Een reis door het mysterieuze landschap van Isle of Skye

Met een wow-gevoel verlaten we het eiland Isle of Skye. Jammer dat we weg gaan, want wat hebben we genoten van deze week. Genoten van het indrukwekkende en gevarieerde landschap, het afwisselende weer, het wildlife, de vriendelijke bewoners, de zee, de kliffen. Er is nog zoveel meer te ontdekken, ooit komen we hier nog eens terug.

Neist Point Lighthouse

Na een weekje Glencoe vorig jaar, hadden we besloten om dit jaar terug te gaan naar Schotland. Marcel stelde voor om ook een weekje naar Isle of Skye te gaan. Ja leuk was mijn reactie, niet wetende dat deze week mijn verwachtingen zou overtreffen.

Het begon al op dag 1. Ik had namelijk de wens om Schotland een keer mee te maken zoals je op tv ziet, met hoge natte groene kliffen, een indrukwekkende donkere lucht, een straaltje zon die dan tussen die donkere wolken heen schijnt en de groene kliffen verlicht en een regenboog. Maar daar heb je eerst slecht weer voor nodig!

Na de eerste nacht worden we wakker met regen, heel veel regen. Door de harde wind komt de ene na de andere bui voorbij. Volgens de weersvoorpelling zou het in de loop van de dag beter moeten worden, dus aan het einde van de ochtend gaan we toch maar op pad. We rijden naar Neist Point Lighthouse op het meest westelijke puntje van Skye.

Meer info -> https://www.isleofskye.com/skye-guide/top-ten-skye-walks/neist-point-lighthouse

Het is nog steeds wat regenachtig en er staat een krachtige wind. Als het even droog lijkt te zijn, wagen we ons de auto uit en besluiten naar de vuurtoren aan het einde van de klif te lopen. Via een stenen trap gaat het pad naar beneden en al snel staan we bij de vuurtoren. De zee is erg onstuimig en in de verte zien we de volgende bui alweer aan komen. We maken snel wat foto’s en waaien via dezelfde route terug naar de auto. Net voor de bui binnen!

Aan het begin van de avond zijn we nog een keer terug gegaan. Dit keer zijn we vanaf de parkeerplaats rechtsaf de klif op gelopen. Van daaruit heb je uitzicht op de vuurtoren aan het einde van een langwerpige klif. Prachtig als er dan even wat avondzon op schijnt. Als we terug lopen worden we getrakteerd op een dubbele regenboog, een door zon belichte natte klif en een prachtige lucht op de achtergrond.

Later in de week hebben we nog op de klif gezeten om de zonsondergang te kijken. Wat een prachtige locatie is dit zeg!

Coral Beach

Die regenachtige middag zijn we na Neist Point Lighthouse ook nog naar Coral Beach gereden. Vanaf Dunvegan rijd je verder naar het noorden, Dunvegan Castle voorbij, en na een tijdje over een smalle weg kom je vanzelf uit op de parkeerplaats. End of the road is het hier. Het lijkt erop dat de laatste bui ons gepasseerd. We volgen het makkelijke wandelpad langs de kust en laten ons verrassen door het prachtige landschap en de kleuren die door de zon tot leven komen.

Meer info -> https://www.isleofskye.com/skye-guide/top-ten-skye-walks/coral-beach

Coral Beach dankt zijn naam aan de samenstelling van het strand zelf. Het strand bestaat namelijk niet uit zand of stenen. Als je het van dichtbij bekijkt, lijkt het strand te bestaan uit stukjes koraal. Lang werd dit ook gedacht. Maar volgens het informatiebord blijken het gebleekte skeletten van een rood koraalachtig zeewier te zijn, internationaal bekend als “maërl”. Prachtig en bijzonder is het in ieder geval wel.

We lopen nog even de hoek om en via de achterkant lopen we de heuvel achter het strand op. Op de terugweg houden we onze ogen open voor zeehondjes. Deze worden hier soms gespot. Daarvoor in de plaats spot ik wat anders. Of eigenlijk hoorde ik het eerst en spotte ik het later pas. Ik hoorde de langgerekte galmende roep van de roodkeelduiker. Als een fuut duikt hij steeds onder op zoek naar eten. Als we een kwartiertje rustig aan de waterkant zitten, komt hij ineens in de buurt van ons boven en kunnen we even van deze prachtige vogel genieten.

Old Man of Storr

Wellicht het bekendste plekje van Skye is Old Man of Storr, een 55 meter hoge basaltrots op de Trotternish Ridge. Ernaast staat Needle Rock en samen vormen ze het bekende plaatje van die langwerpige rechtop staande rotsen die als eerste naar voren komt als je “Isle of Skye” intypt in Google. Op de achtergrond torent The Storr, een bergtop van 719 meter hoog, boven het geheel uit.

