Hiking en historie in The Black Hills bij Mount Rushmore

Deze locatie moet iedereen ooit in zijn leven gezien hebben, althans dat vinden de Amerikanen. Het is een unieke plek waar de trots van Amerika duidelijk zichtbaar is. Mount Rushmore National Memorial is een Amerikaans monument, gelegen in de Black Hills een heuvelachtig gebied in South Dakota. Uit het graniet gehakte portretten van vier Amerikaanse presidenten: George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln maar liefst 18 meter hoog.

Buffalo Bill en Red Cloud

Een eeuw geleden kwamen maar weinig toeristen in dit gebied. Een lokale boer Doane Robinson kreeg in 1923 het idee om in de Black Hill een aantal grote kolossale portretbeelden te laten uithakken. Robinsons wilde in eerste instantie beelden laten maken van beroemde mensen uit de geschiedenis van de staat South Dakota. Zoals de ontdekkingsreizigers Lewis en Clar, Buffalo Bill en Red Cloud, de befaamde indianenleider.

Monument met een nationaal karakter

Hij benaderde een beeldhouwer en de senator van South Dakota, beiden waren enthousiast over het plan, maar overtuigden Robinson ervan dat het beter zou zijn wanneer het monument een nationaal karakter zou krijgen.

In eerste instantie werden enkele spitsvormige granieten rotsen aangewezen, bekend als The Needles in het noorden van de Black Hills. Dit kon niet doorgaan omdat de rotsen te dun zouden zijn om de sculpturen te kunnen ondersteunen. Een geschikte locatie werd 120 kilometer zuidelijker gevonden in Mount Rushmore, dat veel stabieler en gemakkelijker bewerkbaar was.

1972

Wat ook als zeer positief werd ervaren dat deze bergwand naar het zuidoosten gericht was, en er zo een maximum aan zonlicht zou krijgen. Er werd een poos onderhandeld tussen het Amerikaans Congres en met president Calvin Coolidge en in 1972 werd er uiteindelijk toestemming gegeven om te beginnen met hakken en schaven.

Het monument moest een symbool zijn voor de eerste 130 jaar van de Verenigde Staten. Zo werden er vier presidenten uitgekozen wiens portretten uit de rotsen gehakt moesten worden. George Washington en Abraham Lincol werden als eerste gekozen. Destijds waren dat de twee populairste presidenten uit de geschiedenis. Er werd niet alleen naar populariteit gekeken maar ook naar de verdiensten in het behoud van de republiek en de uitbreiding van het grondgebied.

Het monument moest een symbool zijn voor de eerste 130 jaar van de Verenigde Staten

Een verdubbeling van het oppervlakte van de VS

Thomas Jefferson werd gekozen vanwege de Louisiana Purchase in 1803. Jefferson kocht een gebied van ongeveer 2,1 miljoen km2 van Frankrijk. Door deze aankoop verdubbelde ongeveer de oppervlakte van de Verenigde Staten. Het gebied dat gekocht werd lag ten westen van de Missisippi en ten oosten van de Rockey Mountains, dat zijn tegenwoordig de huidige staten Louisiana, Arkansas, Missouri, Iowa, Minnesota, North Dakota, South Dakota, Nebreska, Kansas, Oklahoma, Texas, New Mexico, Colorado, Wyoming en Montana. Ten slotte koos president Coolidge ook Theodore Roosevelt. Een argument om Roosevelt voor te dragen was de verdeling tussen Republikeinen en de Democraten en voor zijn inzet van de National Park Service.

Dynamiet, drilboren en beitels

In oktober 1927 begonnen de werkzaamheden. Amerikaanse Gutzon Borlum was de beeldhouwer en kreeg hulp van vierhonderd arbeiders. Waaronder beeldhouwers en bergbeklimmers om de vier sculpturen te vervaardigen. Dit gebeurde met dynamiet, drilboren en beitels. In totaal werd er meer dan vierhonderd ton graniet van de berg verwijderd. Het werken duurde veel langer dan vooraf verwacht. Na zeven jaar, dus in 1934 werd George Washington zijn portret onthuld. Na het hoofd van Washington moet er worden gewerkt aan het volgende hoofd, het was de bedoeling dat deze aan de linkerkant van Washinton zou komen, maar als gauw kwam de beeldhouwer Borglum erachter dat de rots niet geschikt was. De al gedane werkzaamheden werden opgeblazen en ze begonnen aan de andere kant van Washington.

In totaal werd er meer dan vierhonderd ton graniet van de berg verwijderd

Het beeld van Thomas Jefferson was klaar in 1936. Hierna werkte men door aan het beeld van Abraham Lincoln. Dit portret werd gezien als een enorme uitdaging aangezien Lincoln een baard had, ze begonnen helemaal recht op de rots. Deze was op 17 september 1937 af, precies 150 jaar na de ondertekening van de Amerikaanse grondwet. Bij het beeld van Theodore Roosevelt ontstonden problemen. Het moest precies tussen de hoofden van Jefferson en Lincoln in komen. De arbeiders konden geen geschikt stuk rots vinden. Hierdoor moest Borglum een diepere kloof in de berg slaan om alsnog het hoofd van Roosevelt te kunnen portretteren. In 1937 gingen er nog stemmen op om het portret van Susan B Anthony toe te voegen, dit plan werd vanwege financiële reden afgekeurd.

