Ik ben verliefd op Noorwegen. Mijn leven tussen bergen en zee

Mijn Noorse leven tussen bergen en zee

Door Tom Slagter

Ik ben verliefd op Noorwegen. Het subtieler zeggen of om dat punt heen draaien heeft simpelweg geen zin: mijn liefde voor dit land is overduidelijk. Het begon vier jaar geleden op mijn eerste solo-hike door de Jotunheimen. Prachtige uitzichten, indrukwekkende rotspartijen, laag op laag door tijd en ijs versierd met ingewikkelde patronen en kleuren. Het land is oud en dat is te zien. Elke stap van die tocht zette ik in bijna eerbiedige stilte om vervolgens op de bergtoppen hardop te lachen, gelukkig en moe.

De afgelopen jaren heeft het leven me veel gebracht, maar de drang naar Noorwegen bleef. En daar zit ik nu, in het zuiden vlakbij een pittoresk plaatsje dat de naam Grimstad draagt. Een aantal maanden geleden heb ik mijn bestelbus omgebouwd tot primitieve campervan en ben op pad gegaan. Er was even niks dat me vastbond aan Nederland en dat voelde als de grootste aanmoediging om voor het avontuur te kiezen.

Een aantal maanden geleden heb ik mijn bestelbus omgebouwd tot primitieve campervan en ben op pad gegaan

Mijn trip begon waar het avontuur de vorige keer eindigde: Tyinstølen, een grote hut aan het Tyinmeer dat zacht kabbelend de zuidgrens van de Jotunheimen bewaakt. Niemand om voor te waken, want iedereen die hier komt heeft niks anders dan goede bedoelingen.

Een land voor buitenmensen

Noren zijn buitenmensen en nodigen anderen uit dit ook te zijn. De overheidswebsite visitnorway.nl staat dan ook vol met de beste trails, de mooiste gebieden en alle informatie die je nodig zult hebben tijdens het plannen van je reis naar één van de 47 Nationaal Parken en drieduizend beschermde natuurgebieden.

Ook voor meerdaagse tochten is dit land fantastisch. DNT-Oslo, onderdeel van de Noorse Toeristenbond, beheert meer dan honderd hutten in de bergen, aan zee en in de bossen. Van schuilplaatsen en zelf-service hutten tot aan hutten met een restaurant en sauna, allemaal zijn ze verbonden door paden die aangegeven zijn met een alom bekende rode letter ‘T’. 

Werken in Noorwegen

Enfin, daar op die hut aan het meer heb ik een maand gewerkt om vervolgens door de gebieden Rondane, Dovrefjell-Sunndalsfjella en Hardangervidda te roadtrippen op weg naar m’n volgende avontuur: werken op een veelzijdige boerderij in de buurt van Grimstad, omringd door kleine eilandjes en het heerlijk koude water van de Skagerrak.

Brood wordt zelf gebakken, koeien zelf gehouden en het vlees daarvan zelf genuttigd

Hier ga ik de komende maanden werken om in oktober weer op roadtrip te gaan voor enkele weken met vrienden uit Nederland. De boerderij is hoofdzakelijk een mossel-boerderij, nieuw gebied voor mij, maar aanpassings- en doorzettingsvermogen is een handige eigenschap om te bezitten als het zwerver-bestaan geroepen heeft. Ook wordt hier groente en fruit verbouwd en leeft men eigenlijk van al het moois dat groeit. Brood wordt zelf gebakken, koeien zelf gehouden en het vlees daarvan zelf genuttigd. En zelfs die kudde leeft hier op Noorse voet: ruim, vrij en open.

Een hekel aan hutje mutje

Want als er iets is waar de meeste Noren een hekel aan hebben, dan is dat: hutje mutje op elkaar zitten. De huizen hier staan los van elkaar met een mooi stuk grond er omheen. In de grote steden is dit natuurlijk iets anders, want Noorwegen is per slot van rekening wel een modern Europees land. Enige stedelijkheid hoort daar nu eenmaal bij, maar de natuur is nog steeds heer en meester daarbuiten. De liefde die de Noren hebben voor alles om hen heen is dan ook groot.

Jaren van vechten tegen de elementen heeft hen geleerd hoe ermee om te gaan en ze om te buigen tot iets bruikbaars, met alle respect dat het buiten verdient uiteraard. Overdag wordt er hard gewerkt, stug doorgaan tegen de rotsen en de golven, tussen bergen en zee. Dit land maakt haar mensen nu eenmaal stug.

Na de werkdag is het tijd om samen te eten van wat het land gegeven heeft om daarna voldaan met een goed glas wijn en een beter boek de late avondzon onder te zien gaan. Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen die hier zijn leven opgebouwd heeft, maar toevallig heb ik intens veel geluk met dit paradijs op aarde, een plek waarvoor je hard wil werken.

toevallig heb ik intens veel geluk met dit paradijs op aarde, een plek waarvoor je hard wil werken

Het werk zelf is fijn, daar getuigen de blaren op m’n handen van. Bezig zijn op het water, netten ophalen en uitzetten en de mossel-lijnen prepareren begint een ritme te worden waar ik graag elke dag opnieuw mee begin. Zolang ik maar buiten kan zijn en samenwerk met mensen die dezelfde instelling hebben.

Uitgeput uitkijken over de lagune

Terwijl ik dit schrijf zit ik uitgeput op het dakterras boven de mossel-pakkerij en kijk ik uit over de lagune, het geluid van krekels om me heen. Het Noorse leven is fijn, het is vrij zijn en een tandje terug wat betreft haast. Voor iedereen die bereid is om grenzen te verleggen, nieuwe dingen te leren en elke avond stuk zijn van het werk om de volgende ochtend met evenveel liefde en energie weer te beginnen, als muziek in de oren klinkt: kom naar Noorwegen.

Voor mij hoort werken op deze manier bij reizen en ontdekken, de lokale gerechten bereiden, de lokale mensen spreken. Alles wat reizen zo ongelooflijk leuk maakt. In een volgend stuk zal ik het één en ander schrijven over hoe het is om met een omgebouwde bestelbus door dit land te rijden. Ik kan je alvast verklappen: de ‘fjellveien’ (bergwegen) en ‘scenic routes’ zijn adembenemend en het concept van ‘vrij kamperen’ wordt hier overal nog in acht genomen.

Ik neem nog een slok en lees wat verder in m’n boek terwijl de warme zeelucht alles om me heen doet ritselen. De spierpijn van morgen voel ik nu al inzetten in mijn licht verbrande armen. Wat een heerlijk gevoel!

Ha det bra!

---

Lees hier alle verhalen, artikelen en reistips over Noorwegen 

---