Meer info -> https://www.isleofskye.com/skye-guide/top-ten-skye-walks/old-man-of-storr

Vanuit Portree nemen we de A855 naar het noorden. Van ruime afstand kun je de stenen torens al zien staan. Onze dag start met zon, maar het gaat niet de hele dag zo mooi blijven. Daarom arriveren wij al om 7.30 uur op de parkeerplaats. Het is nu al druk, maar op de een of andere manier stoort het mij niet. We moeten omhoog, maar met een totaal hoogteverschil van iets meer dan 300 meter zal het een flitsbezoek zijn. Of toch niet?

Het wandelpad is breed aangelegd en het duurt niet lang of we zijn al bij Old Man of Storr aan gekomen. Een indrukwekkende donkere toren op een bergwand die door de schaduwen van Needle Rock toch wat mysterieus aanvoelt. We gaan het hoekje om richting het uitzichtpunt verderop, maar na iedere paar passen moet ik gewoon een foto maken. Zo geweldig mooi vind ik dit!
Marcel kan het niet laten om één van die rotsen te beklimmen (ssstt niet verder vertellen: vanaf de achterzijde loop je zo naar boven).

Er volgt een pad over een grasgroene bergwand naar het bekende uitzichtpunt. Hier kijk je uit op de puntige rotsen in de verte met het prachtige landschap eromheen.

Van hieruit zou je de route kunnen verlengen en via de noordzijde naar de top van The Storr kunnen lopen (voor de ervaren bergwandelaar) om vervolgens aan de zuidzijde af te dalen naar een parkeerplaats iets verderop (gps-track: https://www.walkhighlands.co.uk/skye/thestorr.shtml). Helaas waaien we al bijna van dit uitkijkpunt af, dus besluiten terug te lopen naar Old Man of Storr en aan de andere zijde van de pilaar nog wat rond te dolen in het sprookjesachtige landschap. Echt een heerlijke ochtend hebben we hier gehad.

Quiraing

Van meerdere mensen kregen we te horen dat we deze wandeling echt niet mochten overslaan. Maar waarom dan? De foto’s op internet hebben mij nog niet echt doen overtuigen. Wat ben ik blij dat we toch geluisterd hebben.

Het is nog vroeg, koud en enigszins grijs als we op de parkeerplaats staan bij Quiraing, op een verbindingsweggetje tussen de oostkust en de westkust ver ten noorden van Portee (tussen Idrigil Bay en Brogaig).

Meer info -> https://www.isleofskye.com/skye-guide/top-ten-skye-walks/the-quiraing

Op een informatiebord lees ik dat Quiraing in feite een aardverschuiving is die een oppervlakte van meer dan 80 km2 bestrijkt. De Trotternish bergkam bestaat uit lagen vulkanisch gesteente die bovenop zwakkere sedimentair gesteente ligt. Door het gewicht van het basalt is het geheel door de jaren heen gaan verzakken en verschuiven. Dit heeft geresulteerd in een adembenemend landschap.

Over een pad langs de bergwand word je de vallei ingeleid. Vanaf het eerste deel van dit pad heb je volop uitzicht op het landschap aan de overkant van de weg. Op de vroege ochtend heb je nog weinig last van tegenlicht en door het vroege zonlicht kleurt het landschap aangenaam groen.

Dan komen we bij diverse rotsformaties met namen als The Needle en The Prison. Ook hier blijf ik weer fotograferen. Fascinerend is het ook dat er van dat frisgroene gras blijft groeien op de rotswanden.

We gaan een soort bruggetje over een hekwerk over om daarna het hoekje om te gaan. Rechts van ons zien we de zee. Links van ons nog steeds steile rotswanden. En voor ons een vallei die toch weer anders oogt dan het voorgaande deel van de route.

Dan lijkt het pad naar rechts te gaan, maar volgens de gps daalt dit pad af naar de weg. Daar moeten we niet heen. We gaan een soort muurtje over en lopen weer een nieuwe vallei in. Hier krijg je echt het gevoel dat er ieder moment een fee voorbij kan vliegen. Of een trol uit de wand tevoorschijn kan komen. Waar ben ik beland?

Dit paadje gaat uiteindelijk links de bergwand op en we stappen een hekje over. Je kunt er nu voor kiezen om linksaf te slaan en over de bergwand terug te lopen naar de parkeerplaats (gps-track rondwandeling-> https://www.walkhighlands.co.uk/skye/quiraing.shtml). Ik had echter gelezen dat op dit moment een deel van dit pad afgesloten was wegens werkzaamheden, dus vandaag kiezen we hier niet voor.

