Reisverslag Oregon | Fietsen van Hood River naar Mosier

Het ongerepte weidse landschap van de regio Mount Hood & Columbia River Gorge in de Amerikaanse staat Oregon is indrukwekkend. Rond 1915 werd in dit gebied de Historic Columbia River Highway aangelegd. Deze 120 kilometer lange Highway 30 voerde van Troutdale bij de stad Portland naar het dorpje The Dalles. Het was de allereerste ‘geplande’ scenic highway in de Verenigde Staten.

Toen in de jaren zestig de Interstate 84 werd aangelegd, verloor deze historische Highway 30 echter zijn belang als doorgaande route. Inmiddels zijn delen van het traject omgedoopt tot wandel- en fietsroute. Ik fietste over deze prachtige weg dwars door de natuur vanuit Hood River. Ook maakte ik een ochtendwandeling over de Indian Creek Trail in datzelfde plaatsje en dompelde ik me onder in de vintage-sfeer van het historische Hood River Hotel.

Surf-hotspot

De staat Oregon is bij Nederlanders vooral bekend om de hippe stad Portland en de wijnvallei Willamette Valley. Toch zijn er ook tal van onbekendere plaatsjes die heel aantrekkelijk zijn, zoals Hood River. Hood River werd vernoemd naar het smalle riviertje dat uitmondt in de Columbia River en aanvankelijk Dog River heette. De brede Columbia River is de rivier die Oregon scheidt van Washington State. Er is een zandstrand vanaf waar je kunt zwemmen in de rivier.

Iets verderop zijn kitesurfers druk in de weer. De gunstige wind maakt de Columbia River Gorge namelijk tot een ideale surflocatie. Het is zelfs de plek waar het kitesurfen min of meer is uitgevonden. Surfpioniers Billy Roeseler en zijn zoon Cory begonnen hier in de jaren tachtig met kitesurfen te experimenteren. In diezelfde tijd werd ook in Frankrijk met kitesurfen begonnen. Het is dus een gedeelde eer.

Historisch Hood River Hotel

Mijn uitvalsbasis is het Hood River Hotel aan Oak Street, tevens de hoofdstraat. In de lobby van dit historische hotel hangt een oude foto van de Crag Rats in hun zwart-wit geblokte overhemden. Het is het nog altijd bestaande reddingsteam van Mt. Hood. Ook hangt er een naamplaat met Mt. Hood Hotel. Zo heette het hotel oorspronkelijk, dat openging in 1888, het jaar dat Hood River werd gesticht.

Het hotel stond op een strategische plek aan de Mt. Hood Railroad. Avonturiers kwamen er om zaken te doen, te eten en te slapen. “Het originele houten gebouw bestaat niet meer, op die plek zit nu een pizzeria,” vertelt hotelmanager James. “Het huidige hotel is het bijgebouw gebouwd uit 1911.” Het werd in een vintage stijl opgeknapt. Een nostalgische foto van medewerkers van Hood River Apples siert mijn suite. Deze omgeving is bekend om de fruitteelt.

Indian Creek Trail

Na een stevig ontbijt van kogelronde Deense pannenkoeken met lemon curd bij café Broder Øst in Hood River Hotel is het tijd voor sportieve actie. Ik begin de dag met een wandeling door Hood River zelf. Het bomenrijke plaatsje is veel uitgestrekter dan ik dacht. Het ligt tegen een heuvel gevleid en steile trappen voeren naar de hoger gelegen straten. De besneeuwde top van Mt. Hood piekt tussen de bomen en houten huizen door.

Aan de overkant van de Columbia River is de besneeuwde top van Mt. Adam zichtbaar. De wandeling voert me tot ver buiten de dorpskern en gaat langs wijnvelden en appelboomgaarden. Op de terugweg pak ik een stuk van de Indian Creek Trail mee. Dit wandelpad gaat door het bos en brengt me naar East Hazel Avenue vlak bij Hood River Hotel. De Indian Creek Trail is totaal 7 km lang en strekt zich (met onderbreking) uit tot Barrett Park in Hood River Valley. 

Op een Gazelle fiets door de Columbia River Gorge

Na de ochtendwandeling maak ik in de middag een prachtige fietstocht. Dat doe ik samen met Kieron Wilde, founder en CEO van First Nature Tours. We krijgen elektrische fietsen mee van Oregon E-Bikes, een bedrijf niet ver van het Hood River Hotel. Onze fietsen blijken nota bene van het Nederlandse merk Gazelle te zijn! Toch weer die Dutch Connection zoals de Amerikanen het noemen…

Kieron neemt me mee op een fietstocht door de Columbia River Gorge, het natuurgebied waar de Columbia River doorheen stroomt. Een deel van de route gaat over de Historic Columbia River Highway State Trail. De Interstate 84 maakte deze Highway 30 uiteindelijk overbodig. “De weg is nu vrijgemaakt van autoverkeer en voert door beschermd natuurgebied,” vertelt Kieron. De weg loopt door tot ver voorbij het plaatsje Mosier dat vandaag ons einddoel is.