Tijdens het hele project werd er veel geïnvesteerd rond de infrastructuur rond Mount Rushmore. Er werd elektriciteit en water aangelegd en er werd een bezoekerscentrum gebouwd.

31 oktober 1941

Beeldhouwer Borglum overleed in een ziekenhuis in Chicago op 6 maart 1941 aan de gevolgen van een embolie. Zijn zoon nam het werk op Mount Rushmore over en op 31 oktober van hetzelfde jaar – middenin de Tweede Wereldoorlog dus – werd het monument voltooid verklaard en werden alle werkzaamheden stilgelegd.

De zaal die nooit werd gebouwd

Het monument week op veel punten af van het originele ontwerp. In eerste instantie hadden ze de vier presidenten de volledige busten willen uithakken. Door de tijdsdruk en het geldgebrek bleef het slechts bij de gezichten. Borglum had nog graag een zaal willen bouwen die verscholen zou zijn achter het gezicht van Abraham Lincoln, om hier de oorspronkelijke onafhankelijkheidsverklaring van de verenigde staten op te bergen. Achthonderd treden moesten er naar de ingang van de zaal leiden. In 1938 begon Borglum aan het uithakken van de Hall of Records, maar de combinatie van onverwacht hard graniet en de dreigende oorlog in Europa en het gebrek aan financiële middelen zorgden ervoor dat het plan niet gelukt is.

eEn kluis met daarin zestien porseleinen documenten, waaronder de Grondwet, onafhankelijkheidsverklaringen en de biografieën van de vier geportretteerde presidenten

Toen Borglum overleed was men slechts 21 meter gevorderd in wat de toegangsweg naar de zaal had moeten worden. De zaal werd nooit voltooit, wel werd er in 1998 een kluis in de granieten rots geplaatst met daarin zestien porseleinen documenten, waaronder de Grondwet, onafhankelijkheidsverklaringen en de biografieën van de vier geportretteerde presidenten. Deze plek is niet openbaar toegankelijk.

National Register of Historic Places

In 1966 werd Mount Rushmore geplaatst op de lijst van het National Register of Historic Places, dit is de monumentenlijst van de Verenigde Staten en bevat meer dan een miljoen historische locaties, districten bouwwerken en objecten die als waardevol worden beschouwd.

Mount Rushmore is in de jaren 90 gerenoveerd. Toen de renovaties in 1998 klaar waren is er ook een nieuw bezoekerscentrum geopend. Tevens is in die tijd de Presidential Trail aangelegd. Op dit pad zijn er verschillende plaatsen waarop je het monument kan bewonderen. Mocht je geïnteresseerd zijn in het ontstaan van Mount Rushmore, de gereedschappen waarmee gewerkt en andere informatie, ga dan naar het Lincoln Borglum Museum.

Hiking in The Black Hills bij Mount Rushmore

Als je een enthousiaste wandelaar bent, vind je een hiking-paradijs in het gebied van Mount Rushmore, dat tal van routes biedt, variërend van eenvoudig tot moeilijk, afhankelijk van je wensen of ervaring.

De Notch-route

Het wordt een van de ‘must-do’-wandelingen in South Dakota genoemd, de Notch-route in het Badlands National Forest. De paden bieden een spectaculair uitzicht. Als je echter hoogtevrees hebt of liever geen ladders beklimt is dit pad misschien niet echt geschikt voor jou. Beginnend aan de noordkant van Windows Overlook, door de Wall of the Badlands, kom je bij de ladder. Die moet je beklimmen als je het spectaculaire uitzicht op de White River en de Pine Ridge Indian Reservation wilt zien. Als je er eenmaal bovenop bent geklommen, wandel je langs een richel waar je naar een opening in de muur gaat. Terwijl je staat te staren naar de schoonheid van de bergen en de grenzeloze lucht zul je blij zijn dat je die klim niet hebt overgeslagen.

George S. Mickelson Trail

Een favoriet onder trail-liefhebbers is de George S. Mickelson Trail, gelegen in het hart van de Black Hills. Dit pad biedt gemakkelijke hellingen en is dus geschikt voor wandelaar van elk niveau, inclusief kinderen en ouderen.

het is mogelijk dat je de geest van Wild Bill Hickok of Calamity Jane tegenkomt

Je zult tijdens het lopen verdwalen in de schoonheid van de Ponderosa-dennen en het is mogelijk dat je de geest van Wild Bill Hickok of Calamity Jane tegenkomt, van wie wordt beweerd dat ze dit pad ‘achtervolgen’. Het pad werd gesloten in 1983, maar in 1998 weer tot leven gewekt door sommige locals die vonden dat het parcours niet alleen als een historisch monument diende, maar ook voor recreatie en schoonheid. Wij van Mountainreporters.com zijn daar blij mee!
Ben je van plan om Mount Rushmore te gaan bezoeken? Vergeet dan niet om je ESTA op tijd aan te vragen.