Bergans of Norway

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Waarschijnlijk is uw koffer zoekgeraakt. Vult u dit formulier maar even in.” Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Ik heb dit niet goed gehoord volgens mij. ‘’Mijn koffer kwijt?’’ vraag ik stamelend. Mijn broer Haico neemt voor de zekerheid nog een kijkje bij het luik voor de bijzondere bagage en loopt voor de zoveelste keer een ronde langs de bagageband, maar helaas. Mijn grote, roze koffer is er echt niet. Waar hij dan wel is en wanneer ik hem hier in IJsland kan verwachten, kan niemand me vertellen.

Er zit niks anders op dan het formulier in te vullen en de zoektocht zelf goed in de gaten te houden op de website waar ik mijn bagage kan volgen. O, en anders moet ik zelf gewoon eens af en toe langskomen op het vliegveld om te informeren, krijg ik als tip van de medewerkster. Euh… Want ik heb niks beters te doen op mijn vakantie? Ik leg haar uit dat ik ga rondreizen en dus over twee dagen weer naar de volgende bestemming vertrek, een aantal uur verderop. Tja, dan wordt mijn koffer eventueel met de post naar mijn verblijfplaats verstuurd, maar als je rondreist, is dat natuurlijk wat lastiger.

Even zie ik voor me hoe wij ons de komende twee weken steeds verplaatsen en het koffer ons steeds achtervolgt en ons net op het nippertje mist omdat wij dan alweer vertrokken zijn voordat hij op het postkantoor beland is. Snel schud ik de gedachte van me af. Kom op, spreek ik mezelf toe, positief blijven. Wie weet komt die koffer morgen alsnog aan en anders is dit niet het einde van de wereld. Dan wordt het een dagje shoppen voordat we verder gaan. We halen onze huurauto op en vertrekken naar ons guesthouse voor de komende drie nachten.

Een voorproefje van wat ons te wachten staat

De dag erop leen ik schoon ondergoed en een paar sokken van Haico en spreken we af dat we in de avond even terugrijden naar het vliegveld om te informeren of mijn koffer op een van de vluchten van vandaag is aangekomen. We houden de moed er in en gaan op pad om Reykjavik te verkennen. Als eerste lopen we via de drukke winkelstraat naar de Hallgrimskirkja, een van de vele ”kirkja’s” die we in de komende weken zullen zien, al zijn die andere kerkjes allemaal een stuk kleiner dan dit hoge, moderne bouwwerk. De kerk is van binnen niet rijkelijk versierd met allerlei schilderingen en glas-in-lood, zoals we dat gewend zijn. Hij is in dat opzicht heel erg leeg en je oog wordt daardoor nog meer naar het grote orgel boven de ingang getrokken.

We sluiten aan in de rij voor de lift die ons naar boven in de kerktoren brengt en ons een schitterend uitzicht over de stad geeft. Het is een heerlijke dag met een mooie blauwe lucht waardoor we ver kunnen kijken. We zien de gekleurde huizen met hun gekleurde daken en zien in de verte de berg Esja, die ons al een voorproefje geeft van het landschap dat ons te wachten staat.

Fish & chips

We bezoeken hier en daar nog wat outdoorwinkels om al een idee te krijgen van wat ik eventueel moet inkopen, mocht mijn koffer niet aangekomen zijn, maar schrikken ons rot van de prijzen. Zelfs in de uitverkoop zijn de prijzen ontzettend hoog. Natuurlijk wisten we van tevoren wel dat IJsland een heel duur land is, maar we hadden er niet op gerekend een compleet nieuwe garderobe inclusief wandelspullen te moeten aanschaffen. Ik hoop nog meer dat mijn bagage gevonden is en op me ligt te wachten.

