanf en moeten dus eerst een groot deel van Val Trupchun door om bij de ingang van het dal Val Müschauns te komen. Vanaf hier is de route wit-blauw-wit gemarkeerd en zijn de wandelborden blauw. Dit betekent dat het gaat om een alpineroute. Het eerste deel van de route is vrij makkelijk te lopen, maar verderop in het dal zijn de paden smaller, steiler en moet er enigszins geklauterd worden.
Vaak ligt er ook nog sneeuw op het pad, in de zomermaanden meer dan in de herfst. Bovendien kunnen slechte weersomstandigheden de doorgang onmogelijk maken. Check dus voor je gaat ook even of de route open is, dit is te vinden op de website van Het Zwitsers Nationaal Park -> Zustand Wege. En dan gaat het om route 3: Fuorcla Val Sassa.
Val Müschauns
We volgen dus de wit-blauw-witte markeringen en deze leiden ons gelijk al naar de overkant van de rivier. We volgen de gekleurde paaltjes over de stenen tot we bij een zandpad uit komen. Aan de linkerkant van de rivier volgen we dit pad dat omhoog, omlaag, omhoog, omlaag gaat. Op dit deel van de route hebben we een paar jaar terug genoten van de spelende jonge steenbokken. Vandaag troffen we ze hier helaas niet aan. Wel genieten we van een prachtig uitzicht het dal in, vooral later op de dag op de terugweg als de zon het hele dal verlicht.
Als we een eindje het dal in zijn komen we bij een rivieroversteek naar de rechterzijde van de rivier. Geen brug hier, maar met een klein sprongetje maken we het tot aan de overkant. Direct hierna gaat het pad flink omhoog langs de bergwand. Aan de overkant ligt een indrukwekkende steile bergwand en door het contrast van zon en schaduw oogt het allemaal nog indrukwekkender. Ondertussen houd ik ook de bergwand aan mijn rechterzijde in de gaten, je weet maar nooit wat er in stilte boven je langs loopt, zeker in de herfst. Maar helaas, nog geen steenbokken, gemzen of herten mogen zien deze ochtend.
Dan komen we bij een lang en steil zigzag-pad. De beenspieren moeten hier serieus aan het werk. Bij iedere hoek hoop je dat het de laatste is, daarom hebben we halverwege even gepauzeerd. Maar ook vanwege het uitzicht. Even genieten van alles om ons heen!
Het pad eindigt uiteindelijk bij een wand. Het stopt gewoon. Waar moeten we heen? De wand voor ons ligt nog in de schaduw en het is niet gelijk duidelijk wat de bedoeling is. Ook zien we geen markeringen meer. Toevallig hadden we twee medehikers voor ons lopen en zij zijn langs het stroompje water omhoog gegaan en verdwenen uiteindelijk naar links.
Wij doen dus hetzelfde en zien dan ineens links op de helling touw hangen. Hierlangs kunnen we verder omhoog klauteren. Bovenaan het touw zien we weer een wit-blauw-wit gemarkeerd paaltje staan. Met het mooie weer van vandaag is dit goed te doen, met slecht weer is dit toch een minder goed plan.
Fuorcla Val Sassa
Nog een klein stukje lopen en dan komen we aan bij een plateau waar we ons eindpunt van vandaag al kunnen zien. Fuorcla Val Sassa, een bergpas op 2.857 meter hoogte. Maar eerst kijken we nog eens goed rond over dit plateau en naar de omliggende bergwanden. Zien we hier iets bewegen? Horen we stenen rollen? Misschien een fluitende en daarmee alarmerende gems? Niets van dit alles nog!
We vervolgen onze weg richting de bergpas, het is nog best een eind omhoog! En zelfs aan het begin van de herfst liggen hier nog restanten sneeuw, ijzige sneeuw op steile paden! Mede hierom is het nog best pittig, dit laatste stuk naar boven. Maar na 8,5 kilometer en 1.400 hoogtemeters komen we eindelijk aan op Fuorcla Val Sassa. En WOW, wat is het hier mooi zeg!
Vanaf hier heb je verschillende opties.