Wij gaan nog even rechtsaf, het pad volgend naar het einde van de bergkam. Het uitzicht door de vallei waar we net liepen, is hier vandaan echt WAANZINNIG! Zelfs met tegenlicht sta ik met open mond te kijken hoe mooi het hier is.

Aan de andere kant kijken we uit op het meest noordelijke puntje van Isle of Skye. We blijven hier nog even zitten om van het uitzicht te genieten. Daarna lopen we dezelfde weg terug om nogmaals het landschap in ons op te nemen. Wow! Ik snap nu waarom we deze wandeling niet mochten overslaan.

Blà Bheinn (929m)

In Schotland zijn de hoogste bergen de munro’s (bergen van 914 meter of hoger). Op Skye zijn er maar liefst 12 munro’s, waarvan 11 bij elkaar gelegen in de hoofd bergkam van de Cuillin Hills. Deze 11 munro’s zijn wat steiler en wat lastiger te beklimmen dan de gemiddelde munro. Het zijn allemaal alpine routes waarbij ervaring en optimale (weers)omstandigheden heel belangrijk zijn.
De omstandigheden waren tijdens onze week alles behalve optimaal. Er lag een glibberig dun laagje sneeuw bovenop en de rotsen waren nog veel te nat.

Gelukkig is er ook een minder lastige munro op het eiland. Namelijk Blà Bheinn, een vrijstaande bergtop ten oosten gelegen van de overige 11 munro’s. Bereikbaar via de B8083 vanaf Broadford tot iets voorbij Kilbride en Torrin. (gps-track: https://www.walkhighlands.co.uk/skye/blabheinn.shtml)

Zo staan we op de vroege ochtend op de parkeerplaats en lopen van daaruit het John Muir Trust in, een natuurreservaat. Het pad brengt ons door een prachtig landschap richting een indrukwekkend uitziende berg. Mede door het spel van zon en schaduw oogt Blà Bheinn als een berg die geen genade kent. Vervolgens passeren we enkele watervalletjes en een kronkelende heldere rivier. Wow, in deze vallei zou ik de hele dag wel kunnen fotograferen. Maar het is of een berg beklimmen of alle foto-apparatuur mee. Dat eerste wint meestal, zo ook vandaag.

Na twee keer de rivier te hebben over gestoken, gaat het pad eindelijk echt omhoog. Dan komen we op een groene vlakte en lijkt het pad links vooruit verder te gaan, maar volgens de gps klopt dat niet. We gaan rechts het hoekje om en vervolgens steil omhoog. Vervolgens moeten we zelfs een stukje klimmen. Maar echt moeilijk is het niet.

Zo gaan we op en op en op. En ineens zijn we boven. De totale afstand van de route (retour) is slechts 8 km. Wat een geweldig uitzicht heb je hierboven! WOW in het kwadraat.

Verderop zien we nog een bergtop waar we beter zicht op zee kunnen hebben, echter deze top bleek nu niet haalbaar door een gevaarlijke en erg nat en glibberig uitziende passage. Helaas. Een alternatieve route naar beneden zou hier ook zijn, maar van een dame die deze route naar boven nam, hoorden we dat deze route zeer onaangenaam is. Dan maar via dezelfde route weer naar beneden. In dit gebied zou ik in ieder geval nog wel een keer willen ronddwalen. Op het lijstje voor volgende keer dus.

Hike: Talisker-Preshal Beg

Een nadeel van al die bekende bezienswaardigheden op Isle of Skye is de drukte. En soms wil je even weg van de massa. Op de website van Walk Highlands (https://www.walkhighlands.co.uk/skye) vind je zowel bekende als minder bekende wandelroutes. Inclusief kaart en gps-track.

Zo vonden wij een hike bij Talisker, over de kliffen naar een berg genaamd Preshal Beg (345m). De zijkant van deze berg bestaat uit indrukwekkende dolerietkolommen. -> https://www.walkhighlands.co.uk/skye/preshals.shtml

Er zijn geen paden, dus een kaart of gps is wel aan te raden. Deze hike is vanwege de moerasachtige ondergrond wellicht niet zo geschikt in de maanden met veel regen. En na half mei waarschijnlijk ook niet vanwege de muggen, vliegjes en midges die het moerasgebied aan trekt. Wij liepen deze route in april. Hieronder enkele foto’s van deze hike.

Ik kan wel zeggen dat ik een topweek heb gehad op Isle of Skye.

Wil jij dit jaar ook op reis naar Schotland? Bekijk dan hier het uitgebreide aanbod Schotland reizen van Buro Scanbrit.

Volg mij gerust op Instagram voor meer foto’s van deze reis. @come_hike_with_dee

---