We vervolgen onze route door de stad en genieten van het heerlijke weer en de bijzondere gebouwen en standbeelden in het centrum. Bij het slecht opgezette Saga museum (een veredeld Madame Tussaud met Vikingpoppen die naar wierook en urine ruiken) liggen we in een deuk, maar we sluiten de dag af met de lekkerste fish & chips die we tijdens deze reis zullen eten: een eetstalletje in de haven, genaamd Vagninn. We hebben nu wel het idee dat we voldoende van Reykjavik gezien hebben. Met onze buiken vol vis verlaten we de stad.

Shoppen, shoppen, shoppen

Helaas, mijn koffer is die dag niet aangekomen. Wel ben ik gebeld door een medewerkster van KLM die me afblaft aan de telefoon over het feit dat zij de koffer in handen hebben gekregen terwijl ik niet met hen gevlogen heb. Het blijkt dat het label na inchecken van mijn koffer gescheurd is en dat het koffer bij de KLM is afgegeven. Gelukkig hing mijn eigen naamlabel met contactgegevens er wel nog aan en zodoende belt ze me nu.

De tijd begint te dringen want we vertrekken morgenvroeg naar onze volgende bestemming

Ik bedank haar toch maar voordat we ophangen en check de dag erna nogmaals of mijn koffer er is. De tijd begint te dringen want we vertrekken morgenvroeg naar onze volgende bestemming. Het koffer is er wederom niet dus dan moet de knop maar om. Deze dag spenderen we aan shoppen, hopelijk zo goedkoop mogelijk. We rijden het centrum in en proberen zoveel mogelijk in de uitverkoop in te slaan. Ook stoppen we nog bij een van de vele overdekte winkelcentra in Reykjavik. Ze doen niet onder voor de shopping malls in Amerika met hun vele winkels, restaurants en bioscopen.

Aan het eind van de dag hebben we voor zeshonderd euro nieuwe kleding, schoenen en verzorgingsartikelen gekocht. Nu maar duimen dat we dit vergoed krijgen as we terug zijn. Tot overmaat van ramp wordt Haico’s creditcard ingeslikt bij een van de pinautomaten in het winkelcentrum. Gelukkig zit de bank ook in het winkelcentrum. We leggen uit wat er gebeurd is en zonder enige aarzeling wordt de automaat opengemaakt, Haico’s creditcard eruit gehaald en gewoon weer aan hem overhandigd. Als het met mijn koffer nu ook eens zo gemakkelijk ging.

Even een waterval bekijken

Vanuit Reykjavik vertrekken we naar Olafsvík op het schiereiland Snæfellsnes. Zodra we de stad verlaten, komen we al gauw in een prachtig groene, heuvelachtige omgeving terecht met hier en daar natuurlijk de bekende watervallen. Ze beginnen klein, maar we weten dat er nog veel grotere aankomen.

Onderweg maken we een stop om “even” de Glymur waterval te bekijken. Haico had er iets over gelezen en het leek hem wel leuk om, nogmaals, “even” een kijkje te nemen, zoals zijn reisgids dat aanraadde. Dat “even” blijkt een wandeling te worden van zo’n dikke twee uur. Als je de complete rondwandeling zou willen doen, kost je dit zelf drie tot vier uur, maar wij zijn tot we zicht hadden op de waterval gegaan en weer omgekeerd.

De wandeling is een echte hike, compleet met een grot waar je doorheen moet, staalkabels waaraan je je langs de pittige hellingen moet optrekken en een boomstam waarmee je de rivier oversteekt.

Het is zeker de moeite waard omdat de vallei en de waterval zelf erg mooi zijn maar houd er dus rekening mee dat dit niet een gevalletje ‘’ik stap uit de auto en neem even een foto’’ is, zoals veel andere watervallen in IJsland dat wel zijn.

Onderweg naar Snæfellsnes

In Borgarnas bezoeken we het Settlement museum, ook een tip uit dat bewuste reisgidsje, maar dit is precies zoals omschreven in de gids: misschien wel het mooiste en leukste museum van IJsland. Ik durf zelfs te zeggen dat ik dit een van de leukste musea vind waar ik ooit ben geweest. Het fijne is dat het museum tot 21u ’s avonds open is. Er is in IJsland vrijwel niks te beleven in de avonden, dus dit is zeker een tip om in de avond te doen zodat je ook dan een leuk tijdverdrijf hebt. Het museum biedt twee tours aan. Tour één gaat over de geschiedenis van IJsland en is door de kleine details zeer informatief en interactief.

