Reisverslag Zwitserland | Bergwandeling vanuit Bivio

Alle kansen op een winter in Nederland zijn inmiddels verkeken. De zon schijnt weer wat vaker en de 15 graden wordt alweer aangetikt. Het ideale moment om weer zomerplannen te maken. Wandelkaarten worden er weer bij gepakt en ik tuur regelmatig hierop, op zoek naar nieuwe wandelingen. Terug kijken op reeds gemaakte wandelingen kan hierbij helpen. Om een idee te hebben van de omgeving en de mogelijkheden.

Bivio, die Perle am Julier

Zo liepen wij vorig jaar zomer een prachtige route vanuit Bivio. Bivio is een dorpje in Graubünden met slechts 260 inwoners en ligt aan de Julierpass, slechts 20 kilometer bij Sankt Moritz vandaan. Het dorp ligt op 1.769 meter en is daarmee het hoogst gelegen dorpje in de regio Surses. In de winter is het een klein skigebied, in de zomer kun je er eindeloos wandelen en fietsen. Bivio ligt ook nog eens te midden van het natuurpark Parc Ela, het grootste natuurpark in Zwitserland.

Al vele routes hebben we gelopen vanuit Bivio of startend in de buurt van Bivio. Echt een fantastisch wandelgebied is het voor de bergwandelaars onder ons. Het zijn dus veelal routes met minimaal 800 meter hoogteverschil. Ook voor degenen die net een stapje verder willen en zwaarder willen, zijn er vele mogelijkheden. Maar dan hebben we het over routes naar bergtoppen die niet gemarkeerd zijn. Ervaring en een goede voorbereiding is dan wel een vereiste.

Hieronder een fotoverslag van een gemarkeerde rondwandeling vanuit Bivio naar Stallerberg (2.581m), over Uf da Flüe (2.774m) en door Valetta da Beiva terug naar Bivio. Ook laat ik nog een alternatief of route-verlenger zien naar de prachtige bergmeertjes Flüeseen, bereikbaar vanaf Stallerberg.

Mistige start

Als we met de tocht beginnen, is het nog bewolkt. Maar de weervoorspellingen zijn goed, dus we gaan met goede hoop op pad. Over bergweiden die vol staan met alpenbloemen gaan we gestaag omhoog. Zo te horen staan er ook koeien te grazen, maar door de wolken tegen de berg duurt het even voordat we ze zien.

Bivio ligt op 1.769 meter en we gaan nu eerst naar Stallerberg op 2.581 meter. De eerste stukken gaan flink omhoog, later volgen ook wat vlakkere stukken ter afwisseling. Als we ongeveer op 2.380 meter zijn, zie ik links een bergmeertje liggen. Even van dichtbij kijken, ik kan het niet laten. Vanaf de overkant zie je prachtige reflecties van de bergwand in het water. Verborgen achter een walletje ligt ook nog eens een prachtig bergriviertje met watervalletjes. Precies op dat moment breekt de zon even door. Wat een geluk!

Okay, terug naar de route. Een groot deel van het hoogteverschil tot Stallerberg hebben we al gehad, qua afstand zijn we pas net over de helft. Er volgen wat vlakkere delen. De bewolking stijgt steeds verder op en steeds meer bergtoppen worden zichtbaar. Ook Piz Surparé (3.078m) die wij in 2016 hebben beklommen.

Stallerberg 2.581m

Na 3 uur arriveren wij op Stallerberg. Volgens de wandelbordjes in Bivio staat er 2,5 uur voor, maar wij hebben natuurlijk wat tijd verloren bij dat meertje. Stallerberg is in feite een soort bergpas. Aan de andere kant van deze bergpas ligt het dorpje Juf (2.126m), het hoogst gelegen permanent bewoonde bergdorpje van heel Zwitserland. Bereikbaar vanuit de regio Thusis-Andeer-Splügen. Er rijdt regelmatig een bus naar Juf vanuit Andeer. Vanuit Juf is Stallerberg slechts in 1 uur en 15 minuten te bereiken.

Flüeseen

Vanaf Stallerberg zijn de Flüeseen bereikbaar, slechts 20 minuten lopen. Je kunt hiermee de route verlengen, of de Flüeseen als eindpunt bestempelen en heerlijk genieten aan de waterkant. Mocht je het dorpje Juf ooit bezoeken, dan zijn deze bergmeertjes nog gemakkelijker bereikbaar, het scheelt bijna 360 meter hoogteverschil. Hieronder enkele foto’s uit 2016 en 2017 van deze fantastisch mooie bergmeertjes.

Uf da Flüe 2.774m

Vandaag slaan we de Flüeseen over en na een kleine pauze gaan we verder. Uf da Flüe is een bergtop die niet op de wandelborden staat, maar wel op de route ligt. De bergpas erachter staat wel op de borden, dus we vervolgen onze weg richting Fuorcla da la Valetta. Gelijk komen we weer langs een bergmeertje. Fotostop!

Op naar de top! De route wordt steeds steniger en mooier. In de verte zien we een (kleine) gletsjer liggen met achter de berg opkomende donkere wolken. Die moeten we in de gaten houden. Er is geen regen en onweer voorspeld, maar je weet het nooit in de bergen. Gelukkig blijven ze aan de andere kant van de berg in de verte hangen. Inmiddels hebben we een uitkijkpunt bereikt. Beneden zien we de achterliggende vallei en het bergdorpje Juf liggen.

Nog een laatste klim en dan zijn we er. Een paal met bordje “Uf da Flüe” ontbreekt, maar volgens de GPS staan we op de top. Achter ons zien we het gebergte waar de Flüeseen liggen en bergtoppen als Piz Surparé en Mazzaspitz. Voor ons zien we bergtoppen als Piz Piot en Piz Turba.

We besluiten nog een tijdje op de top te blijven, genietend van de zon en het uitzicht. Kijkend naar het Noord-Oosten zien we de groene vallei liggen waar we straks terug lopen richting Bivio. Als ik verder inzoom met de camera, zie ik zelfs de Julierpass en Piz Julier liggen. Prachtig!

Fuorcla da la Valetta 2.586m

We dalen nu af naar de volgende bergpas, Fuorcla da la Valetta. Hier staan weer wandelbordjes en we slaan linksaf richting Bivio en Leg Columban. Ja alweer een bergmeertje. Ik ben er dol op! Na slechts 15 minuten zouden we er moeten zijn. Hé, eerst nog een ander bergmeertje. Het houdt niet op!

Leg Columban 2.430m

Niet veel later komen we aan bij Leg Columban. We gaan van het pad af en lopen via de andere kant eromheen. Bizarre kleuren zeg! Hier en daar gifgroen mos, rood/bruine modder en diep blauw/groen water. Wow!

Lange afdaling

Dan volgt er een lange afdaling door en langs alpenweiden. Naast ons een bergrivier met superhelder water. Na een uurtje afdalen pauzeren we aan de waterkant en hangen even de voeten in het water. Heerlijk! Zo’n bergtocht gaat uiteindelijk niet om het bereiken van de top, maar om de reis, de ervaring, de lessen onderweg … en soms ook gewoon om het genieten. Zoals vandaag!

In de verte zie ik wat boerderijen liggen en we belanden op een tractorpad. Onderweg passeren we hele nieuwsgierige geiten. Als ze konden praten zouden ze ons het hemd van het lijf vragen. Uiteindelijk slaan we linksaf, de laatste afdaling naar Bivio langs velden met heel veel alpenbloemen. En fladderende vlinders. De meest prachtige soorten zie je soms in de bergen. Dit keer zagen we een vuurvlinder. Een mooie afsluiter van deze dag!

---