Reisverslag Groenland | Hiken en kamperen in de fjorden van Nuuk

Ontdekken is voor mij een van de allerleukste aspecten van reizen. Daarom zoeken we elk jaar naar minimaal één nieuwe en bijzondere bestemming die voor ons nog veel verrassingen in petto heeft. In 2023 maakten we veel reizen, onder andere naar Fins Lapland en de Verenigde Staten, maar het meest benieuwd was ik naar Groenland. Dit land ken ik echt alleen van de wereldkaart. De witte punt van de ijstaart in het Noordpoolgebied kun je niet missen op de landkaart. Van de Groenlanders zelf hoor ik dat zij de vorm van hun land vergelijken met een visfilet.

Voor vertrek bekeken we een aantal documentaires over Groenland op Youtube en werd ik super enthousiast over de ongerepte natuur die we zagen. Daarnaast op zoek naar reisboeken over Groenland, maar deze zijn vrijwel niet te krijgen of alleen in het Deens of Groenlands verschenen. Het grootste deel van deze reis gaat dus een pure verrassing worden. En daar houden we van!

Groenlanders nomen hun land Kalaallit Nuaat, wat betekent Land van de Groenlanders.

Na een geweldige roadtrip (lees hier mijn verslag) door de hooglanden en Westfjorden van IJsland zijn we nu onderweg van Reykjavik naar Nuuk. De vlucht tussen de beide hoofdsteden bedraagt 3,5 uur. Vanuit het vliegtuigraam kijk ik voorbij de propeller op een dicht wolkendek, met daaronder de Straat van Denemarken. We vliegen met een relatief klein vliegtuig van Air Greenland, een zustermaatschappij van Icelandair. Super leuk om mee te maken.

De start van een nieuw avontuur

We hebben een goed gesprek met de stewardess en af en toe komen de piloten om de hoek kijken om ook even hun benen te strekken. Met het kleine vliegtuig (33 passagiers) begint vandaag ons avontuur in Groenland. We zullen starten in het stadje Nuuk, in de zuidwesten van het enorme eiland.

Groenland ligt tussen de Noordelijke IJszee en de Atlantische oceaan. Geografisch gezien is Groenland een deel van Noord-Amerika. Door de historische banden met Denemarken en Noorwegen hoort Groenland politiek en cultureel meer bij Europa. Zien de Groenlanders dat zelf ook zo? Dat ga ik vandaag waarschijnlijk te weten komen tijdens een rondleiding door het nationaal museum van Nuuk in de koloniale haven.

Het museum leert mij dat de bewoners door de jaren heen hun eigen gebruiken en cultuur hebben ontwikkeld. Groenlanders hebben een sterke band met de natuur en hebben geleerd te leven temidden van extremen qua geologie en weer. In het verleden overleefden alleen de sterksten de zeer uitdagende levensomstandigheden in de meedogenloze natuurschoon. Ook vandaag de dag kun je dat nog terugzien in de vele tradities van de Groenlanders.

Groenland is het grootste eiland van de wereld en voor 80% bedekt met een ijskap. Alleen de Antarctische ijskap is groter. Terwijl ik dit aan het schrijven ben zit ik op rij twee in het vliegtuig en zie ik voor het eerst de immense ijskap. IJsbergen drijven onder ons voorbij in oneindige fjorden en langzaam zien we de enorme bevroren vlakte dichterbij komen. De ijskap kan tot wel drie kilometer dik zijn. De minuscule bergjes die ik boven het ijs zie uitsteken zijn dus eigenlijk de toppen van enorme bergen. Als ik verder naar links kijk zie ik Zuid-Groenland liggen. Daar zullen we de laatste zes dagen van onze reis rondtrekken.

Het zuidwesten van Groenland

De komende weken gaan we de regio Nuuk (zo’n 100km diep in de fjorden) en het zuidwesten van Groenland verkennen. Wegen zijn er vrijwel niet, dus onze vervoersmiddelen zijn vliegtuigjes, helicopters, snelle RIB boten en watertaxi’s. Deze kuststrook van 15-150 km breed is het meest bewoonbare deel van Groenland. Ook in het oosten en noorden zijn een aantal kleine nederzettingen, maar deze zijn met name met cruiseschepen te bereiken.

