Reisverslag | Wandelen in Val Trupchun in Het Zwitsers Nationaal Park

Reisverslag | Wandelen in Val Trupchun in Het Zwitsers Nationaal Park

Door Desiree van Oeffelt

Het Zwitsers Nationaal Park, daar waar mijn liefde voor Graubünden begon. Daarom wil ik vijf routes uitlichten in dit fantastisch mooie natuurpark. Het Zwitsers nationaal park is zo’n 175 km2 groot en de natuur en dieren zijn hier beschermd. Het is daarom belangrijk om van tevoren de regels te lezen en je hier ook aan te houden. Je mag bijvoorbeeld niet van de gemarkeerde paden af en de rustplaatsen zijn gemarkeerd met paaltjes, het is de bedoeling dat je hier binnen blijft.

Meer informatie over de regels en het Zwitsers Nationaal Park vind je hier: website Schweizerischer Nationalpark

Er zijn 21 wandelroutes in het park. Check op de website altijd voor je gaat of de betreffende route open is, ook in de zomer. Een fikse regenbui kan paden doen versperren of bruggen doen wegspoelen.

Val Trupchun – de hotspot in de herfst om wild te spotten/ bronsttijd edelherten

In september is het bronsttijd, in bepaalde delen van Graubünden hoor je dan de edelherten burlen op de berghellingen. Ook ander wild laat zich wat meer zien, zoals de gemzen en de steenbokken.

In september / begin oktober is Val Trupchun de absolute hotspot voor wildspotters vanwege de bronsttijd van de edelherten.

Ga mee op een georganiseerde excursie of wandel zelf de vallei in richting Alp Trupchun via de hoogteweg (via sura) of gewoon via de dalweg. Vergeet niet je verrekijker, want in september zie je gegarandeerd wild. Deze route is voor de gemiddelde bergwandelaar prima te lopen. Ook leuk met kinderen. Check wel van tevoren of de route open is en blijf op de paden.

Hieronder de kaart van de volledige rondwandeling (hoogteweg en dalweg). Vanuit het startpunt Prasüras gezien ligt links van de rivier de dalweg en rechts van de rivier de hoogteweg (aangegeven op de borden met “via sura”).

Natuurlijk kun je ook gewoon via de dalweg op en neer. Als je eenmaal de zijvallei aan de noordzijde, Val Müschauns, voorbij bent zul je snel de eerste herten horen burlen.

Ik ben hier de afgelopen jaren meerdere keren geweest, dus ik laat een mix aan foto’s zien van diverse jaren en aan de hand van de foto’s zal ik vertellen wat ik allemaal heb mogen aanschouwen.

Alp Trupchun is dus het doel, deze ligt aan het einde van de vallei. Wij gaan via de hoogteweg, dus wij volgen Via sura Val Trupchun.

Als we eenmaal op hoogte zijn, slingert dit pad enigszins horizontaal langs de bergwand door het dal heen. Het is best een eind lopen voor we de eerste edelherten horen, maar eenmaal ver genoeg het dal in, zien we op de open stukken boven ons en op de tegenoverliggende berghelling al snel de mannetje op zoek gaan naar de vrouwtjes.

Een verrekijker is hier wel een must. Maar als je geluk hebt staan er zomaar wat herten dichter bij het pad.

De vrouwtjes staan vaak nonchalant te grazen en lijken meestal niet onder de indruk te zijn. De mannetjes moeten flink hun best doen om de dames te imponeren. Het is heerlijk om dit alles te aanschouwen.

Uiteindelijk komt de hoogteweg uit bij deze brug. We steken over en slaan rechts af. We zijn nu aangekomen bij een rustplaats gemarkeerd met gele paaltjes. Hier zit het vol met mensen op boomstammen die met verrekijkers naar de overkant turen.

Het is inmiddels rond het middaguur en ook de herten lijken pauze te hebben. De meeste activiteit is er vroeg in de morgen en eind van de middag. We lopen daarom nog een klein stukje door naar Alp Trupchun.

Als hier de zon schijnt, dan is het echt waanzinnig mooi! En als de zon niet wil schijnen, dan schijn je toch gewoon zelf!

Vervolgens keren wij weer terug naar de rustplaats. Naarmate de tijd verstrijkt neemt de activiteit aan de overkant weer toe. Ik snap waarom het hier zo druk is.

En wat galmt dat gebrul toch lekker door die bergen!

Vanaf de rustplaats tuur ik ook eens met de verrekijker naar de berghellingen schuin achter ons. Daar zie ik een groep gemzen grazen en een helling verderop liggen wat steenbokken in het gras. Niemand die aandacht voor ze heeft. De burlende edelherten is waar de mensen hier voor komen.

Het dalpad

Het dalpad zijn wij al vaker op en neer gelopen.

Wij hebben al een paar keer meegemaakt dat er niet al te ver van het pad herten voorbij lopen.

Het is dus absoluut de moeite om af en toe stil te staan bij open plekken naast het pad.

In 2017 waren wij getuige van een mannetje die een vrouwtje dusdanig imponeert dat zij mee het bos in gaat. Nog geen 10 minuten later komt hij vol trots het bos weer uitgerend. Het vrouwtje daarentegen wandelde op haar gemak terug naar de andere vrouwtjes alsof er niets aan de hand was.

Ook qua landschap is de dalweg een fantastisch mooie route. Enkele foto’s:

En vergeet niet: de baardgier vliegt ook in deze omgeving rond, helaas wel op grote hoogten.

Val Müschauns

In september 2020 zijn wij ook een klein stukje Val Müschauns ingelopen tot aan de rivieroversteek. Dat is een zijdal aan de noordzijde van Val Trupchun.

En wat een geluk hadden wij deze dag. Wij zagen diverse steenbokken met jongen die ongestoord plezier maakte terwijl wij stilletjes aan de overkant zaten en genoten van dit schouwspel. Soms moet je een beetje geluk hebben!

Ik heb deze twee jonge steenbokken ook nog even gefilmd terwijl de een de ander uitdaagt en vervolgens als een bezetene over de berg rent, dat filmpje is hier te zien.

In 2021 hopen wij door Val Müschauns de volledige alpineroute (= blauw gemarkeerd) naar Fuorcla Val Sassa te lopen.

Informatie route Val Trupchun:

• Lengte route:  13 kilometer, heen en terug tussen Prasüras en Alp Trupchun
• Hoogteverschil: 450 meter (alleen dalweg) – 600 meter (hoogteweg + dalweg)
• Markeringen: wit-rood-wit en wandelbordjes
• Geschikt voor: vrijwel iedere wandelaar

Bereikbaarheid:

• Auto: neem op de weg tussen Zernez en Samedan de afslag S-chanf, borden Parc Naziunal volgen, parkeren bij parkeerplaats Prasüras.
• Bus: vanaf station Zuoz / station S-chanf tot parkeerplaats Prasüras: Haltestelle S-chanf Parc Naziunal www.engadinbus.ch
• Express Parc Naziunel: in het hoogseizoen kun je vanaf station S-chanf en station Zuoz met de Express Parc Naziunel (soort toeristen treintje) naar parkeerplaats Prasüras gebracht worden. Met dit treintje kun je jezelf eventueel nog 2 haltes (2 a 3 kilometer) de vallei in laten brengen, voor meer informatie zie https://alpintrans.ch/

Mijn vijfdelige verslag over het Zwitsers Nationaal Park bestaat uit:

• 1: Margunet
• 2: Munt la Schera
• 3: Fuorcla Val da Botsch
• 4: Murtersattel – Chamanna Cluozza
• 5: Val Trupchun in de herfst (heb je net hierboven gelezen)