REISVERSLAG FINLAND | Het paradijs bestaat!

Na de probleemloze oversteek van Tallinn naar Helsinki gaat een nieuw avontuur beginnen. De overtocht belooft een fantastisch Finland. Vanaf het bovenste dek van de ferry zien we vele mini-eilandjes waar we tussendoor kruizen. We genieten van alles wat we zien en tellen de uren af tot we van boord mogen om het binnenland te gaan ontdekken.

Parkeren

Bij aankomst in Helsinki valt het direct op dat het geen “dorpje” is. Druk verkeer, hoge gebouwen, veel studenten en de grote agglomeratie geven direct de indruk van een wereldstad. Een parkeerplekje vinden is dan een opgave op zichzelf. Zeker wanneer parkeergarage’s vanwege onze hoogte buiten de opties vallen. Bovendien zijn de onderschriften van de parkeerborden uitsluitend in het Fins.

Deze taal is voor ons een door elkaar gehusseld alfabet. Zelfs Google translate snapt het niet meer. We vragen aan een voorbijganger om uitleg. Hij is erg behulpzaam en vertelt uitgebreid over de stad. In ‘t Engels. Tenslotte biedt hij ons aan om vóór te rijden naar een parkeerplekje waar we ook ‘s nachts kunnen blijven. We zijn overdonderd door de gastvrijheid en vriendelijkheid.

Elektrische steps

Helsinki is een stad met veel vriendelijke mensen. We lopen rond in het centrum en langs de kade’s. Het is er erg gezellig met een ontspannen sfeer. Omdat we geen genoeg van Helsinki kunnen krijgen besluiten we nog een extra dag te blijven. Vlakbij de haven is een kleine bioscoop waar we een levende ervaring met Finland krijgen voorgeschoteld. Na het zien van de film zijn we razend enthousiast. We staan te popelen om de rest van het land te ontdekken, maar maken eerst nog een tour op de elektrische stadssteps, waarmee we de stad door crossen. Geweldige ervaring en mooi systeem!

NP Archipel Sea

Na twee dagen Helsinki vinden we het mooi geweest en richten onze pijlen op het zuidwesten van Finland. Hier ligt de Archipel Zee, een gebied met meer dan 25.000 eilanden en eilandjes. In het gebied ligt het gelijknamige Nationale Park. Het is de grootste archipel wereldwijd. Een deel is bewoond en per gratis ferry bereikbaar. Maar verreweg de meeste eilandjes zijn onbewoond en alleen per (eigen) boot bereikbaar.

Wij nemen de ferry naar het verst bereikbare eiland: Pensar, oppervlakte zo’n 30 hectare, 14 bewoners, 100 rendieren, een hotelletje en een paar vakantiehuizen. De ferry komt twee keer per dag langs en je kunt zo rondom het eiland in het zomers opgewarmde kraakheldere water zwemmen. Paradijs bestaat!

Zwemmen en zonnen

Motorboten zijn op Pensar niet te huur, maar de eigenaresse van het restaurantje biedt ons haar Stand Up Paddle’s gratis aan. We “suppen” van het ene eilandje naar het andere en zonnen op kale rotsen. ‘s Avonds spotten we onze eerste rendieren, ze lopen in een open stuk tegenover de camper. Een dag later kunnen we toch een motorboot huren op een paar eilanden verderop. We flaneren overal  tussendoor en leggen aan op onbewoonde eilanden, gaan voor anker en springen zomaar ergens in het heldere water.

Discgolf

Op het eiland Mossala overnachtten we op een camping: Mossala Island Resort! Check de site, alleen al voor de fantastische foto’s. Op de camping is van alles te doen. Wij maakten er ondermeer kennis met discgolf. Een voor ons onbekende sport maar in diverse landen een grotere sport dan wij hadden verwacht. Met een frisbee moet je in zo weinig mogelijk worpen naar het eindpunt waar de je frisbee in een soort basket moet werpen. Erg leuk! De camping beschikt uiteraard ook over een sauna, waar overigens het hele land mee vol staat. Wij maakten er ’s ochtends gebruik van zodat we fris aan de dag begonnen. In Finland is het overigens de gewoonte dat mannen en vrouwen zich scheiden in de sauna. Dit geldt niet als je een privé sauna huurt. Direct naast de camping is een heuvel die je kunt beklimmen en een adembenemend uitzicht over de omgeving biedt.