1) Je kunt door lopen naar Chamanna Cluozza, de enige bemande berghut in het Zwitsers Nationaal Park, en daar overnachten. Afgelopen herfst was deze vanwege een verbouwing gesloten, maar inmiddels is deze weer geopend, zie website voor openingstijden en boekingen.
2) Verder lopen naar Zernez of Vallun Chafuol (Ofenpass). Wees er dan wel op bedacht dat er nog hoogtemeters bij zullen komen omdat je in beide gevallen nog een keer over een bergrug heen moet. Plus nog een flink aantal wandeluren, tussen de 5 en de 7 uur!
3) Dezelfde weg weer terug, zoals wij gedaan hebben.
Wij dalen dus weer af via dezelfde route. Nog steeds geen steenbok gezien, maar ik geef niet op!
Als we terug zijn op het plateau leef ik mij nog even uit met de camera, wat kleuren die mossen toch mooi bij dat water en de blauwe lucht.
Steenbokken
Langs het touw laten we ons weer zakken naar het waterstroompje en langs het stroompje zakken we voorzichtig verder af naar het wandelpad. Nog geen 30 meter lopen we op het wandelpad of ik hoor steentjes rollen boven mij op de bergwand. Zie ik daar nu 2 hoorntjes? JAAAAAAAA gaat het in mijn hoofd. Met moeite kan ik het binnen houden, want ik wil ze niet weg jagen natuurlijk. Al snel zie ik dat het gaat om 1 jong en een aantal vrouwtjes. Ze komen net de berg over en dalen boven ons af in de richting van waar wij vandaan komen. Wij blijven stil staan en kunnen dit alles redelijk goed observeren.
Na de nodige foto’s besluiten wij verder te gaan met onze route, zodat ook de steengeiten en het jong in alle rust verder kunnen naar hun beoogde doel. We dalen de zigzag weer af en lopen verder naar de rivier oversteek. Dan nog een aantal keer omhoog en omlaag waarna we weer arriveren in Val Trupchun waar we in een relaxed tempo terug wandelen naar de parkeerplaats. Uiteindelijk was het dus een tocht van 17 kilometer en 1.400 hoogtemeters, erg intensief, maar enorm de moeite waard!
Nuttige informatie
Website Zwitsers Nationaal Park: nationalpark.ch/de/
Reisverslagen over het Zwitsers Nationaal Park:
- Val Trupchun: klik hier
- Munt la Schera: klik hier
- Murtersattel: klik hier
- Margunet: klik hier
- Fuorcla Val da Botsch: klik hier
Informatie route Val Müschauns:
- Lengte route: 17 kilometer, heen en terug tussen Prasüras en Fuorcla Val Sassa
- Hoogteverschil: 1.400 meter
- Markeringen: wit-blauw-wit en blauwe wandelbordjes
- Geschikt voor: de geoefende bergwandelaar met enige alpine ervaring
Bereikbaarheid:
- Auto: neem op de weg tussen Zernez en Samedan de afslag S-chanf, borden Parc Naziunal volgen, parkeren bij parkeerplaats Prasüras.
- Bus: vanaf station Zuoz / station S-chanf tot parkeerplaats Prasüras: Haltestelle S-chanf Parc Naziunal www.engadinbus.ch
- Express Parc Naziunel: in het hoogseizoen kun je vanaf station S-chanf en station Zuoz met de Express Parc Naziunel (soort toeristen treintje) naar parkeerplaats Prasüras gebracht worden. Met dit treintje kun je jezelf eventueel nog 2 haltes (2 a 3 kilometer) de vallei in laten brengen (naar Varusch), voor meer informatie zie https://alpintrans.ch/
Mijn grootste passie is hoog de Zwitserse bergen intrekken met mijn vriend. We gaan dan op zoek naar plekken waar weinig mensen komen, waar je onverwachts wild tegen komt en de prachtigste bergmeren ontdekt. Dit afgewisseld met de gemarkeerde bergroutes en de geweldig mooie bergdalen die Zwitserland te bieden heeft. Maar ook IJsland en Noorwegen zijn favoriet.