Een heilige levensader

Om ons heen zien we het frisse lentegroen van net uitgelopen bomen en planten. De lucht die we inademen is zuiver. De weg gaat door een bos. Er zijn haarspeldbochten en af en toe gaat het pad steil omhoog. Wat dat betreft zijn de e-bikes echt een uitkomst, al probeer ik zelf ook zoveel mogelijk inspanning te leveren. Op een gegeven moment hebben we uitzicht op velden vol met wilde bloemen langs Columbia River.

“De gele bloemen zijn Arrowleaf Balsamroot, het paars is van Oregon lupine,” aldus Kieron. De rivier ligt er vandaag kalm bij, dat is niet altijd zo. Voor de First Nations is deze rivier heilig, leerde ik gisteren nog in het History Museum in Hood River. In video’s vertellen First Nations over de rivier die hun levensader is. Zalm en andere vis is hun voornaamste broodwinning. “Sommige vissen waren zo groot en sterk dat we ze met z’n tweeën moesten vangen,” memoreert een van hen. 

De positie van de zon en de stand van de maan

De fietstocht voert ons naar  wijngoed Analemma in het plaatsje Mosier. We worden hier gastvrij ontvangen door wijnmaker Paul Hinschberger. Hij werkt sinds anderhalf jaar bij Analemma en deed eerder ervaring met wijnmaken op in Nieuw-Zeeland. “De naam Analemma staat voor de curve die de zon in één jaar tijd doormaakt als je steeds vanaf dezelfde plek en op hetzelfde tijdstip de positie van de zon zou vastleggen”, legt hij desgevraagd uit. “Het logo, een open 8, is een gestileerde versie van deze curve.”

Analemma produceert wijn volgens de biodynamische methode. Daarbij speelt onder andere de stand van de maan een rol. De methode is gebaseerd op de filosofie van Rudolf Steiner, de grondlegger van de antroposofie. Het is een verantwoorde manier van wijnbouw die Analemma het Demeter-keurmerk opleverde, de hoogste standaard voor biologische landbouw.

Twee klimaatzones

Tien jaar geleden was op deze plek een kersenfarm. Er staan nog steeds rijen kersenbomen. We maken met Paul een wandeling over het uitgestrekte terrein. Vanaf een heuveltop kijken we uit over de wijnvelden. Veel van de druiven hier komen uit de Spaanse streek Galicië. De eigenaren van Analemma – Steven Thompson en Kris Fade – ontdekten dat het klimaat in Mosier voor een groot deel vergelijkbaar is met dat van de Spaanse kuststreek.

“Mosier heeft net als Galicië het voordeel dat het op de grens van twee klimaatzones ligt: enerzijds de natte kuststreek en anderzijds het zonnige, drogere binnenland,” legt Paul uit. Daarmee biedt Analemma het beste van twee werelden. Het terroir is anders dan in Galicië en dat levert interessante wijnen op,” vervolgt hij. “Neem de mencia, die heeft bij ons een zachte smaak. We zijn de eersten in de VS die deze druif verbouwen.”

Regeneratieve landbouw

Paul laat ons nu verschillende wijnen proeven, waaronder de trousseau, maar ook mencia, grenache en syrah, die laatste is mijn favoriete druif. Paul: “Syrah doet het perfect in dit klimaat. Deze druif profiteert zowel van het koele en natte van de kuststreek als van de warmte van de zon die je in dit deel van Oregon ook hebt.” Wijngoed Analemma zweert bij aardevriendelijke landbouwtechnieken. Met lavendelstroken houden ze insecten weg bij de druivendranken.

Ook grazen er Jersey-koeien op het land om het op een natuurlijke manier te onderhouden. “De koeien zijn er niet voor de melk, maar voor de mest,” lacht Paul. Het is allemaal onderdeel van de regeneratieve landbouw waar Analemma voorstander van is. Ook Kieron Wilde droeg met zijn First Nature Tours zijn steentje bij. Tijdens een van zijn ‘regenerative tours’ werden door vrijwilligers bomen geplant bij Analemma.

Twin Tunnels

Tijd om weer op pad te gaan. We fietsen via dezelfde route terug. Via Rock Creek Road in Mosier komen we uit bij het hek dat toegang geeft tot de Historic Columbia River Highway State Trail. We fietsen door tunnels die dateren uit de tijd dat Highway 30 nog in gebruik was. Het zijn de Mosier Twin Tunnels. Ook komen we uit bij het panoramapunt dat van bovenaf zicht biedt op de magnifieke Columbia River. Ditmaal nemen we meer tijd om foto’s te maken.

Vlak bij de oever ligt een piepklein eilandje. Het is Eighteenmile Island, een privé-eiland, meldt Kieron. Het laatste deel van de route bestaat uit een heuvelachtig parcours met haarspeldbochten. We zetten flink de vaart erin. Het gaat behoorlijk hard en ik realiseer me nu dat het dragen van een helm, waar ik niet om zat te springen, inderdaad geen overbodige luxe is. Terug in Hood River leveren we de bikes weer in. Loved it!

Meer informatie: Hood River | Oregon | Portland | Reisgidsen Oregon

---

!