Nationale parken

We vervolgen onze reis en hebben nog drie ferry’s nodig om het vasteland weer te bereiken. We overnachten in de buurt van NP Bothnian Sea en genieten van een mooie wandeling, deels langs de kust. Op één van de uitkijktorens bij zee spotten we een zeearend. Deze heeft een enorme spanwijdte en is prachtig om te zien. Het zijn maar al te vaak nationale parken die ons route bepalen. Zo komen we uit bij NP Seitseminen. Ook hier maken we een wandeling door een oerbos en genieten van het pure.

The “gathering”

We rijden verder en zijn op zoek naar een meer om te zwemmen. We vinden er al snel één met een steigertje. Hier zijn nog andere mensen die ons vertellen over een “gathering” even verderop. Het blijkt een regenboog samenkomst van -soms opvallend uitgedoste- hippies. Meest twintigers en dertigers, veel rastahaar, wijde kleding en blote voeten. Ze kamperen in tentjes of onder een kleedje midden in het bos.

De mensen spreken ons aan en vertellen uitgebreid over hun levensstijl. Alcohol, drugs of geloof horen daar niet bij. Ze doen aan joga, zwemmen (meestal naakt) en eten samen. Tijdens en na het eten zingen ze. We worden vriendelijk uitgenodigd om mee te eten, maar na enige twijfel bedanken we daarvoor. Later gaan we terug naar de camper waar we eten met een fantastisch uitzicht over het meer. Om privacy redenen geen close-up foto’s beschikbaar.

Merengebied

Finland is ondermeer bekend om z’n 188.000! meren. Je kunt je er bijna geen voorstelling bij maken. Wij rijden in noordoostelijke richting, tot de Russische grens. De onmetelijke hoeveelheden naaldbossen en talrijke meren typeren het landschap. We hebben het geluk dat het nog steeds fantastisch weer is, dat wil zeggen zonnig en boven de 20 graden. Dat is erg netjes voor tweede helft van augustus.

We zoeken dan ook iedere dag een plekje aan een meer. Met de opkomende ochtendzon, geen mens te bekennen, is het heerlijk om de dag met een ochtendduik te beginnen. We bezoeken ondermeer Puumala en Punkaharju. Het water in de meren is zo helder dat je zomaar drie meter diep kunt kijken. Volgens een jongen, die we in de haven spraken, kun je op sommige plaatsen het water drinken. Ondertussen zijn we ontzettend nieuwsgierig hoe het er hier ’s winters uit ziet.

The Finnisch Forest Museum

Voordat we Punkaharju verlaten brengen we eerst nog een bezoek aan “The Finnisch Forest Museum”. Een geweldige gedetailleerde tentoonstelling over de geschiedenis van de houtindustrie van de laatste 100 jaar. Alle aspecten komen aan de orde, van het kappen, planten, transporteren en bewerken van hout. Enorm veel toepassingen van luciferhoutje tot huizen. Ondermeer bijlen, motorzagen en de huidige onvoorstelbaar sterke bosbouw machines worden tentoongesteld. Wij kwamen tijd en vooral energie te kort om alles in ons op te nemen. Zeer de moeite waard!

NP Koli

We rijden noordelijker naar NP Koli. Het hoogste topje is hier 347 meter, de Ukki-Koli. Wat betreft de hoogte niet spectaculair, maar het geeft een adembenemend uitzicht over het lager gelegen merengebied. Volgens Wikipedia was het hier door schuiving van tektonische platen miljoenen jaren geleden zo’n 5000 m hoog. Door erosie is de berg dus inmiddels geërodeerd naar 347 m. Met dit soort wetenschap realiseren wij ons weer hoe piepkleine mensjes we zijn in het geheel van de ontwikkeling van de planeet en tijd. De hellingen worden in de winter gebruikt om te skiën. Ons verlangen om in de winter terug te komen wordt steeds groter.

Omdat het inmiddels laagseizoen is zijn er geen andere schippers. Op het geluid van soms een stroomversnelling na is het stil, echt stil, geen zuchtje wind. Het water is zo glad als een spiegel.  De hoge walkanten spiegelen in het water. Op de oevers spotten we regelmatig rendieren die net als ons genieten van de rust. Halverwege leggen we aan om een vuurtje te maken en onze meegebrachte worstjes met mosterd soldaat te maken. Finser gaat het niet worden.

Rovaniemi

We brengen nog een kort bezoek aan Rovaniemi, de stad die zichzelf commercieel verkoopt omdat “de kerstman er woont”. Er is in ieder geval een groot attractiepark rondom de kerstman. We verlaten Finland via de grensovergang bij het Zweedse Overtornea en kijken met een geweldig gevoel terug op dit fantastische land waar we 24 dagen verbleven. We komen vast nog eens terug wanneer het land met sneeuw bedekt is.

Alle foto’s en video’s: Cor en Grietje Doorten

---

---