Tourverslag Piz Traunter Ovas | De oranje berg in Graubünden, Zwitserland

Tourverslag Piz Traunter Ovas | De oranje berg in Graubünden, Zwitserland

Een verhaal van Desiree van Oeffelt

Ik ben verliefd op Graubünden, en dan vooral de oostelijke helft van Graubünden. Waarom? Vanwege de prachtige natuurparken, zoals het Zwitsers Nationaal Park, Parc Ela en Natuurpark Beverin. Je kunt er onder andere edelherten, steenbokken, gemzen, alpensneeuwhoenen en marmotten tegen komen, maar ook de baardgier broedt hier. Er zijn bergmeren in overvloed, geweldige valleien om in te wandelen en de bergen verrassen ons steeds weer.

Piz Traunter Ovas is een verborgen parel wat mij betreft. Deze berg is 3.152 meter hoog en ligt letterlijk verborgen voor de bewoonde wereld. Het is geen voor de hand liggende berg om te beklimmen. Er gaat geen pad naar boven, er zijn geen markeringen, er is weinig over te vinden op het internet omdat deze berg niet vaak beklommen wordt, dus het vergt de nodige voorbereiding om deze alpinetocht te maken. Gezien enkele steile passages en gletsjer resten achter Fuorcla Traunter Ovas, is deze tocht alleen geschikt voor zeer ervaren hikers.

De voorbereiding

Wij zijn twee jaar eerder al begonnen om deze tocht te plannen. In 2016 hebben wij de tegenover liggende berg Tschima da Flix beklommen, waardoor wij goed zicht hadden op de kant waar wij omhoog willen gaan, zie foto hierboven. Een dag later besloten wij de andere kant te gaan bekijken, de kant waarvan wij willen afdalen.

Die dag hebben wij uiteindelijk Piz Traunter Ovas ook beklommen, maar de wens is om helemaal rond te lopen, zoals te zien is op de kaart hier beneden. Na bestudering van de topografische kaart en aan de hand van gemaakte foto’s hebben wij de route uitgezet op de gps. En toen was het wachten op de ideale dag om deze tocht te maken. Deze kwam pas twee jaar later, in 2018.

Val d’Agnel

Het is half juli 2018 en het belooft een zeer zonnige dag te worden. We parkeren de auto bij La Veduta op de Julierpass, op 2.233 meter. We lopen het linker dal in en volgen de wit-rood-wit markeringen richting Fuorcla d’Agnel. Het is circa vijf kilometer lopen tot Fuorcla d’Agnel en we moeten zo’n 750 meter hoogte overbruggen. De eerste kilometers zijn nog mooi groen en worden begraasd door nieuwsgierige koeien.

Ik heb altijd oog voor de kleine dingen, zelfs als ik een grote tocht maak. Zolang de bloemen in bloei staan, zijn de meest bijzondere vlinders hier te bewonderen. Deze zeldzame Veenluzernevlinder ging er even mooi voor zitten.

Het pad gaat al snel over in steen en na een intensieve tocht van ongeveer 2,5 uur komen we aan op de eerste bergpas, Fuorcla d’Agnel op 2.983 meter. Hier pauzeren we en kijken terug naar waar we vandaan zijn komen.

De beklimming

Vanaf Fuorcla d’Agnel is het circa vijf kwartier lopen naar de berghut Chamanna Jenatsch CAS. Wij zetten voor even de afdaling in richting deze berghut. Ondertussen laat ik de omringende bergen even op mij inwerken. Het woordje WOW is niet genoeg om te omschrijven hoe mooi en indrukwekkend ik de bergwereld om mij heen vind, maar WOW is het enige dat ik nog kan zeggen. De overweldigende kleuren zijn te danken aan het vele ijzer in de rotsen.

Ongeveer daar waar het water van de gletsjer naar beneden komt, gaan wij van het gemarkeerde wandelpad af. Nu begint het moeilijkste deel van de tocht.

Er volgt een steile passage, waarna wij voor het eerst vandaag goed zicht hebben op de gletsjer aan de noordzijde van Piz Surgonda.

Er volgt nu een steile grindhelling. Dat was even extra zwoegen, je zet twee stappen naar boven en zakt vervolgens weer één stap naar beneden. Maar uiteindelijk kwamen wij op de bergrug terecht. Halverwege deze bergrug houden wij even pauze en genieten van het uitzicht dat wij hebben Val Bever in.

Val Bever is maar liefst 17 kilometer lang en loopt van Fuorcla d’Agnel tot het dorp Bever. Ongeveer vier kilometer voor Bever heb je nog een klein stationnetje, Spinas, waar iedere twee uur een trein stopt. Een wandeltocht vanaf de Julierpass naar Spinas of Bever is dus zeer geschikt als dagtocht.

Nog de helft van de bergrug te gaan en dan zijn we bijna op de top van Piz Traunter Ovas.

Eenmaal boven is het alleen nog maar genieten van de uitzichten. Het maakt niet uit welke kant je op kijkt, alles is indrukwekkend. Het mag wel duidelijk zijn dat dit mijn absolute nummer één is hier in Graubünden. Ik zou hier het liefst zo lang mogelijk willen blijven zitten, maar we hebben nog een lange weg terug te gaan.

De terugweg

Het is tijd om de afdaling in te zetten. Via een steile helling zakken wij af richting de gletsjer en uiteindelijk slaan we linksaf om op Fuorcla Traunter Ovas te komen.

Het is oppassen geblazen als je wilt afdalen van Fuorcla Traunter Ovas, want er liggen nog wat gletsjerresten tegen de wand, dus het is zaak om zoveel mogelijk langs de rand te blijven en bij iedere stap te controleren of je niet op ijs staat.

Wij gaan nu richting de volgende bergpas: Fuorcla Margun. We banen ons een weg tussen en over de rotsblokken heen. Door het midden stroomt er water van de gletsjer. Deze oogt wit door de kalk in de rotsen. Ik waan mij even op een andere planeet.

Voordat wij de helling op klauteren richting Fuorcla Margun, komen wij nog langs een half ontdooid bergmeertje. Op de achtergrond kunnen wij nog een deel van Piz Traunter Ovas zien.

Boven ons zijn meerdere stenen pilaren te zien op de bergrug. Ik vraag mij af hoe deze zo ontstaan zijn. Ik zou het reuze interessant vinden om bijvoorbeeld ooit eens met een geoloog dit gebied in te trekken om meer uitleg te krijgen over deze omgeving. Ondertussen kan ik het niet laten om zo nu en dan een gekleurde steen te laten verdwijnen in mijn broekzak.

Na wederom een steile rotshelling te hebben beklommen, staan wij op Fuorcla Margun. Vanaf deze bergpas zijn grotendeels padsporen zichtbaar naar Fuorcla Alva en uiteindelijk ook door het naamloze dal terug naar de Julierpass.

In totaal hebben wij 14 kilometer gelopen en een hoogteverschil gemaakt van zo’n 1.200 meter.

Bereikbaarheid La Veduta, Julierpass

Met de auto: parkeren is gratis.

Met de bus: De Julierlinie is de busverbinding tussen Sankt Moritz – Tiefencastel – Chur. Al deze plaatsen hebben een treinstation. Maar let op: Deze bus over de Julierpass stopt slechts enkele keren per dag bij La Veduta. De laatste bus stopt hier rond 17.00 uur, dus dat is wel iets om rekening mee te houden. Tijden van het openbaar vervoer zijn hier te vinden.

---

Lees hier alle verhalen en reistips over Zwitserland

---