Walvissen, zeeleeuwen en mystieke mist aan de Oregonkust

---

De ochtend begint grijs en nevelig als we vanuit ons hotel in Yachats de Highway 101 zuidwaarts volgen. Vandaag zouden we eigenlijk de Perpetua Hike doen, een wandeltocht met een panoramisch uitzicht over de kust. Maar de mist hangt dik over het landschap, een fotogeniek decor, maar niet ideaal om de gladde paden op hoogtes te trotseren. Dus passen we onze plannen aan. De wandeltocht doen we later. Vandaag staat in het teken van wildlife.

De mysterieuze wereld van Sea Lion Cave

Onze eerste stop: de beroemde Sea Lion Caves bij Florence. Toegegeven, het is een toeristische trekpleister, maar wel eentje met een natuurlijke charme. We dalen via een lift af in een van de grootste zeegrotten ter wereld. Vanaf een gepaste afstand kunnen we tientallen Californische zeeleeuwen bewonderen die zich niets van ons aantrekken. Ze liggen lui op de rotsen of glijden sierlijk door het water.

Een jong zeeleeuwtje probeert op een hilarisch onhandige manier het rotsplateau te beklimmen met de hulp van de branding, aandoenlijk om te zien. Buiten zijn er meerdere uitzichtpunten waar we in de mistige verte groepjes zeeleeuwen ontdekken, spelend, slapend, en luidruchtig schreeuwend alsof er een orka nadert. We staan stil, genieten stilletjes. Hier, aan de rand van de Stille Oceaan, voelt het alsof we even deel mogen uitmaken van hun wereld.

Heceta Head: waar mist en magie samenkomen

De volgende halte is het iconische Heceta Head Lighthouse Beach. De mist hangt nog laag, maar juist daardoor krijgt het landschap een mystieke gloed. We flaneren rustig over het strand terwijl de zon flarden licht probeert door te duwen. Op een grote rots tuurt een zeehond ons nieuwsgierig aan. In de verte strijkt een groep pelikanen neer en even later zweeft er een zeearend boven ons hoofd.

Langs de getijdenpoelen ontdekken we kleurrijke zeesterren, schaaldieren, en tapijten van mosselen die zich aan de zwarte rotsen hebben gehecht. Elk detail is een miniatuurwereld op zich. De natuur als kunstwerk. Hier komt de kust helemaal tot leven.

De kleinste haven ter wereld en het grootste moment van de dag

De mist trekt langzaam op, en dat betekent: tijd voor whale watching. Voor de zekerheid hadden we het van tevoren gecheckt, en ja – vandaag gaan ze uitvaren. Dus rijden we vol verwachting naar Depoe Bay, bekend als ’s werelds kleinste werkende haven. We gaan mee op tour met biologe Carrie Newell, een autoriteit op het gebied van grijze walvissen.

In haar kleine walvismuseum krijgen we eerst een korte film over haar onderzoek, waarin ze vertelt over “haar” walvissen. Ze kent sommige al bijna 20 jaar! Elke walvis heeft een naam en een verhaal.

Daarna stappen we aan boord van een 600 pk sterke ribboot, met Carrie zelf aan het stuur. Ook aan boord is haar trouwe viervoeter Koda, een vrolijke goldendoodle die een unieke gave heeft: ze blaft alleen als er een walvis in de buurt is.

Met een luide “sit down!” stuift de boot de haven uit, onder de iconische brug door. Via de radio hoort Carrie dat er walvissen zijn gespot. En ja hoor, na een paar minuten zien we in de verte een fontein en even later een grotere waterstraal: moeder en kalf! We wachten, en worden beloond. Niet veel later zwemt een andere walvis dicht langs de boot.

Koda begint te blaffen. Iedereen spitst de oren. En dan – yes! – een walvis duikt vlak naast ons op. Ze draait speels in het water, laat haar rugvin zien en zwemt even met ons mee. De sfeer op de boot is magisch. We voelen ons als kinderen op ontdekkingstocht, betoverd door dit moment.

Op de terugweg zien we nog een zeehond op een boei liggen, roepend naar zijn moeder. Bij het aanmeren zwaait de walvis ons letterlijk uit met een sierlijke staartslag. Een afscheid dat we niet snel zullen vergeten.

Afsluiten in stijl

Terug in Yachats aangekomen, blijkt het te laat voor de Perpetua Hike. Maar dat bewaren we graag voor een volgende keer. Je moet altijd een reden hebben om terug te komen.

We sluiten de dag af met een diner in het restaurant van het Adobe Resort, waar we uitkijken over de stille, golvende Pacific. De zon zakt langzaam in zee, de lucht kleurt oranje en paars. Met een glas wijn in de hand en een hoofd vol indrukken beseffen we: dit is waarom we reizen.

---

---

---