Egil's saga
Egil’s saga – Foto door Haico Pagen

Tour twee gaat over de beroemde Egil’s saga, dé saga van west IJsland. Het verhaal wordt op een ontzettend leuke en interactieve manier verteld aan de hand van o.a. mooi houtsnijwerk.

Na het museum eten we snel iets en rijden we door om via een indrukwekkende route door Snæfellsnes rond 21.30 in Olafsvík aan te komen. Bijna alle guesthouses hebben een self scheck-in, deze ook. Al snel ploffen we op onze bedden neer met heel veel zin in de volgende morgen.

Rondje Snæfellsnes

Eindelijk, mijn koffer is in IJsland! Ik kan hem vanmiddag ophalen in het postkantoor van Olafsvík. Nou, dat lucht alweer op en ik begin de dag nog beter. We hebben wat informatie bij het toeristenkantoor in Olafsvík gevraagd en samen met de medewerker van daar een autoroute over het schiereiland uitgestippeld. We hebben nog overwogen om een wandeling bij de Snæfellsjökull gletsjer te maken, maar het weer is niet optimaal en de medewerker raadt het ons dan ook niet echt aan.

Hij is een reddingsmedewerker en vertelt ons verhalen van mensen die er  gemakkelijk verdwaald zijn geraakt, hun been braken en gered moesten worden, zonder dat ze konden uitleggen waar ze precies waren. Dat zien we zelf niet zo zitten, dus we gaan lekker met de auto een ritje maken. Onderweg op de route komen we een schattig en typisch IJslands kerkje tegen. Het is prachtig gelegen op een helling tegen de achtergrond van de Snæfellsjökull gletsjer.

Vanuit hier rijden we naar de Saxhóll krater die goed bereikbaar is via de lange trap die langs de krater is aangelegd. Bovenop de krater heb je uitzicht over de lavavelden die zo typerend zijn voor het landschap hier. Gidsen raden iedereen stellig aan om niet van de gebaande paden af te wijken aangezien het lavagesteente heel poreus is en er veel grotten onder het gesteente zitten. Je wilt niet door het gesteente zakken en daar in belanden.

Onze volgende stop is Dritvik Djúpalónssandur, oftewel het bekende Black Beach uit Game of Thrones

Vervolgens komen er grapjes over schapen die ineens door de grond verdwijnen maar wij lopen toch maar netjes op de paden die zijn uitgezet. Onze volgende stop is Dritvik Djúpalónssandur, oftewel het bekende Black Beach uit Game of Thrones. Het is een zwart strand met verroeste scheepswrakken en een aantal fraaie rotsformaties, omringd door lavavelden die geel kleuren door het mos dat erop groeit. We gaan op een van de rotsen zitten en eten onze lunch op.

Een leuke tip die we vanochtend kregen, was om in de middag naar de boerderij genaamd ‘’Ytritunga’’ te gaan. Achter deze boerderij bevindt zich namelijk een zeehondenstrand en heb je grote kans zeehonden in het wild te zien. Als ik ergens achter ben gekomen tijdens deze reis, is het dat ik zeehondjes echt te gek vind om in de vrije natuur te zien. Ik wist het niet van mezelf, maar ik kon mijn enthousiaste kreten en sprongetjes niet inhouden bij het zien van al die leuke beesten, al zonnebadend op de rotsen en zwemmend in de zee. Het zijn ware fotomodellen. Goede wandelschoenen zijn hier trouwens geen overbodige luxe aangezien je over heel wat stenen moet klauteren om in de buurt te komen.