De naam Groenland is waarschijnlijk bedacht door de Noor Erik de Rode. Volgens de overlevering voer Erik van IJsland naar het westen om een veilig heenkomen te zoeken, nadat hij in IJsland vogelvrij was verklaard. Het eerste land wat hij tegenkwam noemde hij Groenland omdat hij dacht dat een aantrekkelijke naam van het nieuwe land andere kolonisten zou aantrekken. Een andere verklaring kan zijn dat Erik in de zomer aan land kwam en daar een overweldigend groene wereld tegenkwam. Waarschijnlijk was Groenland in de tijd van Erik veel groener dan nu het geval is.  

We verkennen de stad Nuuk

Vandaag verkennen we met name de outdoorwinkels in de stad. De rugzak van Edwin is niet meegekomen vanuit IJsland. Het schijnt dat dit wel vaker voorkomt. Het kleine vliegtuig was te zwaar beladen en de reistassen van vier reizigers zijn eruit gehaald. Ons wordt verteld dat het minimaal vijf dagen kan duren voordat de tas alsnog wordt afgeleverd.

Dat komt niet goed uit, want we gaan negen dagen het binnenland in. Daar is buiten een tentenkamp verder niets. Edwin moet dus naast voldoende onderbroeken, sokken en een tandenborstel ook een volledige outdoorgarderobe aanschaffen. Gelukkig zijn de buitensportwinkels goed uitgerust en worden we goed geholpen.

Aan het einde van de middag loopt Edwin met een volgepakte, splinternieuwe rugzak, op nieuwe wandelschoenen door het centrum. Het is zonnig en warm en mensen zitten met T-shirt en korte broek op het terras te genieten. We zoeken een mooi plekje met uitzicht en bestellen een lekker wit biertje. Nu pas zien we de stad, bruisend van energie. Een smeltkroes van culturen loopt voorbij. Wellicht dat het door het mooie weer komt, maar de inwoners stralen plezier en serene rust uit.

De eerste nacht in Groenland verblijven we in Hotel Nordbo, vlakbij het centrum van het stadje. Deze accommodatie is een echte aanrader. We hebben een prachtige ruime kamer. Het grootste deel van het hotel is totaal gerenoveerd en ademt een gezellige Scandinavische sfeer. Die avond genieten we van een uitgebreide Deense maaltijd in het sfeervolle restaurant.

Na het diner maken we nog een mooie wandeling in Nuuk. We lopen richting de koloniale haven en worden aangenaam verrast door de leuke gekleurde huizen aan de oever. Het doet ons aan Scandinavië denken. De zon is warm en oranje-rood en de omgeving kleurt prachtig in het avondlicht. Rondom de stad Nuuk, langs de waterrand zijn houten trappen aangelegd, zodat je langs de hele oever kunt wandelen.

Naar Camp Kangiusac

Om precies 9.00 uur varen we met de watertaxi vanuit de koloniale haven in Nuuk naar Camp Kangiusac. In de koloniale haven is ook de markt waar jagers en vissers dagelijks hun vangst verkopen. In Nuuk kun je dus altijd gerechten met verse vis en vers vlees bereiden. De meeste groenten en fruit worden aangevoerd door schepen uit Denemarken. Als deze vertraging hebben zijn de schappen in de supermarkten dus vrijwel leeg. Dat ervaren wij een week later als we een paar dagen leven op rantsoen van aardappelen, groente en fruit.

Watertaxi-kapitein Aron en assistent Paku varen ons honderd kilometer diep de fjord in. Aron komt oorspronkelijk uit Oost-Groenland en heeft veel ervaring met het varen tussen de ijsbergen. Paku is een studente en werkt af en toe op de boot. Trots vertelt ze ons dat haar voorvaderen afstammen van de Nederlandse walvisvaarders.

Tussen de ijsbergen door varen we in de op één na grootste fjord van de wereld. Deze fjord past wel tien keer in de fjord in het oosten van het land, de grootste fjord van de wereld. Aron vertelt daar komt geen einde aan. In de verte zien we een opvallende berg die lijkt op een puntige neus en we varen langs Bear Island. De geografische kaart laat ons de vorm van een beer zien.

Ik vraag of hier in het westen ook ijsberen leven. Maar deze komen alleen voor in het oosten, noorden en zuiden. In het voorjaar drijven ze met het ijs mee vanuit het oosten naar het zuiden het voedsel achterna. In augustus zijn de ijsberen alweer vertrokken naar het oosten, wandelend over de ijskap. Paku komt uit het zuiden en heeft één keer een ijsbeer zien zwemmen. Dat lijkt me een geweldige ervaring, maar dan wel op een veilige afstand. Dieren die in het westen en zuidwesten leven zijn met name poolvossen, rendieren, kariboes, muskusossen en konijnen.

Ik ben zo vervuld van het adembenemende natuurschoon, dat ik er stil van word. Het is een prachtige ochtend met veel zon. Het is zes graden maar het voelt veel kouder omdat we razendsnel varen. We overbruggen de afstand van 100 kilometer in twee uur en hebben dus een gemiddelde snelheid van 50 km/u. De ijsschotsen worden ijsbergen en overal zie ik baby ijsbergen drijven. De kleur van het water gaat over van smaragdgroen naar ijsblauw. De spierwitte kolossen van ijs drijven als enorme culturen rond de boot. De natuur creëert haar eigen kunstwerk.

Halverwege stoppen we bij Qoornoq, een kleine nederzetting met zomerhuisjes. Vroeger woonden de Inuit hier permanent. Zo’n vijftig jaar geleden heeft de Deense regering bepaald dat vrijwel alle nederzettingen in het buitengebied verlaten moesten worden. Zoveel mogelijk Groenlanders moesten samenkomen in Nuuk om de economie op gang te brengen. We liggen helemaal stil in het spiegelgladde water. Totale stilte als de boot rond dobbert in de kleine baai. Ik voel de koele lucht op mijn gezicht en stel me voor hoe lang geleden kinderen speelden op de oever.

Daarna varen we het gebied binnen met geen mobiel bereik. De komende week zijn we vrijwel afgesloten van de buitenwereld. Er kan alleen gecommuniceerd worden met een satelliettelefoon. Ik houd van rust en stilte, maar ben benieuwd hoe het voelt om echt niet te kunnen bellen en appen.

In de verte zien we berg die veel lichter is dan alle bergen eromheen. Bird Mountain. Vele miljoenen jaren geleden kwamen de aarde en de maan met elkaar in botsing. Door de enorme klap bleven delen van de maan achter op aarde. Bird Mountain is dus een rots van de maan. Hier kwam men achter toen samples van de berg werd vergeleken met het materiaal dat meegebracht werd na de eerste maanlanding. Leuk om te weten!

Camp Kangiusaq

Aan de spectaculaire boottocht komt een einde als we Camp Kangiusaq naderen, bijna aan het einde van de fjord. Drie dagen zullen we verblijven in dit luxe tentenkamp. Dit is glamping pur sang. We krijgen een hartelijke ontvangst van Eviaq en Tida. De komende dagen zijn we de enige gasten in het kamp. Eviaq en Tida zijn onze hosts voor de eerste dag. Morgen is er wisseling van de wacht en komen de nieuwe hosts, Kapa en Ivalu.

Onze rugzakken worden op de kar geladen en naar boven gereden. De ruime tenten staan verspreid in de omgeving op grote houten vlonders. Omdat wij de enige bewoners zijn is er voor ons veel keuze. In totaal kunnen er 15 tenten worden opgebouwd en 30 gasten verblijven. Alle tenten hebben een eigen toilet naast de vlonder in een houten hokje.

Douchen doen we hier in de rivier. En dat is koud, maar wel heel verfrissend. Hetzelfde gevoel als na een koud dompelbad als je in de sauna bent geweest. Voor volgend jaar is het plan hier een spa te bouwen met een aantal blokhutten en een grote hut voor het restaurant. Wij vinden het leuk zoals het nu is, klein en persoonlijk. Nadat we onze gezellige en sfeervolle tent hebben ingericht staat de lunch voor ons klaar in de huiselijke grote tent.