Via een weg met steeds de gletsjer in het zicht en watervallen die hun heldere water langs de groene hellingen laten stromen, gaan we naar de beroemdste berg van IJsland: Mount Kirkjufell (oftewel “Kerkberg”). Om er te komen kun je de doorgaande weg volgen, maar de reddingsmedewerker van het toeristenkantoor raadde ons aan om een omweg te maken rondom het Kolgrafarfjord. Er wordt aan het begin van de weg met een bord aangegeven dat deze weg afgesloten is, maar de weg is gewoon begaanbaar. We rijden door een sprookjesachtige omgeving met aan onze linkerhand diverse heuvels in de mooiste groen- en geeltinten en aan onze rechterhand het heldere water van het fjord.

Aangekomen bij Kirkjufell is het even zoeken naar een parkeerplaats. Het is eind augustus en niet meer zo heel druk in IJsland, maar hier zijn nog genoeg toeristen te vinden. Iedereen wil natuurlijk een kiekje van de bekende berg en de waterval die ernaast ligt. Deze waterval, ook bekend uit Game of Thrones zoals heel veel plaatsen in IJsland, blijkt ineens de achtergrond van een reeks trouwfoto’s te worden.

Een Aziatisch koppel stapt in vol ornaat uit een auto. Zij op gympen en met wolken tule die alle kanten op waaien in de ondertussen opgekomen wind en regen. Hij met een assistent en twee paraplu’s waarmee ze om de bruid dralen. We horen dat veel Aziaten in hun thuisland trouwen maar hier naartoe komen om hun trouwfoto’s te laten maken. Bijzonder idee, zullen we maar zeggen. Wij proberen vooral foto’s te maken zónder het bruidspaar erop.

’s Avonds eten we in het restaurant dat vlak naast ons guesthouse ligt: Hraun. Hraun is gevestigd in een soort blokhut wat het meteen een gezellige aangelegenheid maakt. Het eten is er lekker en zeker de moeite waard, alhoewel de gerechten typisch IJslandse prijzen hebben. Wanneer het kan, koken Haico en ik zelf deze vakantie om kosten te besparen, maar we hebben in dit guesthouse geen keuken dus dan maar uiteten. Mijn koffer hebben we inmiddels opgehaald dus ik ben weer helemaal gelukkig.

Een indrukwekkende kustlijn

Deze dag is er regen voorspeld maar we kiezen er toch voor een wandeling te maken langs de kust van Hellnar naar Arnarstapi. We parkeren de auto in Hellnar en zijn meteen onder de indruk van de kustlijn. Alhoewel het miezert, is de wandeling prima te doen en laten we ons verrassen door de ruwe rotsen en kliffen met hun grijze, gele en paarse kleuren en hun bijzondere vormen. We stoppen onderweg redelijk vaak om foto’s te maken. In Arnarstapi keren we weer om en lopen de route terug naar Hellnar waar we in het Hellnar Primus Kaffi opwarmen met thee en chocolademelk.

Omdat het weer niet al te best is en we eigenlijk alle bezienswaardigheden van het schiereiland hebben gezien, besluiten we om toch maar de Vatnshellir grot te gaan. We hebben er wisselende reviews over gelezen maar wagen het er maar op. De gids doet zijn best met zijn standaard praatje, de quizvragen aan de groep en de gerepeteerde grapjes, maar wij vinden de grot tegenvallen. We gaan terug naar onze kamer en stippelen de route voor morgen uit.

Van de gebaande paden af

Vandaag rijden we naar ons guesthouse in Sauðárkrókur. In principe kun je deze afstand in vier uur tijd overbruggen maar wij willen niet de hoofdwegen volgen maar juist de gebaande wegen verlaten om al het moois van IJsland in ons op te nemen. Wij doen er dan ook uiteindelijk negen uur over, maar hebben wel een heel leuke dag achter de rug.