---

---

Het is nog vroeg in de middag en we maken nog een korte wandeling. Uiteindelijk vinden we een pad, maar gaat de andere kant op dan we hadden willen gaan. Het is even wennen, want echte wandelpaden zijn er niet. Er komen hier zo weinig reizigers. Camp Kangiusaq is in de zomer van 2022 pas geopend. De omgeving moet nog ontdekt gaan worden.

De dagen hier hebben wij gevuld met wandelen. We hebben drie prachtige wandelingen gemaakt. Over de bergen, door een dal met kleine meertjes en een drassige toendra. We kijken uit over de ijsfjord met honderden ijsbergen. Als we in de verte voor de eerste keer de ijskap zien zijn we even stil. Zo uitgestrekt en bijzonder. Er zijn geen gemarkeerde paden, maar we lopen gewoon op goed gevoel in de richting die ons kompas aangeeft. Door onze ervaring en met logisch inzicht is een begaanbare route goed te vinden. Vaak kiezen we voor de uitgesleten zandpaden die rendieren voor ons maakten.

Hoogtepunt is de hike naar het uitzichtpunt op de IJsfjord. Een pittige wandeling met behoorlijk wat hoogtemeters en lastig te vinden paden. Maar de beloning was onbetaalbaar. Een eerste blik op een enorme fjord vol enorme ijsbergen, omringd door hemels blauw water.

Tijdens de wandelingen zijn we op onszelf aangewezen en gegarandeerd alleen in de natuur. We komen niemand tegen, want er is gewoonweg niemand in de wijde omgeving. Omdat er geen bereik is in dit gebied krijgen we een GPS met SOS-knop en een radio mee voor de veiligheid.

Na een aantal steile beklimmingen worden we beloond met waanzinnige uitzichten. Op dat moment weten we nog niet welke spectaculaire wandelingen we in de komende weken nog gaan maken. We genieten van elke stap in deze uitbundige wildernis.

Kajakken en vissen

In de arm van de fjord van Camp Kangiusag kun je kajakken tussen de ijsbergen. Het ijskoude water hoef je hiervoor niet in. Je trekt een dry-suit aan over je gewone kleren en sokken. Waterdichte schoenen en handschoenen horen er ook bij. Het pak trekt vacuüm na een aantal squadoefeningen. Mocht je in het water vallen dan blijf je droog en kun je veilig terugzwemmen naar de oever. Met één van de hosts kun je je eigen vis vangen. Deze wordt dan diezelfde avond bereid. Wij eten heerlijke superverse kabeljauw die eerder die dag gevangen is.

Gezelligheid bij het kampvuur

In de avonden zitten we nog lang bij het kampvuur. Met koffie, kruidenthee, marshmallows, chocola en met relaxte gitaarmuziek luiden we de avond in. De oranje gekleurde zon laat zich nog lang zien. De zonnestralen in het glasheldere water, de sprankelend witte ijsbergen en de ruige bergen maken er een magisch tafereel van. Wij hopen op het Noorderlicht, maar die laat zich niet zien deze dagen.

We zijn nu al een paar dagen samen met de twee Groenlandse vrouwen. Heel bijzonder om verder niemand te zien en om geen bereik te hebben met onze iPhones. Ik voel me gelukkig op deze plek, ver van de bewoonde wereld. Enorm leerzaam om de jonge Groenlanders te horen vertellen over hun cultuur. We leren bijvoorbeeld dat in Groenland de dialecten zo verschillend zijn van elkaar dat men elkaar onderling niet verstaat.

Op onze derde dag in het kamp komen er zes nieuwe gasten, Denen uit Nuuk. Even wat meer leven. We leren de andere gasten kennen tijdens de momenten dat er gezamenlijk wordt gegeten en aan het kampvuur.

Samen eropuit in de natuur is één van onze favoriete activiteiten. Met z’n tweeën wandelen in de ongerepte natuur van Groenland is uniek. Samen zijn we in de stilte van de natuur en de stilte is in ons. Deze dagen in de fjord, afgesloten van de buitenwereld, zijn we volledig tot rust gekomen. Een perfecte start van onze reis door het westen en zuiden van Groenland.

Uitgebreide reisinformatie, accommodaties en activiteiten vind je op de websites van Visit Greenland en Visit Nuuk

---

---