De combinatie van Vikingen, dinosaurussen en zeehonden maakt me enthousiast dus we gaan snel op weg

In Hvammstangi krijgen we bij het Icelandic Seal Center de tip om, hoe kan het ook anders, een waterval te bezichtigen waarna we naar een ruïne van een (mogelijk) Vikingenfort door kunnen rijden om daarna de beroemde dinosaurusrots en een zeehondenkolonie te bekijken. De combinatie van Vikingen, dinosaurussen en zeehonden maakt me enthousiast dus we gaan snel op weg. Het Seal Center is trouwens alleen al de moeite waard om te bezoeken vanwege zijn flauwe, doch grappige woordgrapjes, gebaseerd op zeehonden. Zo worden er condooms verkocht met de leus ‘’Seal the deal’’. Moeten we dan toch even om lachen.

De Kolugljúfur waterval ligt vlakbij een parkeerplaats waardoor je hem eenvoudig kunt bezoeken. De doorkijk naar de kloof waar het water doorheen loopt , geeft een mooi uitzicht. Het is een lange, offroad route naar het Vikingen fort ‘’Borgarvirki’’,  dat er heel verlaten bij ligt op een heuvel ten midden van nogal kale vlaktes. We lopen een rondje over de stenen wal en rijden dan door naar het strand. Het weer is wisselvallig maar de lucht wordt vooral steeds donkerder. Snel op zoek naar dino’s en zeehonden dus! Gelukkig vinden we de dinosaurusrots al snel. Verderop zwemmen talloze zeehonden, spelend in de zee. Het is een van de grootste zeehondenkolonies van IJsland dus grote kans dat je er hier een paar tegenkomt.

Zodra we aankomen in het Mikligarður Guesthouse, breekt er een storm uit. Gelukkig zitten wij lekker binnen in de gezamenlijke keuken met een kopje soep en een omelet. Dit is de eerste dag in IJsland waarop we echt slecht weer hebben maar daar hebben we nu geen last van. Morgen vertrekken we vanuit dit leuke plaatsje naar het gebied rondom Mývatn waar we de komende dagen willen genieten van de omgeving en vanuit Húsavik walvissen willen spotten. Daarover meer in een volgend reisverhaal!


Wie op autovakantie vertrekt, moet er voor zorgen dat zijn auto goed verzekerd is tijdens de reis. Een goed passende autoverzekering is onontbeerlijk wanneer je op vakantie gaat. Kijk goed na wat je autoverzekering allemaal dekt en of de dekking geldig is in het buitenland. Kijk bijvoorbeeld ook goed of je verzekerd bent voor pechhulp én vervangend vervoer. Op deze manier kan je zorgeloos met je auto heerlijke vakantie in de natuur genieten en met een gerust hart vertrekken.

Je huidige autoverzekering vergelijken met andere verzekeringen is wellicht interessant om kosten te besparen of om deze beter te laten aansluiten bij veranderende omstandigheden. Kijk hier als je een andere autoverzekering wil afsluiten.


Lees hier alle verhalen over IJsland


klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië


 

één reactie op “Mijn gouden tips voor een bijzondere rondreis door IJsland”

  • Trijnie
    12 februari 2019 at 08:41

    Leuk artikel! Ik ben benieuwd naar het tweede verhaal.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

Yomads

Onvergetelijke outdoorreizen van Yomads

Bij Yomads draait alles om het creëren van onvergetelijke outdoorreizen. De trips zijn speciaal geselecteerd zodat je op de meest unieke plekken komt, #opjebucketlist. Je ontdekt tijdens het hiken ongerepte landschappen en nieuwe bestemmingen. In kleine groepen, ver buiten de gebaande paden en weg van de massa. Lees meer

Little America

Unieke rondreizen door het noordwesten van de VS

Ontdek de Pacific Northwest door de ogen van de locals met Little America. Je verblijft in kleinschalige accommodaties, midden in de overweldigende natuur van Oregon en Washington. Maak kennis met de vriendelijke hosts en beleef een unieke en onvergetelijke reis, ver weg van het massatoerisme.
Lees meer